Afschrijven

[sushi]

Het leven met schulden is zwaar en ik heb zat momenten dat ik het echt niet meer zag zitten.

Ik ben enkele jaren geleden lang zelfstandig ondernemer geweest. Twee klanten van mij gingen failliet waardoor er veel inkomsten weg viel. Toch door blijven gaan, want je bent ondernemer en die geven niet zomaar op, het komt allemaal wel weer goed. Hoe stom eigenlijk. Maar het kwam niet goed. Het ene gat vulde ik met het andere, uiteindelijk een aantal keren beslag op bankrekeningen, deurwaarders die beslag op spullen leggen etc.

Uiteindelijk het bedrijf opgeheven en in loondienst gegaan. Ik heb geen verkeerd salaris en dacht het allemaal wel zelf te kunnen regelen, daarbij ben ik ook geen administratief wonder en ben er ook te laks mee omgegaan. De boel begon ernstig te escaleren. Loonbeslag na loonbeslag volgde. Ik kon de huur niet meer betalen en een had een aanzegging ontruiming te pakken. De ontruimingsdatum heb ik niet afgewacht en in overleg met de deurwaarder m'n spullen gepakt zodat er geen ontruiming plaats zou vinden. Gelukkig kon ik een andere woning vinden zodat ik niet dakloos was.

Ook dat heeft voor hoge kosten gezorgd en het gat werd alsmaar dieper en dieper. Loonbeslag na loonbeslag volgde en ik had er op een gegeven moment 4 tegelijk. Ik begon een hekel te krijgen aan de dame van HR als ze weer met een brief kwam. Het was uitzichtloos en heb behoorlijk wat momenten met de gedachte gespeeld om er maar uit te stappen. Maar eigenlijk wilde ik dat helemaal niet. Het gaf zoveel stress, slapeloze nachten en hoofdpijn. Nog steeds trouwens.

Inmiddels schuldhulpverleningstraject opgestart en een aantal gesprekken gehad. Ik hoop dat het allemaal gaat werken, ik over een jaar of 3 schuldenvrij ben en weer kan genieten van het leven. Op dit moment heb ik het gevoel dat het nog erg fragiel is maar ben ik wel blij dat ik die stap genomen heb. Het is toch weer een lichtpuntje en geeft het idee dat ik het op probeer te lossen. Schulden hebben is zwaar en kan je leven behoorlijk verzieken. Het stomme is dat je veel accepteert en continu grenzen aan het verleggen bent. Nee, het is niet normaal om brieven van deurwaarders te ontvangen, loonbeslag is ook niet normaal. Toch accepteerde ik het. Te lang mn kop in het zand gestoken, m'n lesje heb ik wel geleerd.

Als ik hier de verhalen van anderen lees dan stelt het me gerust dat ik echt niet de enige ben, aan de andere kant weet ik wat voor ellende en rotgevoel dit kan opleveren. 

In elk geval, bedankt voor het lezen!

[lonkes1984]

Het toegeven en zoeken van hulp is de eerste en juiste stap op weg naar een schuldenvrije toekomst!! Het geeft rust als je traject straks loopt en je op de juiste weg bent.
Sterkte, en schrijf gerust van je af; we kennen het gevoel allemaal...!

[tuthola]

Goed dat je de eerste stap gezet hebt naar schuldhulpverlening, ik hoop dat je snel in een traject kan komen zodat er echt rust is.

[burningspirit]

Ook herkenning aan deze kant. Die éne strohalm waaraan je je vastgrijpt: de gedachte dat het allemaal wel weer goed komt. Wat ik heb gedaan: mijn doorzettingsvermogen dat ik als ondernemer te lang heb gebruikt om het hoofd boven water te houden, terwijl ik diep in mijn hart wel wist dat ik geen goede zakelijke zwemmer was.... dat doorzettingsvermogen nu gebruiken om er uit te komen.... uit de stress, de slapeloze nachten en de hoofdpijn. Zet em op, Sushi, de eerste goede stap heb je gezet! Schrijven kan heel rustgevend werken en daarbij spreek ik ook weer uit eigen ervaring.

[sushi]

@Allemaal.
Dank je!

Ook herkenning aan deze kant. Die éne strohalm waaraan je je vastgrijpt: de gedachte dat het allemaal wel weer goed komt. Wat ik heb gedaan: mijn doorzettingsvermogen dat ik als ondernemer te lang heb gebruikt om het hoofd boven water te houden, terwijl ik diep in mijn hart wel wist dat ik geen goede zakelijke zwemmer was.... dat doorzettingsvermogen nu gebruiken om er uit te komen.... uit de stress, de slapeloze nachten en de hoofdpijn. Zet em op, Sushi, de eerste goede stap heb je gezet! Schrijven kan heel rustgevend werken en daarbij spreek ik ook weer uit eigen ervaring.

Ja klopt. Doorzetten is belangrijk zo niet cruciaal. Er met mensen over kunnen praten (via dit forum) geeft al een goede uitlaatklep.

[Joy2014]

Hoi Sushi, ik vind je verhaal erg heftig. Ben heel blij dat je alles nu weer heel iets positiever ziet. Ik denk ook dat je een belangrijke stap hebt gezet door hulp te zoeken. Zet hem op, het gaat met vallen en opstaan maar ik ben er van overtuigd dat het goed komt nu je een knop hebt omgezet.