gebed zonder eind

[burningspirit]

hallo allemaal
13 jaar een eigen bedrijfje gehad, hard gewerkt, geen vetpot maar diep tevreden en heerlijk gewerkt
de crisis sloeg toe in combinatie met ziekte van ons, beide vennoten van het bedrijf
omzet was in 2009 te laag
winkel verkocht in 2010 tegen een veel te laag bedrag, blijkt achteraf
bij de nieuwe eigenaar in loondienst gegaan maar na een half jaar op straat geschopt
nu al drie en een half jaar bezig om een schuldregeling/WSNP regeling te krijgen
nog steeds niet gelukt
waarom niet?
omdat er telkens weer iets gebeurd waardoor we er net niet bij kunnen komen
nu weer beslagleggingen, sommige ten onrechte, maar zie het geld maar eens terug te krijgen, werk kwijt, dagvaardingen, uitkering vertraagd en te laag, en meer van deze narigheid, weer, voor de zoveelste keer,
hoofdpijn, uitgeblust, pijn overal, slecht slapen en lichtgeraakt allebei
vanavond fikse ruzie tussen beide voormalige vennoten die ook echtelieden zijn, en ouders van vijf kids
we zitten in de put en lijken erin vast te plakken nu, we zijn kapot van stress en zorgen
alles wat we willen is rust
voor een minimaal bedragje per week wat boodschappen kunnen doen, huur/energie water en zorgverzekering kunnen betalen, onze twee nog thuiswonende kinderen elk één hobby kunnen laten beoefenen en verder helemaal niks
we zijn de schaamte voorbij en accepteren alle hulp die we kunnen krijgen
voedselbank, kledingbank, hulp van kennissen, kerk en familie
onder bewind staan, of niet, het maakt niet uit, alles beter dan deze tergende onzekerheid en vogelvrijheid, alles beter dan steeds te worden aangevallen uit onverwachte hoek en op mens onterende manier
verzin het maar we hebben alles al gedaan/geprobeerd..... denken we
weet het ff niet meer
iemand een ideetje misschien?
zoals erik in de andere topic: worden we gestraft? wie helpt ons uit deze prut?

[Elam]

Als ik jullie was ging ik eens een gesprek aan bij bijvoorbeeld Humanitas of een andere belangenorganisatie in je gemeente die de belangen van uitkeringsgerechtigden behartigd (Cliëntenraad/Uitekeringsgerechtigdenberaad o.i.d.).
Zoek maar op internet / gemeentegids of vraag naar de sociale kaart bij de gemeente of uitkeringsinstantie!
De ene gemeente is de andere niet, ik weet dus niet wie er allemaal bij jullie actief zijn en kan je niet precies zeggen bij wie je moet zijn.

Zoals je zegt, jullie grijpen er steeds naast omdat de situatie niet stabiel is (even kort samengevat).
Maar dat wil niet zeggen dat jullie moeten blijven pompen met de kraan open tot je verzuipt en je huwelijk aan gort is!
De belangenorganisaties die ik noem (er zijn vast meer, check de sociale kaart van je gemeente) kunnen in elk geval zorgen dat er een stabiele situatie ontstaat zodat je eindelijk de hulp en rust kunt krijgen die je zo broodnodig hebt.

Ik hoop dat je hiermee even verder kunt

[burningspirit]

we ploeteren verder
sociale kaart van onze gemeente.... DISK of zoiets, weinig mee te beginnen
we hebben hier alleen gemeentelijke schuldhulpverlening en er is niemand anders dan wijzelf die voor een stabiele situatie kan zorgen
ik zoek verder en vind hier en daar al wat goede tips
dank je elam

[Elam]

@ burningspirit

http://www.humanitas.nl/afdeling

Op deze pagina kun je zoeken per provincie waar Humanitas bij jou in de buurt zit.
Zoals je daar op de grote kaart van Nederland ziet, zitten ze werkelijk door het hele land, dus ook wel bij jou in de buurt.

Misschien zitten ze niet in je woonplaats zelf, zoek dan iets in de buurt en neem z.s.m. contact met ze op. Zij kennen overigens de adressen wel van de organisaties buiten GKB om die kunnen helpen in jullie situatie. Over het algemeen werken vrijwilligersorganisaties beter met elkaar samen dan professionele organisaties

[burningspirit]

dank je nogmaals elam
ik heb humanitas hier in mijn woonplaats een mailtje gestuurd met de vraag om hulp bij thuisadministratie
ben benieuwd

[Elam]

Dat komt ongetwijfeld goed.

Veel succes


Ik heb overigens even gekeken naar (een) DISK website. Ingewikkeld gedoe en absoluut niet gebruikersvriendelijk!! Geen wonder dat je daar niets mee kunt.

Je kunt om organisaties te zoeken ook gewoon de zoekterm intypen met je woonplaats in Google, bijv. Clientenraad WWB, Amsterdam of Uitkeringsgerechtigdenberaad Leeuwarden. Dan haal je ook al een en ander boven tafel als het er is, zoals dit: 
Clientenraad DWI Amsterdam www.clientenraad-dwi-amsterdam.nl/
FSU : Fries Samenwerkingsverband Uitkeringsgerechtigden www.fsufriesland.nl/‎
Dient even ter illustratie van zoekterm en resultaat.

Deze is er overigens ook:
Landelijke Cliëntenraad
www.landelijkeclientenraad.nl

Ga daar ook maar eens neuzen als je toch bezig bent.....

[Anoniem99]

Jeetje Burningspirit, wat een verhaal. Qua tips kan ik niet veel voor je betekenen, ik sta zelf nog in het gehele traject, in de kinderschoenen. Ik heb heel veel bewondering voor je. Je doorzettingsvermogen straalt door alles heen, maar wat moet je je soms rot en somber voelen. Heel veel sterkte.

[burningspirit]

Dank je Anoniem99! Het komt wel goed. Ik voel me inderdaad soms rot en somber, maar nooit voor heel lang. Ik ga dan op zoek naar positieve dingen die geen geld kosten. Vandaag ben ik van plan naar een gebouw te gaan, waar mijn zoon in het restaurant werkt en waar een nieuwe bibliotheek in is gevestigd. Ze hebben feest daar en ik wil er even heen, al is het alleen maar om te genieten van de aanblik van mijn zoon, voor wie alle meisjes al vanaf de basisschool in katzwijm vallen..... hahahah. Zoooo trots! Hij wordt volgende week 23 en het is echt de mooiste jongen van de hele wereld!
Verder even aan Elam een bedankje voor de tip over Humanitas. Vanochtend is er al een vrijwjilliger geweest en die heeft al hulp aangeboden; om te beginnen gaat hij de volgende keer mee als we een gesprek bij de schuldhulpverlening. Echt top en een aanrader! Op 10 december ben ik ermee begonnen en vier dagen later hebben ze al een vrijwilliger gevonden! Hij vroeg zelfs om de link naar dit forum en gaat eens een beetje lezen hier heeft hij gezegd. Ik heb hem gewaarschuwd dat alles anoniem is en ook zo zal blijven 
Hoe dan ook een toptip Elam, bedankt!

[burningspirit]

door omstandigheden lees i ik even meer op dit forum dan dat ik reageer
er vallen me een paar dingen op in de verhalen van de mensen hier, en ik begin langzaam aan te begrijpen waarom me het opvalt: ik herken het 

het raakt direct aan de titel van dit topic: gebed zonder eind
ik kan niet in de hoofden van mensen kijken maar gelukkig wel een beetje in mijn eigen hoofd
vooral gevoelens van onrust, paniek, je bekeken voelen, veroordeeld of gestrafd voelen... herken ik
ook een soort van tijdelijke voldoening halen uit 'de kont tegen de krib gooien'
de neiging om, tegen alle hollands boerenverstand in, dingen te doen die niet kunnen of mogen
deed ik ook jarenlang vanuit het onderbuik gevoel dat mij onrecht werd aangedaan en dat ik niet in mn eentje hoefde te boeten.....
als je zo denkt wordt het inderdaad een gebed zonder end

iemand merkte op: verlaat de slachtofferrol.....
maar dat is nog niet zo gemakkelijk
ik merk het bij mezelf ook
telkens als je weer op je 'plaats' wordt gezet (terecht of onterecht) klikt het mechaniek weer aan:
waarom ik? wat ben ik een sukkel.... help ik kom er niet meer uit enzzzz
en daarmee ook opnieuw de neiging om het eerste het beste domme ding te doen dat in je opkomt

