Stress en hartkloppingen

Started by Samm, Aug 18, 2018, 05:23 PM

Previous topic - Next topic

Samm

Stel ,iemand krijgt bijvoorbeeld een Douglas bon of make up,wat diegene niet gebruikt,omdat ze er geen waarde aan hecht. Dan kun je wellicht een ander enorm blij maken ,als jij bijvoorbeeld een staafmixer, keukenmachine of noem het maar zoekt. ( Ik quote ff naar mijn issues inzake persoonlijke verzorging). Ruilen is nml volstrekt legaal.

equestrian

#76
Quote from: Samm on Oct 20, 2018, 07:34 PM

Maar ik geloof wel in ruilen,! Het middel geld is dan geen optie meer en ook voor degene die beslist geen MP mogen of kunnen of wat ook,is dit natuurlijk wel een alternatief.
Ik hoor graag van jullie,
Samm

Er is voor zover ik weet en kan zien zoiets hier op het forum ;-)
https://schulden-vrij.info/index.php/board,82.0.html

Lastig blijft het de komende jaren en ook ik zat in de verzet modus in het begin. Vooral omdat ik degene ben die de boodschappen doet en voor mijn gevoel ben ik degene die moet zorgen dat we het redden met het geld.


Daarnaast heb ik misschien een wat vreemde vraag: je geeft aan dat er nog pubers in huis zijn. Hoe oud zijn die en zouden die naast school nog een paar uurtjes kunnen werken? Hier hebben beide naast hun studie een bijbaan. Hiervan moeten ze zelf dan ook alles betalen zoals collegegeld ( toch alweer € 2060 voor een jaar) maar ook alle andere dingen zoals kleding, telefoon ed. Heel soms hebben ze een paar euro over. Die doen ze dan ook samen in een potje voor wat lekkers in de vakantieperiode of weekenden zodat dit niet altijd ten kosten gaat van het weekbudget.

Katniss

Natuurlijk is het voor iedereen verschillend wat je belangrijk vind. Wat mij triggerde dat jij aangeeft: "ik ben vrouw en 44 dus ja..." Waarom zoveel vooroordelen?

Volgens mij heb ik goede tips gegeven over hoe jij ervoor kunt zorgen dat jij toch de dingen hebt die jij belangrijk vindt. Natuurlijk is ruilen ook een goede optie. Kijk ook eens op wissel.nl. Daar worden kadobonnen met korting aangeboden. Scheelt toch weer iets.

Wat jou misschien ook kan helpen is zoeken op internet naar reviews waarin misschien goedkopere alternatieven voor de producten die jij gebruikt worden beschreven. Zo kende ik iemand die was overgestapt van een dure dagcreme van Douglas, naar een van de Lidl. Die smeerde fijner en had dezelfde werkzame stof erin zitten, volgens haar. Het verschil in prijs was wel enorm.

Kortom wees creatief, probeer op een andere manier te gaan denken.

Mijn puber werkt op zaterdag op de markt. Ze verdiend daar ongeveer € 50,- per dag. Dus ze heeft meer geld dan ik. Zij trakteert daarom ook wel eens op wat lekkers (vaak van de markt). Haar uitjes met vriendinnen betaalt ze daar ook van.

Zoals ik al eerder aangaf, je zult moeten veranderen en daar is het traject ook voor. Verandering is niet makkelijk, maar als je het echt wil dan lukt het.
Problemen in het leven zijn gewoon uitdagingen voor het persoonlijk groeiproces.

Samm

Nou weet je,ik heb geen vooroordelen hoor. Als er iemand is die niet oordeelt of veroordeeld over een situatie ben ik het wel. ( Gezien waar ik vandaan kom,!).
Inderdaad ,wel aan zelfstigmatiseren. Daar ben ik heel goed in. Maar bedankt voor je tips in ieder geval. Mijn pubers zijn net in de puberleeftijd ,nml 12 en 13. Werken kan dus nog niet. En veranderen ,dat het traject daar voor bedoeld is,dat vind ik discutabel. Niet iedereen die in dit traject terecht komt,heeft een gat in de hand ,of sterker nog debet aan de situatie. Soms zijn er andere oorzaken waardoor de schulden zijn ontstaan. En dan is ff " veranderen " wel erg kort door de bocht vind. Daarnaast is ieder mens anders en heeft ieder mens ook een andere referentiekader. En ik vind de Action over het algemeen een winkel ,waar ik mijn geld niet aan besteed,want de meeste producten zijn gewoon heel slecht . ( Ik heb echt helemaal ,helemaal niets met de Action).

