Dit zijn wij

Started by Sander, Aug 01, 2015, 07:56 PM

Previous topic - Next topic

Sander

Hallo mensen van dit mooie forum .
Wij zijn Sander en Bianca en hebben een dochtertje van 10 .
En helaas ook een flinke schuld  :(

T begon zo'n 11 jaar geleden .
Ik woonde op mezelf en had alleen een schuldje bij de weh... en de neck...
Dit was bij elkaar 4 a 500 euro ...
Niet veel maar toch een schuld .
Toen leerde ik mijn vrouwtje kennen  ;D
Dol gelukkig met elkaar maar zij had ook de nodige schulden ,
helaas de grootste was haar aan gepraat door haar eigen moeder  ???
Dat was een doorlopend krediet voor een auto ...
Reden was dat zij nog thuis woonde en een goede baan had .
Maar ook de weh ... en de neck was zij vaste klant bij .

Daarna begon de ellende eigenlijk al .
Ik raakte mijn baan kwijt en zat een half jaar zonder inkomen  :-[
Had geen recht op ww want het was mijn eigen schuld .
Paar keer te laat op het werk maar de baas vergat er wel bij dat ik tot
laat in de avond voor niks werkte en ook op de zaterdag en alleen verantwoordelijk was voor de winkel . Magazijn inruimen terwijl er klanten waren , artikelen uit t magazijn halen voor de klanten ,
winkel netjes houden klanten helpen en werkte zelfs 13 dagen achter elkaar omdat we koopzondag hadden . Dus ja af en toe versliep ik wel weleens 5 a 10 minuten .. Maar in die tussentijd kon er wel een grote klant voor de deur staan was dan t antwoord  :(
Geen recht op aanvulling/uitkering omdat mijn vriendin bij me woonde en 15,- boven bijstandsniveau zat ... Dus zoek t maar uit ... Volop solliciteren en ja hoor uiteindelijk een baantje fulltime dus we konden weer de rekeningen makkelijker betalen ... Dacht je ? . Mijn vriendin raakt haar baantje kwijt ... werd ontslagen toen zij in de ziektewet zat ... Dus hop naar t uwv daar werd haar ontslag brief in behandeling genomen maar dit was niet de bedoeling want zij had dus ziektewet uitkering moeten krijgen , wisten wij zelf ook niet want wij hadden altijd gewerkt . Daar is een hoop fout gegaan en kreeg mijn vriendin de helft van haar salaris . en ik raakte naar 3 maanden weer werkloos  :-\
Hop weer verder zoeken en 2 maanden later weer werk in een andere stad , hier kreeg ik de belofte dat als ik goed werk leverde ik een vast contract kreeg  ;D
Dus de stap gemaakt om te verhuizen , de rekeningen hadden wij inmiddels al een flinke achterstand op . Uiteindelijk werd onze dochter geboren en had een weekje verlof opgenomen .
In die tussentijd werd ik ook gebeld met gefeliciteerd met de geboorte maar we hebben ook slecht nieuws ... Je bent ontslagen omdat wij geen werk meer hebben .
Dus in die 10 jaar loop ik al te sukkelen met werkgevers en elke keer t zelfde liedje ...
Goed werk vast contract maar uiteindelijk word je er na een jaar uitgeschopt en 2 a 3 weken laten mag je weer terug komen of je werkt bij een ander .
In de tussentijd zijn wij getrouwd , schoonmoeder en oma hadden gespaard voor ons . Erg blij mee natuurlijk ook omdat mijn vrouwtje in de tussen tijd ook geopereerd was aan een tumor in haar nek en
op de operatietafel al was opgegeven door de artsen .. ze was ook 2 1/2 aan bloed verloren  :(
