Mijn brul van angst, en mijn schreeuw voor hulp.

[radjeke]

Hallo iedereen..
Zoals je ziet is dit een vrij lang verhaal en ben je dank ook zeer
dankbaar als je de tijd neemt om het te lezen.

Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik dit verhaal over mijn leven
en problematiek überhaupt met iemand deel laat staan met jullie allemaal.
Daarom gooi ik nu ook alles eruit dan heb ik ieder geval voor mezelf
het gevoel dat ik 1 keer in mijn leven me helemaal bloot heb gegeven.

Heb m'n verhaal ook maar gelijk een passende titel gegeven:

Van taltenvolel blije jongen naar een narcistische lul.

Ik ben Rick 27 jaar.
Ik stond altijd bekend als een blije jongen met talent voor sport en goed op school.
Maar mijn pubertijd heeft harder aangepakt dan ik ooit had kunnen denken.
Geen zin meer in school en ongemotiveerd ook de kennismaking met groene
kruiden genaamd cannabis heeft mij geen goed gedaan.
In deze periode begon bij mij ook de uitputtende lust om beter te zijn dan anderen,
te hebben wat anderen ook hebben en altijd goed gevonden willen worden.
Scooters kopen waar ik eigenlijk geen geld voor had, kleding kopen die ik eigenlijk niet
nodig had heeft mij toen al in de schulden gebracht. Met hulp van mijn ouders heb ik
dit toen weten op te lossen maar nooit echt wat van geleerd.
Mijn middelbare opleiding heb ik ook niet afgemaakt omdat ik zakte voor mijn examen.
Mijn examens waren heel goed maar de afwezigheid en het aangeklooi van dat jaar heeft
me de kop gekost.

Op mijn 19e werd mijn toenmalige vriendin zwanger van mijn dochter. Dit totaal onverwacht
en eigenlijk totaal niet passend voor het leven dat ik toen voor ogen had. Ik zelf op dat moment
vrij onvolwassen moest in 1 keer een voorbeeld zijn terwijl ik zelf juist een voorbeeld nodig had.
Omdat ik nooit geld had gespaard heb ik leningen afgesloten voor de kosten van mijn dochter enz..
Ik merkte dat het afsluiten van een lening zo makkelijk ging dus ben ik daar veel te ver in doorgegaan
met als resultaat dat ik als 21 jarige jongen al met een schuld zat van 15000,-.
Als overmaat van ramp ging het bedrijf waar ik werkte failliet waardoor de rekeningen (die ik al
niet kon betalen) bleven liggen.
Op een gegeven moment werd ik zo gek van onzekerheid en van mezelf, het precies weten wanneer
en hoelaat de postbode kwam het manipuleren en verzwijgen van dit alles tegenover mijn naasten dat
ik doordraaide en er nooit meer ben uitgekomen.
Geld en het hebben van kleding en andere dingen werden voor mijn een obsessie en was totaal
de waarde van geld en wat geld nou eigenlijk is kwijt.
Ik denk dat toen mijn narcistische persoon in mijzelf is wakker geworden. Ik heb mijn ouders zoveel
pijn gedaan dat ik ze niks meer wil vertellen want ze kunnen het gewoon niet meer aan.
2 relaties met echt super aardige lieve meisjes zijn op de klippen gelopen door mijn gedrag. Meisjes
die het echt niet verdiende om door iemand zo te behandeld worden zoals ik heb gedaan.


Ik heb me na de laatste relatie ook voorgenomen om de komende tijd geen relatie meer aan te gaan
voordat ik psychisch alles op een rijtje heb.
Maar ik ben super verliefd op een heel lief meisje! We hebben het heel leuk samen maar zei komt
net uit een relatie en wilt voorlopig ook geen relatie. Maar ik kan mijn gevoel voor haar niet uizetten
en word helemaal gek als ze niet bij me is. Terwijl ik weet dat ik niks van haar kan en eigenlijk ook niet
wil verwachten. Ik vind niet dat ik nog iemand kan meetrekken in mijn sores.

