De eerste maanden overleefd maar de weg is nog zo lang.....

Started by Knibbel, Jul 23, 2013, 11:08 AM

Previous topic - Next topic

Libra

Lieve Knibbel,

Heb eindelijk even de tijd om alles weer een beetje bij te lezen en zo ook jouw nieuwe draadje dus.

Om nog maar weer eens even de knuppel in het hoenderhok te gooien en "de advocaat van de duivel" te spelen (mijn meest favoriete bezigheid ;) ;D ;D), welke schuldenlast is lager? Het postorderbedrijf of de Credit Card?

Begrijp me goed, ik ben het in beginsel met Buster eens, eerst diegenen met het hoogste rentepercentage, alleen heb ik geen inzicht in jouw "plaatje".
Als het postorderbedrijf de laagste in de schuldenlast is van de twee, zou ik die als eerste aanpakken.
Is het omgekeerd de Credit Card, dan zou ik die als eerste wegwerken.

Als je namelijk de laagste het eerst aanpakt, krijg je eerder weer meer ruimte in je budget om de volgende versneld aan te pakken, want dan kun je het geld van de eerste voor bijvoorbeeld 50% in de tweede stoppen.

Je buffer is gezond op het moment dat je een jaar lang de hypotheeklasten kunt opvangen, de eigen bijdrage ziektekosten voor volgend jaar kunt opvangen plus nog een 1.500 Euro over hebt om apparaten die eventueel stuk gaan te kunnen vervangen of noodzakelijke reparaties aan je huis te kunnen doen.

Zul je waarschijnlijk zeggen "mens!, dat is een hoop geld"!! :(
Maar ik ga nu even uit van een "doem-scenario".
Want stel dat het fout loopt en jij of je man, of zelfs in het ergste geval, jullie beiden raken je baan kwijt....
Per salaris heb je dan een inkomstenverlies van 30%.
De realiteit van leven met schulden is dan dat je geen mogelijkheid hebt dit te compenseren en de kosten van de hypotheek op te vangen!

Je hebt geen "schuld" van 148.000 voor de hypotheek. Althans niet in de zin waarover we hier over schulden praten.
Daar staat een bezit tegenover, wat in het geval van uiterste nood verkocht kan worden!
Want zolang jij elke maand keurig de hypotheeklasten betaald is er op dat front geen vuiltje aan de lucht.
Want vergeet niet, als je de hypotheek niet moet betalen, dan moet je wel huur betalen!
En niemand zegt ooit ik heb een schuld van 6.000 Euro (om maar een dwarsstraat te noemen) aan huurschuld per jaar.
Het is gewoon een vaste maandelijkse last. Niets meer, niets minder!

Maar als je nu zelf al aangeeft dat jullie over 3 jaar de helft hebben afgelost, kan het niet anders dan dat het maandbedrag met elke aflossing die je maandelijks doet, naar beneden gaat omdat het totaalbedrag ook veranderd.
Met andere woorden: een jaar lang de hypotheeklasten op kunnen vangen, heb je op deze manier eerder voor elkaar dan dat je misschien nu zou denken!

Tenzij je een lineaire aflossing hypotheek hebt, waarbij de maandlasten gedurende de hele periode gelijk blijft.

Ga jezelf nu al indekken voor eventuele slechtere tijden.
Waarmee ik niet wil zeggen dat dat "doem-scenario" ook werkelijk zal plaatsvinden, maar elke maand die je hiermee kunt opvangen, is een maand pure winst!

Ik zou zeggen: verdeel het met ingang van augustus 50-50.
50 Euro in de buffer en 50 Euro voor de laagste schuld (Postorderbedrijf of Credit Card) bij het bedrag wat je nu al maandelijks aflost.

Je hebt wel sec een schuld van 21.180 Euro.
En die moet je op een goede en verstandige manier naar beneden brengen.

Hele simpele rekensom leert dus:
6 x 50 Euro in de buffer (augustus t/m december) = 300 Euro, plus 101,50 Euro die er nu al inzit, plus het resterende geld van de verzekering = ??
Plus dat hier nog eens elke maand als je geen onverwachte dingen hebt, 50 Euro extra bij kan komen zoals je zelf aangegeven hebt.

