Ik geef het op.....!

[excalibur]

INLEIDING

Na een vechtscheiding en verlies van werk was ik in 2002 in een situatie beland waarin ik alles kwijt was. Mijn thuis, mijn gezin, mijn werk, status. Mijn sociaal netwerk viel volledig uit elkaar en ik was nagenoeg alleen.  Dit was de trigger die leidde tot jarenlang onderdrukte zware depressies inclusief een aantal maandenlange, klinische opnames. Ik ben zeer goed opgeleid maar kon niet meer relativeren en doen wat ik moest doen. De energieke, pro-actieve probleem-oplosser die ik altijd geweest was, was gewoon weg. Onzeker, verdriet, schuldgevoel en schaamte vraten me op. Paniek en bang om post te openen en actie te ondernemen. Wat overbleef was een afhankelijkheid van anti-depressiva en schulden van bijna een halve ton bij CZ, LBIO, RABOBANK en de belastingdienst. Uit schaamte zorgvuldig verborgen voor de buitenwereld tot het niet meer kon. Gelukkig ben ik in die periode niet alleen gebleven. Ik ontmoette de lieve vrouw die tot de dag van vandaag naast mij staat en die mij weer zin aan mijn leven gaf. Ik bleef werken zoveel ik kon. Deed om- en bijscholingen, kortom alles wat je mag en moet verwachten. Af  en toe staken depressieve klachten weer de kop op. Dat bleef een lastig gegeven maar daar zou ik waarschijnlijk mee moeten leren omgaan voor de rest van mijn leven.

HOOFDSTUK 1
Eind 2014 kon ik niet anders dan hulp vragen. De knop ging om. Ik moest en zou van mezelf herstellen en ik zou  zorgen dat we weer een toekomst kregen. Maatschappelijk werk kwam in beeld en werd er een afspraak gemaakt met de gemeente voor een intakegesprek. Na ongeveer 3 jaar zou ik een nieuwe start kunnen maken, aldus de betrokken instanties en dat voelde zo goed. Ik kon beginnen met écht herstellen en veel zorgen zouden bij ons weggenomen worden. Zo zou het moeten gaan. Of toch niet? WELKOM IN DE WERELD VAN DE SCHULDHULPVERLENING!

De uitvoering van het traject lag bij de Kredietbank. Ondanks dat we een zeer beperkt aantal schuldeisers hadden, de schulden, inkomsten en uitgaven duidelijk en inzichtelijk waren moest er een periode van "stabilisatie" gehanteerd worden. Bovendien moest ik verplicht  een procedure "nihilstelling kinderalimentatie"gaan voeren. Het werd al snel duidelijk dat er voorlopig geen "zorgen weggenomen" zouden worden en dat de voorgespiegelde termijn van 3 jaren niet echt realistisch te noemen was. De termijn werd aanzienlijk langer en ik kreeg er een belasting bij terwijl ik dat eigenlijk niet kon opbrengen. De communicatie met de Kredietbank verliep moeizaam, er was geen enkele "klik"met de contactpersoon. Het was koud, kil, zakelijk. Ieder contactmoment leverde meer stress op en het werd steeds moeilijke om snel aan haar vragen en eisen te voldoen. Maar goed, een advocaat gezocht voor de procedure "nihilstelling" en dit opgestart. De verwachting was dat de hele procedure een half jaar zou duren en dat bleek ook zo te zijn. 3 jaar zou minstens 3,5 jaar gaan duren. Tot overmaat van ramp ontving ik in november 2014 een brief van de Kredietbank dat zij hun werkzaamheden voor de Gemeente Gemert per 1 januari 2015 zouden stoppen! Zij sloten eenzijdig het dossier en veel succes verder........