Katniss

Ik ben het met je eens dat er heel veel redenen kunnen zijn waardoor iemand in de schulden komt. Als je mijn verhaal kent dat weet je ook dat ik er niet veel aan heb kunnen doen. Daarbij heb ik in het begin het probleem had dat ik niet door de gemeente geholpen werd. Wellicht zou ik mij deze maand weer bij de gemeente kunnen melden, maar ga ik dan waarschijnlijk niet doen. Ik ben de afgelopen 6,5 jaar zover gekomen dat ik er nu voor kies om de rest ook zelf af te ronden. Als ik mijn best blijf doen kan ik nu met 5 jaar van mijn schulden af zijn. Dan ben ik dus bijna 12 jaar bezig geweest met het oplossen van een probleem dat door een ander is veroorzaakt.

Feit blijft wel dat je nu in een situatie zit waarbij je wordt gedwongen om te veranderen. Je hebt immers de komende jaren niet meer dan je weekgeld. De vraag of het terecht is doet dan niet meer ter zake.

Wat ik bij jou in je posts proef is nog heel erg veel verzet. Natuurlijk kun je blijven vechten tegen de situatie omdat het bijvoorbeeld oneerlijk is of niet jouw schuld. Helaas helpt dat de situatie niet. Het wordt eerder moeilijker.

Alles wat hier wordt aangedragen is om je te helpen. Probeer dat in het oog te houden.
Problemen in het leven zijn gewoon uitdagingen voor het persoonlijk groeiproces.

Samm

Dat klopt ook wat je zegt. Op de een of andere manier kan ik het nog niet accepteren,wat het inderdaad heel,heel lastig maakt. Misschien is het na alles wel teveel . Ik merk dat ik ik niks kan hebben en ook dat ik vol boosheid zit. En dat is echt niet goed! Je wordt er echt geen leuker mens van. Maar ik weet soms echt niet meer hoe ik mezelf op moet peppen. Het maakt ook ,dat mijn creativiteit en mijn spontaniteit op een heel laag niveau zit .De ene week gaat het beter dan de andere maar over het algemeen genomen is het eigenlijk net niks. Mijn flexibelheid is weg,lijkt het wel. Waar ik ooit een super vrolijke, zelfverzekerde vrouw was,ben ik nu een grijze muis met een minderwaardigheidscomplex ofzo. Echt zo,zo jammer . Er moet gewoon een omslagpunt komen ,alleen ik weet ff niet hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. Ik denk dat het uiteindelijk wel lukt, misschien heeft het allemaal meer tijd nodig,daar ga ik maar vanuit.
Het laatste wat ik wil ,is als een verbitterde ,zuurpruim en zeurkous leven ,dus dat er IETS moet veranderen is duidelijk.
Sorry voor mijn vreselijke klaagzang ,ik hoop dat mijn " moodswings" zsm stabieler worden,want het is ongelooflijk naar. ( Wellicht moet ik overwegen om een tijdje anti depressivia te gaan gebruiken om in mijn hoofd wat stabiliteit te creëren). Ik zal een afspraak maken bij mijn huisarts. Dit is nml doodvermoeiend en het put mezelf uit. Gewoon veel te veel negatieve gedachten.( Alleen al een keer weer ff heel hard lachen,zou zo leuk zijn!).In ieder geval excuses voor mijn klaagzang.

Samm

Daarnaast wil ik je mee geven,dat ik je heel dapper vindt,dat je het zo doet. Toch hoop ik ,dat je wel hulp kunt krijgen van de gemeente,zodat je er eerder uit kunt komen. ( Niet 5 maar 3 jaar). Dat zou toch veel beter zijn.

willy

SAMM, je bent dit traject gestart, om er uit te komen.
Je verzet je "uiteraard" tegen de regels, je wilt dit niet maar bedenk dat je iets positiefs doet.
Je hebt hulp gezocht, je bent je toekomst weer op de rails aan het krijgen.
Jou pubers zitten ook in dit "project", ondanks dat ze er niet voor hebben kunnen kiezen.
Accepteren is moeilijk en ontkenning is een normale reactie.
Je hebt goede ideeën , je zoekt uitwegen, maar je bent aan de regels van andere gebonden.
Je bent geweldig bezig, en JA, je hebt je cosmetica nodig.
Dit betekent namelijk dat je je eigenwaarde niet kwijt bent, en dus jezelf.
Ieder heeft zijn eigen dingetjes om zijn  eigenwaarde overeind te houden.
Boos zijn is normaal, vechten voor je vrijheid is het begin.
Je hebt de stap gezet, je gaat het maken, en de "wie is oorzaak" vraag is nutteloos,
je gaat de toekomst van je pubers tot een succes maken, want als jij er bovenop bent,
ben je een fantastisch voorbeeld voor hen.
En Katniss, ik denk dat je gelijk hebt, als dit je zelfrespect overeind houdt.
Mijn moeder kreeg in de jaren 80 pas hulp toen ze in tranen uitbrak.
Sterk, trots en vooral koppig, ze kreeg dat ene zetje, en was op weg.
Als je dat zetje even nodig hebt, vraag dat dan aan de gemeente.
Ik heb van thuis uit geleerd, "kun je het zelf en andere denken van niet, bewijs het tegendeel,
maar ben nooit te trots , om te laat hulp te vragen."
Iedereen voert zijn eigen strijd, maar ik ben er van overtuigd dat jullie het kunnen.
Groeten Willy.



Samm

Hallo Willy,
Wat een ontzettende lieve woorden,dank je wel. Dit doet goed ,en steunt enorm!

equestrian

Er zal op dit forum echt niemand zijn die zal zeggen dat het makkelijk is. Iedereen heeft zijn/haar deel van de ellende hier kunnen en mogen delen en alleen het feit dat je ziet dat je niet de enige bent zal je waarschijnlijk een klein beetje hebben doen inzien dat je niet waardeloos bent maar een waardevol mens met zijn/haar eigen zorgen.
De momenten dat ik liever de hele dag in bed bleef liggen ipv me op te tutten en netjes te kleden voor het werk zijn echt niet meer op mijn handen en voeten te tellen. Maar je moet door. Ook voor je kinderen! Als zij zien hoe sterk je kan zijn in dit soort situaties zullen zij er ook van leren. Onze kinderen zeggen we zijn qua geld achteruit gegaan maar als gezin zijn we sterker en hechter geworden.

Qua uiterlijke verzorging is het soms lastig en dat blijf ik lastig vinden. Zeker op een leeftijd waarbij haren een andere kleur gaan krijgen dan dat ik graag zou willen. Elke 6 week naar de kapper om dat bij te werken.... tja dat kan niet meer. Maar ik verwen me dan gewoon met een middagje voor mezelf waarin ik zelf mijn haren verf met verf van de al eerder genoemde drogist (waar ik trouwens vorig jaar verf heb gekocht voor € 1.- per pakje  ;D )  Op zulke dagen laat ik in huis maar even de boel de boel en is het even ME-time. 

Wat jij nu meemaakt hebben velen van ons al meegemaakt. De een gaat daar anders mee om dan de ander. Makkelijk is het niet maar je moet er gewoon door en elke dag is weer één dichterbij de dag dat je schuldenvrij bent

Samm

Dat klopt wat je zegt. Het is iets wat moet en andere optie's zijn er niet. Maar ik merk dat mijn veerkracht gewoon afbrokkelt. Dat heeft ook te maken met andere factoren hoor,die er helaas bij komen. ( Gezondheid en sociaal netwerk). Dat moet ik helemaal opnieuw opbouwen en in deze omstandigheden lukt me dat niet goed. ( Onzeker,schaamte en soms wantrouwen). Dit tesamen met de schuldsanering is echt teveel. Maar ik weet dat ik soort moet ,alleen weet ik soms niet meer hoe.

Samm

Soms mis ik echt even iemand om me heen denk ik. Een knuffel ofzo,in je eentje met met kids dit moeten doen,is echt lastig.

Meelezertje

#87
Quote from: Samm on Oct 29, 2018, 02:23 PM
Soms mis ik echt even iemand om me heen denk ik. Een knuffel ofzo,in je eentje met met kids dit moeten doen,is echt lastig.

Van mij nu even een (virtuele) knuffel.

:-* :-* :-*

Je mag hier lekker even 'zeuren' hoor. Ik snap hoe lastig alles voor je is.
Ken je het liedje:
"Kom op Job
Geef niet op, Job.
Ook al raak je alles kwijt.
Kom op Job
Stop dat getob, Job
Er komt voor jou een nieuwe tijd"

Echt er komt voor jou ook een nieuwe tijd. Zeker en vast.

Google maar eens dan vind je het liedje vast
Indien iemand echter van u in wijsheid tekort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt. Jacobus in het jaar 45

equestrian

soms is het gewoon lekker om even ergens je hart te luchten. en gelukkig kan dat hier :-)

Je sociaal netwerk...... tja..... ook die is bij ons anders geworden. Maar ook door onszelf om eerlijk te zijn. De onzekerheid, schaamte en wantrouwen zijn heel herkenbaar maarrrrrrrrrrrr aan de andere kant..... we hebben nu vrienden waarvan we zeker weten dat ze ons steunen door dik en dun!!

Samm

Super lief,dank je wel. Voor jullie allemaal ook een hele dikke 😘 en knuffel terug