nieuw boek met 'andere' kijk op schulden

Started by burningspirit, Oct 11, 2014, 11:37 PM

Previous topic - Next topic

nooitmeer

BS,

ik weet even niet hoe ik hier op moet reageren. Het lijkt of je een hele andere weg bent ingeslagen.

Waar is de persoon gebleven die strijdbaar was, die graag de uitdaging aanging met de instanties om toch tot een oplossing te komen? De persoon die hier geweldig goed leesbare verhalen schreef over haar doen en laten?

Je komt nu op me over als een persoon die op het punt staat de handdoek in de ring te gooien. Een persoon die op het punt staat de strijd te verliezen. Iemand die best wil meewerken aan trajecten, maar enkel onder eigen voorwaarden.

Ik klink wellicht als advocaat van de duivel, maar zo lees ik het nu.
zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder!

burningspirit

Zucht
Ben bang dat jullie me totaal verkeerd begrijpen
Ik ben nog steeds strijdbaar
Nog steeds bereid om mee te werken
Realiseer me nog steeds heel goed dat ik/we totaal afhankelijk ben/zijn van het BAC
Ben absoluut niet van plan om de handdoek in de ring te gooien of mensen tegen me op te zetten door eigenwijs gedrag
Dat laatste is overigens in het verleden ook niet gebeurd, toen ik tot drie maal toe wél bij het BAC mocht komen
Wij zijn tot drie maal toe weggestuurd om mij nog steeds onduidelijke redenen
Met mijn adviseur van Humanitas heb ik het hier uitgebreid over gehad. Ik heb hem alles verteld, ook de dingen die we wellicht zelf verkeerd hebben gedaan. Hij deelt mijn mening, dat het duidelijk moet zijn wat de schuldhulpverlener van het BAC aan het doen is. De volgende keer, als we bij het BAC mogen komen, gaat hij ook mee. Hij kan waarschijnlijk de vragen gerichter stellen dan ik.

Nooitmeer, ik wil meewerken en zeker niet alleen op mijn eigen voorwaarden. Wat niet wil zeggen dat ik over me heen ga laten lopen. Dat is het enige dat passé is, dat ga ik niet meer doen. Ik ga niet nóg een keer weg bij het BAC met een hoofd vol vragen en ogen vol met tranen. Niet meer, nooit meer. Dat is het enige.
Ik vind het niet eerlijk waarop de instanties/maatschappij met schuldenaren om gaat. Dat is een mening die ik gewoon mag hebben, vind ik. Mensen met schulden worden onnodig hard gestraft en minachtend behandeld. Dat zou niemand moeten accepteren, een dergelijke behandeling. Wat er van komt is dat mensen zich in een hoek laten drukken en psychisch in de knoei komen, apathisch worden, vreemde gevoelens ontwikkelen enzovoorts. Iedereen kan het zelf invullen.

Dus ga ik op een normale manier mijn vragen stellen en geduldig wachten op het antwoord. Als ik het niet begrijp, ga ik door met vragen, totdat ik het begrijp. Dit alles in bijzijn van Theo van Humanitas, die overigens al vanaf dat wij hem kennen en na het horen van ons verhaal, spreekt over een klacht indienen tegen onze gemeente. Dat dit nog niet gebeurd is, het indienen van een klacht, heeft er juist alles mee te maken, dat ik niet het gras voor onze voeten wil wegmaaien.
Maar wees eerlijk: er zijn wel grenzen, ergens toch? Grenzen aan wat een gemeente van haar burgers mag verlangen. Grenzen aan wat instanties hun cliënten mogen aandoen? Toch?
Festina Lente Cauta Fac Omnia Mente
(=Haast je langzaam, doe alles met je verstand)

gewoon

Ha BS

Begrijp best erg goed wat je bedoeld maar soms zijn je gedachten te stellig en roept dan vragen op.

Maar dit draadje andere kijk op schulden boek daar is veel voor te zeggen, roep al jaren dat mensen niet helpen bakken met geld kost,  vandaag dan op het nieuws dat dit de samenleving 11 miljard per jaar kost.

En dan zitten we in een herstel van een crisis,  waar gezocht word naar bezuinigen en eindelijk is het kabinet van plan daar komende jaren een paar miljoen extra  voor uit te trekken de schuldhulpverlening.

Het is dus zeer langzaam aan het gebeuren een andere kijk op schulden.

Zo een boek helpt zeker en je strijdlust dat het anders zou kunnen ook later, maar nu het nog steeds overal met het boetekleed dragen.

Het zijn kleine stapjes dat zal blijken dat een boetekleed dragen,   geen hand gemaakt maatpak was maar slechts een kleed, waar je ook eens uitgroeit.


marco

Het hebben van een schuldprobleem put je uit. Financieringen zijn goed, maar wel betaalbare en aflosbare. De kijk op schulden moet anders. Wonen moet ook betaalbaar zijn en je behoort rond te kunnen komen met minimum loon. Toeslagen behoren te worden verwerkt in het loon. Een zorgverzekering voor iedereen, die behoort gratis te zijn. Wat je meer wil, moet je bijverzekeren.
Marco en Bianca