HOOFDSTUK 2
De paniek sloeg weer toe. Wat nu? Nadat we de kalmte weer hadden hervonden maar weer contact opgenomen met LEV/Maatschappelijk Werk. Wij stonden weer bij "nul", met uitzondering van de procedure"nihilstelling" die gewoon doorliep. De Gemeente Gemert zou de uitvoering van de shv onderbrengen bij de regionale organisatie Peel 6.1 gevestigd in Helmond. De reacties vanuit maatschappelijk werk waren niet vrolijk makend. Ze verwachtten veel uitvoeringsproblemen en hadden moeite met de cultuur . Sommige wilden hier niet mee samenwerken. Later zou blijken dat ze een vooruitziende blik hadden. Op advies van MW werd ons ergens in januari 2015 een bewindvoerder voorgesteld. Deze zou alles voorbereiden en dan opnieuw een aanvraag bij de "nieuwe"uitvoeringsinstantie Peel 6.1 indienen. Ook hier kwam weer het argument ter tafel dat we hierdoor "ontzorgt" zouden worden. Minder stress, meer rust. Mw. kwam positief over en leek meer te begrijpen wat het betekent om een met een mentale "beperking" te moeten leven. Verwachtingen werden over en weer uitgesproken en het voelde dit keer beter.
Wederom moesten alle stukken aangeleverd en gecheckt worden. Binnen 2 maanden was de hele situatie weer inzichtelijk en helder. In maart kwam de formele beschikking van de rechtbank dat we nu onder  "beschermingsbewind" stonden.  Ergens in die periode was ook de zitting bij de rechtbank tav het verzoek tot nihilstelling.  In het kader van een omscholing liep ik stage en zou na positieve afloop hiervan een arbeidsovereenkomst krijgen. De enige voorwaarde hiervoor was dat justitie hiervoor tzt een vergunning af zou geven. De vergunning(screening) kan pas ná afronding van de opleiding aangevraagd worden. Ter zitting kon dus onvoldoende vastgesteld worden dat ik een baan zou krijgen. Daarom werd in mei 2015 de nihilstelling afgewezen. Aan de verplichting om een procedure te voeren had ik voldaan. In juli 2015 kreeg ik een vergunning en een arbeidsovereenkomst.

HOOFDSTUK 3.
Na een half jaar "stabiliseren", aldus de bewindvoerder, werd een verzoek voor toelating tot de shv ingediend bij Peel 6.1. De relatie met de bewindvoerder was inmiddels aanzienlijk bekoeld. Onnodige vertraging en het slecht, onjuist of niet informeren riep steeds meer irritatie op. Mw. wilde ons dwingen bijvoorbeeld tot het maken van onmogelijke keuzes: een voorbeeld was het hebben van een auto. Deze was noodzakelijk voor mijn werk (mijn baas eiste bezit van eigen vervoer). Ze beweerde dat de shv ook zou eisen dat ik deze moest verkopen en daarmee mijn werk zou verliezen. Let wel: het betrof een 17 jaar oude auto met een dagwaarde van nog geen 1500 euro. De kosten werden gedekt door de vergoedingen van de werkgever omdat deze auto superzuinig was. Ik werd gek van dit soort discussies.Wil de bewindvoerder nu echt dat ik stop met werken? Ik kreeg steeds meer het idee dat dit inderdaad zo was. Dat het waarschijnlijk voor haar eenvoudiger zou zijn als we beiden in de bijstand zouden zitten. Ik had geen idee dat veel later zou blijken dat ik nog niet zo verkeerd zat met dit idee. Mw. dacht niet mee bij problemen maar creëerde een sfeer van constante stress en zorgen. Hoezo minder zorgen, rust en kunnen herstellen als je onder bewind staat?

In augustus 2015(na ruim half jaar!) werd door haar eindelijk het verzoek tot toelating shv bij Peel 6.1 ingediend. Nu kwam er eindelijk wat positiefs in zicht. Toch? Tot het volgende gebeurde:

Zonder overleg trok de bewindvoerder in september het verzoek terug met het volgende argument;
Eind augustus was mijn moeder overleden en omdat de nalatenschap nog niet was afgehandeld zou de toelating gegarandeerd afgewezen worden en zouden we de komende 3 jaar niet meer toegelaten kunnen/mogen worden. (In het najaar van 2016 zou uit een gesprek met Peel 6.1 blijken dat dit niet waar was. Uit verslaglegging blijkt dat de bewindvoerder uit onvrede over de relatie met ons de aanvraag intrekt. Zij geeft in hetzelfde stuk aan dat ze weet dat we "al enige tijd stabiel zijn ! Peel 6.1 zegt dat de aanvraag gewoon doorgezet had kunnen worden en dat uitsluiting voor 3 jaar niet aan de orde zou zijn geweest)
Niet beter wetende sloeg dit in als een bom. Het vertrouwen was volledig weg en de relatie met de bewindvoerder werd steeds slechter en de hoop op verbetering van de situatie verdween als sneeuw voor de zon. We waren nu een jaar bezig en geen stap verder.

In het najaar weer een dieptepunt. Er stond een deurwaarder voor de deur om namens het LBIO beslag te leggen op de roerende goederen in onze woning. De bewindvoerder was hierover ge?informeerd maar had niets ondernomen en ons niet hiervan in kennis gesteld. Dit was de druppel. Uitgeput en vol schaamte en verdriet hebben we zelf contact met mijn kinderen opgenomen en ex-vrouw opgenomen. Deze zagen (als opdrachtgevers van het LBIO) ook geen voordeel in een leegverkoop van onze woning. Dankzij hen werd de beslaglegging/verkoop opgeschort.
Het conflict liep zover op dat samenwerking niet meer mogelijk was. In januari 2016 wordt de overeenkomst met tussenkomst van de rechter ontbonden. Mijn vrouw brak mentaal tijdens de zitting. Ze was de sterkste van ons twee maar trok het niet meer. Vanaf die middag kan ze niet zonder psychologische begeleiding en nog meer medicijnen.
Zo'n 18 maanden na onze vraag om hulp nog geen stap verder en leven van een paar tientjes per week. Nog steeds deurwaarders aan de deur, schulden blijven oplopen door verhogingen en rentes. Geen aanvullende verzekeringen meer, premieverhoging door CZ als straf voor niet kunnen betalen. Gebit begint problemen te geven. Kleding begint te verslijten, auto wordt steeds minder betrouwbaar en voor iedere keuring deze zelf en zo goedkoop mogelijk oplappen om toch maar aan het werk te kunnen blijven. Het enige wat we ons gunnen is één keer in de week een kop koffie in het dorp. Gelukkig roken, drinken en gebruiken we niets. Geen abonnementen. Geen mogelijkheid voor een hobby of sport. En leven met de wetenschap dat 3 jaar minstens 4,5 jaar betekent. De draagkracht wordt steeds minder. De draaglast steeds groter.

HOOFDSTUK 4.
Wetende dat er een andere bewindvoerder moet komen ga ik op zoek. Ik ga op mijn eigen gevoel af en leg contact met een paar kandidaten. Ik ontmoet de eigenaar van een administratiekantoor in een naburig dorp en het voelt ok. Deze maan is duidelijk, zegt wat hij wel en wat hij niet kan. Wat hij wel wil doen en wat hij niet wil doen. Een openbaring. Geen mooiprater om me als klant binnen te halen. In maart gaat de rechtbank akkoord en we kunnen eindelijk verder. Binnen 2,5 maand ligt er een aanvraag voor toelating shv bij Peel 6.1. in Helmond TOP!

In juni volgt het intakegesprek in Helmond. Men is vergeten de bewindvoerder uit te nodigen. Alle vragen worden door mijn vrouw en mij toegelicht. Ontstaan van de schulden, welke schulden, werk, huidige situatie etc.. Hoe eea de afgelopen 1,5 jaar zijn verlopen. Het gesprek loopt goed en we zetten de nodige handtekeningen en krijgen een lijst van aan te leveren stukken. Dit gaat ook naar de bewindvoerder. Over een aantal weken zal een tweede gesprek volgen
.
Juli gaat geruisloos voorbij. In augustus bel ik de bewindvoerder of hij iets heeft gehoord. Hij verteld dat deze termijnen vrij normaal zijn bij de shv. Ik heb geduld.
Eind september een teken van leven van Peel 6.1. Graag over 2 weken (OKTOBER!) op gesprek, alle benodigde stukken zijn aangeleverd.
Ik ben zeer verbaasd als op het gesprek blijkt dat er NOG MEER aangeleverd moet worden. Zoals het besluit van de uitspraak van de rechtbank in de procedure "nihilstelling kinderalimentatie" van een jaar eerder. Deze was volgens meneer recent genoeg en zou voldoen.
Na deze opgestuurd te hebben kreeg ik 2 weken later de volgende beslissing van Peel 6.1:

- U wordt NIET toegelaten tot de Schulddienstverlening
- U kunt een nieuwe aanvraag doen als een u opnieuw een procedure "nihilstelling" heeft gevoerd
- U kunt een nieuwe aanvraag doen wanneer uw kinderen de leeftijd hebben waarop u niet meer alimentatieplichtig bent

Deze maand is het 2 jaar geleden dat mijn vrouw en ik hulp hebben gevraagd........

