Van de eindjes aan elkaar knopen naar regelrecht overleven

[Diado83]

Als ik hier het hele verhaal van het ontstaan, het verloop gedurende de afgelopen jaren en de huidige stand van zaken zou willen opschrijven, dan staan tegen het einde de blaren op mijn vingers ben ik bang.
Dus ik zal proberen het samen te vatten, om het een enigszins beknopt verhaal te houden.

Toen mijn man en ik elkaar leerden kennen hadden wij beide een kleine lening, maar die betaalden we keurig elke maand af en dat ging prima. We hadden het niet breed, want ik was net voor die tijd op mezelf gaan wonen en we hadden allebei een vrij laag salaris. Maar door niet al te ruim te leven en goed te plannen ging het ons prima af.

Twee jaar na onze ontmoeting besloten we samen te gaan wonen in een iets groter huurhuis. In datzelfde jaar zijn we ook getrouwd (bescheiden trouwerij, waarbij wij enkel geld hebben uitgegeven aan de ringen) en verloor mijn man zijn baan. In vier maanden tijd hadden we door dat alles veel hoge kosten en geen enkele mogelijkheid om dat op te vangen.
We zijn bij de bank geweest en die hebben ons een aflossingvrij doorlopend krediet verstrekt. Ik noem het inmiddels ons doodlopend krediet.
De hoogte van de lening was totaal onverantwoord voor de situatie waarin wij ons bevonden. Dat erkent onze bank inmiddels ook. Al zeggen zij daar ook geheel terecht bij, dat het onze eigen keuze is geweest dat bedrag volledig uit te geven.

Wij zijn te onverantwoord omgesprongen met dat krediet. We hebben vooraf niet voldoende gepland en besproken, waarvoor we het krediet wel en niet zouden aanspreken. En heel geleidelijk verspreid over ongeveer twee jaar, kwamen we elke keer een stapje dichterbij het plafond.
En we gaven het niet eens uit aan allerlei luxe zaken. Een paar keer flink pech gehad met auto met hoge rekeningen van de garage als gevolg. Omwille van mijn gezondheid kon ik destijds niet met het openbaar vervoer reizen en moest er geld bij om elke dag op het werk te komen.

Maar ondanks die pech, hebben we toch te gemakkelijk elke keer weer wat meer geld opgenomen.
Niet nadenkend over de gevolgen daarvan. Bij een aflossingsvrij krediet moet je uiteraard iedere maand de rente betalen. En de maandelijkse rente werd uiteindelijk zo hoog, dat we in de knel kwamen met onze financiën. Laat staan dat we nog ruimte hadden om af te lossen op het krediet.
Uiteraard zijn we begonnen met budgetteren en schrappen. Het was niet makkelijk, maar door te schuiven met de rekeningen hebben we het nog vrij lang volgehouden.

Alleen als er dan ook maar iets tegen zit, kun je direct geen kant meer op. En zo gingen we van schuiven met rekeningen, naar overslaan en weer gedeeltelijk inhalen. Tot de in te halen bedragen zo hoog waren dat ook dat niet meer ging. We wisten dat het niet langer door kon gaan, dus vroegen we hulp aan de onze bank. We hadden een goed onderbouwd voorstel, maar kregen helaas geen enkele medewerking. Dus modderden we daarna door. Betaalden gedeeltes af, maar konden daardoor nieuwe rekeningen niet meer betalen.

En in plaats van blijven vechten, staken we onze kop in het zand. De enveloppen bleven dicht, de voordeur bleef dicht en we namen nog nauwelijks de telefoon op. En je weet dat het niets oplost. Sterker nog, de problemen worden alsmaar groter. We voelen ons zo machteloos en schamen ons ook dat het zover heeft kunnen komen.
Afgelopen juli hebben we op het nippertje kunnen voorkomen dat ons huis ontruimd werd. Daarvoor moesten we wel voor het eerst met de billen bloot bij een goede vriend. Hij heeft ons uit de brand geholpen.

Op dit moment lopen de vaste lasten weer prima. Alleen hebben we daardoor een grote achterstand op de rentebetalingen bij de bank. Zij hebben de vordering ter hoogte van het gehele krediet overgedragen aan een incassobureau.
Sinds vorige week hebben ze daarnaast ook onze betaalrekeningen geblokkeerd, nadat ze eerst ook nog zelf een behoorlijk bedrag hebben afgeschreven. Al met al een hele rare situatie. De vordering ligt bij het incassobureau, ze schrijven een fors bedrag af zonder overleg en dan ook nog een blokkade op de rekening.

Gelukkig waren de belangrijkste rekeningen er net vanaf, maar we kunnen dus niet eens eten halen op het moment.
Ik schraap elke avond wat uit de vriezer en de voorraadkast bij elkaar, om toch een warme maaltijd te hebben. En natuurlijk hebben we gebeld. Maar de bank en het incassobureau wijzen naar elkaar en ondertussen gebeurd er niets.
Morgenochtend maar weer direct bellen en dan krijgen we hopelijk antwoord. Ik heb voor de zekerheid al het kleingeld geteld, zodat de hoognodige zaken gehaald kunnen worden. Maar de situatie wordt nu wel heel dringend.