Mijn schuld bedraagt momenteel meer dan 40000,- dit zijn oude leningen, telefoon abbonementen, en
wel 30 verschillende incassobureaus.

Door de jaren heen is mijn geweten zeer gebrekkig geworden en ben nooit tevreden met iets.
In alles wat ik doe wil ik bevestiging en bewondering. Zonder dat ik er bewust van ben kan ik de
meest liefdevolle personen in mijn leven claimen en manipuleren en merk dat bijna alles wat ik doe
gericht is op mezelf. Ben zeer achterdochtig vooral in een relatie ookal wil ik dat totaal niet! Word niet
boos om kritiek maar ben er wel heel gevoelig voor en het klinkt misschien heel gek maar ik weet niet
wat ik andere mensen aandoe, alles gaat automatisch en heel onbewust!

Zoals je merkt heb ik dus niet alleen een financieel probleem maar komen er bij mij ook heel veel
psychische problemen bij kijken.

Ik weet ook zeker dat als ik geen dochter zou hebben ik er niet meer zou zijn. Het leven dat ik leid wil
ik niet meer en denk ook echt dat mensen beter af zijn zonder mij. Maar de gedachte dat mijn dochter
haar vader moet missen houd mij op de been.

De enige oplossing voor mijn schulden is de schuldsanering.. En de enige oplossing voor mijn psychische
problemen is door mezelf voor een langere tijd in een kliniek te stoppen (wat ik ook echt graag wil). Zodat
ik goede hulp en begeleiding krijg bij mijn gedachten en impulsen en hoop ook dat ik daar rust voor
mezelf kan creeeren. Het enige wat ik wil is dat ik weer de oude ik word, de ik die de vader kan zijn
voor mijn dochter die ik wil zijn.

Maar als ik naar een kliniek ga en dus niet werk kan ik dan nog wel de sanering in? Hoe ga ik dit allemaal regelen??
Wat gaan mensen over mij denken als ze weten dat ik een kliniek inga? Hoe gaat het zijn als ik eruit kom?
Zie ik dan nog wel de mensen die ik nu zie of moet ik mijn leven helemaal opnieuw opbouwen?

Roooooaaaaaarrrr (mijn wanhoop brul op hulp en advies).

Omdat ik sinds kort voor mezelf er achter ben gekomen wat ik mankeer en wat de oplossing zijn ben ik
er bijna non stop mee bezig dit in combinatie dat ik verkeer in een verboden verliefdheid maken mijn
hersenen overuren.

Ik kan dit niet meer. Ik trek dit niet meer...
Als ik over twee weken nog steeds op hetzelfde punt sta als ik nu sta dan weet ik niet wat ik ga doen..
en waartoe ik instaat ben naar mezelf toe.
Mijn situatie is zo uitzichtloos dat ik het echt niet meer weet en ook wel echt meerdere malen heb gedacht
ik stop ermee het is genoeg geweest en maak er een einde aan.

Is dit allemaal overdreven dramatisch? Of moet ik nu juist dramatisch zijn zodat ik er wat aan doe?

Groetjes,

[jan]

Dat is niet niks, wat je allemaal hebt meegemaakt. Waarom zoek je geen contact met de GGZ, via de huisarts of je meldt je aan bij de gemeente voor schuldhulp. Of je zoekt contact met schuldenmaatje.nl, deze weten de weg. De schulden die jij hebt zijn problematisch en zitten jou voor de rest van je leven in de weg. Dus blijf niet zitten, en zoek hulp!

[Boeddha]

Ten eerste super knap dat je dit hebt gedeeld. Dit is al een eerste stap naar hulp. Je ziet zelf in dat je problemen hebt en nu zal je de volgende stap moeten zetten.
Ja, ook als je opgenomen bent in een kliniek kan je een traject aangaan. Mede door je opname zijn er zat hulpverleners die je kunnen begeleiden naar de juiste instanties.

Bescherm jezelf en het meisje om voorlopig geen relatie aan te gaan. Mochten jullie voor elkaar bestemd zijn komen jullie weer elkaar tegen als je weer op de goede weg zit. Je beter in je vel zit en je traject opgestart is.

Je bent maar 1 telefoontje verwijderd van hulp, pleeg dat telefoontje en je nieuwe toekomst kan gaan beginnen.

Sterkte en enorm veel succes!

[Chrissie]

Welkom riho 88,

Wil je weten hoe ik over je denk, je bent in mijn ogen een kanjer je bent bezig om naar de goede kant te gaan je wilt veranderen dat is jouw doel . Jan en Boeddha geven eigenlijk al het advies aan je  volg dat alsjeblieft op zoek hulp bij het GGZ en de andere instanties.

Sterkte en wens je heel veel succes.

[Marjan12]

Hoi riho88, je bent nog jong en goed dat je het inziet en het gaat aanpakken. Het is heel moeilijk een relatie op te bouwen met schulden. Ik hoop dat je de advisen van Boeddha en Jan overneemt.

[chapter]

ik zou persoonlijk in jouw situatie eerst de psychische hulp opstarten. Ook in een traject 'staat'dat alleen maar goed want nieuwe schulden zou meteen einde traject zijn. Daarvoor is nodig dat jij inzicht krijgt in jezelf maar ook de oorzaken aanpakken van jouw koopgedrag.
Het zou zonde zijn als je nu in traject bv gaat maar de oorzaak het hebben van kleding etc je al snel de das om zou doen omdat je het eigenlijk niet kunt betalen.
Een kliniek hoeft niet altijd perse er zijn ook centra's waar je bv kan werken en de therapie in de uren doet dat je thuis bent. Of bv poliklinisch.
Vaak is het hebben en behouden van werk juist in deze situatie belangrijk. Door werk heb je aflos capaciteit.
Ik vind het al heel knap dat je inzicht hebt in je problemen en naar een oplossing wilt werken

[MathiasRots]

Hallo Riho,

Wat een verhaal zeg. De eerste stap heb je in ieder geval gezet.  Ik sluit me aan bij de anderen qua adviezen.

[An0niempje]

Als ik over twee weken nog steeds op hetzelfde punt sta als ik nu sta dan weet ik niet wat ik ga doen..
en waartoe ik instaat ben naar mezelf toe.

Dit klinkt niet goed.
Ken je de site/organisatie 113? https://www.113online.nl/

Let op, dit is geen vervanging van therapie, maar daar kan je wel af en toe anoniem je verhaal kwijt, per chat, telefoon en zet hebben ook nog andere mogelijkheden.... Fijn als je een keer 's avonds het ineens te kwaad hebt, om dat even van je af te schrijven bij mensen die ervoor getraind zijn....

[marco]

He Riho, nog niet is verloren, je bent nu aan een lange en zware tocht om uit de ellende te komen. Het wel belangrijk dat jezelf actie gaat nemen, anders sta je over twee weken op herzelfde punt. Zoek desnoods contact met https://www.113online.nl/.

[MathiasRots]

Hallo Riho,

Heb je al contact gezocht met een hulpverlener?

[radjeke]

Hoi Allemaal!

De laatste tijd heel veel op een rijtje gezet
en met heel veel mensen met name mijn ouders over gepraat!

Mn ouders hebben al mijn schulden afbetaald! Ik betaal hun nu maandelijks een X bedrag!
Ook heb ik psychische hulp... het gaat veeel en veeeeel beter met me, ik word eindelijk
weer een beetje de oude ik!

Bedankt voor jullie reacties en adviezen!

[MathiasRots]

Fijn om te lezen Riho88!  En nu deze situatie vasthouden!

[jan]

Vasthouden en zorg dat je nooit meer in deze situatie terecht komt.

[Chrissie]

Sluit me bij mijn voorgangers aan inderdaad dit zijn nog eens mooie berichten om te lezen! Volhouden en doorgaan!