Enorme schulden

Started by Kaatje, Sep 12, 2010, 11:27 PM

Previous topic - Next topic

Kaatje

Hey Buster,

Ik heb besloten om het huisje niet te nemen. Er zal tegen de tijd dat ik er echt aan toe ben en het mentaal ook aan kan om te verhuizen vast iets anders op mijn pad komen.
En het gesprek voor de baan heb ik nog niet gehad. Die heb ik eigenlijk afgezegd, maar ze willen me graag op gesprek hebben. Dus ik kan altijd nog een gesprek hebben.

Eerlijk gezegd weet ik zelf niet zo goed wat ik moet doen en wat ik moet kiezen. Juist omdat ik alleen ben, heb ik niet echt een sparringspartner met wie ik het er over kan hebben. Er zijn natuurlijk vrienden, maar dat is toch echt anders dan als je een partner hebt.

En schulden hebben ben ik wel zat eigenlijk, terwijl ik nog op dit tempo 8 jaar moet. Pffff. Ik heb voor mezelf ook zo het gevoel dat het hebben van schulden mij zo belemmerd in datgene wat ik het liefste zou doen. En dan blijf ik mezelf gek maken met mijn negatieve gedachten en blijf in dat cirkeltje rondhangen.

Buster

Hoe lullig het ook klinkt, maar op een gegeven moment word het overmaken van de aflossingen routine, het leven met minder budget ook.
Hoe langer je trouw afbetaald hoe meer "krediet" je ook opbouwt bij je eisers. Dat neemt ook een stuk druk weg.

Nu is het idd heel zwaar, zeker met de 8 jaar in het vooruitzicht.
Juist daarom is een meter, of een verslag of een tabel juist een goed idee, dan word het visueel steeds een stukje minder.

Blijf wel praten hoor!
Al was het maar om af en toe je hart te luchten.
En die partner,... die komt vanzelf  ;)


 

Kaatje

Ik ben net mijn bank aan checken en waar ik al bang voor was, is gebeurd. De huur, de betaling van water en zorgverzekering zijn teruggehaald. Hierdoor sta ik niet meer dan

Buster

Lieve Kaatje,...
Blijven ademen!

Er is geld terug gevorderd.
De herinneringen zullen over een 2 weken binnenkomen.
Daarop heb je dan een week om te reageren.
Dat zijn weer 3 weken adempauze.
In die tijd kun jij de broekriem aanhalen (voor zover je dat al niet deed)

Hoe moeilijk het ook is maar probeer om tijdens je werk je geldzorgen van je af te zetten.
Ze gaan er niet van weg, zijn er nog steeds als je thuiskomt, dus malen tussen 8 en 6 heeft geen zin.
Bovendien lijd je werk eronder en daar krijg jij ook weer onrust van.

Sterkte!

Kaatje

Buster dank je wel voor je lieve woorden. Ze raken me.

Wat ik vervelend vind is dat vanaf nu totdat ik eind september wanneer ik mijn bonus + overuren uitbetaald krijg, elke keer niet die lasten op tijd kan betalen en herinneringen/aanmaningen in mijn brievenbus krijg. Ik kan daar niet zo goed tegen.

De laatste tijd dacht ik niet na over het geld op mijn werk, omdat het overlijden en de opname mij bezig hielden. Gelukkig begrijpen ze op mijn werk dat daardoor de afgelopen week/2 weken mijn werk slechter was, maar dat moet ook een keer afgelopen zijn.

Ik weet dat ik ontzettend hard ben naar mezelf toe. Maar ik blijf zeker ademen.

peter

Kaatje, dit terugstorten door de bank zal een aantal keren plaats vinden totdat je binnen de limieten blijft van het roodstaan. Het klinkt gek wat ik zeg, maar als er voor zorgt dat de achterstand telkens maar een maand blijft zullen er ook geen andere vorderingen komen.