En vergeet niet: als het goed is heb je ook nog steeds de voorlopige teruggave van de Belasting bijna in z'n geheel staan!
Die gooi je ook in de buffer op het moment dat de aanslag definitief geworden is, dan ben je al een heel eind op weg!!

Als je nu 1 van de 2 weggewerkt hebt (Postorderbedrijf of Credit Card) kun je de volgende inhaalslag gaan maken: bijvoorbeeld 75 Euro plus het bedrag (en dan het bedrag nemen wat je op dit moment betaald) wat je voor die andere nu al per maand betaald = ??.
Bedrag delen door 2 en verdelen over de buffer en de volgende schuld (Postorderbedrijf of Credit Card).

En ja, zoals de titel van dit nieuwe topic luidt: "De eerste maanden overleefd maar de weg is nog zo lang", dat klopt als een bus!!
Zelf je schulden aanpakken is een lange en heel moeizame weg.
Maar dan pak ik wel gelijk even jouw eigen credo erbij: "je kunt de golven niet stoppen, maar je kunt wel leren surfen"........

Lieve Knibbel, ik ga nu ook even tegen jou zeggen " kijk eens waar je vandaan gekomen bent"!
Kijk eens even waar je stond toen je je hier net aangemeld had en kijk dan nu eens even hoever je al niet gekomen bent!
Je hebt meer gedaan dan alleen maar overleven!
Je hebt een omslag van 180 graden gemaakt, je hele leven drastisch omgegooid en daarmee ervoor gezorgd dat het schuldenmonster een halt werd toegeroepen.
En nee, je bent er nog niet, dat klopt!
Maar ik vermoed dat je op dit moment niet meer zoveel slapeloze nachten zult hebben door de schulden als voordat je begon.
Want ondanks dat je moet leven onder een heel strak regime (tot groot verdriet van meneer Knibbel af en toe ;) ;D), heb je de zaken nu meer onder kontrole en is het leefbaarder geworden dan pakweg een half jaar geleden!

Ik heb echt groot respect voor jou dame en ik maak echt een hele diepe buiging voor jou!!

Heel veel succes met de financiële puzzel en heel veel liefs!
:-*

Knibbel

Libra, jouw berichtje komt net op het goede moment. Ben al de hele avond bezig met de administratie, betalingen doen en inderdaad puzzelen in welke schuld(en) ik het beste wat extra kan stoppen. Dacht dat als de achterstanden weg zijn en en paar schuldeisers minder dat het gemakkelijker en overzichtelijker zou worden. Maar niets is minder waar. Zag aan de ene kant wel de betalingen van deze maand dalen en aan de andere kant mijn bankrekening steeds leger worden. Toch een akelig gevoel.

En dat gepuzzel, ik wil puinruimen maar weet gewoon niet waar ik moet beginnen. Ik was weer geneigd om maar blind links en rechts wat te gaan aflossen, maar dat schiet ook niet zo op.

Zie het ook even niet meer duidelijk. Ga maar weer eerst eens even de exacte bedragen op een rijtje zetten.

Ik heb bij drie postorderbedrijven een openstaande rekening: ca. 5.400  --  710  --  1100 euro.
Hier betaal ik dus maandelijks aan aflossing 97  --  38  --  44 euro.

Mijn creditcard is 3800 euro met momenteel een maandelijkse aflossing van 120 euro.

In mijn bufferpotje zit nu 101,50, volgende week verwacht ik het geld van de verzekering. Hiervan wordt de gehele zorgkostennota van ons + dochter betaald. Dan houd ik net iets meer dan 1000 euro over. Ik ga dan maar uit van 1000,00 dus vanaf volgende week moet er 1101,50 in het bufferpotje zitten.

Is het belastinggeld definitief heb ik daarvan nog 1200 euro over, maar dat wilde ik eigenlijk verdelen over enkele schuldeisers. Begin nu wel te twijfelen of dat een goed idee is?

Daarnaast is ook nog een persoonlijke lening van nog ca. 7800 euro, maandelijkse aflossing 226 euro.
Mijn roodstand van 1500 euro op de bank.
En nog twee belastingschulden die ieder 41 en 31 per maand aflossingen hebben (openstaande bedrage 550 en 351 euro).

En dan nog al die vaste lasten. Ik word er soms horendol van.

QuoteTenzij je een lineaire aflossing hypotheek hebt, waarbij de maandlasten gedurende de hele periode gelijk blijft.
Wij hebben eigenlijk twee hypotheken, een aflossingsvrij en de ander is inderdaad een lineaire aflossingshypotheek. Wij betalen dus nog ca. 3 jaar voor deze hypotheek hetzelfde bedrag. De aflossingen blijven de eerste drie jaar zo hoog.

Nu ik het zo opschrijf heb ik weer het gevoel van: waar moet ik beginnen, hier komt nooit een einde aan!!






“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Lizayra

Persoonlijk xou ik die van 710 het eerst af gaan lossen met de extraatjes, naast het spekken van de buffer. Als je dan daarmee klaar bent kun je die 38 euro naar de volgende doen, dan betaal je bijvoorbeeld 82 euro aan die van 1100 en wordt die versneld afgelost. En zo ga je verder, dat lijkt me lekker om zo'n schuld weg te kunnen strepen.
Dit alles moet niet ten koste gaan van de vaste lasten natuurlijk.

Libra

Lieve Knibbel, adem in......, adem uit! ;)

Ik reken even met je mee.

Ik zou zeggen pak als eerste de laagste schuld bij het Postorderbedrijf aan, die van 710 Euro, ervan uitgaande dat de rentes van het Postorderbedrijf en de Credit Card hetzelfde zijn.
Gulden regel is namelijk dat je het beste degene die de meeste rente vraagt het eerste aanpakt.

Eind augustus maak je voor dat bedrag 50 + 38 = 78 Euro over. Je boekt hiermee een winst van 100%!!!
Hier ga je gewoon mee door totdat het afgelost is en daarna pak je de volgende van 1.100 Euro om versneld weg te werken.

In de tussentijd blijf je uiteraard gewoon de standaard maandelijkse bedragen betalen die er van je gevraagd worden.
Gezien de hoge rentes die hierop berekend worden, zullen die bedragen niet zo snel verminderen.

Als je nu de eerste van 710 Euro weggewerkt hebt en gaat beginnen aan die van 1.100 Euro, krijg je in principe de volgende rekensom:
50 + 38 + 44 = 132 Euro. De pure winst die je hiermee boekt is dan opeens 300%!!!

Als je de aflossingsbedragen aanhoudt die je nu op dit moment betaald ( en die, als ik het goed begrepen heb, goed in je budget passen), zul je zien dat het steeds sneller gaat en dat je tevens gewoon nog elke maand geld in je buffer kunt storten.

Het Belastinggeld, dat zou ik zeker in z'n geheel in de buffer storten.
De tijden zijn heel onzeker en zoals je zelf aangaf, je weet niet wat er met jouw baan gaat gebeuren.
Ik zou dus zeggen: zolang jullie nog beiden jullie volledige inkomen hebben zoals jullie die nu hebben, ga gewoon op de ingeslagen weg verder, maar leg letterlijk een buffertje aan voor als er een kink in de kabel komt.
Dan is het beter om iets achter de hand te hebben, dan dat je nu schuldeisers gaat wegwerken die geen amok maken zolang jij elke maand aan je verplichting voldoet.

Maar dit is mijn mening, dus mocht je het hier niet mee eens zijn, of iemand anders een ander idee hebben, dan horen we dat snel genoeg.

Quote from: Knibbel on Jul 27, 2013, 11:07 PM
Nu ik het zo opschrijf heb ik weer het gevoel van: waar moet ik beginnen, hier komt nooit een einde aan!!

Lees bovenstaande rekensommetjes nog maar eens een keer op je gemak door en dan zie je dat er echt licht is aan het einde van jouw tunnel. ;D

Quote from: Knibbel on Jul 27, 2013, 11:07 PM
Zag aan de ene kant wel de betalingen van deze maand dalen en aan de andere kant mijn bankrekening steeds leger worden. Toch een akelig gevoel.

;D ;D ;D ;D

Dat gevoel herkent iedereen denk ik wel. Schulden of geen schulden!!
Maar ach......volgende maand om deze tijd kun je je weer heel even rijk voelen als de nieuwe salarissen weer binnenkomen! ;)

*Het komt helemaal goed, schatje*!!

Heel veel liefs

Knibbel

Heel erg bedankt voor het meekijken en meerekenen. Het klopt toch wat men zegt: als je er met je neus te dicht op zit zie je de mogelijkheden om je heen niet. 

Quote from: Libra on Jul 27, 2013, 11:42 PM
Ik zou zeggen pak als eerste de laagste schuld bij het Postorderbedrijf aan, die van 710 Euro, ervan uitgaande dat de rentes van het Postorderbedrijf en de Credit Card hetzelfde zijn.
Gulden regel is namelijk dat je het beste degene die de meeste rente vraagt het eerste aanpakt.
Ok, nu weet ik tenminste waar ik een begin kan maken. Ze zeggen toch: als het eerste schaap over de dam is volgt de rest!! Hopelijk slaat dit spreekwoord ook op mij. Die gulden regel, daar stond ik vroeger nooit bij stil. Nu zie ik dus inderdaad hoeveel je werkelijk aflost,  en hoeveel van je maandelijkse aflossing verdampt in die rente.

Quote from: Libra on Jul 27, 2013, 11:42 PM
Het Belastinggeld, dat zou ik zeker in z'n geheel in de buffer storten.
Van de ene kant geef ik je gelijk, van de andere kant..... daar kan ik al bijna de hele roodstand op onze bankrekening mee wegwerken, ook een heerlijk gevoel. Twijfelen, twijfelen! :-\ :-\ Wat is wijsheid hierin.....

En Libra, ik weet nog heel goed hoe ik er een half jaar geleden voor stond en als ik nu terugkijk sta ik zelf verbaasd over hoe ver ik ben gekomen.  Maar ..... ik had er wel geweldige hulp bij. Jullie weten niet half wat een reddende engelen jullie voor mij zijn geweest!!

Jullie stimuleerden mij enorm en doen dit nog steeds om door te gaan op de ingeslagen weg, want de nonchalantheid om het 'strakke regime' los te laten zo gauw als er geen urgentie of schuldeiser met de hamer op je deur staat te kloppen, komt heel snel en gevaarlijk om de hoek kijken. Met alle gevolgen van dien.

Voor nu heb ik in ieder geval weer een houvast....  :-* :-*


“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Libra

Quote from: Knibbel on Jul 28, 2013, 01:15 AM
Quote from: Libra on Jul 27, 2013, 11:42 PM
Het Belastinggeld, dat zou ik zeker in z'n geheel in de buffer storten.
Van de ene kant geef ik je gelijk, van de andere kant..... daar kan ik al bijna de hele roodstand op onze bankrekening mee wegwerken, ook een heerlijk gevoel. Twijfelen, twijfelen! :-\ :-\ Wat is wijsheid hierin.....

Je zult je ongetwijfeld herinneren dat we het hier vaak genoeg hebben gehad over de "valkuilen"?!
Deze bovenstaande is er één, zo niet de allergrootste!!

Als mensen beginnen met de schulden aan te pakken maken ze eigenlijk altijd allemaal dezelfde "fout".
Elke cent die er maar overblijft onmiddellijk in te zetten om als een gek en zo snel mogelijk de vorderingen naar beneden te brengen.

In het begin snapt niemand dan ook dat, als je het zelf gaat doen buiten een traject om, we hier roepen "wijs jezelf ook aan als schuldeiser" om die hele noodzakelijke buffer aan te leggen.

Het punt is namelijk dat, ten eerste: het moet haalbaar en "leefbaar" blijven, anders houd je het niet vol en loopt het binnen de kortste keren spaak.  Ten tweede: geen enkele schuldeiser zal je ooit een bedankbriefje sturen als je een schuld versneld aflost nadat je een betalingsafspraak hebt gemaakt, maar doen vaak wel heel moeilijk als je die afspraak (lees aflossingsbedrag) naar beneden moet bijstellen omdat er ergens een kink in de kabel gekomen is.
En ten derde: en dit is nog de meest belangrijke van allemaal! JE GENIET GEEN ENKELE BESCHERMING ALS JE HET ZELF DOET!!!!!!

Dus lieve Knibbel, ik snap dat het je wel "een lekker gevoel" zou geven als je bijvoorbeeld de roodstand hiermee voor een deel zou wegwerken, maar wat nu als bijvoorbeeld je wasautomaat het van de ene op de andere dag begeeft, of dat je een lekkage aan het dak krijgt?

Op het moment dat dat soort dingen gebeuren is het heel "leuk" als je een schuldeiser met geld wat eigenlijk noodzakelijk is voor die buffer weggewerkt hebt, maar zijn de gevolgen voor jezelf niet te overzien en resulteert het vaak in toch weer nieuwe schulden maken of bestaande schulden weer verhogen.
Want geloof me, geen enkele schuldeiser zal tegen je zeggen: "och Mevrouw Knibbel, is uw wasautomaat stuk?" "Nou, dan geef ik u wel zolang even geld voor een nieuwe en we schorten de betalingsafspraak wel even 6 maanden op............." :P

Eindconclusie: je bent dan eigenlijk maanden voor niets bezig geweest en als het helemaal tegenzit ben je nog beroerder af dan toen je begon.

Ik zeg je uit de grond van mijn hart, onderbouwd met bovenstaande feiten en redenen, Knibbel, maak die fout niet!! Bescherm jezelf!
Je hebt rust, je hebt stabiliteit, je hebt goede afspraken gemaakt met iedereen die je na kunt komen en doordat er nu 1 schuldeiser betaald is kun je de volgende versneld aanpakken EN kun je elke maand ook nog je buffer vullen.
Want echt, je kunt er beter een half jaar langer over doen op een goede manier, dan dat je door teveel, te snel te willen jezelf voorbij loopt.

Maar..........aan het einde van de rit kan ik je alleen maar dit voorhouden als advies en blijft de keuze en de verantwoordelijkheid bij jou  liggen.
Dus lieve dame, het is volkomen aan jou!

Heel veel liefs



Knibbel

Lieve Libra, jouw adviezen neem ik altijd heel, heel serieus. Voor mij zijn ze goud waard.

En al blijf ik het, heel eerlijk gezegd, een vreemd gevoel houden om in dit geval eerst aan mezelf te denken en niet aan de schuldeiser, ik zal zeker jouw advies opvolgen.

Een beetje schuldgevoel blijft wel wat hangen, ik voel me gewoon te verantwoordelijk voor het feit dat ik schulden heb gemaakt.

Maar je hebt wel volkomen gelijk. Als er iets onverwachts kapot gaat en er moet een nieuw apparaat gekocht worden of iets gerepareerd worden aan het huis en ik heb geen geld hiervoor, dan heb ik een mega-probleem. De ernst hiervan was nog niet echt helemaal tot mij doorgedrongen. Bij een lekkende dak kom ik niet ver met een paar honderd euro in het bufferpotje.

Bedankt Libra, dat je mij daar weer eens goed op gewezen hebt. Zo gauw de teruggave definitief is gaat het in het bufferpotje.

“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Libra

Lieve Knibbel,

Jouw eergevoel strekt je tot eer!

Ja.....je hebt die schulden gemaakt.
Maar zeker ook JA!..........jij neemt je verantwoording en pakt ze aan!

En als je het helemaal alleen op eigen kracht doet, dan is het zo belangrijk dat je jezelf beschermt!
Als je bijvoorbeeld in een traject zit, dan kloppen de schuldeisers niet meer bij je aan de deur, mogen geen loonbeslag of gelijk welk beslag dan ook meer leggen en de rentes stoppen ook op dat moment.
Allemaal bescherming die je als je het zelf doet niet hebt!
En daarom is het zo belangrijk dat je een buffer opbouwt, zodat je de afspraken na kunt komen en zelf geld hebt liggen voor als er iets gebeurd.

