Betaalde Schuldhulpverlening

[Buster]

Schuldbemiddeling tegen betaling is bij wet verboden.

Behalve in opdracht van de gemeente, advocaten, gerechtsdeurwaarders en personen aangesteld door de rechter mag schuldbemiddeling alleen gratis worden aangeboden.

Maar,.. nu is er meer vraag dan aanbod. En dus wil de regering die wet gaan veranderen. Internetconsultatie mag dan wel worden aangeboden onder strikte voorwaarden.
Inmiddels zie ik felle discussies voorbij komen met behoorlijke voors en tegen, mitsen en maren.
Maar dat zijn allemaal meningen van schuldhulpverleners.

Ik vroeg me af hoe jullie daarover denken.
Mag schuldhulpverlening tegen betaling mogelijk worden, (zo ja,) wat mag dat dan maximaal kosten en aan welke voorwaarden moet het voldoen?

[Knibbel]

Met schuldhulpverlening van buitenaf heb ik dus helemaal geen ervaring, want ik ben mijn eigen schuldhulpverlener. Maar ik denk wel dat meer mogelijkheden voor schuldhulpverlening misschien zelfs noodzakelijk is, want de gemeentes worden overspoeld met schuldhulpaanvragen. Ze moeten dan wachtlijsten gaan hanteren en dan kan het voor vele schuldenaren net te laat zijn. En dan heb ik het nog niet of over mensen (zoals ik) die door schaamte of andere redenen zich niet durven aan te melden bij de gemeente en zonder hulp nog dieper in de problemen komen. Dat moet juist voorkomen worden, want dan is het hek van de dam......

Het moet natuurlijk wel niet zo zijn dat jan en alleman, die hier een goudmijntje in zien, zelf maar even een website in elkaar flansen en zich dan aanbieden als schuldhulpverlener tegen betaling. Ik vind wel dat als de hulpverlening ook geprivatiseerd gaat worden dit wel door gekwalificeerde personen moet gebeuren die aan bepaalde eisen moeten voldoen, die aangesloten moeten zijn bij een organisatie (een soort keurmerk moeten hebben) en, vind ik zelf erg belangrijk, ook gecontroleerd worden met straffe van boetes of schadeloosstelling wanneer zij een schuldenaar duperen door gebrekkig inzicht of onjuist handelen.

Ik weet niet of deze vorm van schuldhulpverlening bestaat uit een compleet pakket, zoals jij dat ook al aanbiedt, maar dan nog een stapje verder. Dus naast bijv. inventarisatie, ook het regelen van betalingsafspraken met schuldeisers en dat daarna de schuldenaar het zelf eigenhandig overneemt en hiervoor een vooraf afgesproken vergoeding betaalt. Of wordt de schuldenaar ook begeleidt en ondersteund zolang het aflossingstraject loopt.

Hoeveel dit allemaal mag kosten, daar durf ik me eigenlijk niet aan te wagen. Wat dit maximaal mag kosten vind ik al helemaal een moeilijke vraag. Ben meer geneigd om dit, binnen wettelijk bepaalde normen, variabel te houden en naar de inkomsten, hoogte schulden e.d. te kijken. Ik vind wel dat van te voren samen met de schuldenaar een concreet en duidelijk plan opgezet moet worden met vermelding van een eindvergoeding voor de schuldhulpverlener. En als de schuldenaar zich daarin kan vinden, dan een soort contract opstellen.

Dit is misschien een onzinnig voorbeeld, maar als ik een badkamer wil kopen ga ik naar een bedrijf waarvan ik via via heb vernomen dat die erg goed is. Ga naar binnen, zoek eerst een geschikte badkamer die mij aanspreekt en die binnen mijn budget valt, dan naar een adviseur van dat bedrijf met mijn papiertje waarop de maten van mijn badkamer staat. Meneer de adviseur tekent en rekent en maakt een mooi helder en zichtbaar plan, die binnen mijn ruimte past en binnen mijn budget. Hij regelt alles voor de aankoop en levering en bij aflevering betaal ik alleen het materiaal, want het advies e.d. is gratis!

Wil ik de badkamer laten installeren door dat bedrijf betaal ik daarnaast ook deze extra kosten, alleen ook na afloop (als alles goed geinstalleerd is) of naar gelang het werk vordert iedere keer een deelbetaling (dat ligt geheel aan de gemaakte afspraken). En op het eind als mijn badkamer helemaal af is krijgen ze de laatste deelbetaling.

Ik weet niet of je hier wat aan hebt Buster voor je vraag, maar ik probeer mij voor te stellen hoe ik het dan zou aangepakt zou willen hebben. Eigenlijk ben ik geen tegenstander voor eventuele schuldhulpverlening tegen aannemelijke vergoeding vanuit de prive-sector. 

Maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die hier absoluut tegen zijn.......

[Buster]

Ja! Daar heb ik zeker wat aan.