Wonder boven wonder heeft zij dit overleeft maar is nooit meer de oude geworden en zal ook niet meer gebeuren .. 80 tot 100 % afgekeurd en leeft nu met chronische pijnen en gebruikt daarvoor morfinepleisters . In die tussentijd zijn de rekeningen opgelopen tot 20,000 schuld .
Veel geprobeerd om dit minder te maken maar nooit lukte het .
Toen hebben wij een budgetcoach genomen , zij bleek een ware verschrikking .
Kregen ineens geen post meer en hadden nog maar 1 bankpas want de andere had zij .
Veel gedonder mee gehad en dingen die ineens op vielen ...
Zo hadden wij een mazzeltje en konden wij4 daagjes op vakantie in Frankrijk .
Wederom betaald door schoonmoeder , zij vond dat wij dit verdient hadden .
Dus hop in de auto naar Frankrijk . Toen bleek onze auto niet verzekert te zijn en dat al 3 maanden .
Wij kwamen er achter omdat wij een boete kregen van het CJIB .
Zo waren er nog meer dingen en zijn wij voor 15,000 t schip in gegaan dankzij haar .
Zelfs in de laatste maand dat wij haar een schop hebben gegeven had ze onze geld van de bank gehaald om haar rekeningen te betalen en wij dus een maand geen eten meet hadden .
Wij waren in de tussentijd al naar de schuldsanering gestapt omdat het bij haar zo moeizaam verliep .
Dit is in december al 3 jaar geleden dat wij die stap gemaakt hadden .
Dus dan zou je nu denken : Fijn hun zijn bijna schuldenvrij ....
Nou dus echt niet  >:(
Na een jaar op de wachtlijst gestaan te hebben werden wij geholpen ...
Ja een jaar lang om het inkomen stabiel te houden , de deurwaarders bleven beslag leggen ondanks dat wij net onder bijstandsniveau leven .
Dus dat werd dan weer terug gedraaid en dan kwam er weer een andere die geld plukte van onze .
Toen mochten wij na die jaar ( afgelopen december ) naar de rechter , immers was het inkomen de laatste 3 maanden eindelijk stabiel .
Wij met spanning naar de rechter .
Schuldsanering werd afgewezen  ???
Reden : Inkomen was niet stabiel , wij hadden toch echt wel duidelijk gemaakt dat dit wel zo was .
Nou contact gelegd met de instantie en hun snapten er niks van .
Uit eindelijk bleek dat de rechters t verkeerd begrepen hadden en dat wij het maar opnieuw moesten aanvragen .
Dit was volgens de instantie nu niet meer van toepassing omdat de inkomen van mijn vrouw ging veranderen en dus moesten wij eerst een betalingsregeling afspreken .
Wij kregen dus een hele schuldenlijst te zien en moesten die dan tekenen mits t correct was .
Deze klopte dus niet en hebben wij een hele dag besteed om dit uit te zoeken en welke schulden er nog waren .
Dus deze door gegeven en inmiddels zijn we 8 maanden verder en weten we nog niks  :-\
Ja , dat de schuldeisers aangetekend zijn maar meer ook niet .
Helaas loop ik ook al 2 jaar thuis omdat ik nergens aan de bak kom  :( >:(
Voor de meeste ben ik al te oud , want in het kader van de jeugdwerkloosheid bla bla bla .
Dus hard zoekende naar een baantje en in afwachting van de instantie lopen wij hier
4 jaar op 80,- per week te leven ..
En dan moeten we nog 3 jaar  :o
Nou ja t is zoals t is en dan hebben wij eindelijk rust en kan ons leven beginnen ...

