Misschien een rare vraag maar.... de ING had jou (kees) moeten informeren over de afwikkeling van de lening. Dat hebben ze niet gedaan, maar jij hebt er ook niet om gevraagd. Wie is hier nu fout? En hoe communiceer je dit dan? Vraag is voor SF, dit even ten overvloede.
Zelf heb ik hier al eens over nagedacht in verband met een lening die ik oorspronkelijk bij de SNS had en die toen werd over genomen door de Postbank, later geruisloos door ING. Ik was/ben van mening dat het creëren van geld in de vorm van het verstrekken van een lening door de bank, ook bij die bank een verantwoordelijkheid legt. Alleen heb ik nog nooit gezien dat een bank deze verantwoordelijkheid ook neemt. Eerlijk, ik kan praten als brugman, maar het is me nog nooit gelukt om in die zin mijn gelijk te krijgen. Zeg ik niet de goede dingen in een dergelijk gesprek? Laat ik me te snel op een zijspoor zetten, als ik wordt aangesproken op mijn eigen fouten in het proces?
Kort gezegd: hoe realistisch is het in dit geval, om de bank in gebreke te stellen en daardoor onder (een deel) van de lening uit te komen? Dit geredeneerd vanuit het standpunt dat Kees niets gevraagd heeft over de afwikkeling van de lening maar in feite door opname van geld heeft aangegeven dat hij ervan uit ging dat hij nu twee leningen had?