Deze week werk ik voor het laatst buiten mijn eigen dorp omdat mijn werkgever (thuiszorg) besloten heeft dat we voortaan alleen clienten krijgen in de eigen wijk. Dit bespaart dan weer reiskosten natuurlijk.
Een week van afscheid nemen daardoor, bij sommige mensen werkte ik al 7 jaar. Hele lieve reakties gehad, vrouwtje van 93 vond het maar k*t (dat zei ze dus echt, met meteen een sorry erachter aan). Een lieve vrouw vanmorgen waarvan ik weet dat ze alleen AOW heeft, kwam met een grote bos bloemen en een doos chocolaatjes aanzetten. Meneer van gisteren had speciaal voor mij gebakjes gehaald (en nee, dan ga ik niet zeggen dat ik op dieet ben).
Morgen nog 1 adresje, en dan zit het erop bij deze lieve mensen.
Volgende week een nieuw begin, allemaal nieuwe clienten in mijn eigen dorp. Kennis maken, mezelf opnieuw bewijzen, hopen dat het klikt want dat is mooi meegenomen en werkt wel zo prettig natuurlijk. Een rare week kortom, met een lach en een traan.