Zo de rookt komt van me toetsenbord af en nu stopt ik dus even met typen  ::)


An0niempje

Heftig verhaal, Sander....
Welkom hier op het forum....

Hoe oud ben je, als ik vragen mag?
Ik herken het namelijk, net niet voor de regelingen in aanmerking te komen wat betreft jeugdwerkloosheid... Ik ben nu 33, maar zoek ook al jaren naar een baan (ben een wajonger en studie door ziekte niet af kunnen maken :( )

Meelezertje

#2
Een welkom mijnerzijds op dit forum.

QuoteDus hard zoekende naar een baantje en in afwachting van de instantie lopen wij hier
4 jaar op 80,- per week te leven ..
En dan moeten we nog 3 jaar  :o
Nou ja t is zoals t is en dan hebben wij eindelijk rust en kan ons leven beginnen ...

Heftig verhaal. Knap dat je aanvaard dat het is zoals het is en vooruit wil kijken. Probeer ook met die 80 euro in het nu te leven. 80 euro is , zacht uitgedrukt, niet echt veel, maar blijkt wel te doen te zijn.  En tevens hard nodig om te kunnen stabiliseren. Aan boodschappen besteden wij momenteel met 3 volwassenen 60 euro per week. Als jullie dat ook zou lukken hou je 4,5 x 20 euro is 90 euro per maand over voor andere dingen. Anderen op dit forum hebben het een tijdlang gepresteerd om met z'n vieren te leven van 50 euro per week aan boodschappen. Ik zou zeggen: laat je inspireren om de moeilijke momenten door te komen.
Indien iemand echter van u in wijsheid tekort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt. Jacobus in het jaar 45

Sander

Anoniempje , het verhaal is zelfs ingekort  ;)
ik ben net zo oud als jij ...
Ik ben al vanaf mijn 12e niet meer op school geweest  :-[
Ben toen al vroeg gaan werken eerst int bedrijf van me vader en toe ik 18 werd
kwam hij te overlijden is zijn compagnon verder gegaan ( met toestemming van mij )
ben er zelf mee gestopt omdat er bijna niks meer te verdienen viel .
Ben toen gaan zoeken naar een vaste baan .
2 x gehad maar de 1e baan krijg ik last van mijn rug ( beginnend spit ) en moest toen 3 maanden rust houden en langzaam aan weer starten met werken alleen dacht mijn baas er toen anders over  >:(
Dus ja , geen diploma's en geen opleiding .
Daar sta je dan nu in de maatschappij . Machteloos .
Heb nooit de kans gehad voor een opleiding of diploma's te kunnen halen .
Daar doen we t voorlopig maar mee .
Tot dat er betere tijden aan komen .

Meelezertje ,  helaas moet mijn vrouw geregeld naar t ziekenhuis toe .
Was t hier de stad dan zou t een uitkomst zijn ...
Maar mijn vrouw moet natuurlijk weer speciale ziektes hebben  8)
En dat snappen ze hier in het ziekenhuis weer niet dus mogen we ongeveer 60 km hene en terug rijden .
Onze dochter zit op speciaal onderwijs .
Zij kan niet zelfstandig naar school ( ziet totaal geen gevaar op de weg en de mensen gaan voor haar maar aan de kant ) net te ver om te lopen . fietsen kan niet omdat mijn vrouw dus ziek is en wij zelf geen fiets hebben . en schoolvervoer krijgt ze niet omdat ze te dicht bij woont bij school .
Dus zijn wij afhankelijk van de auto .
Deze kost per week 20,- aan benzine .
Wij krijgen dus van de instantie 10,- voor benzine sinds een maand of 4 en betalen de rest zelf .
Komt nog bij dat wij ook 4 huisdieren hebben .
Hadden wij al voor ik me regelmatige inkomen verloor en die gaan echt niet weg .
Liever wij zonder eten dan ons kind en de dieren .
Dat is dus ook een 10,- aan eten per week .
Dus 60,- per week ...
Is krap maar we doen t er maar mee .
Achteruit kijken heeft geen nut .
Que serra serra :-)

Ik vind dit een leuk forum waar de mensen nog respect tonen voor de ander en geen commentaar leveren zoals de rest wel doet .
Wens dan ook iedereen veel geluk en een schuldenvrije toekomst tegemoed :-)

tonnie64

pfffffffffffft
Heftig verhaal, maar ook voor jullie komen er oplossingen, en aan dit forum heb je heel veel, je kunt je verhaal kwijt, mensen helpen je van alle kanten en wie zijn wij om andere mensen te veroordelen. Hoop dat je veel aan het forum gaan hebben. veel sterkte toegewenst en er komt uiteindelijk licht in de tunnel

groetjes Tonnie

tuthola

Inderdaad een heftig verleden omtrent de ziekte van je vrouw en de zorgen om je kleine meid.
Zijn jullie nog bezig om in WSNP te komen ?

Meelezertje

Heel moeilijk voor jullie, ben blij  dat jullie elkaar nog hebben, ondanks de vele zorgen. Ook moeilijk omdat jullie nog een lange weg te gaan hebben de komende tijd.

QuoteKomt nog bij dat wij ook 4 huisdieren hebben .
Hadden wij al voor ik me regelmatige inkomen verloor en die gaan echt niet weg .
Liever wij zonder eten dan ons kind en de dieren .
Dat is dus ook een 10,- aan eten per week .

