Mijn verhaal.

Started by Maren, Dec 18, 2013, 01:41 PM

Previous topic - Next topic

Maren

Hier ben ik dan vol schuld en schaamte.. :-[
Paar weken geleden ontslag gekregen opstaande voet , dit geheel en al door eigen schuld!
Ik heb fraude gepleegd op het werk  :o en o wat heb ik een spijt, kort na het ontslag kwam er zelfs een moment dat ik niet meer leven wilde , hier krijg ik nu hulp voor.
Zie het leven nog niet erg zitten maar heb verder geen keus ik mag mijn 4 kinderen (2 tweelingen) dit niet aandoen maar goed als je je hele leven als worstelt en het is op mijn leeftijd nog steeds niets geworden dan vraag je je wel af waar je het allemaal voor doet.

Vele schulden (rond de 25000 euro) exacte bedrag weet ik nog niet , maatschappelijk werk geweest voor hulp , bijstand aangevraagd (nog niet gekregen) en vanmorgen een aanvraag voor schuldhulpverlening gedaan.

Ik heb er een zooitje van gemaakt , ben veel papieren kwijt gister wel thuisadministratie geweest een hele fijne vrouw om samen proberen orde te scheppen in de chaos.

Probeer momenteel van 50 euro in de week te leven ik heb van mijn laatste loon wat geld opzij gezet om op deze manier wat te kunnen overleven tot ik bijstand krijg.
Heb angst of ik door mijn gedrag wel in aanmerking kom voor schuldhulpverlening op welke manier dan ook en wat als dit niet het geval is?
Beelden van uithuiszetting etc. houden mij nachten wakker en elke ochtend word ik badend van het zweet (nachtmerries) wakker.

Eigen , eigen schuld en ik heb dit allemaal wel verdiend maar mijn kinderen niet!
Mijn eigenwaarde is gedaald naar nul komma nul.
Weet dat ik uit deze slachtofferrol moet stappen en nu mijn verantwoordelijkheden moer gaan nemen en ben ik ook mee bezig al valt het zwaar om 2 dingen aan te pakken (psychische en financiële problemen)

In ieder geval bedankt voor de moeite om mijn verhaal te lezen.

chapter

wat een verhaal maren
wat wel belangrijk is heeft je oud werkgever aangifte gedaan of gaan ze iets eisen wat je hebt gefraudeerd?
deze schuld kan namelijk als te kwade trouw omschreven worden en ook dat je nu werkloos bent door schuld helpt niet echt mee maar daar heb je nu niets meer aan.
ik vind het wel super dat je op 50 euro zit maar is dat haalbaar met 4 kids normaal hanteren ze 50 euro voor eerste persoon en elk volgende 10 euro nu is dat natuurlijk altijd afhankelijk van inkomen en uitgaven
belangrijkste is nu geen achterstanden meer in je vaste lasten te krijgen want daar gaan ze nu streng op letten.
Heb je je toeslagen al aangevraagd of aangepast op je nieuwe inkomen
Ik weet niet of je alimentatie ontvangt maar deze wordt gekort op je bijstandsuitkering dus hou daar wel rekening mee aangezien een aanvraag bijstand vaak wel even duurt


Maren

Bedankt voor je antwoord...
De oudste 2 zijn het huis al uit dus dat scheelt wel in kosten.
Maar wat gebeurt er als ik niet toegelaten wordt voor schuldhulpverlening..
Nu dus met 2 dingen bezig en om mijzelf weer recht aan te kunnen kijken en de grote financiële problemen.
Maatschappelijk werk dacht dat er verschil gemaakt werd uit fraude in prive omstandigheden (dus bij toeslagen of andere zaken) of uit fraude op het werk.
Ik weet niet wat erger is... :-[ 
Omdat ik psychisch er zo door heen zit zit men ook aan en opname te denken maar ook dat kost geld lees ik.
Mijn werk gaat verder geen aangifte doen of geld terug eisen dit als reden dat ik wel altijd een goede werknemer geweest ben (niemand had dit ooit van mij verwacht) ik werkte er al 20 jaar en door me te laten leiden door kwade stemmen (eigen schuld) ben ik nu zo diep beland.

Fijn dat ik hier eerlijk mijn verhaal kwijt kan maar voelt alsof ik zelfs dit nog niet verdiend heb.



Libra

Als eerste van harte welkom hier, Maren!!

Ten tweede wil ik je een kompliment maken omdat je hier zo openlijk en eerlijk je verhaal verteld hebt!
Dat is namelijk een hele moeilijke en zware stap om te zetten.
Maar daarmee heb je tevens ook een hele belangrijke stap gezet, namelijk dat je de problemen onder ogen ziet!

Wat je precies gedaan hebt en hoe het zover heeft kunnen komen is niet meer van belang.
Je kunt het namelijk niet meer ongedaan maken!
Maar wat wel van belang is, is hoe nu verder en daar heb je hele goede stappen in gezet.
En daarbij komt dat iedereen een tweede kans verdient!
Dus ook jij!!!

De overweldigende gevoelens van schuld en schaamte die ten grondslag liggen aan je depressieve gevoelens zijn heel herkenbaar en begrijpelijk.
En ja, je moet nu op dit moment (helaas) meerdere ballen tegelijkertijd in de lucht houden.

Tot nu toe heb je de enige juiste weg bewandeld!
Je hebt hulp gezocht, zowel op financieel als psychisch gebied.
En vooral dat laatste is heel erg belangrijk, omdat (zoals wij altijd zeggen en uit eigen ervaring ook weten) schulden "maar" voor 50% betrekking hebben op geld.
Het is dus zaak dat je heel expliciet en duidelijk boven tafel gaat krijgen hoe dit (het frauderen) heeft kunnen ontstaan en wat de grondslag daarvoor was.
Dit is met name zo belangrijk omdat je deze valkuil dan in de toekomst zult kunnen proberen te vermijden.

Het is heel fijn en tevens heel noodzakelijk dat je nu bezig bent om orde op zaken te stellen in je financiële huishouding.
Het is de eerste stap in het nog lange proces wat nog voor je ligt, maar deze stap zal je tegelijkertijd niet alleen inzicht geven in hoe je er nu precies voorstaat, maar tevens ook een stukje rust omdat je weet waar je aan toe bent.

Voor nu wil ik je heel veel sterkte wensen en heel veel succes!
Je bent goed bezig en schrijf hier maar lekker alles van je af.
Daar zitten we hier tenslotte ook voor en je zult merken dat we allemaal begrip hebben voor de hele nare positie waarin je je nu bevindt.
Dus, kop op!!

Maren

Beste Libra ,

Ik heb je reactie wel 6 keer gelezen geloof ik vol met tranen.. :'(
Tranen die eerder niet echt wilden komen( rollen nu over mijn wangen) omdat ik op "slot" zat.
Ik wilde eerlijk zijn hier maar had wel andere reactie's verwacht (die natuurlijk nog kunnen komen en terecht!)
Kan nu even niet verder meer schrijven wil even bedanken beiden!

Liefs Maren.

tuthola

Beste maren, een kat in het nauw maakt rare sprongen ik neem aan dat dit bij jou het geval was.
Gelukkig is er geen aangifte gedaan zodat die procedure je bespaard blijft.
Ik sluit me volledig bij Libra aan dat ook jij en je gezin een tweede kans moeten krijgen.

Chrissie

#6
Beste maren,

Sluit me bij de rest aan heb er geen woord aan toe te voegen en hartstikke goed dat je verhaal hebt opgeschreven dikke duim van mij! En iets zegt in mijn gevoel dat jij totaal niet die reacties krijgt waar je bang voor bent hier zijn mensen op dit forum die verder kijken dan hun neus lang is.

Ik heb twaalf jaar in een fabriek gewerkt daar is een paar jaar voor de reorganisatie een collega betrapt op diefstal dit deed hij om te zorgen dat zijn gezin kon eten. Hij wist ook geen oplossing meer en dit was in zijn ogen de enige oplossing nog. Mijn ploegbaas zei toen tegen mij, ik wou dat hij met me gepraat had dan hadden we hem misschien kunnen helpen. Ook van deze man zou je dit soort dingen niet verwachten hij werkte er namelijk al meer dan 20 jaar en was een gewaardeerd collega. 
Of hij hulp heeft gekregen bij de schulden weet ik niet maar wat ik wel weet dat hij weer gewoon aan het werk is kom hem bijna elke dag tegen als ik mijn dochter naar school breng of weer ophaal.

Ik heb hem nooit veroordeeld, deze man heeft gewoon gedaan wat hem toen het beste leek om voor zijn gezin te zorgen. Soms moet je dieper kijken voordat je gaat veroordelen je weet nooit wat er achter iets schuilgaat!
Sinds januari 2016 schuldenvrij.

