Jeugdzorg, bedankt!

Started by Gracy, Jun 29, 2013, 08:08 PM

Previous topic - Next topic

Gracy

Hallo,

Onlangs vond ik dit forum en had nog niet verwacht dat ik me hier aan zou melden.
Het gaat inmiddels redelijk goed. Dus ik hoopte het niet nodig te hebben.

Maar net een vraag op goeievraag gesteld, dan krijg je die lekker vooroordelen over je heen, die ik vroeger zelf ook had.... dus dan maar gauw hierheen vluchten ;)

Wij zijn in de schulden gekomen omdat we een beginnend website-bedrijf hadden en tegelijkertijd in de problemen kwamen met jeugdzorg.

Sinds 2005 was jeugdzorg bij ons samengestelde gezin betrokken omdat 3 van mijn 4 stiefkinderen bij ons kwamen wonen, omdat het bij hun moeder niet goed ging. Na wat problemen kregen we een dijk van een gezinsvoogd die zowel moeder als ons heel goed begeleidde. Wij vonden dat heel normaal, maar nu weten we dat we onwijs geluk gehad hebben.

Begin 2010 kregen we een andere voogd en een aantal hulpverleningstraject voor de kids waren gestopt. We hadden toen ook bedacht dat het voor mijn zoon goed zou zijn om jeugdzorg aan te vragen omdat ik vaak gezeur had met mijn ex. Dat hadden we NOOIT moeten doen :(

De nieuwe voogd van mijn stiefkinderen, bracht een negatief advies uit over ons. We wezen haar op de voorgaande positieve rapporten, haar dossier, maar niets hielp. Mijn zoon moest maar bij zijn vader gaan wonen, want ik had het te druk met mijn stiefkinderen. En ze vond me te negatief over hun moeder. En was bang dat ik zoonlief bij zijn vader weghield. Daarvoor hadden we co-ouderschap, maar vanwege diagnose autisme, kon dat niet langer voor mijn zoon.

Mijn zoon wilde bij ons wonen en dat wilde ik ook. We kwamen in een giga strijd terecht. Half jaar lang gehoopt dat we er met praten uitkwamen, tot het verzoek tot uithuisplaatsing naar vader kwam.
Na 10 rechtzaken, 3 verschillende (geheime) plekken, weglopen, politie en een psychologisch onderzoek, mocht hij in juli 2011 toch bij ons komen wonen.

Al die tijd heb ik nauwelijks kunnen werken en ging het slechter met ons bedrijf, wat we in 2009 gestart waren. In juli 2011 dachten we weer te kunnen gaan opbouwen, maar helaas....
Mijn stiefkinderen hadden we in goed overleg tijdelijk naar moeder laten gaan, vanwege de vele spanningen.

In de zomervakantie werden ze steeds negatiever en wilden niet meer bij ons komen....
De rollen werden omgedraaid... mijn partner kwam zwaar in de problemen en kreeg een stevige burn-out/depressie, omdat zijn kinderen leugens over ons verspreidden en hem steeds minder wilden zien.

We hadden al hulp van de stadsbank gekregen. Halverwege 2012 hebben we opnieuw aan de bel getrokken. Het bedrijf zelf liep best goed, maar we konden onze afspraken niet meer waar maken.
In overleg met de gemeente moesten we besluiten ons bedrijf te stoppen. We zaten toen al flink in de prive-schulden, want zakelijk hadden we het zo goed mogelijk volgehouden. Ook het personeel had bij ons voorrang.

Ik heb een half jaar gewerkt, maar dat werd niet verlengd. Mijn inzet is heel goed, maar ik ben niet zo'n kantine-mens/sociaal dier en daar loopt het bij mij steeds op vast.

Mijn partner kan nog steeds niet fatsoenlijk werken. Na paar uur stort hij in en moet dan rusten.
Groot compliment is dat veel van onze klanten perse niet weg willen en in prive terugkwamen.
Inmiddels krijgen we hulp van schuldhulpmaatje. Mijn vent is in overleg met hen, toch maar weer naar de kvk gegaan ;)
Ik ben in gesprek gegaan met uwv, over mijn gatenkaas-cv en kom in aanmerking voor arbeidsongeschiktheids-uitkering.

De kids van mijn man hebben we nu al een half jaar niet gezien. Moeder had jeugdzorg eraf gekregen. Want volgens haar was jeugdzorg en wij de schuld van de problemen. Afgelopen week hebben we moeten vernemen dat het nog slechter met de kinderen gaat dan wij wisten en dat kinderbescherming opnieuw onderzoek gaat doen.

We hebben een nieuwe positieve kerk gevonden.
We hebben nog veel voor de boeg, maar overleven zullen we!
Ik keek vroeger heel erg neer op dit soort situaties. Ik dacht dat je het aan jezelf te danken had. Ik ben blij dat ik nu beter weet en niet meer zo oordelend hoef te zijn.
Ook proberen we ons in te zetten voor anderen die ook zoveel onterechte ellende met jeugdzorg hebben. Helaas ontbreekt de tijd en geld, en moet je je gezin op de eerste plaats zetten.
Daar zijn we nu druk mee bezig! :)

Greetz



Weegschaaltje

Hoi welkom hier. Wat hebben jullie al veel voor de kiezen gehad. Het is zo moeilijk om de balans een beetje te houden qua kids, werk en geld. Je klinkt als een hele krachtige sterke vrouw die niet snel hetb ijltje erbij neer gooit. Petje af voor je.

Knibbel

Quote from: flexJoly on Jun 29, 2013, 08:08 PM
We hebben een nieuwe positieve kerk gevonden.
We hebben nog veel voor de boeg, maar overleven zullen we!
Ik keek vroeger heel erg neer op dit soort situaties. Ik dacht dat je het aan jezelf te danken had. Ik ben blij dat ik nu beter weet en niet meer zo oordelend hoef te zijn.
Ook proberen we ons in te zetten voor anderen die ook zoveel onterechte ellende met jeugdzorg hebben. Helaas ontbreekt de tijd en geld, en moet je je gezin op de eerste plaats zetten.
Daar zijn we nu druk mee bezig! :)
Lieve Lydia, ik vind je een KANJER. Je moet zelf al alle zeilen bijzetten voor je eigen gezin, een gevecht leveren voor je (stief)kinderen en je dan ook nog vol in gaan zetten voor anderen, wat een vechtlust heb je. Als ik het zo lees ben je iemand die van aanpakken houdt en niet gauw het hoofd laat hangen, ik geloof erin dat het op zijn tijd allemaal wel goed komt met jullie. En fijn dat je een geloof hebt gevonden waar je kracht en steun uit kunt putten. Pet je af, dame.

Liefs Knibbel
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron