Postblokkade wordt ook wel door Postservice uitgevoerd soms. Ik heb er wel eens zulke stukken bij gehad, die ik dan niet mocht bezorgen. Maar ja, als je als postbezorger dan niet begrijpt wat je wel en niet mag/kan bezorgen, dan gaat het natuurlijk mis. En dat gebeurt dus wel eens. Het blijft uiteindelijk toch mensenwerk.
Maar Sander..... misschien ligt het aan mij, maar ik begrijp iets niet helemaal. Je zegt dat je hoopt binnenkort in de WSNP te komen, maar toch is er al een bewindvoerder aangewezen? Dat is dan een ander soort bewindvoerder dan die je in de WSNP krijgt.
Ben je nu onder beschermingsbewind of hoe moet ik dat zien?
Overigens ben ik de schaamte wel voorbij nu. Bij mij is het meer dat ik af en toe eens erg nijdig wordt van de soms vernederende acties. Tegenwoordig kan ik het soms ombuigen naar een stomme grap. Dan roep ik bijvoorbeeld met een grijns: Ik ben Ma Flodder niet hoor! Meestal krijg ik dan een hoop gegrinnik terug en soms ook wel eens excuses. Of ik zeg: Bij de Wehkamp, de Otto en de Klingel koop ik nooit meer iets en van alle loterijen en goede doelen ben ik ook allang afgestapt.....
...
Waar ik meer moeite mee heb zijn de voortdurende vragen over of ik wel overzicht heb en het verdraaien en uit verband rukken van opmerkingen die ik maak of een houding die ik aanneem, of zelfs een glimp van een gezichtsuitdrukking van mij, die dan totaal verkeerd wordt uitgelegd. Ik zorg zo veel mogelijk dat ik goed geslapen heb en er ontspannen uit zie, bij het aangaan van ontmoetingen met hulpverleners.
Oh... en die trap na voel ik ook niet als zodanig. Maar boos op degenen (in ons geval m.n. de bank, onze eigen accountant en de klojo die onze winkel voor een prikkie van ons overnam) die ons zo in de steek laten ben ik wel. Maar ja, daar kan je helemaal niks mee verder. Je zit alleen jezelf dwars als je besluit boos te blijven. Je hebt namelijk ten alle tijde de keuze om te denken: Het is zoals het is. En van daaruit verder te werken aan het probleem dat nu eenmaal op enig moment op jouw bordje is beland. Toch?
Bs , we hebben op dit moment geen bv maar wel de helpende instantie die ons inkomen beheert .
Dit was een keuze van ons .
Wij mochten ook nog alles zelf beheren tot aan de wnsp .
En boos ben ik niet .
Dit is gewoon mijn gevoel hoe ik denk over brieven versturen waarop t duidelijk staat dat je schulden heeft .
Dit is voor mijn gevoel een schop nageven ...
Zo van kijk ... die sukkels kunnen niks .
Post komt hier ook vaak nog bij de buren aan .
Zij hoeven niet te weten dat wij in de problemen zitten .
En de rest ook niet .
Zal wel iets van schaamtegevoel zijn

Altijd leuk als je door andere zo goed geholpen word ...
Hun hachie is wel gered neem ik aan ?
Nee, ik zie het ook niet als een trap nageven door de WSNP... Je krijgt idd een kans om uit je schulden te komen, waardoor je daarna weer een beter leven kan leiden.
Ten opzichte van de gene waardoor ik in de schulden geraakt ben zie ik dat wel anders. Als uiteindelijk zou blijken, dat ik toch niets anders kan dan WSNP, dan zou ik dat die frauderende hulpverlener wel heel erg kwalijk nemen (neem het haar sowieso al kwalijk, dat ik door haar in de schulden zit...) Dat zou dan wel als de zoveelste trap na voelen.
Ik snap wat je bedoelt ...
Ik ben voor de rest ook niet tegen de wnsp ook niet boos .
En ben erg blij dat wij nog een kans krijgen .
En die huisbezoek , ja vindt t niet fijn als een vreemd persoon door mijn spullen snuffelt .
Maar wie wel ?
Ik neem t gewoon voor lief omdat ik hier mee wel geholpen kan zijn .
En dan rest mij alleen de post die je dan via de bv gestuurd krijgt met die titel erop ...
Dan doet mij geen fijn gevoel aan .
En misschien is dat straks wel anders .
De tijd zal t leren