HOOFDSTUK 5.
Deze afwijzing heeft een vreemd effect op mij. Mijn depressiviteit maakt plaats eerst voor woede, dan voor kalmte en op een of andere manier denk ik helderder dan ik sinds heel lange tijd gedaan heb. Al mijn antennes schreeuwen dat er iets niet klopt met deze argumenten.
Ik neem tevergeefs contact op met de leidinggevende van Peel 6.1. na dit gesprek ben ik alleen nog maar meer gemotiveerd. In dit gesprek wordt duidelijk dat ik al een jaar eerder toegelaten had kunnen zijn. Het intrekken van de aanvraag door de toenmalige bewindvoerder lijkt een persoonlijke "wraakactie". Ik merk aan de toon dat zij nu ook twijfelt aan de juistheid van de beslissing en ze moedigt mijn bezwaar aan.

Ik ga 2 weken lang, van 's morgens tot 's avonds op zoek naar alles wat ik maar over shv kan vinden. Leg via internet contact met juristen, de NVVK, Vereniging van Gemeenten, zoek alle wet- en regelgeving op en speur naar jurisprudentie. En ik wordt beloont.
Er is meer dan voldoende om bezwaar te maken. Het sterkste punt is een uitspraak van de Hoge Raad dat kinderalimentatie nooit de toelating tot de shv in de weg mag staan. ook lagere rechtbanken bevestigen dit in diverse uitsprsken. Ook de NVVK bevestigd mijn visie.

ik stel zelf een bezwaarschrift op, voeg alle relevant wet- en regelgeving bij. In de eerste week van November 2016 dien ik via de website van de Gemeente Helmond mijn bezwaar in bij B.enW. . Ik ga de strijd aan tot ik er bij neerval!

In dezelfde periode lees ik in het plaatselijke nieuwsblaadje dat Gemert per 1 januari stopt met de samenwerking met Peel 6.1. Ik voel de bui al hangen!

Na twee weken ontvang ik een rare mail van de Gemeente. Ze hebben de webmail ontvangen met mijn gegevens maar ze hebben geen bijbehorende teksten en bijlagen ontvangen. Ik blijf rustig en mail nogmaals alle stukken. Het is nu bijna december.

Het is nu maart 2017. De Gemeente Helmond zwijgt in alle talen. In de laatste week krijg ik een telefoontje. Vijf maanden a het indienen van het bezwaarschrift! Wettelijke beslistermijnen zijn al lang verstreken. Meneer is aangesteld om achterstallige bezwaren weg te werken. Of ik wil schikken? Ik biedt aan akkoord te gaan als de shv mij alsnog direct toelaat en onverwijld begint met het minnelijk traject dus zonder vertragende termijnen. Dit wordt 2 dagen later door Peel 6.1 afgewezen. In de 3e week van mei zal er een zitting van de Bezwarencommissie zijn in het gemeentehuis van Gemert.

De zitting verloopt uitstekend. Er worden heldere en gerichte vragen gesteld en het wordt mij al snel duidelijk dat ik er gunstig voor sta.

YES!
IK MAG OP DEZE GRONDEN NIET UITGESLOTEN WORDEN. ZONDER ANDERE RECHTMATIGE GRONDEN MOET IK WORDEN TOEGELATEN!!
Met de commissie en de woordvoerder wordt ter plekke afgesproken dat de aanvraag meteen doorgezet mg worden zodat zaken snel geregeld kunnen worden. De officiële beslissing wordt een van de komende toegestuurd. Eindelijk gerechtigheid.......30 maanden na de eerste hulpvraag wordt ik toegelaten tot de shv......of?

Wat ik in december had verwacht gebeurt nu. Helmond zegt dat de aanvraag nu in Gemert gedaan moet worden. Gemert werkt sinds januari niet meer met Peel 6.1 maar met een andere regionale instantie Peelgemeenten. De aanvraag wordt aldus daar ingediend maar niet in behandeling genomen want het is een zaak van Helmond. En ik moet sowieso opnieuw door de hele intake en alles aanleveren! Het is inmiddels juli en IK WORD HELEMAAL GEK!!!

Ik besluit nog één laatste poging te doen alvorens ik een advocaat inschakel. Ik maak een afspraak met de verantwoordelijke wethouder van Gemert. ik maak een tijdlijn met alle gebeurtenissen en stuur hem die toe. Een week later is het gesprek. Nog een week later zit ik in Helmond tegenover een ambtenaar met het schaamrood op haar gezicht. Excuses, sorry, er is geen enkele reden om u te weigeren.

STATUS HEDEN
- In de eerste week van september zijn alle stukken getekend en is het minnelijk traject ingezet.
- Ik heb de maximale vergoeding van de Gemeente Helmond ontvangen (â,¬1200) ivm terechte ingebrekestelling.
- Tot op de dag van vandaag GEEN FORMEEL BESLUIT VAN B.&W. HELMOND MOGEN ONTVANGEN!
- Probleem gehad met belastingdienst wegens onterecht beslaglegging terwijl in shv.
- Werken niet meer mogelijk door ernstige ruggewervelklachten. Behandeling is mogelijk maar hier zijn geen middelen voor.
- Als ik zorg dat ik lang genoeg op het bestaansminimum leef kan ik waarschijnlijk wel verzekerd worden via een collectieve verzekering van de Gemeente. Dan kan ik behandeld worden. Als ik werk verdien ik hiervoor te veel. Als ik niet werk heb ik recht op maximale toeslagen en diverse regelingen. Er blijft netto meer over dan als ik werk.
- Ik heb een vakopleiding die ik wel zelfstandig, aan huis uit kan oefenen. Zelfs met mijn huidige beperking. Volgens huidige regelgeving in de shv mag ik dat niet.
-  UWV heeft geen idee waar ik nu recht op heb. Er is verwarring over mijn ziek zijn in combinatie met 0-uren contract. Willen uitkering niet aanvullen tot bijstandsniveau. Houden vol dat dit minder is dan het bijstandsniveau. Uitkering nu rond 1025 euro. Vaste lasten rond 1015. Niks over voor leefgeld. Moet morgen weer contact opnemen met maatschappelijk werk of we deze week ergens een maaltijd kunnen halen.

Voor wie het nog wil proberen.......

Groeten Will

[ollie bollie]

Even een korte reactie, meer een vraag eigenlijk. Ik kom net uit de nachtdienst en zal er later vandaag dieper op ingaan. Moet de gemeente niet aanvullen tot bijstandsniveau? Is die 1025 voor jullie beiden en willen jullie samen in de schuldsanering of alleen jij?

Ik heb zelf niet veel, maar als je echt niks te eten hebt, kan ik er voor zorgen dat je in Uden 20 euro voor eten op kan halen.

Mvg,

Ollie bollie

[Voyager]

Beste Will,

Wat een verhaal en wat een ellende heb je meegemaakt.
Ik kan alleen maar bewondering hebben met welk geduld je de afgelopen jaren bent doorgekomen. Daarnaast is je schrijfstijl duidelijk en heb je jouw problemen ontzettend goed verwoord.

Ik voel me erg triest na het lezen van je verhaal dat instanties en persoonlijke gevoelens van bewindvoerders mensen zo erg in de problemen kunnen helpen. Mijn eerste gedachte was, ga je verhaal kenbaar maken in de media.

Respect voor je handelen, geduld en veel sterkte in de toekomst!

[chapter]

dat termijn lang duurt is vaker aan de orde. helaas met minimum inkomen kans op minnelijk traject ook vrij laag. Wat betreft uwv denk ik dan dat je partner van na 1971 is. dan heb je alleen recht op toeslag als er kind onder 12 is.
Waarom werkt je partner niet?
De logica dat je alleen behandeld kan worden aan je rugprobleem door gemeentepolis ontgaat mij want is basisverzekering zorg en nu dus ook mogelijk. Ik zou dus al met behandelen als dat mogelijk is beginnen want in wsnp krijg je ook keuring en kijken ze niet naar wat je niet kan maar wat je nog wel kan. Zeker als je goed opgeleid bent zou ik zorgen voor werk omdat dat ook kans op minnelijk aanzienlijk vergroot en je meer overhoud. Laat je partner dus de aanvulling bij de gemeente aanvragen. Als klopt dat ze na 1971 is. Dan zal die aanvullen tot ongeveer 1350. Krijgt dan ook te maken met de regels van particitapiewet zoals solliciteren etc

[Frederike]

Mij trikkert de mededeling : schuld nabij de halve ton. Question : hoe groot was toen je inkomen en waarom kon je deze schuld niet aan ?

Frederike

[Joost]

Sterkte, iit is niet niks,  hoop dat je snel in de SHV terrecht komt .