Ik heb echt mega respect voor jou!
Je hebt de zaken fantastisch aangepakt en dat doe je nog steeds.
Je bent een kanjer!!

Heel veel liefs en een hele dikke knuffel.
:-*

Knibbel

"Mevrouw, wij hebben nog steeds geen aanvraag loondispensatie van de werkgever van uw dochter ontvangen. U krijgt van ons bericht wanneer die goedkeuring er is en tot zolang moet werkgever uw dochter volledige loon uitbetalen. Had de werkgever maar eerder aanvraag moeten doen. Maar maakt u zich geen zorgen, het gaat allemaal goed komen."

Bij het UWV maken ze zich niet druk, maar ik wel !!

Aan mij weer de ondankbare taak om haar werkgever eraan te herinneren dat het einde van de maand er weer staat aan te komen en hij verplicht is mijn dochter op tijd haar loon te betalen. (Dit voor het geval ze van plan zijn om weer, net als in juni, in afwachting van de toestemming, te wachten met uitbetalen.) En helaas weer het volledige bedrag zolang hij geen toestemming heeft van het UWV om loondispensatie toe te passen.

Grrr.... zo'n telefoontjes, daar heb ik zo'n hekel aan!! >:( >:(
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Knibbel

Zo laatste betalingen de deur uit, mijn leefbudget op andere (spaar-)rekening gezet en mijn betaal/bankrekening staat weer volledig in het rood: 1500 euro.

Ik heb vanmorgen voor mezelf weer eens de balans opgemaakt:

Schuldentotaal op 1 juli was            21.180 euro
Schuldentotaal op 1 augustus is      20.576 euro

Een schuldeiser heb ik weer kunnen wegstrepen (hoera) en in het bufferpotje heb ik 50 euro gestopt.

Verder heb ik het verzekeringsgeld ontvangen, hiervan de gehele zorgkostennota's van betaald en rest in het bufferpotje. Hier zit dus nu 1151,50 euro in. Tot nu toe is het gelukt om hier vanaf te blijven, ik duim voor mezelf dat ik het zo kan houden.

Ook volg ik het advies van Libra op en ga vanaf eind augustus 50 euro extra aflossen op mijn Otto-rekening. Als ik dit zonder problemen de eerstkomende maanden kan volhouden kan deze rekening binnen een jaar afgelost zijn. En dan de volgende schuld exta aflossen. Ik wil positief blijven denken en er in geloven dat dat gaat lukken.

Ik heb me eigenlijk niet eerder echt verdiept in de rentes die ik betaal voor al mijn schulden. Heb dit toch eens uitgerekend. Schrik hier best behoorlijk van: ik heb in juli aan rentes betaald 175,69 euro. Aangezien de rente van mijn soort schulden iedere maand maar heel langzaam zakken, zou dit betekenen dat ik voor een jaar bijna 2100 euro aan rente betaal!!! Jeetje, wat een geld, doodzonde......

Een stimulans voor mij om, zodra ik deze periode kan afsluiten,  er alles aan te doen om nooit meer zo in de problemen te komen.

Vandaag wordt het een zeer moeilijk dag, want mijn enigste zus heeft besloten om samen met haar man alle schepen achter zich te laten en te gaan emigreren naar Zuid-Amerika en daar een nieuw leven op te bouwen en hun rust te vinden (hun leven is door ziekte en familieomstandigheden niet eenvoudig). Vandaag ga ik afscheid nemen van haar. Ze wil niet dat wij meegaan hun wegbrengen naar het vliegveld omdat het ook voor hun toch te emotioneel is om ons dan op het vliegveld te zien staan. Dus nemen wij afscheid bij mijn vader.

Voor hun ben ik blij dat ze eindelijk hun bestemming hebben gevonden, zelf ben ik vedrietig omdat ik weet dat het waarschijnlijk heel, heel lang gaat duren voordat ik haar weer terugzie. Want ook zij hebben hun hele geld uit moeten geven om dit risico te kunnen nemen. Zijn pensioen is net genoeg om van te leven, dus vliegreisjes heen en weer zit er zowel bij ons als ook bij hen, er voorlopig niet in.




