Stom, stommer, stomst geweest, maar er is licht in de tunnel

[Naieveling]

Een heel verhaal en laat ik maar gewoon bij het begin beginnen. Ik ben impulsief en soms ook nogal naief. Vaak geen goede combinatie.

Studententijd:
Op kamers gegaan en daar deed ik van alles behalve studeren. Ik leefde van het salaris van een bijbaantje en de studiefinanciering (uitwonend en maximaal lenen). Verder stond ik maximaal rood bij de bank, volgens mij iets van omgerekend â,¬ 500,00 destijds.

Post-studententijd:
Weer teruggegaan naar mijn ouders en verder doorgegaan waar ik mee bezig was. Werken en alles wat binnenkwam verbrassen. Roodstand was opgehoogd naar +/- â,¬ 1.000,00 en verder schoot ik geregeld wat voor via mijn credit card. Verder een tweetal telefoonabonnementen als maandelijkse last.

Weer op mezelf
Met 1 maandsalarisje op zak samen gaan wonen met de dame die destijds mijn vriendin was. De borg voor het appartement betaald en verder her en der wat goedkope meubels bij elkaar gescharreld. Ik denk dat er aan meubels e.d. bij elkaar binnen voor nog geen â,¬ 100,00 waarde stond. Inmiddels moest ik de studiefinanciering terug beginnen te betalen met maandelijkse termijnen en om een kapotte auto te vervangen had ik â,¬ 5.000,00 geleend. De roodstand was inmiddels â,¬ 3.000,00 en ook de credit card werd geregeld gebruikt om aan het einde van de maand gaten te dichten. Rekeningen werden soms ook te laat betaald.

Groter gaan wonen
De relatie ging helemaal niet goed. Zij werkte niet of nauwelijks en had wel een gat in d'r hand en daarnaast ook allerhande gedragsproblemen. Toch zijn we groter gaan wonen. In het begin ging het beter (de relatie dan), omdat we onze aandacht konden richten op het inrichten van de woning i.p.v. ruzie maken.

Een groter huis, maar er stond nog steeds rommel binnen. Daar moest verandering in kopen. Op afbetaling kochten we wat meubels, een tv, een laptop, etc. In totaal ongeveer â,¬ 5.000,00 aan spullen op afbetaling. De roodstand was nog steeds maximaal (â,¬ 3.000), terugbetaling studiefinanciering liep en ook op de autolening werd afbetaald.

Van de regen in de drup
De relatie waar ik het hier boven over had ging uit en ik had was kortdurende relaties daarna. Tot ik een dame tegenkwam die achteraf een enorme golddigger bleek te zijn. Dat in combinatie met feesten en partijen, uitgaan en vakanties leidde tot een schuldenberg van om en nabij de â,¬ 75.000,00. Met achterstanden her en der erbij, liep het zelfs richting de 80.000 euro. Tussendoor waren allerlei rekeningen blijven liggen en had ik dringend geld nodig, dan kocht ik wat op afbetaling en verkocht ik die spullen dezelfde dag nog voor een of andere dumpprijs: had ik weer wat geld in handen. Vlak voor de incassos pinde ik snel wat geld, zodat ik die maand niet zonder geld kwam te zitten (al kwam ik dat meestal toch) Een berg van allerlei snel gesloten kredieten tegen krankzinnige rentes en ook de nodige spullen op afbetaling. Met mezelf ging het nadat het uit was met die golddigger ook stukken minder, rekeningen bleven liggen en ik zorgde slecht voor mezelf: onregelmatig eten, onregelmatig slapen, huishoudelijke taken schoten er bij in, etc...

De balans opmaken
Toen ik na alle incasso's nauwelijks nog geld had, internet was afgesloten en ik nergens meer wat kon lenen, werd ik wakker... dit kon zo niet verder.

Ik pakte pen en ruitjespapier en maakte een staatje van inkomsten, maandelijkse uitgaven en achterstanden. Ik maakte de balans op en kwam tot de conclusie dat ik nauwelijks nog rond kon komen met al die maandelijkse lasten van die kredieten. En dan had ik het nog niet eens over de achterstanden her en der (woning, verzekering, electriciteit, internet).

Dit moest echt anders. Het papiertje met inkomsten en uitgaven verving ik door een Excelsheet, zodat ik snel kon zien wat voor effect bepaalde betalingen hadden. Alle kredieten had ik er in verwerkt en alle achterstanden (incl oplopende kosten).

