Zonder te ver af te dwalen van dit onderwerp; onder voorwaarden heeft het best kans van slagen, mijns inziens.
Ik denk dat er veel stress is in huishoudens die moeten rondkomen van 2 volle 'uitgeklede' baantjes. Stress is niet goed. Stress kost de maatschappij ook veel, zeker op termijn.
Jan spreekt over eerlijke verdeling van het werk; tegen normaal loon, neem ik aan. Omdat iedereen 'gedwongen' wordt 2 volle banen te hebben binnen een huishouden om alles financieel draaiende te kunnen houden, zijn mensen bereid om tegen een (steeds) lager loon te gaan werken. Er is namelijk een te groot aanbod van arbeidskrachten ten opzichte van het beschikbare werk. Zouden een aantal mensen uit het arbeidsproces gehaald kunnen worden, zal er weer een hoger (eerlijker) loon geboden moeten gaan worden. Omdat dan het aantal beschikbare werknemers minder is. Nu wordt er veel geld rondgepompt dmv subsidies, bijv in de kinderopvang. Wat ik zie zijn jonge mensen met kinderen, die maar wat graag de financiële mogelijkheid zouden hebben om zelf de eerste jaren meer zelf voor hun kinderen te zorgen. De opvang wordt voor een groot deel gesubsidieerd. Zo verdient een (vaak) andere ouder zijn geld met het opvoeden van jouw kind. Ja zo kan je ieder aan het werk houden. Maar wat zou het fijn zijn voor velen als zij (een tijdlang) die subsidie zouden krijgen om het mogelijk te maken dat ze zelf voor hun kinderen zorgen. Het hoeft niet natuurlijk als je daar geen behoefte aan hebt. Maar nu kun je niet kiezen als ouder. Dat zou opgelost kunnen worden met een vorm van basisinkomen. Ook voor mantelzorgers geldt zoiets. Hoeveel mensen ervaren veel stress omdat ze niet kunnen zorgen voor hun hulpbehoevende naasten/ ouders. Wat ze graag zouden willen doen, maar vanwege te weinig tijd vanwege die drukke banen (die nodig is om het zelf financieel rond te breien) geen mogelijkheid hebben om familie bij te staan in tijden van nood.
Dus ik vind het goed om de mogelijkheden voor een bepaalde vorm van basisinkomen te onderzoeken.