Maren

Ja ik voelde me in het nauw gedreven en heb net als die collega van jou Chrissie uit nood gehandeld ,,niet goed en geen excuus!! zal mezelf dit nooit vergeven op dat moment zag ik niet waar ik mee bezig was  , nu des te meer!!

Nu maar hopen ondanks dat ik het niet verdiend heb hoor dat ik in de schuldsanering kom.
Hopelijk heeft mijn maatschappelijk werkster gelijk .
Is mijn grootste angst want ja wat gebeurd er dan?

Sinds ik "gekozen" heb voor het leven ga ik wel s 'morgens mn bed weer uit , (mede dankzij 113 gebeld te hebben!) dus proberen weer een ritme te krijgen al valt dit niet mee maar stapje voor stapje proberen!

Thxss voor jullie reactie had nog op een ander forum gelezen maar daar durfde ik al helemaal niet te schrijven vanwege bepaalde reactie's.

Hou jullie op de hoogte en heb enorm respect voor jullie!

Liefs Maren..


 

Buster

Beste Maren,

Ook namens mij welkom op het forum.
Een diepe buiging voor de moed die je hebt met het opschrijven van je eerlijke verhaal.

Wat ontzettend sterk dat je de kracht hebt gevonden om voor het leven te kiezen.
In je eerste post schreef je dat je je geen raad weet als je geen hulp kan krijgen.
Er zijn meer wegen die naar Rome leiden,...

Het is fijn dat je werkgever geen aangifte heeft gedaan. Dat is alvast positief en daarnaast kun je nu al zaken ondernemen die in je voordeel gaan werken. Of je nu via een hulpverleningstraject wordt geholpen of zelf met een plan aan de slag gaat.

Wat het lastig maakt is dat er nog een dringende zaak is, en dat is je geestelijke gezondheid.
Schulden oplossen werkt vaak het beste hoe eerder je ingrijpt, maar in jouw geval moet er eerst ook rust in je hoofd zijn.

Als je er aan toe bent doe je er goed aan om papieren te gaan sorteren.
Wellicht kan de maatschappelijk werker je daarbij helpen.
Overzicht en inzicht heb je nodig om een schuldhulp traject aan te vragen en is ook het startpunt als je zelf een plan gaat maken.

Maren, ik wens je enorm veel succes en kracht in de komende periode.
Schrijven, delen het helpt, en vragen stellen kan altijd.

Buster

Maren

Buster dank je wel,

Vanmiddag komt er iemand die gaat helpen de papieren op orde te brengen want er is idd haast bij  ,vooral omdat ik het allemaal voor elkaar moet hebben als ik op gesprek moet komen voor de bijstand aanvraag.
Het wordt een pittige klus in korte tijd.

Hoe ik zelf een plan zou kunnen maken weet ik niet , kan me niet voorstellen dat je van de bijstand ook nog aflossingen kan doen. :(

Stel dat een traject wel zal lukken hoe lang kan het dan duren voor het in gang gezet wordt?
En hoe gaat dat tot die tijd met de schulden?

Ik had best een goede baan en de bijstand wordt minder dan de helft dan wat ik verdiende zit nu ook even te denken of ik het geld wat ik nog heb omdat apart te zetten? en er alleen huur , gas.licht , water en zorgverzekering van te betalen?

Hoe diep ik ook zit ik wil toch gaan proberen elke dag iets aan die financiën te doen hoe eerder daar duidelijkheid is wat toch zal moeten , hoe eerder ik echt aan mijzelf kan gaan werken.




Boeddha

Beste Maren, ook van mij een diepe buiging voor je eerlijke verhaal.

En wat goed dat je niet (meer) bij de pakken gaat neer zitten maar je schouders er onder durft te zetten en alles aanpakt!
Het allerbelangrijkste is nu dat je geen achterstanden meer gaat opbouwen in je vaste lasten.

Dat zijn huur, energie, water, zorg, gemeentebelasting, boodschappen â,¬50 per week, voor een volwassene en circa 10 euro per persoon extra.
En â,¬30 per maand voor het eigen risico (voor mensen boven de 18 jaar). de bedoeling is dat er in dat potje ieder jaar â,¬350 zit. Blijft er over hoef je het jaar erop er minder in te stoppen.  2014 is dat â,¬ 360,00.

Dan het lijstje waar je kunt kijken wat eraf kan of verminderd kan worden.
Vervoer, mobiel, tv/internet verzekeringen, ontspanning en kleding.

Vergeet niet om je toeslagen aan te passen!

Heel veel succes vandaag met de rest van je administratie.

Be strong, have faith!

Boeddha

En hoe lang het kan duren voordat je toegelaten bent?

Reken op circa 8 maanden voordat er duidelijkheid is! Je zal eerst het minnelijk traject moeten doorlopen. Zij zorgen ervoor dat je schulden stabiel worden (daarom oh zo belangrijk als je dat al voor elkaar hebt gekregen zelf!). Schrijven alle schuldeisers aan met het verzoek om een opgave te doen van openstaande schuld. Daarna gaan ze een voorstel doen aan de schuldeisers om akkoord te gaan met het minnelijk traject. Mocht een schuldeiser niet akkoord gaan kan een rechter een schuldeiser alsnog dwingen tot akkoord.
Mocht dat niet lukken zal er een aanvraag ingediend moeten worden tot de WSNP. Hier gaan ook weer een aantal maanden overheen.

Maar dat is voor latere zorg! Eerst nu rust krijgen en goed voor jezelf en je kinderen zorgen!

Be strong, have faith!

Buster

Boeddha ;)

Maren, ik sluit me aan bij Boeddha, er zijn zaken die je nu al kunt doen die in je voordeel werken.

- administratie op orde
- leven van het budget van de beslagvrije voet. (dat is ongeveer 90% van het bijstandsniveau plus toeslagen waar je recht op hebt)
- geen achterstanden opbouwen in je "basis" vaste lasten.

Alles wat je boven je beslagvrije voet aan inkomsten hebt gebruik je om mee af te lossen.
Het grote voordeel hiervan is, mocht er ooit beslag worden gelegd heb je geen gat in je begroting, het budget wijkt niet veel af van het budget wat je hebt in een hulpverleningstraject en belangrijker, stel je komt daar niet voor in aanmerking en je moet je ooit door een incasso verantwoorden bij een rechter kan dit de doorslag geven dat er in je voordeel geoordeeld wordt.

Daarnaast, als je je aanmeldt voor een traject en je komt met deze informatie laat dat nog eens extra zie hoe gemotiveerd je bent. Dat is niet alleen voor de instantie belangrijk, maar ook voor hun onderhandelingen die ze gaan doen met de schuldeisers.
Het leven op de beslagvrije voet is iets wat je namelijk kan aantonen met bankafschriften en staat daarmee zwart op wit, dat is een stuk sterker dan een belofte doen en hopen dat ze je geloven.

Heel veel succes met uitzoeken.
Dat zal geen makkelijke klus zijn, maar je hebt hulp en je bent niet alleen!

Hou vol!

Knibbel

Hallo Maren, heb met een brok in mijn keel jouw verhaal gelezen. Ik sluit mij graag aan bij mijn voorgangers, wat een moed heb jij getoond om jouw verhaal hier zo eerlijk met ons te delen. Ook van mij respect hiervoor. En ja, je hebt een fout gemaakt, maar wij zijn allemaal mensen en maken allemaal fouten of nemen verkeerde beslissingen waar wij achteraf dan spijt van hebben. Een kat in het nauw maakt rare sprongen en dat kan ik uit eigen ervaring beamen.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je het beangstigend vond om jouw verhaal hier neer te schrijven uit angst voor negatieve reacties, maar zoals Chrissie ook al schreef: wij kijken verder dan onze neus lang is. Wij weten als geen ander dat achter schulden ook een heel ander verhaal zit....

En op dit forum zitten geweldige mensen met heel veel kennis van zaken en die jou zeker kunnen helpen en ondersteuning bieden om jouw leven weer op de rails te krijgen. 

Namens mij ook een warm welkom Maren, heel veel sterkte en succes....
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Maren

Wat een lieve warme reacties! Dank jullie wel dat had ik niet verwacht.
Geeft me weer een klein beetje moed om verder te gaan.

Ik zou niet weten hoe ik beslagvrije voet moet uitrekenen op bijstandsniveau maar ga er van uit dat ze me daar bij helpen?
Wilde vanmorgen wel alvast met goede moed beginnen maar zag na 5 min al door de bomen het bos niet meer   :-\

Heb hier dan ook totaal geen kaas van gegeten ik had dan weliswaar wel schulden maar kon deze altijd gewoon af betalen.

Lees dat hier veel ervaringsdeskundigen zitten op financieel gebied en in tegenstelling op een ander forum krijg je ook nog professionele en warme reacties ook!
Leve met een leugen wil ik niet meer dan zien we maar wat er van komt maar dat NOOIT meer!!

Nogmaals bedankt voor jullie reacties het voelt niet minder schuldig maar wel een klein beetje minder eenzaam.