Ik besloot ook hard voor mezelf te zijn:
* het was toch slecht weer: dus ik besloot me voorlopig maar even binnenshuis te vermaken. Dat kost niet veel en met het uitgespaarde geld kon ik her en der wat achterstanden aanzuiveren / wat extra betalen op kredieten
* voortaan bij de aldi / lidl winkelen en vooraf menu's uitschrijven voor de hele week. Vervolgens kocht ik dan die dingen die ik echt nodig had en geen extra zaken meer. De laatste week van de maand stond dan in het teken van het opmaken van voorraden, aangevuld met strikt noodzakelijke dingen
* de verwarming ging af en ik deed binnen voortaan gewoon een dikke trui aan
* ik begon met het opzeggen van allerlei overbodige zaken: extra tv zenders, telefoonabonnementen, fitnessabonnementen (ik had er 3), overbodige verzekeringen, etc.
* en ook echt hard zijn: d.w.z. niet meedoen aan personeelsetentjes, weekendjes weg met vrienden, e.d. Gewoon om dat geld te bewaren en er achterstanden mee af te lossen.
* spullen die ik niet direct nodig had verkopen en daarmee achterstanden betalen. Zo verkocht ik films, spelcomputers, laptop, overbodige meubels, kleding, bestek, servies, apparaten etc. Daarmee voldeed ik dan openstaande rekeningen.
* me strikt houden aan mijn excelsheet met aflossingen, betalen rekeningen, etc
* stoppen met roken

Het herstel:
Na een tijdje waren de betalingsachterstanden weg, liepen allerlei overbodige verzekeringen en abonnementen af en kon ik me gaan concentreren op het wegwerken van kredieten. Ik leefde nog steeds als een monnik, aangezien het pas weer een beetje leefbaar werd als ik tenminste 2 of 3 kredieten weggewerkt zou hebben.

Dat was me gelukt en toen liet ik de teugels wat meer varen. Wel nog met behulp van mijn excelsheet. Daar zat ik dagelijks een uur in te rommelen: gewoon even kijken wat voor effecten bepaalde dingen hadden (dit krediet nog even laten staan en een andere inlossen, etc).

Nu is het maandelijks weer te handlen allemaal. Ik ben overal bij en direct na ontvangst van mijn salaris, voldoe ik alle rekeningen. Waar ik eerst altijd te laat betaalde, betaal ik nu vrijwel overal te vroeg.

Nu heb ik nog pakweg â,¬ 35.000,00 aan kredieten openstaan. Zijn wel kredieten tegen relatief lage rentes. Ik heb de terugbetaling studiefinanciering stopgezet, zodat ik dit geld (rente stufi is nog geen 2%) kan besteden aan het versneld inlossen van de kredieten. Idee is uiteraard gekomen na uren rommelen in de Excelsheet.

De kredieten vormen nog steeds een aanslag op mijn maandelijkse budget, maar ik kan nu weer normaal leven. Heb ook voor het eerst dingen gekocht van mijn eigen geld i.p.v. op afbetaling.

[burningspirit]

mag ik je iets vragen naieveling?
hoe lang heb je er over gedaan om van 80.000 naar 35.000 euro schuld te zakken?

[Buster]

Beste Naieveling, welkom op het forum.

Wat een geweldige aanpak!
Kan niet anders zeggen. Gefeliciteerd met het voorlopig behaalde resultaat!

[Robin Hood]

Beste na?ieveling,

Welkom op dit forum. En wat een prestatie heb jij al geleverd met het terugbrengen van je schuldenlast. Hulde daarvoor!!

[Naieveling]

mag ik je iets vragen naieveling?
hoe lang heb je er over gedaan om van 80.000 naar 35.000 euro schuld te zakken?

Ongeveer 2,5 a 3 jaar.

Is me gelukt door alleen het strikt noodzakelijke te kopen en de rest te gebruiken voor aflossingen. Verder de nodige spullen verkocht en allerlei overbodige dingen opgezegd. Ik dacht voorheen altijd "oh doen, dit is maar 25 euro extra per maand", nu denk ik "laat maar, dit is weer 25 euro extra per maand".

Had drie fitnessabonnementen, drie telefoonabonnementen, telefoonverzekering, huisdierverzekering, werkloosheidsverzekering (bij het krediet)... allemaal opgezegd en ook de afkoopwaarde van die laatste verzekering gebruikt voor inlossing achterstanden. Verder een hoop spullen verkocht via marktplaats.

Verder zoals ik al schreef gewoon zwaar ingegrepen en dit volgehouden: verwarming af en me desnoods wat warmer aankleden, douchen bij de sportschool i.p.v. thuis, met boodschappen doen goed opletten, etc... Voorschot electriciteit ging na 'n jaar met 60 euro per maand omlaag en ik kreeg iets van 700 euro terug, water ging ook wat omlaag (30 euro per kwartaal en ik kreeg 70 euro terug). Dat in combinatie met de vorige alinea zorgde er voor dat ik wat geld vrij had om in te lossen. Dat geld heb ik daar ook voor gebruikt. Verder hard zijn voor jezelf: ik had een (klein) potje elke maand voor vertier, op was ook echt op in dit geval en dat heeft er zeker wel toe geleid dat ik soms bv. keer hapje gaan eten in de grillroom met vrienden moest afzeggen. Verjaardagscadeaus was ik ook grotendeels mee gestopt.

