Game over?

[baitoo]

“Onze financiële situatie is door werkloosheid, zo verslechterd, dat gedurende deze periode onze reserveringen volledig zijn opgegaan aan aanvullingen tbv onze maandelijkse terugkerende financiële verplichtingen.
Hierdoor kunnen wij onze verplichtingen niet meer volledig op de afgesproken maandtermijn voldoen.
De toekomst qua werkgelegenheid en een inkomen dat recht doet aan onze maandelijks terugkerende financiële verplichtingen ziet er somber uit.
Hierop hebben wij besloten hulp te zoeken en kwamen uit bij de gemeente.

Wij hebben een gesprek gehad met schuldhulpverlening van de gemeente, zij kunnen ons niet helpen zolang alle schulden niet bekend zijn, aangezien er tijdens het traject geen nieuwe schulden mogen bijkomen.
De schuld die nog bekend dient te zijn is de schuld op de eigen woning, aangezien de woz waarde en verkoop waarde flink is gedaald de laatste jaren hebben wij geen overwaarde, dit betekent voor ons dat wij op advies van schuldhulpverlening onze hypotheekbank opdracht moeten gaan geven tot verkoop van de woning, tot aan de verkoop en het bekend worden van de restschuld kan schulphulpverlening ons niet verder helpen.

Vanaf 02-11-2013 heb ik geen recht meer op WW, een bijstandsuitkering van de gemeente wordt dan ons inkomen.
Natuurlijk hoop ik voor die tijd een baan te vinden, maar realistisch gezien wordt dat zeer moeilijk.
Wij verzoeken u om de schuld en rente te bevriezen en verdere kosten/boetes en/of (rechts)maatregelen niet te nemen.
Uiteraard houden wij u van iedere mutatie op inkomens gebied op de hoogte”.

Beste forumleden,

Deze bovenstaande mail heb ik alle schuldeisers en de hypotheekbank eind september 2013 gemaild.
Geen van de schuldeisers was bereid om op ons verzoek in te gaan.

De Hypotheekbank (mijn ex-werkgever) stelde voor het huis te verkopen, en zocht een makelaar.

Het probleem met betalen begon eigenlijk eind 2012, waar ik na bemiddeling via het UWV, instemde met een proefplaatsing bij een financieel adviesbureau, om uitvaartverzekeringen “over te sluiten” en/of aan te bieden, en na proefplaatsing “weer” all round advieswerk te verrichten.
Bij mijn eerste bezoek aan de klant in de 2e week van proefplaatsing, werd ik zowel mentaal en fysiek misselijk van mijzelf en het “systeem” waar ik na de reeds op gedane kennis, o.a. het fractioneel bankieren en de werkwijze van banken en verzekeringsmaatschappijen, zodat ik de klant niet recht in zijn ogen meer kon aankijken, zoals vroeger (voor de opgedane kennis).
Ik heb toen gesproken met de werkgever, en dit gedeeld, hierop gaf hij aan dat dit een delicate kwestie was en dat ik maar zelf mijn werkcoach moest kontakten, dat wij gezamenlijk de proefperiode beëindigden. Hieronder mijn bericht in mijn werkmap,
Geachte mevrouw..,
Ik wil aangeven dat ik niet meer de affiniteit met het bankwezen heb, sterker nog door mijn kennis verkregen het laatste jaar over "geldcreatie dmv fiatgeld" en ander duistere manipulatieve werkwijze er een mentale en lichamelijke afkeer bij mij is ontstaan tov de banken en verzekeringsmaatschappijen waardoor ik de eindconsument niet meer met een glimlach en overtuiging de producten kan en wil aanbieden, ik voel mij dan ook zeg maar als een "weiger ambtenaar".
Deze proefplaatsing heeft er voor gezorgd dat er geen twijfel meer is om de banken nog rijker te maken, en mijzelf evenals de klant hiervoor te laten misbruiken.
Door deze kennis te delen met dhr… van… zijn wij tot de conclusie gekomen dat verdere samenwerking middels de proefplaatsing zowel voor de klant, het kantoor, als mijzelf geen basis meer is.
Ik heb geprobeerd u te bellen maar krijg u niet aan de lijn, vandaar dit bericht.

Dit was/is wel vaker in mijn leven een “probleem” reageren in emotie.
Je raad het al, hierop werd mijn WW uitkering beëindigd met terugwerkende kracht per 20 december 2012, “passend werk was aangeboden, maar u bent dit werk door eigen toedoen weer kwijt geraakt”.
Zes maanden geen uitkering, dit ook naar de schuldeisers gecommuniceerd, dat ik in beroep was gegaan, en ze van de voortgang op de hoogte zal houden.
Uitspraak per juni 2013: herstellen WW per beeindigsdatum, 4 maanden 50% korting op WW bedrag.
De juriste van rechtsbijstand die mij bijstond adviseerde niet naar de rechter te gaan, aangezien de uitspraak “mild” was, mijn vrouw was er ook klaar mee.
We gebruikten de (na)betalingen van het UWV om ieder van de schuldeisers een deel te geven, door de (straf)korting was het “gat” in achterstand niet meer in te lopen.
Eén van de schuldeisers, na het betalen van 950, - door ons, verlangde meer, en wel 500, -, leen bij familie of vrienden, (dit hadden wij al gedaan om de 6 maanden zonder WW door te komen) ik gaf aan dat ik eind van de week mijn WW weer zou ontvangen en weer 317, - zou overmaken, dit was niet goed genoeg, vandaag moet er 500, - euro gestort worden met bewijs, dit is niet gelukt, hierop werd de vordering aan een ander incasso bureau overgedragen, met extra kosten van 1860, - .

