Opkomst van het grote lenen en de neergang

[gewoon]

hoi  heb de laaste maanden veel documtaire,s zitten bekijken over de jaren 80 dat was echt een andere tijd en tijd dat het grote lenen een vlucht nam dt was een trend die overwaaide uit Amerika waar door politie serie,s  films als vice en dallas dynestie dat groot geld uit geven normaal was ook was zelfverijking geen vies woord ( hebben daar nog die bonus cultuur van ) en ook nog eens leefden mensen met de gedachte dat kern oorlogen om de hoek lagen zeker na de film the day after onstond er een cultuur van steeds grote aankopen en steeds grotere woningen.
Het was in die jaren bijna vreemd als iemand nog spaarde lenen was de regel, die trend is ook hier aangeslagen, zeker ook door de geboorte van de pret hypotheeken.
Dat waren andere tijden nu zijn we bij de banken crissis en de hypotheken crissis aan het einde wat in de jaren 80 is begonnen.

Ik schrijf dit voor mensen die nu de haren uit het hooft trekken hoe het zo is opgelopen met schulden en zich zelf verwijten niet eerder op de rem getrapt te hebben, de schuld ligt dus niet alleen maar op jou schouders.

Gewoon

[gewoon]

Hoi nog een keer, misschien kan ik het beter omdraaien wat als er nu een serie op TV zou komen waar medogeloos graaien en zelfverijking word verheerlijkt dan kan echt niet meer.

gewoon

[Knibbel]

Van de ene kant heb je gelijk Gewoon, het is de mensen te gemakkelijk gemaakt om maar geld te lenen en te lenen, en het is misselijkmakend om te zien dat er mensen zijn zonder geweten, die zich over de rug van anderen, vooral de minderbedeelden, verrijken. Daar ben ik het helemaal met je eens, maar er is ook nog zoiets als een stukje eigen verantwoording vind ik.

Ik kom uit de periode dat er nog geen tv, computer, centrale verwarming en al die andere technische high-tech snufjes waren. (Goh, ik ben al echt een oudje aan het worden.) Mijn moeder deed de was in een levensgrote ketel die op een ronde fornuis stond te koken, die gevuld was met kolen. Met een grote lepel in die ketel roeren, roeren en nog eens roeren. Dan alles uitwringen en drogen. In diezelfde ketel gingen wij kinderen twee keer in de week in bad. De allereerste televisie bij ons in de straat, knoert van een ding en natuurlijk alleen zwart/wit. En alle kinderen uit de straat mochten zaterdagmiddag naar het kinderprogramma komen kijken. De schillenboer met zijn paard en wagen die wekelijks aardappelschillen kwam ophalen, melkboer, groenteboer, de bakker, ze kwamen allemaal huis-aan-huis. En alles ging op de pof (op rekening). Een keer in de week kreeg mijn vader een salariszakje en dan werd meteen de pofrekening betaald en kon mijn moeder weer opnieuw op de pof eten kopen. En als ik nu terugkijk, hoe snel alles veranderd is, ongelooflijk met wat voor een tempo.

Dan is het, denk ik, niet zo gek dat we alles zelf in een sneltempo willen bereiken of hebben. Ja, en als dan de banken je misleiden dat je snel en eenvoudig leningen bij hun kunt afsluiten om deel te kunnen nemen aan de 'grote wereld', dan moet je wel van goede huize komen om daar tegenstand aan te bieden. Banken willen alleen maar aan je verdienen en zolang jij maar kunt betalen kun je bij hun alle kanten uit. En zoals altijd, zolang alles goed gaat en er geen vuiltje aan de lucht is, dringt het besef niet tot je door dat je ooit eens de rekening hiervoor moet betalen. En als er dan een kink in de kabel komt, zoals de crisis en veel werkeloosheid, dan kan het zomaar ineens afgelopen zijn en sta je voor een gigantisch, niet meer terug te draaien, probleem. En dan ben je gedwongen om alles uit de kast te halen om te overleven.

Ik zou willen dat ze preventief al op de basisschool de kinderen leren om verstandig met geld om te gaan, hoe ze moeten budgetteren en, heel belangrijk, een buffer opslaan voor slechtere tijden. Wat meer terug naar de basic is zo slecht nog niet.

[Kaatje]

Het is inderdaad altijd relatief gemakkelijk geweest om geld te lenen en dat vooral in een tijd dat alles kon en mocht! Ik ben ook van mening dat iedereen zijn/haar eigen verantwoordelijkheid heeft ook qua het aangaan van schulden. Ook al besef je bij het aangaan van de schulden niet wat de impact later kan zijn, omdat je andere keuzes maakt in het leven, waardoor het plaatje dat je had bij het aangaan van de schulden er na 10 jaar heel anders uitziet. Spreek hierin uit eigen ervaring.

Het was een materialistische tijd en er zijn nog meer dan genoeg mensen die nog steeds zo zijn. De tijd is wel aan het veranderen naar minder materialistisch, meer ruilen, elkaar helpen (in bijv. auto delen), zelf groente verbouwen, etc. Alleen dit kost ook tijd. Dit is niet 1x veranderd en er zullen vast altijd mensen zijn die materialistisch blijven.

Ik ben niet zo oud als Knibbel, ben 33, maar ik ben opgegroeid dat in de tijd dat alles kon en mocht en in een rap tempo veel nieuwe ontwikkelingen er bij zijn gekomen. Als ik naar iemand kijk van 10 jaar jonger, dan zit daar al weer een heel verschil erin hoe die er mee omgaan. Vandaar dat een paar jaar terug ook het boek over dertigersdilemma is uitgekomen. Toen ik klein was, was er geen internet overal in huis, keken we tv, speelden we eigenlijk altijd buiten en nu ik ouder ben is er zoveel keuze, zoveel veranderd, wat soms niet bij te houden is. Kijk alleen maar naar de producten in de supermarkt. Ik kan me nog herinneren dat de keuze voor een toetje lang niet zo groot was als nu en dit is maar een klein voorbeeld.

En sparen, ja dat is zeker heel belangrijk. De meest wijze les die ik hier van Buster heb geleerd. En ik denk dat de kinderen die nu nog klein zijn, waarschijnlijk heel anders in het leven zullen staan als ze zo oud zijn als ik. Knibbel ik begrijp je hier heel goed in. Iedereen maakt keuzes die voor die tijd, die periode goed leken, nooit wetende wat er in de toekomst gebeurt. En elk jaar dat je ouder wordt, leer je ook een heleboel bij in het leven. Ook omgaan met geldzaken. En op school zouden ze er meer aandacht aan mogen besteden, maar ook vind ik dat de ouders hier een rol in hebben. Lang niet iedereen leert van zijn ouders hoe ze het beste om kunnen gaan met geld, omdat sommige ouders dit ook niet kunnen. Wat ik wel besef is dat ik niet te oud ben om te leren, elke dag is weer een nieuwe dag met nieuwe lessen