op de rand van de afgrond

[La Chouffe]

Beste lezers, alweer een geval er bij...
Eigenlijk kan ik een boek schrijven over mijn sores maar zal me beperken tot het top je van de ijsberg...
ca. 20 jaar geleden heb ik na een slopend huwelijk mijn 1e partner net een huis gekocht, Na een heftige tijd van verlies van baan, (1e oorlog in Irak) ik had een goede baan maar wekte voor een groot concern en vloog als een van de laatste eruit... werkeloos, geldproblemen zijn geen echte problemen werd mij verteld, mensen die doodziek zijn dat zijn pas problemen, ik moest me niet aanstellen. Het huwelijk liep stuk en woonde uit puur gemak nog bij elkaar...
Daarna ben van baan naar baan geswitcht tot het eindelijk lukte om weer eens een normale baan te vinden. Daar heb ik mijn vorige vrouw leren kennen en na 1 jaar waren we al getrouwd, ik wist het zeker: dit is de vrouw waar ik oud mee wil worden, kreeg ik het aanbod om voor de schoonvader te gaan werken. Toen had ik het huis verkocht en kochten samen een ander huis bij de schoonvader in de straat. Het was nog een bouwval, maar hij zou het helemaal met mij opknappen (schoonvader was aannemer). dus onder breken boven wonen...
Tot men plotseling de schoonvader doodrijden en wij met een half huis/bouwval zaten. Alle geld zat in het huis en materialen, en konden geen andere aannemer betalen.
Vervolgens werd het huis per veiling verkocht... we gingen voor ca. 2 ton de boot in en alles was weg!!
Na veel vijven en zessen Kwamen we toch in de W.S.N.P. schone lei na 5 jaar en verliezen beiden onze baan. Weer alles op hout bijten tot er weer werk is Intussen 2 kids gekregen. Daarna eindelijk alles een beetje op de rit,en is het  3e kindje geboren Maar dan zegt mijn partner na 3 jaar dat ze iemand anders gevonden heeft en wil scheiden. Ik mocht er uit omdat zij voor de kids zou zorgen. Voor de kids hebben we alles met 1 advocaat gedaan. Kids voorop!! nou had ik in 2009 te veel verdient en mocht alles zelf betalen...
ook mocht ik een andere inboedel betalen en een huurwoning zoeken... Dus uiteindelijk kwam ik 300 euro te kort in de maand en was het afwachten dat het fout zou gaan. Ik heb contact gezocht met kredietbank en deze verwees mij naar Planburo. Omdat er nog een schuld liep bij belastingdienst i.v.m fout ontvangen kinderopvang toeslag. En ik al in de W.S.N.P. heb gezeten kreeg ik geen schuldhulp. intussen was ik onder bewindvoering gesteld en kreeg vorige week te horen dat Planburo zicht terugtrekt omdat de belastingdienst niet vrijwillig meewerkt...
Dus geen schuldhulp maar wel onder bewindvoering gesteld. Ik moet wachten tot 2019 voor dat ik weer een aanvraag kan plaatsen.... Deze zal omstreeks 2020 in behandeling genomen kunnen worden. Ik krijg de 3 kids in het weekend en leef van â,¬ 43,30 en heb nog 2 honden uit het huwelijk overgehouden heb 1 auto voor mijn werk maar weet niet hoelang nog Oh ja ik blijk A.D.D. te hebben...
Ik ben inmiddels lichtelijk depressief geworden, kan me niet ziek melden omdat ik wanbetaler ben en overal een rekening van krijg (CZ wanbetaler), Maar mag geen schulden meer maken van de bewindvoering, ik moet altijd mooi weer verkopen en doen als of niet aan de hand is. Vrienden heb ik niet heb altijd voor het gezin gezorgd en een nieuwe relatie lukt me nu niet...
Vorige week vrijdag kreeg ik antwoordt van de Kleding en Voedselbank helaas konden ze mij niet toelaten omdat ik een fulltime inkomen had, en dat ik dit met de bewindvoering zelf moest regelen om meer per maand te krijgen...Sorry maar voor mij mogen in dat Kl%t@ eten stikken en die F@CK kleren ook!!
En dus sta op de rand van de afgrond...  Tja kom maar niet meteen antwoordt als: volhouden want dat doe ik al bijna 2 jaar (en geldzorg zijn WEL DEGELIJK zorgen)

[Xdewit]

La Chouffe, allereerst hartelijk welkom op het forum. Ik weet echt niet wat ik moet zeggen op je hele verhaal, wat een vreselijke situatie. Ik hoop dat anderen, veel wijzeren hier op het forum hun licht kunnen laten schijnen op je situatie. In de tussentijd wens ik je veel wijsheid!

[Buster]

Jeetje LaChouffe,

Welkom, dat ten eerste.
Ik heb zo even geen 1,2,3 antwoord op je vraag.
Je bewindvoerder heeft zich aan de beslagvrije voet te houden.
Heb je die zelf al eens nagerekend?
Hier lees je daar meer over.

http://www.schulden-vrij.info/index.php/topic,47219.msg69762.html#msg69762

[La Chouffe]

Beste moderator X. de Wit dank je wel voor het begrip en medeleven, ik kan er niet veel aan veranderen, en heb alles uit handen gegeven,en sta open voor verandering, maar ook ik heb een grens, en en weet niet hoe lang ik die grens nog kan buigen want die grens was al bereikt  toen ik te horen kreeg van de scheiding, maar er komt geen einde meer aan. En dat is de reden dat ik ben begonnen  ben met posten van dit onderwerp. maar evengoed voelt uw aandacht wel warm aan dank daar voor, het is al een poosje geleden dat ik eens gehoord werd..

[gewoon]

La Chouffe welkom op dit forum en val maar gelijk met de deur in huis.

Welke zot durft te beweren, dat geld zorgen geen zorgen zijn !

Zal je vertellen ik ben een jaren geleden ernstig  ziek geweest en DAT was de meest gelukkig tijd van mijn leven, alle gewone zorgen vielen van mij af, en dat was heerlijk, geen geldzorgen, geen zorgen over een pensioen, zelfs niet of je misschien eerder dood gaat door roken en zo meer.

Stond compleet in de survival modes alles week daarvoor, en iedereen denkt ook aan je, heel veel gezellig herinneringen, ga zo maar door.

Pas na het genezen zijn, kwam hard terug dat er geld zorgen zijn en dan........... ben je weer alleen.

Hoe zwaar dit is blijkt wel aan de duur van een WSNP van 5 jaar max, omdat vriend en vijand, er over eens zijn, dat langer echt  mens onwaardig is.

En waar jij voor staat is vele malen langer.

Denk er wel eens aan hoe het toch komt dat juist in dit land zulke reactie,s komen, en dat is deels omdat het een verzorging staat was, en er voldoende rond lopen, die nimmer gevoeld hebben wat schulden zijn, en deels in ontkenning WILLEN leven om geen  schuld gevoelens te hebben om een vakantie bijvoorbeeld te boeken terwijl je directe naaste, er een jaar van leven moet van dit bedrag, dit gevoel van ongemak, is dan reden om afstand te houden,.... of jou een sneer te geven dat geld zorgen geen echte zorgen zijn.

Moet niet gekker worden

[Xdewit]

voor de duideljkheid: ik ben geen moderator hoor
je bent hier van harte welkom onder alle schuldenaren Spui je verhaal, lucht altijd op. er zijn hier een aantal lui die simpelweg fantastisch zijn: libra, Buster, Sacrefour die met hun kennis ons weer op de grond zetten, Jan die af en toe raak om de hoek komt kijken, tuthola en boedha die altijd wel een positief iets vinden in elke situatie, Chrissie met haar recht-voor-je-raap advies maar ook haar hart-onder-de-riem woorden, flits die nauwgezet haar uitgaven noteert, gewoon die fantastisch kan schrijven en vol met goede raad, elam die met elan de flitskredietverstrekkers bestrijdt. Nu ben ik er vast heel veel vergeten maar je vindt hier zeker mensen die je heel goed begrijpen. Sommige verhalen zijn echt bewonderingswaardig en zeker een bron van inspiratie! Ik hoop dat je er net zo veel aan hebt als ik

[gewoon]

Schiet flink uit mijn slof, is om je rug weer te rechten, dat geld zorgen enorme zorgen geven.

Maak morgen een kleine aanpassing omdat het weer net te scherp is wat ik schrijf, maar ik nu even nodig denk te vinden voor La Chouffe

En Wat een leuk bericht van X de Wit

[Chrissie]

Welkom La Chouffe,

Jemig wat een verhaal ben er gewoon stil van.
Wat me het meeste in het verkeerde keelgat schiet is mensen die beweren dat geldzorgen geen echte zorgen zijn. Deze mensen weten totaal niet waar ze over praten of steken gewoon hun kop in het zand en willen er niet mee geconfronteerd worden.
Dat is hetzelfde als dat er door sommigen beweerd wordt, hier op dit forum is het gelukkig niet zo hier zitten mensen die verder kijken dan hun neus lang is, dat mensen in de schuldsanering het zwaarder hebben dan mensen die het zelfstandig eruit halen. Beiden trajecten zijn even zwaar die liegen er gewoon niet om.
Laat je er door niet in de put praten je pakt je schulden aan en wij weten allemaal dat dat lood en lood zwaar is.

[La Chouffe]

Enorme grote dank aan alle die in grote getale gehoor geven aan mijn situatie!! Alleen maar lof voor jullie allen. Ik had al veel eerder moeten schrijven waar ik sta, want ik idioot op deze aardkloot denkende dat ik helemaal alleen ben met mijn probleem...
Tja horen / lezen dat andere een soortgelijke situatie verkeren is een ver van mijn bed show of het niet waar willen hebben...
Effin, diegene die mij vertelde dat geld zorgen geen echte zorgen waren tja belief it or not waren mij eigen ouders, en mijn toenmalige werkgever....
Omdat we het zelf veroorzaken zijn het geen echte zorgen, net als iemand die obesitas is en 'men' zegt " elk pondje gaat door het mondje" Als of wij ons leven altijd voor het kiezen hebben... Misschien worden we gevormd door de maatschappij en er op afgerekend als het plotseling niet meer in het straatje past van sommige personen in ons leven. En ja ook samenloop van omstandigheden heeft zeker zijn bijdrage, maar wij kiezen er echt niet voor de shit waar we in zitten, Oh ja hier is er nog zo een: je leven uit handen geven en zien dat alles naar de filistijnen gaat wat je hebt opgebouwd... Sorry met alle respect voor het volgende wat ik nog graag zou willen schrijven, en waar ik niet iedereen mee kan please maar zo zie ik het wel:
Jammer dat onze samenleving hier in bananenrepubliek Nederland het belangrijker vindt om in de spotlight te staan bij de Europese schijnwerpers, door miljoenen euro's samen te sparen voor mensen die het zo erg hebben ergens aan de andere kant van deze aard kloot, terwijl een grote groep mensen weg kwijnen in os eigen land..
Geen SERIOUS REQUEST VOOR NEDERLAND want dan gaat DEN HAAG met de billen bloot hé ....
Omdat er zo nodig geen geld of zonodig bepaalde regeltjes zijn opgesteld waar aangehouden moet worden en niet van afgeweken kan worden, Ikhoor de politiek nog zeggen dat in dit land voedsel- en kledingbank niet echt nodig zijn..... Ik zal niet schrijven ik me voel bij deze gedachte maar het is zéker mooi woord...    Sorry maar ik heb naast mijn shit ook mijn irritaties zoals ik al schreef, excuus daarvoor misschien niet helemaal op zijn plaats maar dit speelt wel in mijn gedachten

[tuthola]

Beste La Chouffe,

Heel logisch dat je de wereld als oneerlijk gaat zien en dat je situatie uitzichtloos lijkt de totdat je een nieuw schulden traject in kan, dit   boos worden op dingen uit de politiek heb ik ook een tijdje gedaan en werd daar net als jij depressief van, ik heb nu bewust afstand genomen van bepaalde berichtgevingen en voel me daar veel beter bij en neem nu de dingen zoals ze gaan. Ik heb nu 60 euro in de week met 3 volwassenen mede dankzij maandelijkse donatie van familie, mijn zoon gaan het huis uit omdat ik hun niet meer kan onderhouden en hun nog studeren dan zet ik de donatie stop en moet ik het mijn leven lang met om en nabij de 50 euro in de week doen, net als jij is dit ook geen rooskleurig vooruitzicht maar zal er mee moeten dealen.
Ik denk dat jij nog midden in je boosheid zit vanwege scheiding en gemiste kansen.
Wel vind ik dat je het heel goed gedaan hebt wat betreft je kinderen dat je hun voorop gesteld hebt boven je boosheid, dit gebeurt wel is anders dus dikke pluim hiervoor.

