niet op vakantie kunnen

[Lizayra]

Soms lees je over initiatieven om kinderen uit arme gezinnen toch een vakantie te geven, of over vakanties voor bijstandsmoeders ofzo. Want iedereen heeft recht op vakantie staat er dan.
Ik vraag me af hoeveel gezinnen net als die van ons er nooit op vakantie gaan, gewone werkende mensen die net teveel verdienen voor huurtoeslag of andere potjes en aan het einde van de maand niets over houden, in ieder geval niet genoeg voor een vakantie.

Vrijdag mijn laatste werkdag gehad voor mijn vakantie, en van diverse clienten de vraag gehoord waar we heen gaan op vakantie? Ik maak er maar een grapje van: Gardenia of Ville sur la Meusse klinkt beter dan het feit dat we gewoon thuis blijven in onze tuin in ons dorp vlakbij de Maas  . Ik zou heel graag ook eens op vakantie gaan met mijn gezin, mijn oudste is 15 en onze laatste vakantie was toen hij 3 was. De rest is met ons nooit mee geweest.

Ik weet dat er ergere dingen zijn, zoals geen dak boven je hoofd of gezondheid of in deze tijd je baan verliezen, maar ik baal er wel van.

[Libra]

Natuurlijk zijn er ergere dingen zoals je zelf ook aangeeft Lizayra, maar dat neemt niet weg dat ik het wel heel goed kan begrijpen dat dit soort dingen in deze periode de kop op kunnen steken.

Juist als je van iedereen om je heen hoort dat ze overal en nergens naartoe gaan en je zelf inderdaad veroordeeld bent tot "Hintergarten"..........
En "tja, het is niet anders", is dan ook een dooddoener waar je niet op zit te wachten.
Helaas...., het is wel een dooddoener die hout snijdt.

Misschien is het een idee om na de vakantie te proberen elke week 1 of 2 Euro over te houden van je leefgeld en deze in een apart potje te doen?
Vele minima sparen op die manier voor bijvoorbeeld Sinterklaas, maar ook om bijvoorbeeld een uitje te kunnen doen in de zomer.

Ik weet het is geen mega bedrag, maar als je dat consequent probeert elke week heb je na een jaar toch 52 tot 104 Euro.

Sterkte nog even met de nare periode die grote vakantie heet!

[Lizayra]

Mijn stiefjes waren hier net 3 weken maar met 6 kinderen en geen auto kun je eigenlijk nergens heen. Natuurlijk zijn er wel de gratis dingen zoals wandelen en fietsen door de omgeving, met 8 personen ga je niet met het openbaar vervoer een dagje naar zee of een dagje naar de dierentuin.
We zijn wezen picknicken in het bos, we zijn wezen zwemmen bij een zwemvijver bij een campng in de buurt.
Stiefjes zitten nu met hun moeder in Italie, bijstandsmoeder en geen idee hoe ze het voor elkaar krijgt ieder jaar maar ik gun het de stiefjes hoor. Alleen gun ik het mijn kinderen en onszelf ook :-) .

[Knibbel]

Ik begrijp wat je bedoelt Lizayra. Mijn kinderen zijn nu volwassen en wonen op zichzelf. Maar toen zij nog klein waren en wij het financieel ook al niet breed hadden was er eenvoudigweg het geld niet om op vakantie te gaan. Wij kwamen zelf ook niet verder dan een fietstocht of een dagje zwemmen. Meer zat er niet in. Zelfs een dagje dierentuin was een aderlating voor mijn beurs, dus was echt een zelfzaamheid. Voor mijzelf vond ik het niet erg dat er geen geld was voor een vakantie, maar wel voor mijn kinderen. Gelukkig waren er mijn ouders die mijn kinderen af en toe meenamen op vakantie of ze kwamen halen voor een dagje naar Amsterdam of dierentuin. Ik heb mij daar lang schuldig om gevoeld omdat ik meende dat ik mijn kinderen tekort deed omdat ik ze geen fijne vakantie kon geven. Dus ik kan me heel goed voorstellen hoe verdrietig je je hierom voelt. Hoop toch dat je de rest van de vakantietijd geniet met je kinderen.

Veel liefs...

[gewoon]

Hoi ga ook nooid op vakantie en gisteren zat ik naar het nieuws te kijken over een file ergens in Frankrijk die lekker stil stond, met 37 graden heet, en dacht je zal er maar staan met een achterbank vol rode hoofdjes of we er al bijna zijn, jak moet je ding maar zijn.

Ging vroeger als kind wel op vakantie om dan maar nieuwe vriendjes te vinden, om te gaan zwemmen en dat viel niet mee over stenen die van het fornuis leken gevallen, en dan durfde je bijna het water niet in, omdat je een bordje gezien had dat hier iemand opgegeten was door een haai, en dan savonds de boel bij elkaar schreeuwen van de pijn in een snikheet tentje omdat je giga verbrand was, nog maar te zwijgen dat je de volgende dag, met je rug verbrand op een snikheten achterbank gezet werd, om iets, dit gaat nergens over,  te moeten gaan bekijken.

Zo zat ik deze week toen het zo heet was te meimeren om eens ouderweds naar een zwembad te gaan ik mis het op een handoek liggen en naar de geluiden luisteren van spelende kinderen en de geur van op de grond gevallen softijs en daar liggen te bedenken aan een fijne jeugd herinneringen.

Denk dus dat kinderen niets te kort komen als zij gewoon kunnen spelen met vriendjes, of in een bad in de buurt of een hut bouwen en er achter komen dat een openhaard niet handig is in je hut, dan snel naar huis naar de teil met 10 cm water in de achtertuin.

Vermaakte mij prima.

[Knibbel]

Gewoon (begrijp ik nog steeds niet waarom 'Gewoon', ik vind je 'bijzonder'), zoals jij het omschrijft, met zoveel humor, kan het allemaal zo levendig voor me zien. 

[peter]

Het niet met vakantie kunnen, hebben altijd als een groot gemis ervaren. We voelden ons opgesloten in onze omgeving. Het is moeilijk, leg je kinderen maar eens uit, dat het nu even niet gaat en een aantal jaren daarvoor was de "Sky the limit".

[Knibbel]

Klopt Peter, als volwassene kun je beter accepteren dat er geen geld is om op vakantie te gaan, maar voor kinderen is dat soms moeilijk uit te leggen. Zeker als ze het eerst anders gekend hebben. Nu zijn kinderen vaak erg flexibel en passen zich snel aan in een nieuwe situatie, maar toch..... kinderen zijn kinderen en willen toch ook vaak meedoen met de rest.

Maar ook voor ons, volwassenen, is een vakantie af en toe onontbeerlijk. Iedereen ervaart vakantie natuurlijk op zijn eigen manier, voor mij houdt 'weggaan' op vakantie in:

De deur achter mij dicht trekken en dan even een of twee weekjes alles achter je laten, uit je (soms verstikkende) cocon stappen. Even niet continue bezig zijn met je verantwoordelijk voelen voor alles en iedereen, geen huishouden runnen, geen rekeningen, geen vervelende telefoontjes of brieven van schuldeisers, alleen maar even vrij en onbezonnen zijn. Even gevoel hebben van 'veilig' zijn voor alles en iedereen.

De herinneringen aan zo'n fijne vakantie geven mij vaak een flinke oppepper in tijden dat het allemaal moeizaam en zwaar verloopt.

[Be]

Peter, zo zijn wij ook jaren op vakantie gegaan "the sky is the limit". We gaan nu een aantal jaren niet meer. Zoonlief kan terugkijken op een jeugd met altijd fijne (kampeer)vakanties. Hij gaat nu zelf, vorig jaar met vrienden, dit jaar met vriendinnetje, dus daar hoef ik me niet meer 'schuldig' over te voelen. Maar het is wel een gemis. Gewoon even weg, andere omgeving, even weer opladen.

[Lizayra]

Gewoon, als je het zo omschrijft dan gaat mijn behoefte om op vakantie te willen bijna over hahaha.