Ik moet er wel bij zeggen dat ik een redelijk tot goed inkomen heb. Dat scheelt ook wel. Had ik dat goede inkomen niet gehad, dan was het lastiger geweest (maar dan had ik uiteraard ook nooit zoveel kunnen lenen als dat ik heb gedaan).

Ik ben nu nog steeds wel redelijk zuinig met bv. verwarming, water en boodschappen. Niet zo extreem als voorheen toen het echt moest, maar in vergelijking met anderen, nog steeds redelijk zuinig.

[Knibbel]

Hallo Naieveling, 45.000 euro in drie jaar tijd ingelopen op jouw schulden. Dat is pakweg zo'n 15.000 euro per jaar...... Wauw, dat vind ik een top prestatie!!

En of je nu veel of weinig salaris hebt doet er niet aan toe, vind ik. Dit resultaat is helemaal jouw eigen verdienste geweest.

[Naieveling]

Dank je wel voor je compliment. 

[burningspirit]

huisdierverzekering..............

bedenk me net dat onze vorige contactpersoon bij het Budget Advies Centrum (= SHV in onze gemeente) ons, tot onze stomme verbazing, vroeg of we geen huisdierverzekering nodig hadden.....

onze hond leefde toen nog maar wij hadden zoiets van: als we niet eens fatsoenlijk voor onszelf kunnen zorgen, hoe kunnen we dan ooit een premie verklaren voor de ziektekosten van onze huisdieren.... als het dier te ziek is om beter te worden dan moeten we gewoon afscheid nemen.....

later moesten we onze hond laten inslapen (een mini drama dat kan ik je vertellen...  ) maar dat is toen betaald door goede vrienden van ons, omdat die begrepen wat we doormaakten en wisten dat we het niet konden betalen

hoe dan ook; huisdieren zijn een belangrijk onderdeel van ons leven, maar we hebben ze allemaal in huis genomen in betere tijden, toen we nog geen geldzorgen hadden. Toch... toen we ons maatje al een tijdje kwijt waren, kwam er toch weer een hond in huis, maar die komt van een mevrouw die haar hondje niet mee kon nemen naar haar nieuwe woonsituatie. We noemen hem dan ook ons 'pleeghondje', werd afgeleverd met een vracht voedsel en speelgoed, mand, bakje en riem. Eigenlijk moet hij gecastreerd worden maar ja, geen geld voor. En als er echt iets met hem zou zijn... dan kunnen we zijn behandeling ook niet betalen. Dus proberen we nu zo goed mogelijk voor hem te zorgen. En mankeert hij iets, dan zullen we moeten gaan collecteren of zo.

En dit is nu één van die dingen die je niet ziet aankomen soms.

Eerlijk gezegd... zóveel inlopen in zo'n korte tijd... het maakt me jaloers, maar besef ook dat ik het hier niet zal presteren, dus ik ga maar weer hard aan de gang om onze situatie weer te accepteren zoals die is en dan hopelijk een uitweg vinden.

nogmaals: geduld is een schone zaak

[tuthola]

Ik heb mijn hondje wel verzekerd, het is inderdaad we l een kostenpost van 17 euro in de maand daarnaast heb ik een betalingsregeling met mijn hondentrimster waar ik 10 euro in de maand naar overmaak zodat ze een keer in de 3 maanden getrimd word.
Ik weet dat het luxe is en dat ik hierdoor minder leefgeld heb maar mijn hondje is de reden om elke dag naar buiten te gaan.
Ik ben me er wel van bewust dat als je problematische  schulden hebt dit op de laatste plaats komt en dat iedereen daar een keuze in maakt.

Sinds 1 januari hebben wij hier in het "dorp" een budget dierenarts die de dingen die bij mij niet onder de verzekering vallen veel goedkoper zijn dan normaal, je moet dan wel een loonstrook meenemen om aan te tonen dat je om en nabij de bijstand norm leeft, ik weet even niet zo snel of dit ook voor mensen met schulden is maar misschien is dit voor jou (burningspirit) een optie om even na te kijken of dit soort praktijken bij jou in de buurt zijn voor als het nodig mocht zijn.

[burningspirit]

goeie tip tuthola, dankjewel!
het hondje komt uit de omgeving waar ook mijn beste vriendin woont, die tien katten heeft (deels per ongeluk omdat ze een poos geen geld had om ze te laten 'helpen') en daar is ook zo'n dierenarts, die tegen gereduceerde prijs werkt voor de minima
maar ik had het me even niet meer bedacht
mijn vriendin heeft het overigens weer op een heel ander manier erg moeilijk nu en haar 'kattekindjes' zijn een grote troost voor haar momenteel
zij heeft ook in de wsnp gezeten maar is er al twee jaar weer uit
reden was een ex-echtgenoot die er met de buurvrouw vandoor ging en haar met alle achterstanden liet zitten, waardoor ze op straat belandde en pas door tussenkomst van een wethouder (na een uitgebreid stuk in de krant, weliswaar met gefingeerde namen, maar de wethouder spoorde haar toch op nadien) weer een eigen huisje kon gaan bewonen.

de ellende is dat iedereen altijd maar een oordeel heeft over je levensstijl en dat je daar ongewild vaak te veel je oren naar laten hangen
zoals voor jou je hondje de reden is om naar buiten te gaan, is het voor ons één van de weinige levende wezens, die perfect begrijpt dat je het goed met hem voor hebt, hij geeft gewoon zóveel aan onvoorwaardelijke trouw terug, dat vind je nergens anders

[nooitmeer]

Dit lijkt sterk op mijn verleden.
Inderdaad, je gaat leven naar inkomen en soms nog meer.

Ik heb er 6 jaar over gedaan om 95.000 euro weg te werken, afgelopen november was ik overal vanaf.
Het scheelde wel dat mijn ouders alle schulden hadden overgenomen, dat hield de druk er wel behoorlijk op.

[burningspirit]

dan heb jij vast héél verstandige ouders, nooitmeer, want je zou de ouders kost moeten geven, die hun kinderen juist door hun hulp van de regen in de drup helpen  .....

mai-o-mai.... bijna 16.000 op jaarbasis ingelopen dan, nooitmeer.... ik ben diep en diep onder de indruk
echt.... 

[nooitmeer]

dan heb jij vast héél verstandige ouders, nooitmeer, want je zou de ouders kost moeten geven, die hun kinderen juist door hun hulp van de regen in de drup helpen  .....

mai-o-mai.... bijna 16.000 op jaarbasis ingelopen dan, nooitmeer.... ik ben diep en diep onder de indruk
echt.... 

Hehe, dat ging ook verder als normale bewindvoering. Alle betalingen werden door hun gedaan. Ik had wel een pin pas maar alles werd wel door hun gezien, effe iets raars doen en ik kreeg het meteen te horen en daar moet je ook maar tegen kunnen.
Eerlijk is eerlijk, ik heb werkelijk waar geen boterham minder gegeten in deze hele periode, gezegend met een zeer goede baan met dito inkomen.

@edit, ik wil dit topic niet kapen. Maar zal van het weekend eens een verhaaltje dichten over mijn verleden met schulden.

[naieveling2]

@tuthola/burningspirit: Mijn hond is alles voor me, maar die polis eens goed bestuderende, kwam ik tot de conclusie dat ik er niet veel aan had. Was ook maar geldig voor drie jaar en die hond had ik toen pas net (als pup van 6 weken gekocht). Kans dat er iets zou gebeuren de eerste drie jaar, was gewoonweg vrij klein. Je weet het inderdaad nooit, maar heb de gok genomen (en heeft goed uitgepakt, want de hond is kerngezond).

@burningspirit: tja... mijn ouders hebben toen het heel slecht met me ging ook weleens bijgesprongen / boodschappen betaald / dingen voorgeschoten, etc... Aangezien de druk om terug te betalen van hen nul komma nul was, ook nooit terugbetaald. Kortom: na een tijdje hebben ze gezegd dat ze er geen euro meer instaken (en hebben ze ook niet meer gedaan), aangezien het dweilen met de kraan open was. Toen vond ik dat flauw, achteraf snap ik ze wel.

@nooitmeer: Je gaat er naar leven inderdaad. Gevolg van altijd maar alles uitgeven en nooit wat sparen of achter de hand houden. En eenmaal de drempel genomen van het eerste kredietje afsluiten ging het hard... omdat ik ook ging leven naar die "extra bestedingsruimte".


Update van mijn verhaal:
Het gaat goed. Ik los nog steeds her en der af, maar heb weer wat financiële ruimte om wat dingen te kopen e.d. Ik moet zeggen: het geeft me nu een goed gevoel als ik van mijn eigen geld iets kan kopen of een overwachte tegenvaller (auto reparatie) kan opvangen i.p.v. dat ik moet lenen. Voorheen leende ik altijd, zodat ik gewoon door kon gaan met geld verbrassen i.p.v. het rustig aan te moeten doen die betreffende maand.

Verder van een soort van hobby, iets van werk van gemaakt. Ben er in de avonduren zoet mee en ik houd er netto per maand ongeveer 500 euro extra een over. Met mezelf afgesproken (en zo in mijn schema gezet) dat ik dit gebruik voor extra aflossingen op kredieten.