En morgen gaat er ook een telefoontje naar de gemeente om een afspraak te maken bij schuldhulpverlening. We zullen ons over onze schaamte heen moeten zetten, want dit gaat niet langer.
Ik heb inmiddels ook het bericht ontvangen dat mijn arbeidsovereenkomst niet verlengd zal worden, omdat ze me een vast contract moeten geven. Mogelijk kan ik wel na drie maanden terugkomen. Alleen is drie maanden thuis zitten geen optie, dus ik solliciteer me suf. Maar tot nu toe nog geen zicht op een nieuwe baan.

Al met al nog een hele lap tekst, maar toch echt een samenvatting van de afgelopen 6,5 jaar.

Advies, tips en meningen zijn heel welkom!

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
Diado83

[tuthola]

Wat een verhaal.....kan je nu geen pasklare oplossing geven over je etensgeld maar goed dat jullie naar de gemeente gaan om zo aan jullie schulden te gaan werken.
Ik wens jullie dan ook veel sterkte met de dingen die op jullie af gaan komen.

[Buster]

Beste Diado,

Welkom op het forum.
Het sluipt erin,... het opschrijven, erkennen wat je eigen aandeel is is al een enorm grote stap die je hebt gezet. Petje af daarvoor en daarnaast de drempel over en naar de gemeente. Hartstikke goed.

Wat betreft het doodlopende krediet (heel mooie omschrijving!) er zal ongetwijfeld in de voorwaarden staan dat er rechtmatig gehandeld wordt. Het probleem is alleen dat met het bevriezen van de betaalrekeningen er een mogelijk probleem ontstaat met jullie vaste lasten.

Iedereen heeft recht op een beslagvrije voet. Dat is 90% van de bijstandsnorm waar je in jullie situatie recht op zouden hebben plus een aantal bijtellingen rondom zorg en woonkosten.
Bij bankbeslag hoeft de beslaglegger geen rekening te houden met de beslagvrije voet omdat dit maar eenmalig gelegd mag worden. Gelukkig is het in jullie geval gelegd op een moment nadat de rekeningen betaald zijn, dus voor deze maand is de ergste zorg weg.

Door de bevriezing is er wel zorg voor het leefgeld (boodschappengeld), want ook dat moet van de beslagvrije voet komen. Bovendien zijn er volgende maand weer rekeningen te betalen
Wat je kunt doen is de bank verzoeken de rekening weer vrij te geven zodat je in gesprek kan met het incassobureau om tot een oplossing te komen. 

Wat je daarna kunt doen is opnieuw kritisch kijken naar jullie uitgaven.
Of je nu zelf gaat aflossen, via de gemeente of de rechter hulp vraagt, het bedrag dat je te besteden hebt/krijgt ligt altijd rond die beslag vrije voet. Van dat bedrag moet je minimaal kunnen betalen;

- huur
- zorg
- energie
- water
- belastingen
- leefgeld

Als er daarnaast nog geld overblijft ligt het maar helemaal aan jullie situatie waar je dat aan uitgeeft.
Wat er verder nog geschrapt kan worden ligt vaak aan contracten, mijn advies zou zijn; schrap wat je schrappen kan zonder dat te doen in het bovenstaande lijstje.

Wat je werk betreft, ga je wel WW aanvragen?
Ze zijn nogal streng in de tijd die daarvoor staat, dus zorg dat je de aanvraag niet te laat doet.
Voor het invullen van de gegevens heb je je CV nodig, een kilo geduld en een DigiD.
Daarnaast moet je je dan ook melden bij het UWV in je gemeente.

Doordat je nu geen achterstanden hebt in je vaste lasten maakt het de kans op hulp van de gemeente alleen maar groter, dat heb je dus goed gedaan.
Ik ben benieuwd hoe snel je bij de gemeente terecht kan.

Hou vol!

[Diado83]

Bedankt voor jullie reacties.

@Buster: Er ligt al klein beslag op mijn salaris door het CVZ voor de zorgverzekering en daarnaast gaat het grootste deel tot de beslagvrije voet naar een andere deurwaarder.
Beide lopen al zeker anderhalf jaar, dus we zijn al aardig gewend aan rondkomen van weinig geld. We hebben geen abonnementen, of niet-noodzakelijke contracten meer. Deze zijn allemaal al eerder wegbezuinigd of ingeruild voor een goedkopere variant.

Voor wat betreft de WW-uitkering. Dat komt goed. Laten we het er op houden dat mijn huidige salaris door dezelfde instantie wordt betaald.  Het komt alleen uit een ander potje. Dus ik ben goed op de hoogte van alle regels en helaas ook van de tijdrovende en haperende systemen.

[Buster]

Dus dit houden jullie al anderhalf jaar vol?
Hoog tijd voor een goed gesprek bij de gemeente zou ik zeggen.

Tja UWV,...