kortom .... het blijft een gevecht tussen verstand en gevoel, tussen mij en mijn omgeving, zelfs tussen mij en mijn lotgenoten

iets anders is dat ik zie dat velen onder ons meer waarde toekennen aan meer geld hebben , 'het ruimer hebben' geen schulden meer hebben e.d. dan ik doe
onze schuld zal nooit ophouden te bestaan, daar ga ik van uit
het hoogste wat ik voor mijn gevoel kan bereiken is rust krijgen
ik heb nooit erg ver vooruit gekeken (al was dat met sommige dingen wel beter geweest) en doe dat nog steeds niet.
ik ga er van uit: ik leer nu om van minimale middelen rond te komen en ga dat nooit meer anders doen
dus nadenken over wat ik allemaal had kunnen hebben en doen als ik maar...... dat heb ik afgeschaft
ik wordt er alleen maar chaggie van

wordt vervolgd

[gewoon]

Burningspirit

Pak uit je bericht op dat je gevoelig bent om in de slachtoffer rol te stappen,... onze schuld zal nooit ophouden te bestaan daar ga ik van uit.

Dit is onjuist.

Het zelfde om, iets een gebed zonder eind te noemen.

Onjuist is.

Omdat het pas een gebed is.

Bij Amen


Die dag zal er ook voor jou komen.

[Buster]

Burningspirit,

Een slachtoffer rol heeft als valkuil dat je je erin kan verliezen.
Het is een rol waar je maar moeilijk uitkomt. Daarom is hij zo "gevaarlijk".
Leven met schulden is geen pretje! Laat dat duidelijk zijn en hoe creatief je ook bent en zullen dagen tussen zitten dat je het even niet meer ziet zitten.
De kunst is om je weegschaal waarin je leeft in evenwicht te houden.
Zonder negatieve dagen ook geen positieve dagen.
Zorg ervoor dat de weegschaal in evenwicht blijft. Dag voor dag, stapje voor stapje. 

[Knibbel]

ik kan niet in de hoofden van mensen kijken maar gelukkig wel een beetje in mijn eigen hoofd
vooral gevoelens van onrust, paniek, je bekeken voelen, veroordeeld of gestrafd voelen...

Als je dat kon zou je misschien nog schrikken hoeveel mensen diezelfde angsten, frustraties, paniek en onrust hebben. Voor ons allemaal is dit zo ontzettend herkenbaar, natuurlijk wel fijn voor je maar wat belangrijker is wat jij zelf met die gevoelens en frustraties gaat doen.

Als ik jouw bericht zo lees bekruipt mij het gevoel alsof je je berust in jullie situatie, alsof het er niet meer toe doet of jullie eraan werken, want volgens jouw eigen woorden: onze schuld zal nooit ophouden te bestaan, daar ga ik van uit..... Klinkt mij meer in de oren naar:wat heeft het voor zin, het gaat toch nooit lukken.... Ik hoop van harte dat ik jouw bericht helemaal verkeerd begrepen heb, want dat zou ik enorm spijtig en jammer vinden voor jou en jouw gezin.

Ik kan me voorstellen dat je af en toe de moed in de schoenen zakt, jullie staan nog maar aan het begin van het schuldhulp-traject en je struikelt nu al over vragen, onzekerheden, er moet van alles uitgezocht, geregeld en in de gaten gehouden worden. Dan is het toch geen wonder dat je hoofd helemaal vol raakt.

Net zoals Buster al schreef: leven met schulden is geen pretje en zal het ook nooit zijn. Iedereen heeft hierin zijn eigen weg te gaan, maar in een slachtofferrol blijven hangen zal nooit iets aan deze situatie veranderen. Alleen door zelf actief hiermee aan de slag te gaan en te blijven kun je hieruit stappen. En de ene dag zal het je beter af gaan dan de andere en zoals Buster ook al aangaf, probeer daar de middenweg, een evenwicht, in te vinden.....

Ook voor jullie komt het op den duur weer goed, hou vol Burningspirit.

[Buster]

Burningspirit,

Wat je ook zult herkennen is denken dat jij de enige bent in jouw omgeving die dit doormaakt.
Andere mensen zie je voorbij komen met volle tassen, gaan op uitjes, vakantie en zien er meer ontspannen uit dan jij je voelt.
Bedenk daarbij dat dat een moment opname is, je weet nooit wat zich achter vier muren afspeelt.
Zelfs niet als je regelmatig tussen die vier muren over de vloer komt.
Een mooie auto kan ook dat laatste stukje luxe zijn waar krampachtig aan wordt vastgehouden en wat daar voor gelaten moet worden, dat zie je niet.

Hier op het forum kunnen we wat meer open praten, juist omdat je elkaar niet kent in levende lijve.
Het gevoel van benauwdheid om alles, niet alleen de brievenbus of de voordeur, maar ook de wetenschap dat het eerste wat je bedenkt als er medicatie nodig is "wat kost dat" en je daar vervolgens weer heel schuldig over voelen. Het moment dat je kind een gat in zijn broek heeft en je echt de puf niet kan opbrengen om er een lapje op te naaien, maar je moet, nieuw kopen is geen optie.
En dan lijkt die tunnel ein-de-loos lang.

Op die momenten is het zo aanlokkelijk om met je kop onder de dekens te duiken en te bedenken "laat maar, het heeft geen zin".

De kunst is om op die momenten niet voor de dekens te kiezen, te beseffen waar je het voor doet, voorbij die tunnel kunnen kijken. En nee, dat kan je niet alleen. Niemand kan dat. En daarvoor heb je je kleine kring om je heen staan. Je man, je gezin, Theo, wellicht familie of vrienden en natuurlijk het forum
Je hoeft het dus niet alleen te doen.

En volgende week? Dan lees je hier een verhaal van iemand die er even helemaal doorheen zit en dan schrijf jij met je prachtige zinnen een stukje waar die ander van opknapt. Zo werkt het!
En die stukjes? Die zijn meer waardevol dan welke aflossing dan ook.

Hou vol!

[Chrissie]

Ik kan me alleen maar de anderen aansluiten Burningspirit,

Nu kom ik misschien wel een hele vreemde vergelijking maar een vriendin van mij zet beugels bij kinderen en volwassenen sommigen dragen ze meer dan 2 tot 3 jaar. In het begin dat ze de beugel dragen zien ze heel snel resultaat dus dan houden ze wel moed maar hoe langer het duurt vooral tegen de 3 jaar dan moeten ze de mensen gewoon moed inpraten dan hebben ze het wel gehad. Soms willen de mensen niet meer dan wordt hun gevraagd de beugel eruit te halen binnen de kortste keren staan hun tanden weer als van ouds gewoon jammer vertelde ze dan kunnen ze weer dus opnieuw beginnen. Bij de mensen die de beugel wel laten zitten tot het einde blijven de tanden wel prachtig staan, die komen dus ook niet weer terug.
Deze mensen moeten dus ook een behoorlijke doorzettingsvermogen hebben.

Toen ze het vertelde moest ik direct aan de schulden denken en ik dacht ja ze heeft helemaal gelijk! Het gaat hier wel om twee heel verschillende dingen maar toch met hetzelfde behaalde resultaat.
Als je opgeeft dan val je terug, als je doorgaat dan behaal je een schitterend resultaat één waar je supertrots op je kunt wezen.

[Xdewit]

Burning Spirit, ik snap je helemaal hoor! Ik denk dat iedereen goede en slechte dagen heeft. Deze week bijvoorbeeld van donderdag op vrijdag haast niet geslapen omdat ik gewecked heb. Vrijdag struikelde ik constant over mijn wallen op het werk, maar heb de dag volgemaakt zonder al te grote valpartijen. Op dat soort momenten denk ik echt: waar doe ik het allemaal voor?? Ik haal dan maar diep adem...
Het stukje van gewoon is erg mooi: ik denk ook dat er een eind aan komt, ook voor jullie. Wat je dan terug hebt is dat je minder afhankelijk bent van het system dat er nu geldt: kopen kopen kopen ongeacht.
Het niet meer zoveel nodig vind ik zelf een heel fijn gevoel, dat geeft een rare vorm van vrijheid...
Ik hoop dat jij dat ook zo kan voelen!