Neem je rust en laat je niet gek maken. Uiteindelijk komt het allemaal goed.
Peter
Administrator Forum



honderdeuro

kaatje

dank je wel voor je reactie

ik heb even snel jouw verhaal doorgenomen, ja dat is geen kattepis, maar tips en adviezen heb ik (nog) niet voor je.
veel sterkte ! en dapper ook van jou om je verhaal hier neer te zetten.
dat viel vast niet mee.

ik vind dat je erg goed bezig bent.

houd moed
idd van  je afschrijven helpt, net als de reacties van mede lotgenoten!
wat een stimulans

Kaatje

hondereuro: dank je wel! Je rolt langzaam voordat je het echt beseft zo in de schulden. Dus heel goed dat jij het op tijd in de gaten hebt!

Het viel inderdaad niet mee om mijn verhaal hier te zetten, maar als ik zie hoeveel steun, begrip en advies ik van medeforummers krijg, dan had ik dit al veel eerder moeten doen.

Kaatje

Elke keer als ik mijn eigen verhaal open zie ik regelmatig dat er meerdere gasten dit aan het lezen zijn. Ik vraag me soms wel eens af of daar ook bekenden van mij tussen zullen zitten of dat het alleen mensen zijn die op zoek zijn naar het oplossen van schulden.

Ik heb vandaag eindelijk de brief geschreven op het abonnement van mijn mobiele telefoon op te zeggen. Dat abonnement loopt pas in maart 2012 af. Ik ga vanaf dan maar een prepaid nemen, is beter voor mijn uitgaven :)

En verder heb ik nog steeds achterstand in het betalen van mijn rekeningen, krijg ik weer brieven van de bank om het saldo aan te vullen omdat ik meer rood sta dan ik mag. Dat is vaak wel frusterend als ik de post uit de brievenbus haal.

En sinds begin dit jaar ben ik al 6 kilo kwijt, broeken zakken van mijn kont af en t-shirts en blousjes zijn te groot geworden. Het heeft verschillende oorzaken waarom ik zoveel kilo's kwijt ben en 1 van die oorzaken zijn mijn grote schulden, waar voor mijn gevoel geen eind aan lijkt te komen. En op de momenten dat het wat minder met me gaat, denk ik, vecht eens voor jezelf, zoek een baan waar je meer salaris krijgt, ik weet namelijk dat die er zijn en dat die bedrijven mij ook willen, maar er is iets wat me tegen houdt. Zal ik eindelijk eens een keer die schop onder mijn kont gaan geven en niet wachten totdat mijn huidige werkgever iets zal doen? Ik heb vaak het gevoel dat het niet uitmaakt wat ik doe en dat ik harder moet vechten dan een ander. Ik weet namelijk dat een andere collega, die niet het moeilijke werk aan kan, salarisverhoging heeft gekregen per 1 juli en dat deze collega meer salaris krijgt dan dat ik tot 1 juni kreeg. Ik kan het niet begrijpen en hoe zeer ik mijn best ook doe om dit los te laten, het lukt mij niet.

Hebben jullie misschien tips voor me?

Freek en Jolanda

Kaatje,

Je moet dingen gaan loslaten, anders heb je geen leven meer. Ik denk dat je baan moet zien als tussenstation naar een andere baan. Je moet straks gewoon de knoop doorhakken en gaan voor die andere baan. Bij dit bedrijf zal je nooit gelukkig worden.

Wij hebben nu abonnement bij simpel, dit kost ons nu 10 euro per maand, met een vastgesteld limiet van 15euro. Meer kunnen we niet uitgeven.

V.w.b je achterstanden, deze loop je stap voor stap in, op dit moment is het gewoon niet anders.

Komop meisje het komt uiteindelijk wel goed, het heeft alleen tijd nodig.
Freek en Jolanda

Kaatje

Freek en Jolanda, dank jullie wel, kreeg er tranen van in mijn ogen. Jullie hebben gelijk dat ik moet gaan loslaten, alleen vind ik dit wel heel erg moeilijk. Maar ik moet wel, omdat ik anders inderdaad geen leven heb.

Het heeft allemaal tijd nodig, maar dat vind ik lastig, zou graag gelijk veel resultaat willen zien, alleen weet ik diep van binnen ook dat het met kleine stapjes gaat. En dat het vaak 3 stappen vooruit is en 2 stappen terug.

Dat van Simpel is ook handig zeg! Ik ga vanaf februari maar eens rondkijken voor prepaid of zoals dit bij Simpel. Dank jullie wel voor de tip.

Chrissie

Kaatje,

Houdt alsjeblieft moed dit zijn de beroemde opstart problemen waar je tegenaan loopt het wordt vanzelf allemaal beter het heeft gewoon tijd nodig.

Die tip van Freek en Jolanda voor het mobieltje is een goede, maar ik koop voor mijn man iedere maand een pre-paid kaart van 10 euro en als die op is dan is het malen gedaan. En op mijn eigen mobieltje doe ik ook een pre-paid kaart van 10 euro maar daar doe ik zowat 3 tot 4 maanden mee , maar ik maak er haast geen gebruik van hij is meer voor nood.

Kom op meid, je kunt het!
Sinds januari 2016 schuldenvrij.

Buster

Hey Kaatje,

Ik zou zeggen; geen oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt.
Als een andere baas je wel meer wil betalen voor hetzelfde werk staat niks je in de weg.

En zoals Chrissie ook al zegt; Je kunt het!
Je bedragen gaan naar beneden, je doet hartstikke je best en het heeft echt resultaat.

Een poosje gelden twijfelde je over die andere baan, het liep ook niet zo lekker bij deze baan, dat gedoe met die collega inwerken.
Hoe gaat het nu dan?

Wat betreft tips; gaat het maandelijks te langzaam staar je dan niet blind op wat je maandelijks afdraagt maar kijk eens naar bedragen van een half jaar geleden.
Ga voor jezelf na of je alles hebt gedaan om je vaste lasten en uitgaves zo klein mogelijk te houden en zodra het antwoord ja is, leg het dan naast je neer. Kijk er deze maand niet meer naar.
Ruim tijd in voor zaken die ontspannend zijn. Met een boek op de bank een kaarsje aan (kan best met dit snertweer) Ga breien voor mijn part, maar ontspan. Schrijf nog meer van die mooie gedichten!

Het afvallen komt grotendeels door stress. En dat is een "vaste last" waar je echt zonder kunt.

En als je er ooit aan twijfelt, vraag je het hier gerust nog een keer; JE DOET HET GOED!!!





Chrissie

Kaatje,

Zoals ik het allemaal lees ( werk) vind je het een beetje eng om die sprong in het diepe te maken en wat je dan allemaal tegen kan komen, heel begrijpelijk het onbekende is ook altijd eng. Maar misschien heb ik nog een tip voor je. Zet alle voors en tegens eens op papier en hak van daaruit de knoop door.

Even over je financi
Sinds januari 2016 schuldenvrij.

Kaatje

Chrissie en Buster, heel erg bedankt voor jullie lieve en opbeurende woorden. Dit doet me goed! Maakt me weer sterker en kan er dan weer even tegenaan.

Die collega hoef ik niet meer in te werken. Ik begeleid wel andere collega's, maar dat is anders dan intensief inwerken.

Ik vind het ook eng om die sprong in het diepe te maken. Ik heb het niet slecht waar ik nu zit, ook veel vrijheid, maar als ik gewoon eens wist dat ik voor het harde werken en de kennis en het werk dat ik doe, verhoging krijg, waar ik echt mee verder kan, dan blijf ik zitten en zal dan nog een stapje harder lopen. Maar goed, heb ik het geduld nog om zo lang te wachten en te vechten voor iets wat ik eigenlijk niet eens weet, omdat dit verteld wordt vooraf. Dus dan komt dan stemmetje weer: waarvoor vecht je eigenlijk nog.

En ontspannen dat is echt iets wat ik te weinig doe. Wel gisteren tot in de middag in bed gelegen met een goed boek :) En Buster, ik zal zeker nog meer gedichten gaan schrijven. Ik moet mijn gedachten en emoties uiten en dat kan ik vaak het beste met een gedicht.

En als ik weer aan het twijfelen ben of het even niet meer zie, dan kom ik zeker hier, maar ook als ik positief nieuws heb, dan zal ik dit ook zeker delen met jullie.

Ik heb zoveel steun aan jullie en aan dit forum, dat doet mij al zo ontzettend veel goed.