Ik neem aan dat je er alles aan gedaan hebt om je lasten te verminderen maar vraag me af of je alimentatie voor de kinderen betaald, zo ja kan je dit niet op nihil laten stellen want ik neem aan dat de schulden wel uit het gezamenlijk huwelijk komen en zie geen info of jij er alleen voor opdraait of dat je ex partner hier ook aan meebetaald.

Je wil het niet horen, hou vol je hebt je kinderen die je zoveel plezier kunnen geven, een kinderhand is snel gevuld denk ik altijd maar.

[Knibbel]

Hallo La Chouffe, wat een akelige periode heb je achter de rug. In jouw verhaal lees je de boosheid en dat kan ik wel begrijpen, ik geloof als mij dat allemaal overkwam ik ook heel kwaad zou zijn op alles en iedereen. Wat jouw schulden betreft, hier op dit forum zitten heel veel experts die je kunnen helpen met raad en advies. Zoveel expertise heb ik helaas niet in mij, maar een luisterend oor en een opbeurend woord (al je daar al behoefte aan hebt!) zul je hier altijd wel vinden.

Ik hoop echt dat je een weg gaat vinden in deze frustrerende situatie en dat er op een gegeven moment ook voor jou weer hoop gaat komen op een nieuwe toekomst.

Hou vol La Chouffe, niet alleen voor jezelf maar vooral ook voor jouw kinderen. Zij zijn het waard om je hieruit te vechten, zij zijn jouw inspiratiebron......

[chapter]

Hoi La chouffe
wat een herkenbaar gevoel.
Ik ben in 2008 naar de gemeente geweest voor hulp (uit wsnp in 2001 na verkoop van huis dus geen schone lei maar alles tot laatste euro betaald)
Ze konden/wilde niets voor mij doen had een te laag inkomen en zat binnen de 10 jaar termijn welke later helemaal niet bleek te gelden omdat we er zonder schone lei uit waren gegaan maar dat terzijde
In 2011 nieuwe aanvraag ingediend afgewezen vanwege niet te goede trouw wat was ik pissed of toen want ik was wel degelijk te goede trouw geweest dus cz zorgkantoor voor rechter gesleept met s6 na jaar haakte ze af en werd de vordering afgeboekt.
Erna weer een verzoek ingediend toen had advocaat zijn werk niet goed gedaan geen minnelijk traject dus alsnog weer naar huis gestuurd om minnelijk op te starten. 3 maanden later weer naar rechtbank en het verlossende antwoord gekregen toegelaten.
Het is een zeer lange adem hebben la chouffe helaas en weet hoe frustrerend dat is.
Ik ben na afwijzing 2011 ook in budgetbeheer gegaan om zo ervoor te zorgen dat deurwaarders niet meer kwamen en dat werd idd stuk minder en zo kon ik geen verdere schulden opbouwen en dat deed rechter goed om te zien dat er geen schulden bij waren gekomen maar wel wat afgelost al snap ik nog steeds deurwaarders niet
ondanks aflossingen bleef de schuld groeien. nu maak ik maandelijks zo n 1000.00 over aan de boedel maar de rust die ik nu ervaar is onbetaalbaar
Ik hoop toch dat er door je in budgetbeheer bent gegaan er een deel gespaard kan worden zodat je mogelijk toch eerder een nieuw minnelijk traject kan beginnen.
ik weet niet of je nu een baan hebt maar anders zou er mogelijk misschien wel een optie weer zijn als je een baan hebt of meer afloscapaciteit.
tot die tijd is het helaas overleven

[burningspirit]

Goeie beste eerlijke La Chouffe,

Wat herken ik veel in jouw verhaal, buiten het feit dat het wel veel méér sores is dan ik ooit heb gekend.
In plaats van een huis kopen hebben wij een winkel opgestart met een lening bij de bank. Die winkel was ons gezamenlijke kindje en werd ons op een héél zure manier afhandig gemaakt, nu drie en een half jaar geleden. Groot goed is dat ons huwelijk, waarin we werden gezegend met vijf échte prachtige kinderen, stand heeft gehouden tot nu toe. Inmiddels leven we van een super laag inkomen en ik zelf leef nu echt bij de dag. Ik probeer te vermijden terug te kijken, want dan wordt ik weer boos, teleurgesteld, depri en al dat soort ongein. Toch wordt ik nog regelmatig getriggerd door opmerkingen van anderen. Het kan zijn dat 'ze' zonder blikken of blozen vertellen op welke manier ze (in mijn ogen) hun geld verbrassen. Of men geeft ongevraagd een veroordelende mening over iets, dat bij ons ook aan de orde is. Of ze dan weten waarover ze het hebben laat ik maar even in het midden....en ik wil et ook niet meer weten ook trouwens.
Jouw irritatie t.o.v. de manier waarop de maatschappij reageert op problematische schulden, obesitas, psychische problemen, seksueel misbruik (m.n. bij kinderen, zwakbegaafden en binnen een relatie) en nog veel meer, die irritatie deel ik ook. Dat er hier achter de Hollandse gordijnen zich even grote drama's afspelen als elders in de wereld is voor velen iets, waar ze niks van willen weten. Luister maar naar de reactie van de buurt waar een vrouw jarenlang dood in haar bed heeft gelegen.....liever onbekend er mee blijven en de handen wassen in onschuld dan eens de handen uit de spreekwoordelijke mouwen te moeten steken of, nog erger (lees: moeilijker)... troost moeten bieden, getuige zijn van paniek of huilbuien....... Maar zoals iemand anders hier al zei: hoe meer je daar mee bezig gaat des te verder praat je jezelf in de put.

Ik heb er een hobby/sport van gemaakt om naar de mooie leuke en fijne dingen op zoek te gaan. En dat begint bij jezelf, je moet ervoor openstaan. Wat er dan gebeurd.... voorbeeldje: iemand, die wij voorheen niet kenden, was op zoek naar een goed doel voor de donatie die hij normaal aan Serious Request deed. Die jongen heeft mijn kerstboodschappen betaald!

Maar eerst, lieve La Chouffe, moet je eens flink spuien, want het is echt niet niks wat jij allemaal hebt meegemaakt! Doe dat hier gerust, niemand veroordeelt je, we hebben hier allemaal onze portie (vooral geestelijke) klappen gehad, de één wat meer dan de ander, en op verschillende manieren. Wat voor de ene mens een eitje is, is voor een ander soms regelrecht een drama. En omgekeerd. Wat ik daarmee zeggen wil: probeer je problemen niet kleiner te maken maar ga ze in stukjes hakken net zo lang tot het voor jou behapbare brokken zijn geworden. Door van je af te praten/schrijven zul je zien dat je inzicht krijgt en na een poosje weet je waar mee je moet beginnen en kun je zelfs misschien een plan van aanpak maken.

Hou je haaks La Chouffe en... spit it out!
Greetzz en liefs

[La Chouffe]

Oke effe een kort antwoordt na een lange dag werken, en morgen weer vroeg eruit...

Ik heb met mijn ex-partner afgemaakt dat de schulden (uit gezamenlijk huwelijk) voor mijn rekening zijn en de alimentatie wordt geschrapt. dit is in het covenant opgemaakt.
Ik kan de kids niet onderhouden en zie ze nu (nog) 2x in de maand 1-1,5 dag weekends ligt er aan hoe ik vrij kan krijgen in het weekend.
En ja ik heb een vaste baan 24-32 uur full time zit er niet in helaas, voorlopig althans.
Minnelijk traject is op zijn vroegst mogelijk vanaf eind 2019 en zal 2020 in werking kunnen treden....
En ja rooskleurig is  het niet maar het is hoe het is.
Waar ik vooral mee zit is dat ik niemand heb waar ik eens mee kan praten, (face tot face) over allerlei zaken: van relatie tot financiele, en van mijn huisdieren, tot aan mijn hobby's....
enne aflos capaciteit is nihil gezien mijn loon en vase lasten, blijft er hooguit â,¬150,- per maand over ca. â,¬1800,- per jaar ben ik nog ca. 25 jaar bezig om een indicatie te geven waar ik moet delen. Nou als ik nog 25 jaar van 45,- moet leven kan ik beter iemand doodschieten en de bajes in gaan dan heb ik een beter leven, met meer faciliteiten die we nu zéker niet hebben. (Niet dat ik zo ben want ik ver afschuw geweld!!)

Ik zal morgen proberen te kijken hier in de woonkamer... alvast bedankt allemaal hier, bij jullie vindt ik echt veel steun!!

[burningspirit]

En ja rooskleurig is  het niet maar het is hoe het is

(hoe doe je dat toch met die quotes?)

even er uit lichten.... deze zéér belangrijke opmerking!
lijkt een beetje op mijn motto: als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan