De eerste maanden overleefd maar de weg is nog zo lang.....

Started by Knibbel, Jul 23, 2013, 11:08 AM

Previous topic - Next topic

Buster

Knibbel, de VTLB berekening is te afhankelijk van de keuzes van een bewindvoerder om daar zelf een berekening op los te laten.

Hij begint sowieso met de beslagvrije voet en in jullie geval zou er een arbeidstoeslag zijn en een reservering eigen risico. En als de woonlasten hoger zijn dan â,¬631 komt dat bedrag er ook op, daar zit wel een maximum op, hoeveel dat is weet ik even niet uit mn hoofd.
Een VTLB is meestal iets hoger dan een beslagvrije voet.

Ik zou zeggen, hou alle opties open. Wat je nu zelf voor elkaar hebt gekregen heeft ook zo zijn voordelen, maar als dat niet meer haalbaar is heeft een traject wellicht meer voordelen dan zelf aflossen.
Ik ga voor jullie duimen!

Knibbel

@huubV,
Weet het even niet zo uit mijn hoofd, dacht iets van ca. 30 jaar...

@buster,
Zoals ik de vltb heb uitgerekend. Onze vaste lasten plus leefgeld plus reservering eigen risico zorgverzekering bedragen ca. 1960 euro, vanwege de hoge hypotheek. Als ik nu bij het vakje 'correctie woonkostentoeslag' ja invul kom ik op een vtlb-bedrag van ca. 1900 euro, vul ik daar nee in kom ik op een vtlb-bedrag van ca. 1700 euro.

Voor deze berekening ben ik dus uitgegaan van ons normaal inkomen, mocht meneer Knibbel zijn baan verliezen en alleen ww-uitkering krijgen denk ik dat het vtlb-bedrag nog lager gaat worden. Dan wordt het dus toch huis verkopen. En als je daarbij bedenkt dat in onze omgeving tegenwoordig een huis gemiddeld twee tot drie jaar te koop staat.....

Van de andere kant.... Drie jaar ww-uitkering, wordt zwaar en wat aanpassen, maar moet toch kunnen lukken.

Ik ga in ieder geval ook voor onszelf duimen en houdt de moed erin!!!




“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

huubV

Nou dat is nogal wat, tsjonge, uiteraard blijft het vervelend maar hij wordt niet ontslagen
met een lullig bedrag . Moet de kantonsrechterformule er nog op loslaten etc

Knibbel

Quote from: huubV on Jan 15, 2014, 01:11 AM
Nou dat is nogal wat, tsjonge, uiteraard blijft het vervelend maar hij wordt niet ontslagen
met een lullig bedrag . Moet de kantonsrechterformule er nog op loslaten etc
Huub, dat klopt wel, mits UWV accoord gaat met ontslag om economische redenen. Dan is er helaas geen sprake van een ontslagvergoeding.
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Libra

Lieve Knibbel,

Mijn duimen draaien overuren voor jullie!!
Ik hoop van harte dat meneer Knibbel niet ontslagen gaat worden!

Er is pas echt duidelijkheid te geven als dit bekend is.
Tot die tijd is er niets zinnigs op te zeggen!

Punt is dat je gewoon zo ontzettend goed bezig bent geweest en dat je alle achterstanden weggewerkt hebt.
Daardoor heb je geen "problematische" schulden meer, maar "alleen" nog "maar" schulden. :(

Maar......laten we niet gillen voordat we geslagen worden en (helaas) eerst eens afwachten wat er met de baan van meneer Knibbel gaat gebeuren.

Heel veel liefs en sterkte dame!!
Dikke knuffel.

Knibbel

Spannend..... morgenmiddag heeft meneer Knibbel gesprek met een van zijn leidinggevenden...... Of we dan iets meer te weten komen.....??

De op de hand zijnde ontslagrondes zijn het gesprek op zijn werk, van alle kanten wordt er gespeculeerd.....


“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Buster


Knibbel

Na gesprek toch een klein beetje meer hoop, maar nog steeds geen zekerheid, het balletje kan nog altijd de andere kant op rollen.....

Leidinggevenden hebben aan het personeel te kennen gegeven dat zij begrijpen dat mensen zich zorgen maken, vragen hebben, dat er flink gespeculeerd wordt, maar ook zij weten totaal niets. Ook zij worden nergens bij betrokken. Directie en bestuur van het concern houden alles binnenskamers. Enigst advies die zij geven is je tot de bond te wenden. Dit klinkt in mijn oren niet gezond!!

En aaarrrgghh.... meneer Knibbel is niet lid van de bond!!!!

In een persoonlijk gesprek met zijn leidinggevenden werd meneer Knibbel wel min of meer iets gerustgesteld, omdat zij wel van de directie weten dat iedereen die nog 'werkt' mag blijven. En met 'werkt' bedoelt men diegene die qua functie, werkplek en afdeling iets opbrengt voor het bedrijf, nog winst maakt....

Meneer Knibbel vond dit een ongepaste uitdrukking (en daar geef ik hem gelijk in), want ze werken allemaal. Dat de ene afdeling minder werk heeft dan de andere afdeling kun je gewoon niet op de mensen zelf gaan afrekenen.

Gelukkig voor ons heeft meneer Knibbel een functie, zit op een werkplek en afdeling die goed draait. Bovendien is hij een van de nog weinige kartrekkers, oude rot in het vak, die vanwege zijn langdurige ervaring toch hard nodig is voor het bedrijf (er zijn al te veel 'echte vakmensen' naar concurrenten vertrokken). Hij is nog 'winstgevend' voor het bedrijf.

Maar in vergelijking met de jongeren onder hun is hij natuurlijk weer 'te duur'. Vraag is waar kiest men voor: voor goedkoop of ervaring? Of meneer Knibbel mag blijven of niet is voor zijn leidinggevenden geen discussie, zij vinden hem onmisbaar voor de afdeling, maar een 100% garantie kunnen zij ook niet geven, want het zijn directie en bestuur die de beslissingen nemen.

Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt, want ik vind niets zo frustrerend als wachten op.....  >:( Ik blijf me gewoon houden aan mijn financiele plaatje, maar ik baal toch behoorlijk dat ik niet weet hoe die er over een paar maanden uit ziet.....  :(

Een paar jaar geleden had ik nog niet eens kunnen dromen, dat meneer Knibbel ooit ín zo'n situatie terecht zou komen. Het bedrijf was zo groot, zo winstgevend, zo sterk, zo sociaal....
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Buster

Jeetje Knibbel, ik kan me je zorgen en zenuwen voorstellen.

Ik ga voor jullie duimen en hopen dat hij kan blijven.
Er zijn veel zaken die dus in zijn voordeel spreken. Hopelijk geeft dat de doorslag!

tuthola

Lieve Knibbel, ik leef met je mee in deze onzekere situatie, ene kant ben ik geneigd om het positief in te zien voor meneer Knibbel maar je weet het nooit.
Ook ik ga hard voor jullie duimen, hoop dat er voor jullie en de andere werknemers snel uitsluitsel komt in deze rare situatie, kan me zo voorstellen dat het voor de mensen onder elkaar ook heel moeilijk is om nu samen te moeten werken.

Liefs


burningspirit

en ik ga bidden, want volgens mij is dat eht enige dat echt helpt.... mja dat is dus echt iets voor mij  ;)
hou je haaks mevrouw knibbel, houdt moed!
Festina Lente Cauta Fac Omnia Mente
(=Haast je langzaam, doe alles met je verstand)

Boeddha

wat een tijden lieve Knibbel! Ik ga zo hard duimen, hopen en nog harder duimen dat meneer Knibbel mag blijven!

heel veel sterkte met het wachten op het verlossende antwoord!
Be strong, have faith!

Knibbel

Wat zijn jullie toch allemaal lieverds, doet wel goed dat jullie zo meevoelen.....

Moet eerlijk zeggen dat ik wel de hele dag wat down was door dit alles, het is die onzekerheid wat je opbreekt. De woorden van de leidinggevenden komen wel geruststellend over maar toch, het bleef een beetje malen in het hoofd. Het concern is op alle fronten bedrijfstakken aan het afstoten of aan het inkrimpen, voor mijn gevoel is dit niet de laatste ontslagronde.

Maar goed, te lang hier bij stil blijven staan heeft totaal geen zin, het leven gaat toch gewoon door. En aangezien ik een typetje ben die graag, als dat mogelijk is, de regie over haar leven zoveel mogelijk zelf in handen houdt toch maar nagedacht over wat te doen wanneer meneer Knibbel toch zijn baan kwijt zou raken. Ik ga daarbij vanuit dat er geen ontslagvergoeding volgens de kantonrechtersformule komt. Dikkeme, bedenk me net dat hij nog maar zo'n 5 jaar heeft te gaan voor zijn pensioen....

Als, als het dan toch gebeurt zullen we, als het financieel niet gaat lukken met de ww-uitkering naar de gemeente moeten of..... meer inkomsten moeten zien te vergaren. Ik mag dan wel al de 55 gepasseerd zijn en zo mijn gezondheidsproblemen hebben, maar er is nog niets mis aan mijn handen en door al dat fietsen heb ik een redelijk goede conditie.

Heb jarenlang de ochtendbladen bezorgd, post in het dorp rondgebracht. Dit kan ik makkelijk combineren met mijn huidige parttime baan. Kijk en daar kan meneer Knibbel, als hij toch maar wat thuis zit, mij mooi mee helpen. Zo'n wandeling in de ochtenduren geeft veel energie en zo heb je gemakkelijk twee wijken gedaan. Van post.nl krijg ik trouwens nog wel eens mail wanneer er in mijn wijk een vacature vrij komt, of ik daar dan belangstelling voor heb. En misschien vind ik nog wel meer mogelijkheden om wat extra inkomsten te krijgen.

Het klinkt misschien te optimistisch maar ik ben liever constructief bezig, geeft meer rust.....
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Libra

Mijn duimen blijven draaien voor jullie, lieve Knibbel.

Sterkte en een hele dikke knuffel.
:-*

Knibbel

Wat een week weer, een week met boosheid en veel verdriet, een week die ik hopelijk nooit meer meemaak. Eerst het verhaal over mijn dochter in het afgeschermde deel die ook al emotioneel was en dan komt er vanmiddag een telefoontje. We wisten dat het er stond aan te komen, maar als het dan gebeurt overvalt het je toch enorm. Dus zit je samen met de familie in het ziekenhuis te wachten..... Schoonzus had haar wensen al van te voren  kenbaar gemaakt: in een diepe slaap laten komen zodat ze de laatste fase niet 'bewust' hoeft mee te maken en zo rustig kan overgaan naar de andere kant. Maar, tot groot verdriet van ons en haar man en kinderen, het liep allemaal anders. Haar geest was er klaar voor maar haar lichaam niet. Lichamelijk was ze blijkbaar te sterk om alles los te laten......

Alle pogingen haar in slaap te krijgen mislukken. Je vraagt om hulp, verlossing, maar het ziekenhuis blijkt gebonden aan protocollen. Geen enkele verpleegkundige durft het aan om deze te overschrijden, de dosering extra te verhogen. Artsen schijnen blijkbaar niet fysiek aanwezig te zijn, alleen telefonisch. Op zo'n moment gaat van alles door je heen, boosheid, onbegrip, verdriet. Na 5 uur ziekenhuis besloten we toch maar naar huis te gaan omdat je niet weet hoe lang het nog gaat duren. Nog geen uur na thuiskomst komt dan eindelijk dat telefoontje: het is over!! En dan denk je, ondanks je verdriet: eindelijk!!!
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron