Mijn verhaal....

[missy]

Dag allemaal,

Ik lees al een tijdje mee met iedereen hier, maar had nog niet de moed om mijn eigen verhaal te vertellen maar hier dan toch eindelijk mijn verhaal.

Ik ben 30 jaar en trotse (alleenstaande) mama van een zoontje van 3 jaar. Eigenlijk begon de ellende in 2008, ik ben toen verkracht maar ik wist niet hoe ik het tegen iemand moest vertellen en dat heb ik dus ook niet gedaan. Ik ben wel naar de dokter gegaan omdat ik bang was voor enge ziektes, daar ben ik onderzocht en er was niets aan de hand zeiden ze.
Mijn relatie ging een paar maanden later uit grotendeels door mijn eigen toedoen, ik was uiteraard compleet van slag en was niks met me te beginnen.
Toen kwam ik erachter dat ik zwanger was, wat uiteindelijk voort bleek te zijn gekomen uit de verkrachting. Ik heb toen besloten het kindje toch te houden. De beste keuze die ik had kunnen maken, ik ben nl zielsgelukkig met mijn lieveschat. Jammer dat mensen om mij heen dat niet allemaal schijnen te begrijpen dat ik deze keuze heb gemaakt, maar je kan niet iedereen te vriend houden denk ik dan maar;)

So far so good. Tot er in 2010 kanker bij mij ontdekt werd in mijn maag. Ik ben toen direct opgenomen ben bij mijn moeder in gaan wonen met mijn kindje om de kosten en zorg op te vangen. Dit was een loodzware tijd!
De onzekerheid was vreselijk en ook juist omdat ik natuurlijk de enige ben die die kleine heeft MOEST ik gewoon beter worden. Dat is gelukt! Eind vorig jaar ben ik volledig genezen verklaard
In de tijd dat ik onder behandeling was heb ik mijn financien uit handen gegeven aan een van mijn beste vriendinnen die ik al 12 jaar ken. Zij zou alle lopende zaken en rekeningen voldoen gezien ik het simpelweg niet kon en mijn moeder al genoeg op haar bordje had met mij en een baby om voor te zorgen. Dit leek allemaal goed te gaan tot ik nu zo'n 3 maanden terug mijn financien weer zelf ben gaan oppakken en alles weer naar ons adres heb laten sturen.....
Er waren overal achterstanden, bergen herinneringen van incassobureaus deurwaarders, ik schrok me kapot. Toen ik haar ermee confronteerde kwam er een onduidelijk verhaal over dat mijn bijstandsuitkering stopgezet was door de invoering van de huishoudtoets (mijn contract was verlopen en niet verlengd mede door mijn ziekte) en dat ze het niet durfde te vertellen omdat we al zoveel ellende hadden. Inmiddels is deze vriendschap gesneuveld door al deze ellende en hebben we geen contact meer:(

Ik heb toen na een paar weken uitzoeken en janken en boos zijn alle schuldeisers gebeld en zo goed en zo kwaad als het ging regelingen getroffen. De meeste zijn afbetaald en de rest is binnen nu en 6 maanden afbetaald. Alleen nu ben ik er sinds 3 weken achter dat zij al die tijd mijn kinderopvangtoeslag heeft laten doorlopen! Waar het geld gebleven is weet ik niet, ze zegt aan rekeningen, maar ik zie dat niet terug als ik zie hoeveel ik overal achterliep. Hoe kon ze dat nou doen, we hebben het er zelfs nog over gehad. Ik heb nog geen definitieve beschikking gehad maar verwacht dat die voor 2011 ieder moment binnen kan komen en ik verwacht dat deze rond de 16.000 euro zal zijn. Dan komt volgend jaar rond deze tijd die van 2012 er nog bij die zal nog eens een keer 9700 euro zijn.
Ik zie met angst en beven de post tegemoet iedere dag, slaap bijna niet meer, eet niet meer. Ik ben echt de wanhoop nabij want hoe moet ik dit in hemelsnaam terugbetalen op tijd. Ik ben zo bang dat de belastingdienst mij niet geloofd en denkt dat ik fraude heb gepleegd:( En ik heb begrepen dat ik dan ook voor geen enkele vorm van hulp of een betalingsregeling in aanmerking kom.

Sorry dat het zo'n enorm lang verhaal geworden is. Ik heb dit nog met niemand gedeeld en moest het echt even van mij af schrijven.

Dank jullie wel voor het lezen van mijn verhaal.

x

[Laurentine]

Jeetje Missy, wat een verhaal zeg! En wat heb je een hoop meegemaakt. Ik kan me voorstellen dat je enorm geschrokken bent van de handelswijze van je (ex) vriendin die je naar wat ik begrijp volledig vertrouwde. Ik zou onmiddelijk de boel heel erg goed gaan uitzoeken en naar schuldhulpverlening bij je gemeente gaan en de situatie uitleggen. Daarnaast zou ik toch naar de fiscus bellen om eea helder te krijgen. Ook kan je naar maatschappelijk werk gaan in je gemeente.
Ik heb er verder geen woorden voor. Wens je heel veel kracht en wijsheid!

Liefs van Laurentine.

[missy]

Dankje Laurentine!

Ik heb op 13 februari een afspraak op het belastingkantoor (wat doen ze daar trouwens moeilijk over zeg,"kunt u het niet telefonisch vertellen, dan bellen we u binnen 2 dagen terug met een reactie").
Ik ga daar mijn verhaal doen. Ik neem een overzicht mee van mijn inkomsten, vaste lasten en wat ik kan aflossen per maand, maar ik heb eigenlijk geen idee of die mensen uberhaupt bevoegd zijn om beslissingen te nemen. Ik zal het in geen geval binnen de vaste termijn van 24 maanden kunnen aflossen tenzij ik binnen nu en 2 maanden werk vind.

[Buster]

Hoi Missy, wat een verhaal zeg, jeetje.

Diepe bewondering voor je overlevingskunde!

Wat er praktisch door mijn hoofd schiet;
Heb je bewijs dat zij de administratie zou overnemen?
En waar is dat geld gebleven?
Het is toch binnengekomen?

De belastingdienst kan in sommige gevallen uitzonderingen maken en hoe meer bewijs (papieren) je hebt, hoe beter. Want al willen ze nog zo graag, op je woord geloven doen ze niet.
Dus neem ook je papieren van het ziekenhuis me, je bank afschriften van die periode, het contract wat is afgesloten met de kinderopvang.

Mocht je juridisch meer hulp nodig hebben kun je altijd langs bij het www.juridischloket.nl

Ik snap dat je er niet van kan slapen, maar als ik je zo lees en wat je in korte tijd al op poten hebt gezet heb ik er het volste vertrouwen in dat je dit voor elkaar gaat krijgen. Linksom of rechtsom.

Hou Vol!

[missy]

Ik denk dat dat inderdaad de enige manier is Buster, dankje voor je advies.

Ik heb een overzicht van mijn zorgverzekeraar uitgeprint om mee te nemen. Alleen bewijst het feit dat ik ziek was niet echt dat ik ze wel of niet met opzet ontvangen zou hebben vrees ik. Ik heb een jaaropgaaf t/m september van 2011 van het kinderdagverblijf weet niet of ik daar iets aan heb.

Ik weet dat ze wel contact heeft gehad af en toe met het kinderdagverblijf dus ik ga morgen de gok wagen en ze vragen of ze een verklaring kunnen sturen aan mij dat zij in die tijd mijn zaken heeft "behartigd". Hetzelfde wil ik met intrum justitia doen, maar ik zie daar enorm tegenop gezien ze al zo flexibel als een blok beton waren toen ik ze om een betalingsregeling vroeg paar maanden terug en de rekening bij hun zo goed als afbetaald is en ze er dus zelf geen baat bij hebben.

[Buster]

Missy, Interum Justitia kunnen we hier een boek over open doen.

Blijf zakelijk, blijf correct en blijf aangeven dat je bereid willig bent mee te werken.
Je hebt recht op een beslag vrije voet.
In de voedselketen van de incasso's komt Interum Justitia wettelijk gewoon onderaan.

De belastingdienst en andere instellingen die bij de overheid horen komen bovenaan de lijst.
Daaronder de eisers van diensten waarvan je afgesloten zou kunnen worden. (gas/licht, kredietvertrekkers, internet, telefoon, maar bijvoorbeeld ook de bank)
Daarna de eisers van diensten die je eenmalig hebt afgenomen en dan nog gaan deurwaarders voor.

Voor de meeste incasso's geld; reken de vordering altijd na!
En het voorstel is ze nooit genoeg. Al verdien je

[missy]

Ja ik geloof graag dat ik niet de enige ben die problemen met hun instelling en handelswijze heb ondervonden. Ik heb uiteindelijk wel een regeling weten te treffen met ze en die loopt eind juni af (feestje!). Het ging mij erom dat die exvriendin wel contact met hun heeft gehad tijdens mijn ziekte dus ik wilde ze vragen om dat schriftelijk te bevestigen zeg maar.... voor de belastingdienst. Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat het waarschijnlijk vrij kansloos is dat ze hier energie in stoppen maarja niet geschoten is altijd mis.

Eigenlijk is de belastingdienst straks mijn enige schuldeiser nog over een paar maanden (wel voor ruim 25.000 euro helaas), alleen loop ik daarmee ook meteen tegen een ander probleem aan. Ik was vorige week naar de gemeente geweest voor schuldhulpverlening en die meneer vertelde me doodleuk dat ik geen schijn van kans had omdat ik MAAR 1 schuldeiser had en dat simpelweg niet problematisch genoeg is:S Dus eigenlijk heb ik mezelf in de voet geschoten door van niks rond te komen afgelopen maanden om alles zsm af te lossen....:S

Wat betreft mijn vriendin...... ik weet niet wat ik ermee aan moet. Ik heb uiteraard mijn bankafschriften uitgespit en ze heeft hier en daar wel wat rekeningen betaald, maar bij lange na niet wat ze had kunnen doen en er is veel contant opgenomen. 50 euro hier 100 daar en volgens haar heeft ze daar dingen voor mijn zoontje van gekocht enzo, maar ik weet dat dat niet klopt dan had mijn moeder of ik het wel geweten als ze zoveel had gekocht. Het is dus gewoon weg, opgemaakt door haar aan tja aan wat. Ze heeft het zelf niet heel breed, maar ik denk dat ik er zelf nog niet echt aan wil dat ze me zo in de problemen heeft gebracht om zelf van te kunnen shoppen:(
Ik betwijfel of er een manier is om het geld (deels) terug te krijgen, ze heeft het zelf niet meer en hoe toon ik ooit aan dat ze het aan zichzelf heeft besteed? Het blijft haar woord tegen het mijne en ze had natuurlijk wel toegang tot mijn rekening etc dus zal een lastig verhaal worden.

Ik voel me echt zo dom dat ik het allemaal uit handen gegeven heb:( Ik was zelfs beter af geweest als ik het zelf half had gedaan dan nu.

[Libra]

Lieve Missy,

Normaalgesproken heten we "nieuwkomers" altijd eerst welkom.
In jouw geval, voelt dat op de

[Buster]

Ik was vorige week naar de gemeente geweest voor schuldhulpverlening en die meneer vertelde me doodleuk dat ik geen schijn van kans had omdat ik MAAR 1 schuldeiser had en dat simpelweg niet problematisch genoeg is:S Dus eigenlijk heb ik mezelf in de voet geschoten door van niks rond te komen afgelopen maanden om alles zsm af te lossen....:S

Die meneer is wel heeeeel kort door de bocht, wat hij je eigenlijk had moeten uitleggen;
De belastingdienst heeft het recht een restschuld (dat is wat er overblijft na een saneringstraject) weer op te eisen. Dus dan zou je drie jaar in een traject zitten om de rest daarna alsnog af te lossen. Het voordeel is wel dat er tijdens een traject een rente stop kan worden aangevraagd.

Er zijn trouwens wel gevallen bekend dat er een mindering of kwijtschelding heeft plaatsgevonden. Maar dat is helaas van v

[missy]

Dankje voor de lieve reacties, zit met tranen in mijn ogen. Het is ook echt een opluchting om alles nu eens een keer op te schrijven ipv alles in mijn eentje in mijn hoofd te blijven doormalen constant.

Ik vrees dat ik dat geld niet meer terug ga zien, tenzij ze zelf tot inkeer komt en het terug gaat betalen waar het tot nu toe niet echt op lijkt. Ik heb er ook echt moeite mee om contact met haar te hebben, voel me zo belazerd. Terwijl ik aan het vechten was was zij gewoon geld waar ik niet eens recht op had aan het uitgeven en ondertussen net doen alsof ze het zo met mij en mijn kindje te doen heeft:( Laatste keer dat ik naar haar toe gegaan was (ze neemt nl de telefoon niet meer op tegenwoordig) heb ik mezelf echt in moeten houden om haar niet te slaan oid en nee ik ben normaliter alles behalve aggressief. Dus voor dit moment steek ik mijn energie liever in het oplossen van het probleem ipv haar.

Ik ga proberen van verschillende mensen een schrijven te bemachtigen dat zij namens mij met hun contact onderhouden heeft en namens mij gehandeld heeft in de afgelopen periode, ik denk dat dat de enige manier is die ik heb om de belastingdienst te overtuigen dat ik niet zelf onterecht toeslagen heb ontvangen en uitgegeven. Lukt dat niet, tja dan weet ik het ook niet even niet zo goed meer.

[missy]

Nog even wbt die regeling van 3 jaar buster, daar zou ik prima mee kunnen leven, ik had geen recht op dat geld en wil het dan ook graag terugbetalen. Als ik er 3 jaar aan afbetaal is het restbedrag waarschijnlijk wel van die aard dat ik daar binnen niet al te lange tijd aan kan voldoen.

Ik heb gisteren mijn vrij te laten bedrag uitgerekend en kan daar prima van rondkomen op zich. Het is geen vetpot maar als dat het probleem oplost ben ik zelfs wel bereid er nog iets onder te gaan zitten. Ik ben ook druk bezig met solliciteren dat zou natuurlijk de kans op slagen van een regeling met de BD (zelf of via traject) enorm vergroten. Maar dat blijft vooralsnog afwachten en duimen.

[Libra]

Die meneer is wel heeeeel kort door de bocht, wat hij je eigenlijk had moeten uitleggen;
De belastingdienst heeft het recht een restschuld (dat is wat er overblijft na een saneringstraject) weer op te eisen. Dus dan zou je drie jaar in een traject zitten om de rest daarna alsnog af te lossen. Het voordeel is wel dat er tijdens een traject een rente stop kan worden aangevraagd.

Hier ben ik het zeker mee eens, maar een schuld bij de overheid kan zelfs reden zijn om op voorhand afgewezen te worden voor een minnelijk traject of zelfs WSNP.

Ik voel me echt zo dom dat ik het allemaal uit handen gegeven heb:( Ik was zelfs beter af geweest als ik het zelf half had gedaan dan nu.

Je bent helemaal niet dom!
Je hebt iemand vertrouwd die ook alle aanleiding heeft gegeven om haar te kunnen vertrouwen.
Dat zij dat vertrouwen, om welke reden dan ook, beschaamd heeft, dat ligt op haar bordje.

Ik vind eigenlijk,... dat je best trots op jezelf mag zijn.
Kijk even wat je in een korte tijd al bereikt hebt!

Hier sluit ik me van harte bij aan!!
Je bent zeker niet dom!
Je hebt getracht om je zaken goed te regelen toen je wist dat je daar zelf niet toe in staat zou zijn tijdens je ziekte en revalidatie.
Ik heb dan ook nog steeds geen woorden voor een "vriendin" die je dit aandoet!!

Kop op en schouders recht jongedame!!
Je mag met recht trots op jezelf zijn!!

[Buster]

Missy,

Goede raad; ga er niet onder zitten!
Je hebt ook te maken met je eigen risico bijvoorbeeld.
Bescherm jezelf!

[Knibbel]

Hallo Missy, ook ik zit met verbijstering je verhaal te lezen. Ik ben er helemaal stil van. Wat heb jij al veel  akelige ervaringen achter de rug. En wat een sterke overlevingsdrang heb je. Ieder menig andere vrouw had waarschijnlijk al het bijltje erbij neergelegd.

Ik vrees dat ik dat geld niet meer terug ga zien, tenzij ze zelf tot inkeer komt en het terug gaat betalen waar het tot nu toe niet echt op lijkt. Ik heb er ook echt moeite mee om contact met haar te hebben, voel me zo belazerd. Terwijl ik aan het vechten was was zij gewoon geld waar ik niet eens recht op had aan het uitgeven en ondertussen net doen alsof ze het zo met mij en mijn kindje te doen heeft:( Laatste keer dat ik naar haar toe gegaan was (ze neemt nl de telefoon niet meer op tegenwoordig) heb ik mezelf echt in moeten houden om haar niet te slaan oid en nee ik ben normaliter alles behalve aggressief. Dus voor dit moment steek ik mijn energie liever in het oplossen van het probleem ipv haar.

Knap dat je je hebt kunnen inhouden. Het is niet meer dan menselijk dat je zo reageert. Ik geloof dat ik die 'vriendin' alle hoeken van de kamer had laten zien. Ik zou geloof ik zelfs naar de politie zijn gegaan om aangifte van diefstal te doen of in ieder geval bekijken of dat mogelijk is. Want in mijn ogen is het diefstal.

Maar ja, daar schiet jij nu niets mee op. Jouw prioriteiten liggen nu ergens anders.

De andere forumleden hebben je al heel veel antwoord en advies gegeven op je vragen. Het is inderdaad goed dat je niet gaat zitten wachten maar eigen initiatief neemt. Misschien dat de belastingdienst dan inziet dat je goedwillend bent. Hoop is er altijd.

Je hebt nog een lange weg te gaan maar je weet voor wie je het allemaal doet, voor jezelf maar vooral ook voor je kleine lieve schat. Daar zit je kracht en moed. Maar ik geloof wel dat het je gaat lukken, kijk wat je al allemaal overwonnen hebt.

Als ik de macht had stuurde ik je een engel om over jou en je kleine te waken....

Een dikke knuffel voor jou en je kleine man.
El

[missy]

Bedankt allemaal, dit doet me echt enorm goed! Het is ook echt fijn dat er mensen meedenken, als je het alleen probeerd te doen zijn er soms toch dingen die je niet overziet. En idd buster, het is misschien niet slim om onder het vtlb te gaan zitten. Ik kan dan beter dat geld extra aflossen of opzij zetten ipv te hoog in te zetten.

Ik heb al veel informatie gevonden laatste weken, hier en ook gewoon via mijn nieuwe vriend google:P, en ik zie op zich niet zozeer op tegen een gesprek met de BD of met de gemeente, schuldhulp wat dan ook. Ik heb mijn zaken goed op een rij, kan mezelf prima redden in dat soort gesprekken en gezien de vele uitnodigingen voor sollicitaties die ik krijg denk ik dat ik ook wel weer werk zal vinden binnen afzienbare tijd wat het allemaal ietsjes makkelijker zal maken.

Het enige waar ik echt heel bang voor ben is dat ik niet geloofd wordt en ik het stempel fraudeur krijg:( Dan val ik overal meteen buiten de boot voor hulp en ja dan raak ik denk ik alles kwijt want aan een standaard betalingsregeling kan ik niet voldoen, zelfs niet met een baan. Het is mij ook niet helemaal duidelijk nog of je wel toegelaten zou worden tot een traject als de BD toch mocht besluiten dat mijn schuld wegens grove schuld of opzet zou zijn. Ik dacht te hebben gelezen dat dat ook meteen een reden is om niet toegelaten te worden tot een traject. En ja de BD gaat als dat hun oordeel is dan natuurlijk ook nooit meer akkoord met een minnelijke regeling....