Hoe gaan jullie met de feestmaand december om?

[Marjan12]

Kijken jullie ook met tegenzin naar de decembermaand. Ik vind dit geen leuke periode omdat ik niet ruim in mijn budget zit en ik dit mijn kennissen en familie niet kan duidelijk maken dat ik veel schulden heb en niet mee kan doen. Ik voel dat ik wordt gedwongen om mee te doen, terwijl ik dit financieel niet kan dragen. Elke keer de druk om mee te doen. Hoe ervaren jullie dit?

[Katniss]

Wat vervelend voor je Marjan12 dat jij er met tegenzin naar kijkt. Mijn omgeving weet van mijn ellende en stoppen mij dan vaak wat toe: een doosje chocola van de ene, een uitnodiging voor een gezellige maaltijd bij een andere. Of soms zelfs een dagje uit op hun kosten.

Daarnaast probeer ik het hele jaar te sparen voor december. Ik heb een groot spaarvarken staan en alles wat ik van mijn weekbudget over heb gaat daar in. Helaas moet ik het varken soms tussendoor aanspreken, maar dat is echt alleen in geval van nood. Al die muntjes van een heel jaar lopen toch vaak leuk op, zodat ik toch iets extra's kan doen. Als is het maar een zak luxe afbakbroodjes.

[Smile]

Beste Marian,  ik begrijp dat jij je  rot voelt  en niet mee kan/wil doen  met  dure  dingen enz...dat moet je ook niet willen .Kom op voor  jezelf  en kijk  naar wat jij WEL kunt,zeg  gewoon dat je   de zin  er niet van inziet om hier aan mee te blijven doen, dat  de  maand  DEC. ook gewoon leuk en gezellig kan zijn zonder dure  dingen, dat jij je  centjes  liever aan andere  dingen besteedt.  Ik onze  kring weet  helemaal niemand  dat wij in de  WSNP  zitten , wil ik ook zo  houden daar hun reacties  over mensen in de  wsnp erg minderwaardig zijn, helaas.....Ik heb  gezegd  dat  ik geen dure  cadeau s meer wil doen , wel gezellig samenzijn en een hapje  samen eten bijvoorbeeld  ( om beurt) of alle  kosten delen zodat  het  voor  allen  voordeliger is.Dat is  prima gegaan afgelopen jaar  dus  dit houden we nu zo, ook na de  wsnp  .  Er zijn ook mensen die wel aan kado s  willen doen  die  trekken lootjes  voor n bepaald  bedrag  dus  ieder  hoeft maar 1  kadootje te kopen  en ieder krijgt n kado , is maar wat je wilt...Ik  koop  bij mijn boodschapjes meestal de  zegels  en spaar deze  het hele jaar  , in Nov.  lever ik de  boekjes in om hier de feestdagen mee door te komen en kan er zelfs lekker eten voor  kopen  voor  Kerst en Nieuwjaar, dat voelt goed ! Wij gaan ons  niet krom leggen om mee te  kunnen doen  met  dit "luxe probleem " ondanks   dat we niet  veel te  besteden hebben   voelen we ons wel happy , dat is  het  belangrijkste    Sterkte  en succes !  Groet, Smile

[Chrissie]

Normaal had ik hier iets neergezet maar door de gesprekken met ..... durf ik het niet meer sorry. Kan me je gevoelens zo goed voorstellen. Kan je helaas niet van advies voorzien schaam me er voor hoe ik het gedaan heb.

Mensen die gewoon alles kunnen doen die weten niet hoe het voor ons voelt als wij het niet kunnen doen en oordelen en veroordelen ons er om. Je spreekt elkanders taal niet meer. Begrijp jou pijn en verdriet Marian.
Wil zeggen je doet het goed op jou eigen manier Marian.

[Chrissie]

Misschien heb je wat aan deze tip voor de kinderen heb hem ooit van een vriendin gehad die had het ook zo moeilijk met de feestdagen.

Met Sinterklaas zei ze als haar dochter vroeg mama waarom krijgen sommige kinderen meer cadeaus dan ik.
Ze gaf als antwoord Sinterklaas geeft ieder kind een kado voor gelijk bedrag maar de ouder overleggen met Sinterklaas of ze er wat bij mogen doen zodat een groter duurder cadeau  of meerdere cadeaus kunnen krijgen.
Wij kunnen helaas dat niet doen sorry lieverd.
Sinterklaas maakt geen verschil tussen kinderen een ieder kind is even veel waard voor Sinterklaas.

Hoop dat je er wat mee kunt Marian!

[Marjan12]

Dank jullie voor jullie bemoedigende woorden . @Chrissie ik schaam mij elke dag., voor wat ik heb gedaan en voorla niet niet heb gedaan.  Ik put moet moed uit jou verhaal

Liefs Marjan

[nooitmeer]

Je kan leuke etentjes organiseren wanneer iedereen zelf iets meeneemt.

Maar ik begrijp het wel. December is een maand van overdaad terwijl dit er nu gewoon niet in zit. En zeer frustrerend wanneer anderen niet begrijpen dat het gewoonweg niet op te brengen is om dit te doen.

Kinderen begrijpen verschrikkelijk veel als het om dit soort zaken gaat. Het zal echt niet altijd makkelijk zijn maar het begrip is er wel.

[Xdewit]

hoe ik er mee om ben gegaan? Ik begon in maart al te roepen dat ik de commercie de overhand vond krijgen in alle feesten (pasen, hemelvaart, sinterklaas, kerst en alless daar tussen in). Ik riep en roep op tot eenvoud en aandacht voor elkaar en teruggaan naar de essentie van die feestdagen. Ja, wij eten zuurkool stampot op kerstavond! Je zult verrast staan hoeveel mensen dit eigenlijk bevrijdend vinden. Wij zijn onderling gaan afspreken om alleen nog tweedehands (het hele jaar zoeken) cadeau's te geven, want per slot van rekening is er al genoeg rotzooi in omloop (denk milieuvriendelijk;)) Dus ineens krijg je de meest orginele cadeaus! Iedereen doet zijn best en het is echt reuze geinig.

Daarnaast spreken we af dat we geen diner meer doen maar een lopend buffet: iedereen neemt wat mee en met alle wensen kan rekening gehouden worden, want je neemt gewoon mee wat je eigen moeilijk etende kinderen wel lusten. Reuze leuk omdat dan ineens blijkt dat de kinderen zwarte bonen lusten om maar wat te noemen. Scheelt veel stress omdat er altijd wel iets is dat iemand lust.

Als ik krap bij kas zit dan maak ik altijd iets zelf: een brood of een plaatkoek (veel voor weinig zeg maar).
Ik heb gemerkt dat het echt scheelt of je er wat makkelijker instaat of niet. Je kan altijd het voorstel doen zonder uitentreurig te moeten uitleggen waarom je iets doet.

Ik ben het overigens wel met je eens dat sociale buitensluiting echt gebeurt doordat ik niet mee kan shoppen, terrasjes pakken, bioskoopje, noem maar op. Alleen laat ik dat niet op me nek zitten: ik probeer gewoon wat anders te verzinnen: avondje mensen bij mij thuis uitnodigen om een ouderwets bord spel te doen of oude afleveringen van Koot en de Bie te kijken.

Nog niet zo lang geleden was er veel minder vertier en bijvoorbeeld op een feestje werd er gepraat en naar muziek geluisterd. We hebben in mijn familie nog allemaal een platenspeler en onze oude platen. Vreselijke lol voor 1 euro als je weer een oude conference vindt op de rommelmarkt (waar je toch was voor het verzamelen van die orginele cadeaus )
Gooi eens een balletje op misschien word je leuk verrast door de omgeving.

[flits]

ik weet niet of dat jullie wel eens   naar de Albert Heijn of de jumbo gaan maar daar kun je koopzegels sparen als je die volle boekjes nou een heel jaar opspaart heb je toch een leuk extra bedragje en je kunt een cadeautje een heel jaar door kopen voor de kinderen ik stond pas geleden achter iemand bij de boekhandel en die kocht al een verjaardag cadeautje voor haar zoontje voor volgend jaar is dat geen optie voor jullie

[jan]

Wij zijn ermee gestopt. De reden was, het is een over en weer geven van cadeaus, terwijl het geld er niet voor hadden. Je krijgt iets wat je niet nodig hebt en de kinderen maken elkaar gek, met wat ze krijgen. Wij eten normaal met de kerst, stampot dat is heerlijk, waarom moeilijk doen. En degene die het niet accepteerde had pech, dan is dit geen familie of een goede vriend. En ja, ik heb afscheid genomen van een aantal familieleden, simpel omdat ze dit niet accepteerden, want het was niet gezellig en ik was een sfeerverpester. Ik had een goede reden en dat waren onze hoge schulden. Ik ben geen verantwoording schuldig aan familie of aan vrienden. En ja het is niet leuk, maar ik heb er geen spijt van. (schoon)Familie krijg je en vrienden kan je kiezen.

[Marjan12]

Jan, dit vind ik wel heftig.

[burningspirit]

Feestdagen, tja.... Ik heb er al jaren helemaal geen moeite meer mee. Bij ons is het een mix van allerlei dingen die ik in vorige reacties ook lees.

Mijn schoonfamilie komt altijd tweede kerstdag bij elkaar. Al jaren lang. In deze familie gaat het ook al jaren zo, dat iedereen wat lekkers meebrengt en dat we het met ons allen gezellig maken. Op de meeste plekken staat een piano en zo niet, dan nemen schoonzussen blokfluiten, gitaren en dwarsfluiten mee. We zingen met ons allen, onder begeleiding van de zwager die muziekleraar is, kijken soms een televisieprogramma, spelen spelletjes en hebben fijne gesprekken. Het ene jaar heeft de één wat meer geld en het andere jaar de ander. Dat uit zich slechts in een iets luxere uitvoering van het meegebrachte lekkers. Of in het al dan niet afhuren van een ruimte. Dit laatste hebben we ook al geruime tijd niet meer gedaan. De iets minder krap zittende familieleden stellen hun huis gewoon bij toerbeurt beschikbaar. Dat zullen wij ook wel weer eens gaan doen, maar voor nu is het geen probleem dat we dit niet kunnen.

En verder hebben we ons al jaren geleden gedistantieerd van mensen, die alleen maar aan dure dingen denken in deze tijd. Toen de kinderen nog jonger waren en wij nog niet inde schulden zaten, hadden we ook al heel andere gewoontes dan de mensen om ons heen. Ook toen werd er wel eens een verjaardagsfeestje niet of alternatief gevierd. Ook toen hadden wij soms heel simpele maaltijden tijdens de feestdagen. Het heeft bij ons ook te maken met ons geloof en met de wens om te consuminderen en niets te verspillen. Daarbij vinden wij, dat echt contact hebben met elkaar met geen geldbedrag uit te drukken is. De nuchtere taal die Jan hier neerzet, is me uit het hart gegrepen! Wat heb je aan familieleden en vrienden die zo heel anders in het leven staan? Er ontstaat alleen ergernis over en weer en niemand wordt er blij van. Naar mijn mening kun je elkaar dan beter maar met rust laten. En met feestdagen je eigen plan trekken.

Ik begrijp je wel hoor Marjan. Het is niet leuk als je eigen familie zo doet, maar ik zie daarin een goede reden om voor jezelf te kiezen en deze dagen op je eigen manier in te vullen. Zo doe ik het in elk geval. Mijn kant van de familie is heel anders. Daar heb ik nauwelijks nog contact mee. En die verwijdering heeft deels te maken met onze schuld. Er wordt in mijn familie op ons neergekeken.Sommige kennissen oordeelden over ons.
Maar sorry, het mag hard klinken, maar ik hoef ze echt niet meer te zien. Ik heb mijn best gedaan en als mensen mij niet kunnen nemen zoals ik ben, dan maar niet!
Het is jammer, maar niet onoverkomelijk.

De druk die je voelt, valt van je schouders af als je iemand uitnodigt om met Kerst bij jou te komen stamppot eten.  Ik vind dat zo'n gaaf idee dat ik overweeg om het dit jaar te gaan doen.

[Chrissie]

Marjan, volgens mij was het Peter die ooit gezegd heeft tegen iemand als je niets aan je schulden doet dan heb je een reden om je te schamen. Samen met de woorden die Peter ooit in het begin tegen me gezegd heeft toen ik eens een keer wou opgeven "als ik stopte met aflossen dan deed ik pas mijn gezin tekort" deze wijze zinnen van Peter hebben mij er altijd bovenop gehouden( zag altijd die afgrond en dan sta je altijd snel op) samen met alle steun van alle anderen hebben me enorm veel kracht gegeven.

In het begin van de schulden dacht ik net zoals Jan en BS maar de laatste jaren sinds dat er ooit iemand bij ons aan de deur is geweest met de boodschap van wij waren arm( geen vakantie, geen auto, wij gingen nergens heen in hun ogen terwijl we overal en nergens komen maar dan op een andere manier) dus kleding kreeg is de schaamte erin geslopen dan merk hoe mensen tegen je aankijken. Ze bedoelde het goed heb het haar niet kwalijk genomen praat nog met haar.

En voor sommige mensen die wel welvarend zijn is het moeilijk die schamen zich tegenover ons dan leg ik uit dat hoeft helemaal niet geniet er van dat jullie het wel kunnen  vind het zo fijn voor jullie. Eens komt er misschien ooit weer eens een andere tijd voor ons en misschien wil ik het wel niet eens wij kunnen van de kleine dingen genieten heb daar geen problemen mee.

Wij aten soms gewoon een patatje, wortels en een kippenpoot met de kerstdagen.

[burningspirit]

Chrissie, lieverd,

Bij ons kwamen er ook mensen aan de deur met allerlei voorstellen omdat ze ons als 'arm gezin' wilden helpen. We werden soms anoniem 'geholpen'. Ik weet ook heel goed, hoe mensen tegen ons aankijken. En toch schaam ik me niet. Heb wel de neiging gehad om te proberen mensen die ons zogenaamd helpen op heterdaad te betrappen en ze dan vriendelijk doch beslist hun geld of spullen terug te geven. Met de mededeling: geef het maar aan mensen die het echt nodig hebben. Was alleen maar boos over zoveel domheid en onnadenkendheid soms. Maar me schamen: nee!

Mezelf vergeven , ja dat wel. Dat heb ik moeten leren. Ieder mens maakt fouten. Ik erken mijn fouten (te goedgelovig geweest (of, als je het anders wilt zeggen: te weinig kritisch), soms willens en wetens teveel uitgegeven, een te grote mond gehad waardoor we uberhaupt niet constructief geholpen werden) maar ik vergeef het mezelf. En hoef me dus niet meer te schamen.
En jij Chrissie, hoeft je ook niet te schamen. De persoon aan de deur, die kwam vertellen dat je arm was..... die had een wedervraag kunnen krijgen van mij (ter lering ende vermaak) : Wie is er hier nu arm?
Ik, omdat ik geen geld heb voor een heleboel dingen? Of jij, die zoveel geld nodig hebt, om je een beetje gelukkig te voelen?
Maar goed, dat is misschien wat te scherp gesteld. Het is maar goed dat die persoon niet nu bij mij aan de deur staat. Haha 

Maar zonder gekheid: genieten van kleine dingen is het mooiste wat er is. Het is onmiskenbaar een gevolg van weinig geld hebben. Toch zie ik het over-all nog steeds als een positief gevolg. Het brengt je back to basic.
Waar ik nu van droom is een transportfiets met een dubbele standaard, 7 versnellingen en een kliksysteem in het stuur, zodat ik de fiets gemakkelijk even ergens neer kan zetten. En een goede jas, wind- en waterdicht en warm genoeg voor de winter. Waarom? Omdat ik weer post mag bezorgen van de wsnp-bewindvoerder! In de eerste plaats bezorg ik post om omdat het erg leuk vind. En oja, ook omdat ik zoveel mogelijk geld moet verdienen voor de schuldeisers. 
Als de wsnp klaar is, bezorg ik waarschijnlijk nog tot aan mijn pensioen de post. En zit ik tot die tijd ook nog op de taxi als begeleidster. En misschien help ik senioren bij hun ADL. Misschien kan ik de fiets pas kopen als we uit de wsnp zijn. Ook goed. Ik heb in elk geval iets om van te dromen.

Ik droom niet meer van overvolle tafels en de mogelijkheid om een grote groep mensen te kunnen uitnodigen. Ik heb er geen behoefte aan om in een gezelschap te verkeren dat ik, wat betreft het uitgeven van geld niet bij kan houden. Waarbij geld altijd een belangrijk onderwerp is. Ook niet als het familie is.
En welvarende mensen die zich schamen tegenover ons, die heb ik ook wel iets te vertellen. Namelijk dat niet alles wat waardevol is, geld hoeft te kosten. Sterker nog, juist de dingen die in geld niet uit te drukken zijn, zijn juist vaak het meest waardevol. En laat dat nou precies zijn wat je erbij cadeau krijgt als je in de schulden raakt....

Sorry dat ik een beetje doordraaf. Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen: schaam je niet en geniet van wat je wel hebt!