Het verhaal wordt zo erg lang, en zal dus inkorten, in ieder geval, de bewust wording dat het voor ons “game over” was, was een feit.
Hulp bij de gemeente gezocht, koopwoning diende verkocht te worden, voordat er een financiële scan kon plaatsvinden.
Ik ben depressief geraakt vlak voor de WW periode eindigde, en heb nu een ziektewet uitkering (490, - per week), mijn vrouw werk 26,5 uur per week en verdient 910, - euro per maand.
Nu is de woning onder voorbehoud van financiering verkocht met ruim 150.000, - restschuld.
Samen met de andere schulden, hebben wij dadelijk een schuld van bijna 250.000, -
De relatie met mijn vrouw is oké, maar we gaan wel scheiden, de crisis heeft zijn maximale tol geëist.

Uiteraard hebben wij jarenlang op een te grote voet geleefd, en te veel op krediet geleefd, de simpele gedachte die ik had, jaren terug, dat de financieringen met de tijd de overwaarde van de woning “in kon” is door de “bubbel” op de woning markt “terecht” een fabel geweest.

Het feit dat onze drie kinderen nu mede de tol moeten “betalen” doet ons pijn, maar het is niet anders.
De uitzending gisteravond van nieuwsuur maakt mij wel angstig daar, er nog met moeite minder dan 50% van de aanvragen, het minnelijke traject of het wsnp, in komen.

De meest persoonlijke details heb ik jullie “bespaard”
Terug lezend, voel ik mijzelf, een sukkel en nietsnut, hoewel mijn “hoofd” zegt, kom op.

In ieder geval bedankt voor het lezen en meedenken.

Na toestemming van sacredfour, heb ik hem in een privé bericht al mijn zeer gedetailleerde verhaal gestuurd.


Groeten Baitoo

[miljonair]

denk dat ik de eerste ben die het hele verhaal heeft gelezen.
het zal waarschijnlijk in jouw geval 3 jaar afzien zijn in de wsnp.
probeer wel het licht aan het einde van de tunnel te zien.
Je hebt kinderen en over 3 jaar kan je dan weer een opgaande lijn inzetten voor jezelf en hun.

veel sterkte

[Buster]

Baitoo, ik moet eerlijk bekennen dat ik vanmiddag pas de tijd heb genomen om je verhaal te lezen.

De meest persoonlijke details heb ik jullie “bespaard”
Terug lezend, voel ik mijzelf, een sukkel en nietsnut, hoewel mijn “hoofd” zegt, kom op.

Dit gevoel zal iedereen herkennen, iedereen die is wakker geschrokken en zich heeft gerealiseerd wat hem is overkomen. Wat ik vooral pijnlijk vind aan je verhaal is dat deze crisis jullie de relatie heeft gekost.
De manier waarop je het omschrijft roept bij mij direct het gevoel op om te roepen: "Weet je het zeker? Zou je niet het nog,..."

Het UWV is genadeloos hard.
Ik ga voor jullie duimen dat er snel een traject in gang gezet kan worden zodat je weer kan bouwen ana de toekomst van jullie kinderen. Heel veel succes!

[lonkes1984]

Op het moment dat alle schulden bekend zijn kan SHV wel iets voor jullie betekenen... Hoe zwaar ook momenteel; schouders eronder en daarachter aan!
Toen ik SHV aanvroeg heb ik plangroep zelfs gegevens gegeven van bedrijven waarvan ik wist dat ik geen schulden had, just in case. Ze hebben toen overal opgave van schuld aangevraagd, waar niets was, kwam er niets uit.

Het is logisch dat je door de bomen het bos niet meer ziet, heel herkenbaar, ik dacht vorig jaar ook dat het nooit goed zou komen en ondertussen heb ik het eerste jaar SHV erop zitten.

Succes en sterkte!

[baitoo]

Thnxs voor jullie steun, en woorden die mij hoop geven.
Het is niet niks om eerst je baan kwijt te raken, dan er achter te komen dat je "onzin verkocht".
Van "profider"van je gezin naar werkloze, naar de man die maar thuis is en die depri is naarmate de weg naar arbeid langer duurt. Ook was het niet makkelijk voor mijn vrouw die mij zag afstompen en uiteindelijk haar heil en geluk buiten opzocht.
Ik snap wat buster zegt en heb dan ook 8 maanden geprobeerd om middels therapie en rationeel denken het gezin bij elkaar te houden, en de "misstappen" van mijn parter te vergeven en te vergeten, helaas, vergeven is geen probleem maar het vergeten, ik kan er niet mee omgaan, hoewel ik het begrijp, maar iets in mij is echt stuk, waardoor ik niet meer kan opstarten.
Ondanks schuldgevoelens naar onze kinderen weet ik dat ik deze stap moet doorzetten, en los moet komen van de "slachtoffer" die ik eerlijk gezegd mezelf voel, maar weet dat dat niet helpt en zoals lonkes zegt schouders eronder en gaan!!