“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Kaatje

Lieve Knibbel, ik zou jullie zo gaan opgeven voor All you need is love Kerstspecial :) :)
Heel veel kracht straks bij het "afscheid" nemen. Afscheid klinkt zo definitief.

Die rentes, ja daar betaal je je bont en blauw aan. Houd je het niet bij in een excel bestand? Ik heb alle schulden er in staan, met de rentes en ook voor de aankomende jaren uitgerekend. Als ik een extra aflossing doe, dan zie ik direct het effect ervan in mijn excelbestand. Ik betaal 2500 aan rente en 1500 aan netto aflossing per jaar. Soms heel frustrerend. Daarom kijk ik er ook niet elke keer naar wat ik onder aan in totaal heb staan. Alleen kijk ik wel elke keer naar de totale schuldenstand.

Chrissie

Wat moeilijk voor jullie, wat zullen jullie magen ronddraaien straks!
Wens jullie heel veel sterkte vandaag  :-*

vind zowel de rentes als de totale schuldenstand een geweldige spiegel dit stimuleert grandioos om de boel aan te pakken en nooit weer die fout te maken. Later als je schuldenstand goed gezakt is en je hebt de boel omgekeerd,  als je dan de rente ziet zakken en je ziet de aflossing stijgen en dat werkt super motiverend.
Sinds januari 2016 schuldenvrij.

tuthola

Lieve knibbel...ik moet er niet aan denken dat een van mn zussen of broer gaat emigreren jij hebt er maar een dus dat is dubbel verdrietig....veel sterkte hiermee.

Knibbel

Vind het nog steeds een raar idee dat mijn zus, mijn eigen zus, helemaal aan de andere kant van de wereld gaat wonen. We houden zeker contact met elkaar door middel van facebook, Skype enz., maar dat is toch anders dan mekaar echt te zien. Via computer of telefoon kun je elkaar niet vastpakken of knuffelen. Maar het is haar keuze, hun keuze. Vind het allemaal nog een beetje onwerkelijk. Mijn vader kon  het eerst niet begrijpen, geloven. Heeft een paar keer gezegd: jullie gaan echt weg!! Hij dacht al die tijd dat het een soort bevlieging van hun was.

Het is allemaal zo dubbel, van de ene kant vind ik het erg dat ze zo ver weg gaan, van de andere kant ben ik enorm blij voor ze. Mijn zus kijkt  er zo naar uit. Haar ogen stralen helemaal als ze enthousiast over haar nieuwe vaderland praat. Je ziet aan haar dat ze gelukkig is met haar keuze. 

Ik vind het heel moedig van haar. Ze gaat samen met haar man wonen en leven tussen en met de bevolking. Een klein eenvoudig huisje, geen auto, geen overbodig luxe. Het enige wat voor haar en haar man het belangrijkste is is genieten van iedere dag dat ze samenzijn in een land waar ze alletwee verliefd op zijn geworden.

Was erg onder de indruk van haar woorden:
"We hebben al ons geld hierin gestoken, hebben zo goed als niets meer. Voel ik me hierdoor armer? Nee, integendeel zelfs."
"Door deze stap gaan wij niet vooruit, integendeel wij gaan zelfs vijf stappen achteruit. Voel ik me hierdoor ongelukkig? Nee, want het belangrijkst is dat wij iedere dag van mekaar genieten zolang het kan."

Eerlijk gezegd kijk ik erg tegen mijn zus op. Het getuigt toch van heel veel lef en karakter om al je zekerheden op te geven en een, in mijn ogen, toch onzekere toekomst  tegemoet te gaan.
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Weegschaaltje

Kan goed geloven dat het dubbel voor je voelt. je wenst haar alle geluk van de wereld toe op de manier hoe zij t wil invullen. Maar daardoor raak je haar wel een beetje kwijt.

Wat ga jij super goed met het aanpakken van je schuldenlast en je opbouwende bufferpotje. Fijn is dat hé, gewoon geld op de bank hebben staan. Ik kijk dagelijks ff stiekem naar de mijne. Dan zie ik gewoon een bedrag staan van bijna 2000,-
:)