Wanneer eindelijk weer lucht?

[Chrissie]

Lieve knibbel kan ik wel gaan zeggen dan ga ik voor jou zingen maar laten we dat maar niet doen dan vallen de mussen spontaan van het dak en de ramen blijven niet heel.

Het gaat je lukken Meid jij kunt dit maar ik begrijp je bibber de bibber, stuur je heel veel kracht en liefde toe!! Komt allemaal goed schatje

[Knibbel]

Lieve knibbel kan ik wel gaan zeggen dan ga ik voor jou zingen maar laten we dat maar niet doen dan vallen de mussen spontaan van het dak en de ramen blijven niet heel.

Oh, neem gerust mijn plaats in, ik hou je niet tegen...... Mijn grootste angst is dat ik van de zenuwen dichtklap, dat ik daar sta en mijn mond niet open krijg. Maar voor haar doe ik dat, ga ik samen met haar op het podium staan. Vind het wel doodeng.

[Weegschaaltje]

Het is toch ook wel een hele eer dat je samen met je dochter dit mag doen. Snap dat je er de zenuwen van krijgt. Maar ga vooral er lekker van genieten.

[Knibbel]

Nog helemaal brak en moe van het lopen in Den Haag gisteren, maar ik zal me toch bij mekaar moeten rapen om de administratie af te maken. Het overzicht voor juni is pas voor de helft klaar en ik wil dit vandaag nog af hebben, want morgen komt het salaris binnen van mijn man en dan kunnen de rekeningen meteen voldaan worden. Weg is weg, kan ik ook niet 'per ongeluk' wat anders ermee betalen. In ieder geval heb ik geen openstaande schuld meer bij de zorgverzekeraar. Gelukkig!!

Vandaag ook een voor mij moeilijk besluit genomen over een hobby van mij. Ik zit sinds 3 jaar in een zanggroep, maar de laatste weken merk ik dat ik te vermoeid ben om door de weeks thuis te oefenen en het valt me steeds zwaarder om naar de repetities te gaan. Dat komt grotendeels natuurlijk door de reuma die de laatste tijd veel meer aan het opspelen is, maar ook het bezig zijn met de schulden vraagt toch veel energie. De zanggroep voelt steeds meer aan als verplichting in plaats van een hobby. Ik vind dat ik nu toch prioriteiten moet stellen aan mezelf. Heb dus besloten om te stoppen met de zanggroep. Vind het wel jammer natuurlijk, maar ja, kan altijd nog meezingen met de radio en met mijn dochter natuurlijk.

[lotte]

Afscheid nemen van de dingen die je leuk vindt, en waar je je plezier en je kracht uit haalt, zijn altijd ongelofelijk moeilijk, en energievretend.

Gun je zelf daarvoor even de tijd en probeer heel even toch een beetje rust te pakken, voordat je je weer verdiept in die eeuwige cijfertjes

Veel liefs, dikke knuffel en hou je haaks

[Knibbel]

Dank je lieve Lotte voor je reactie. Ik vond het inderdaad erg zwaar om hier een besluit in te nemen, maar ik heb er nu vrede mee. Nu ik mijn beslissing kenbaar heb gemaakt aan de leden van de zanggroep voelt dit voor mij goed aan, alsof ik een last minder te dragen heb.

Ik denk maar, in een later tijdstip kan ik me altijd weer aanmelden bij een zanggroep, maar mijn schulden kan ik niet zomaar even opzij schuiven en over een tijdje weer oppakken. Helaas gaat dat niet, het is een trein die gewoon doorraast en die ik alleen kan stoppen door nu aan de rem te trekken.

[Weegschaaltje]

Is vervelend dat je prioriteiten moet stellen. Want het is iets leuks waar je ook een stukje ontspanning uit zou moeten halen. Als t een heel groot gemis zou zijn en je hoeft niet meer continue in de schulden te duiken. Kan je je weer lekker aanmelden.

[Libra]

Lieve, lieve Knibbel,

Vandaag ook een voor mij moeilijk besluit genomen over een hobby van mij. Ik zit sinds 3 jaar in een zanggroep, maar de laatste weken merk ik dat ik te vermoeid ben om door de weeks thuis te oefenen en het valt me steeds zwaarder om naar de repetities te gaan. Dat komt grotendeels natuurlijk door de reuma die de laatste tijd veel meer aan het opspelen is, maar ook het bezig zijn met de schulden vraagt toch veel energie. De zanggroep voelt steeds meer aan als verplichting in plaats van een hobby. Ik vind dat ik nu toch prioriteiten moet stellen aan mezelf. Heb dus besloten om te stoppen met de zanggroep. Vind het wel jammer natuurlijk, maar ja, kan altijd nog meezingen met de radio en met mijn dochter natuurlijk.

Dat is, helaas, de nare keerzijde van het leven met schulden!
Zo verdrietig dat je afscheid moet nemen van dingen die je het liefst doet.
Maar je verwoordt het zelf heel goed: het is het stellen van prioriteiten!
De zanggroep wacht wel, de schulden jammer genoeg niet......

Ik hou van zingen en het liedje dat mijn dochter voor 'ons' heeft uitgezocht hebben we al eens samen voor een heel klein publiek gezongen en dat waren allemaal bekenden. Maar dit is wel wat anders. Groot publiek, veel vreemde gezichten, burgemeester en consorten erbij, camera erbij. Had graag even de tijd gehad om me ook hierop te kunnen voorbereiden. Typisch mijn dochter om met zulke verrassingen te komen.

Lieve schat, bedenk je eens wat voor een modderfiguur de burgemeester en consorten waarschijnlijk zouden slaan als zij voor publiek een liedje zouden moeten zingen!!
Ik denk dat jij het heel wat beter kunt!

Wat ook nog weleens wil helpen in dat soort situaties is dat je tijdens het zingen je een voorstelling maakt dat het publiek daar in zijn/haar ondergoed zit.
Maakt je vaak aan het lachen en dan ontspan je vanzelf!

Het komt echt wel goed, schatje!!

[Knibbel]

Wat ook nog weleens wil helpen in dat soort situaties is dat je tijdens het zingen je een voorstelling maakt dat het publiek daar in zijn/haar ondergoed zit.
Maakt je vaak aan het lachen en dan ontspan je vanzelf!

Dat is een goeie Libra, die houd ik er in. Ik moet nu al lachen bij het idee. Moet natuurlijk wel niet een of ander stuk voor me staan.

Nou, slapen lukt me niet zo vanavond, dus begin ik ook maar weer eens mijn resultaten op papier te zetten.

Eindelijk heb ik na twee dagen ploeteren mijn adminstratie helemaal op orde.  Jeetje, wat heb ik veel schuldeisers. Begin ook te merken dat twee administraties bijhouden (die van mijn dochter en van mijzelf) af en toe wat verwarrend begint te worden.  Maar voordat ik met mijn cijfertjes begin te gooien, mag ik even op het klaagbankje gaan zitten?
 
Allereerst: dit vochtig koude weer, mijn reuma, het is 'killing me'. Mijn vingers, polsen, rug alles tintelt van de pijn en ik ben 's morgens zo stijf als een plank, manlief moet mij 's morgens mijn bed uittrekken, kan op eigen kracht gewoon er niet uit komen. Echt opstartproblemen. Afgelopen twee dagen moeten werken en altijd als ik moet werken is het in de winkel ontiegelijk druk en hectisch. Mijn baas natuurlijk in zijn nopjes, maar Knibbel niet, al dat heen en weer rennen en bukken is nou niet zo bevorderlijk voor mijn pijnlijke rug.
 
Deze week ook weer een aanvaring met de begeleidster van de woonvorm van mijn dochter gehad. Ik had geopperd dat gekeken moet worden voor aangepaste steunzolen voor mijn dochter vanwege haar scoliose, haar beenverschil in lengte en haar platvoeten. Geen probleem, bij haar woonvorm kennen ze een goede podotherapeute die ook andere clienten  van steunzolen voorziet. Ik heb ze nog gewaarschuwd: zouden jullie dat wel doen? Hiervoor is wel iets meer specialisatie voor nodig.  Nee, over die mevrouw hadden ze alleen goede berichten gehoord.. Nou, dochter daar naar toe. 's Avonds doodongelukkig kind aan de telefoon: "die mevrouw wil mij van die slappe steunzooltjes geven en onder iedere rechterschoen gaat ze aan de buitenkant een extra laag aanbrengen zodat mijn voeten even hoog zijn. Mamma, dat wil ik niet. Ik wil niet zo'n lelijke schoenen." Nou, daar zit je dan. Ik dus maar zelf  een afspraak gemaakt bij een grote bekende orthopedisch centrum, en daar gaan ze binnenzolen voor haar aanmeten met hierin verwerkt de correctie voor het beenverschil. Dus ze hoeft helemaal niet van die verhogingen onder iedere rechterschoen te hebben. Bij de begeleiding waren ze niet zo gelukkig met mijn actie. Nou waar ik helemaal niet gelukkig mee ben is dat ik nu hier een rekening van 43,00 euro van die podotherapeute heb liggen en wat echt weggegooid geld is. Bah!!

Waar ik wel blij mee ben is dat mijn schuldenberg nog altijd een dalende lijn laat zien.

Stand schulden per 1 mei:  â,¬  23.225,00
Stand schulden per 1 juni:  â,¬  22.216,00
Een mindering van â,¬ 1.009,00.

Achterstand per 1 mei:  â,¬ 435,00
Achterstand per 1 juni:  â,¬ 369,00
Een daling van â,¬ 66,00.

En, Buster hier is ie dan, eindelijk een bufferpotje van 55 euro.

Restant belastingteruggave ligt op een aparte spaarrekening. Meneer Knibbel wil daar allereerst 400 euro vanaf halen voor de osteopaat voor mijn reuma. Ik ben het daar niet mee eens, zolang ik  het nog enigszins kan redden met warme douches en pijnstillers wil ik het zo laten. Straks in de wintermaanden heb ik het geld harder nodig voor de osteopaat. Deze discussie is nog niet afgesloten.....

[Weegschaaltje]

Ik ben het eigenlijk wel eens met.meneer Knibbel. Wees lief voor je lichaam. Je hebt er maar 1 en moet je hele leven er mee doen. Dag in dag uit met pijn leven is echt niet prettig. Ik zou zeggen ga naar de osteopaat. Niemand is gebaad bij een Knibbel in de lappenmand.

Fijn dat de schulden blijven zakken.

[Knibbel]

Ik ben het eigenlijk wel eens met.meneer Knibbel. Wees lief voor je lichaam. Je hebt er maar 1 en moet je hele leven er mee doen.

Zeker heeft meneer Knibbel hier een punt, maar ik ben altijd bang dat als ik te snel naar andere middelen grijp, zoals de osteopaat, mijn lichaam daaraan gaat wennen. Ik bedoel dat mijn lichaam zelf niet meer probeert om bijvoorbeeld mijn pijngrens hoog te houden. Ook pijnstillers wil ik zo min mogelijk gebruiken, wil ook hier geen gewenning in te krijgen. Want dan moet ik steeds vaker en steeds hogere doseringen gaan gebruiken. Maar ja, misschien is mijn aanpak net niet de juiste keuze.
Ben misschien een beetje eigenwijs, zoals meneer Knibbel vaker zegt.

[Buster]

En, Buster hier is ie dan, eindelijk een bufferpotje van 55 euro.

Joepie de poepie!

[Libra]

En, Buster hier is ie dan, eindelijk een bufferpotje van 55 euro.

Joepie de poepie!

Nou Knibbel, je hebt in ieder geval Buster haar dag goedgemaakt!!

Maar zonder dollen, dat is supergoed nieuws!
Niets is zo fijn als een buffer!!

Heel veel liefs en dikke knuffel.

[Knibbel]

Onbegrijpelijk, wat een groot verschil in tarieven worden er op na gehouden.

Dochterlief krijgt voor consult bij podotherapeute een rekening van 43 euro. Schaft ze via deze mevrouw haar (standaard) steunzolen aan gaat haar dit nogmaals 180 euro kosten. Daarnaast nog de kosten voor een extra buitenlaag onder rechterschoen om het beenverschil op te vangen.  De kosten hiervan heeft ze niet eens genoemd. Maar dan zit je sowieso met een kostenplaatje van minimaal 223 euro.

Maar niet tevreden hierover maak ik dus een afspraak voor haar bij een orthopedische instrumentenmaker bij ons in de buurt. Hier in het zuiden des lands een bekende verstrekker van orthopedische hulpmiddelen. Zij werken hier ook in verschillende ziekenhuizen. Zij krijgt dus nu speciaal voor haar voeten aangepaste binnenzolen. En ondanks dat het geen standaard binnenzolen zijn: kosten all-in 100 euro. Met zelfs na-controle toe.

En laat dat nu toevallig de maximale vergoeding zijn die ze per kalenderjaar van haar zorgverzekeraar vergoed krijgt!!

Dit had ik helemaal niet verwacht, hield al rekening ermee dat ze daar nog duurder uit zou zijn vanwege hun specialisatie. Het loont zich dus toch om verder te kijken.

[Buster]

Wauw,... ik kan er steeds met mn verstand niet bij wat iemand ertoe brengt het dubbele te rekenen,..

Nou ja, zal wel aan mij liggen.

Goed gedaan!