Die vergelijking met de badkamer is geweldig. Zo had ik er eerlijk gezegd nog niet tegenaan gekeken.
De valkuil is natuurlijk de bedrijven die mensen van de regen in de drup helpen en zo lang mogelijk maand bedragen blijven innen. Dus dan is zo'n boete ook een goed idee.
Dat mist sowieso eigenlijk wel, er zijn verschillende keurmerken, daar betaalt een hulpverleningsbedrijf dan voor en er wordt dan een maal per een of twee jaar een controle uitgevoerd, maar boetes uitdelen als er fouten worden gemaakt bij de cliënt nee, dat is er absoluut niet bij.

Dank je!

[Libra]

Ik vroeg me af hoe jullie daarover denken.

Aahhh......persoonlijke mening gevraagd , ben ik altijd gek op!!

Persoonlijk heb ik geen probleem met het aanbieden van schuldhulpverlening door particuliere bedrijven, mits.....:
- de kosten hiervoor door de overheid betaald wordt;
- hierover prijsafspraken gemaakt worden die gelijk zijn aan het bedrag die de bureaus die nu voor de gemeenten werken ook krijgen (dus een landelijke normering);
- het een bedrijf is (zelfs een eenmanszaak) waarbij de hulpverlener geschoold en gecertificeerd is;
- de bedrijven moeten voldoen aan een keurmerk (en daarbij denk ik aan een ISO-certificering);
- en ingeschreven moeten zijn bij een brancheorganisatie.

Voor wat dat laatste betreft zou ik willen pleiten om of de brancheorganisatie onder te brengen bij de Raad voor Rechtsbijstand, of het bestaande NVVK flink op de schop te gooien omdat er bij de laatste nog behoorlijk wat hiaten niet alleen in de regelgeving zitten, maar ook dat het vaak ontbreekt aan echt parate kennis.

Om wildgroei en uitbuiting van schuldenaren tegen te gaan, ben ik van mening dat er een hele sterke regulering vanuit de overheid absoluut noodzakelijk is!
Anders zou hetzelfde kunnen gebeuren als wat we gezien hebben met incasso bureaus die opeens als paddenstoelen uit de grond schoten en iedere "gek" zo'n bureau kon beginnen zonder dat er ook maar enige adequate kennis beschikbaar was. En dan zwijg ik nog maar over de soms ronduit "criminele" praktijken die sommigen erop nahouden!!

Laten we wel wezen: de vraag naar hulp rijst de pan uit!
De huidige instanties kunnen het werk niet meer aan, maar dat de hulpverleners en de bureaus hier niet bij staan te juichen, is heel begrijpelijk.
Tenslotte is het gros van de huidige hulpverleners niet gecertificeerd en als er nu een nieuwe lichting aankomt die wél gecertificeerd is, staat hun baan natuurlijk op de tocht, of zou, in het meest gunstige geval, de bestaande organisaties heel veel geld moeten investeringen om hun werknemers up to date én gecertificeerd te krijgen.

Want linksom of rechtsom, er wordt gewoon geld verdient aan de vreselijke situatie van medemensen!
En tot nu toe is er goed geld verdient.
Dus ja, de gevestigde orde ziet niet graag dat deze melkkoe onder hun handen wordt geslacht.....

Ik denk daarentegen dat dit een hele positieve en goede ontwikkeling zou kunnen zijn, omdat hulpverleners zich dan echt zullen moeten gaan onderscheiden om klanten binnen te halen.
Vooropgesteld dat er dan aan de bovenstaande voorwaarden wordt voldaan, omdat alleen dan integriteit en goede hulpverlening gewaarborgd kan worden.
Waarbij onder géén voorwaarde de schuldenaar de rekening gepresenteerd mag krijgen!

Ook vind ik dat de regels binnen de schuldhulpverlening aangepast dienen te worden, want het woord hulpverlening dekt van geen kanten de lading!
Want eigenlijk is het zo dat niet de schuldenaar daadwerkelijke hulp krijgt, maar dat er eigenlijk gewerkt wordt in het belang van de schuldeisers!

Heel vreemd als je je dan bedenkt dat de schuldhulpverlener op dit moment bijvoorbeeld de vorderingen van incasso bureaus niet mag nakijken/narekenen, maar dat klakkeloos de vordering overgenomen wordt.
Ook de vele vorderingen waarin onterechte kosten opgevoerd zijn.
Soms kan dit leiden tot echt behoorlijke verschillen.
Maar als dit wél in de regelgeving opgenomen zou worden, ontstaat er in mijn optiek alleen maar een win-win situatie.
Ten eerste voor de schuldenaar, die toch zijn schuldenlast ziet zakken, maar ten tweede ook voor de schuldeisers, omdat er dan aan het einde van de rit meer geld voor hen overblijft.
De enige die hier het "slachtoffer" van zou worden, zou het incasso bureau zijn.
Maar in alle eerlijkheid: daar zou ik geen traan om laten hoor!

[maner]

Buster, ik kan me volledig vinden in jouw mening. Mijn vrouw is ondernemer geweest en werd bijgestaan door een consultant. Toen het dreigde mis te gaan met de winkel, kwam deze meneer met een kennis aan die een schuldhulpverleningsbedrijf heeft. Voor 4000,= euro! wilde dit bedrijf uit Almere al onze administratie regelen en er voor zorgen dat mijn vrouw en ik in de WSNP zouden komen. We hadden dit geld niet. Hierop kwam een ander bedrag naar boven van 2500,= Euro. We vertrouwden het niet en ook op internet werd er niet goed gesproken over dit bedrijf. We hebben zelf WSNP aangevraagd. We waren in een mum van tijd door het aanvraagtraject gelopen. Hulde aan de gemeente Amersfoort.

Ook wij ervaren de WSNP niet als hulpverlening. Het mes wordt je op de keel gezet. De bewindvoerder is duidelijk niet op onze hand. Ik ervaar de hulpverlening alsof ik gestraft wordt. Mijn vrouw en ik zijn echter de dupe van de algehele crisis. Als het aan de BW ligt moeten we alles verkopen om de boedelrekening te spekken. Ik vermoed dat we de komende jaren continu het zwaard van Damocles boven ons hoofd zwaait. De voorspelling is dat we na drie jaar 45%-55% van onze schuld hebben ingelegd. Er wordt op dit moment om gegevens gevraagd die we in april al een keer hadden gemaild. Hebben ze het nou echt te druk om dit op te zoeken, of zijn ze niet zo slim? Onze hypotheekverstrekker is bereid de woonlasten te verlagen, maar de bewindvoerder is het hier niet mee eens. Mijn vrouw moet gewoon maar meer gaan werken...... Nogal makkelijk in deze tijd om 12 uur aanvullend op haar huidige arbeidsovereenkomst van 24 uur te krijgen!
Het moeilijkste voor ons is het feit dat je drie jaar aan huis gekluisterd zit. Graag hadden we met de tropische dagen een dagje strand gedaan. Maar ook bezoek naar familie en kennissen gaat niet meer. Ons hele sociale leven gaat naar de knoppen.
Ik zou het graag zo zien: vijf jaar WSNP waarin je bijvoorbeeld iedere maand 500,= euro inlegt. Dan kun je nog "normaal" leven.

[maner]

Post hierboven moet gericht zijn aan Libra, foutje van mijn kant....

[Libra]

Mijn vrouw is ondernemer geweest en werd bijgestaan door een consultant. Toen het dreigde mis te gaan met de winkel, kwam deze meneer met een kennis aan die een schuldhulpverleningsbedrijf heeft. Voor 4000,= euro! wilde dit bedrijf uit Almere al onze administratie regelen en er voor zorgen dat mijn vrouw en ik in de WSNP zouden komen. We hadden dit geld niet. Hierop kwam een ander bedrag naar boven van 2500,= Euro. We vertrouwden het niet en ook op internet werd er niet goed gesproken over dit bedrijf. We hebben zelf WSNP aangevraagd. We waren in een mum van tijd door het aanvraagtraject gelopen. Hulde aan de gemeente Amersfoort.

Heel veel schuldenaren zijn niet op de hoogte van de regels en wetgeving.
Hetgeen jij nu hierboven verteld is dus iets wat absoluut niet kan, maar bovendien ook niet mag in de huidige regelgeving!
De enige manier om toegang te krijgen tot de WSNP, is dat je eerst het minnelijk traject moet doorlopen en dat kan alleen maar via de gemeente.

Vandaar ook mijn pleidooi om dit toch vanuit de overheid te structureren en aan te sturen.
Want laten we wel wezen, de enige reden waarom er nu gekeken wordt naar de mogelijkheden om particuliere hulpverleningsbureaus ook in te zetten, is omdat de overheid (Gemeenten) de vraag naar hulp niet meer aankunnen en bovendien de wetgeving die er ligt (de nieuwe zogenaamde 120 dagen regel), niet kunnen nakomen.

Er ligt hierbij wel het gevaar van willekeur om de hoek.
Want dit zou kunnen betekenen dat de één wel door de Gemeente geholpen wordt en dat deze hulp wél door de overheid betaald wordt, terwijl de ander (om wat voor reden dan ook) aangewezen zou zijn op particuliere hulp en dit dus zelf zou moeten betalen.
Want ongeacht hoe hoog je inkomen bijvoorbeeld is, als je schulden hebt en zeker als we praten over problematische schulden, ben je niet in staat om voor hulp te betalen.

Maar laten we wel wezen: eigenlijk is voor niemand de WSNP een straf!
Sterker nog, het is een hele grote gunst die je bewezen wordt en een kans op een nieuwe toekomst!
Maar dat is mijn eigen bescheiden, persoonlijke mening.