Ja, ik begrijp de verknochtheid aan huisdieren en dat je daar goed voor wilt zijn. Wij hebben jaren een lieve poes gehad (vandaar mijn 'naamplaatje'), maar om er nu aan te beginnen, durf ik niet aan. Het eten zal wel lukken, maar de inentingen en dierenarts.... Eigenlijk is 10 euro per week dan heel normaal, lijkt me. Ik weet niet welke dieren je hebt? Ik weet ook niet of ze in de wsnp rekening houden met de kosten van huisdieren; ik denk het niet

Indien iemand echter van u in wijsheid tekort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt. Jacobus in het jaar 45

Sander

Dank je Tonnie ,

Ik zie t altijd maar zo , dat het glas halfvol zit   ;)
En ja , moeilijke tijd . Maar dan bedenk ik me dat er altijd nog mensen zijn die t
nog moeilijker hebben dan wij .
Dus voor de rest ook geen zelfmedelijden .
En het zonnetje gaat echt wel weer schijnen voor ons , t duurt alleen even een tijdje  :D

Tuthola , wij zijn hier dus al in december 3 jaar mee bezig .
Maar eens gaat t lukken :-)

Meelezertje , mocht er in de tussentijd en beestje te komen overlijden dan komt er ook niks meer voor terug . Tot dat we onze problemen hebben opgelost .
Mocht er iets gebeuren in de tussentijd dan hebben wij de kinderbijslag nog .
Deze doen wij ook in een potje bij me schoonmoeder en word alleen gebruikt in geval van nood  ;)
De wnsp denkt daar inderdaad niet aan , is niet van belang want zij zeggen gemakkelijk :
Dan doe je ze maar weg .
Punt is dat mijn vrouw helemaal gek is van onze hond en in zekere zin therapeutisch werkt voor haar .
En dat geld ook voor mijn dochtertje met de 2 katten :-) En dan hebben we nog een kleine papegaai ...

tuthola

De aanhouder wint Sander....

Sander

Tuthola , wij zijn ook aanhouders  8)
Zijn nu al zover gekomen dat we t door zetten  ;)

Sander

Ahhhhh ,zo even van me af gillen  >:(
Vandaag ineens een mail gehad van de helpende instantie ...
Wij zijn afgewezen voor het minnelijk traject omdat er een paarschuldeisers niet akkoord gaan  :(
Kunnen dus weer opnieuw de wsnp aanvragen  :-\
We mogen over anderhalve week langs komen om de aanvraag opnieuw in te dienen .
Gaat dit weer maanden duren ?
Ben bang van wel .
Maar goed nou hopen dat we toegelaten worden en dan eindelijk
een uitzicht hebben op een schuldenvrij leven want dit is echt bagger zo ...
Nu weten we dat er wel een eind aan gaat komen maar wanneer en dat
is nu zo frustrerend eraan .

Maar t komt goed ( uit eindelijk )  ;)

An0niempje

Het af en toe even uitschrijven, uithuilen of iets vergelijkbaars kan best opluchten....

Balen, dat het minnelijk traject niet gelukt is, succes met de verdere aanvraag voor WSNP... Voordeel lijkt me nu wel, dat je als het goed is voor het minnelijk traject alle schulden ed al op papier had staan en dat je als het goed is ook stabiel bent...

Sander

Anoniepje , Dat was vorig jaar ook al zo .
Dus dat zit wel goed .
Na vorig jaar is er geen verandering in gekomen .
Ben alleen bang als ik zo vlak voor de rechtbank moet komen
dat ik dan ineens een baan heb .
Waardoor het inkomen dan weer stijgt .
En dat de rechtbank dan zegt , Ga eerst maar het minnelijk traject weer beginnen .
Of zou dit nu niet meer mogelijk kunnen zijn aangezien de schuldeisers er
nou niet mee akkoord zijn gegaan ?

An0niempje

Lijkt mij niet, dat het vinden van een baan leidt tot weer minnelijk moeten proberen...
Sowieso is de eis voor een WSNP-traject toch ook, dat je je uiterste best doet om een baan van 38 uur te vinden.... Dus lijkt mij alleen maar positief als je een baan vind, maar goed, ik kan het ook mishebben hoor.... ;)

Sander

Dat klopt maar nou is er bijna geen aflossingscapaciteit .
Mocht ik weer een inkomen hebben dan weer wel .
Kan me dan voorstellen dat hun zeggen dat eerst weer t minnelijke traject moet doen .
Maar ik wacht t af en in de tussen tijd gewoon verder blijven solliciteren  ;)