The story of Laurentine

Started by Laurentine, Jan 02, 2013, 05:58 PM

Previous topic - Next topic

Laurentine

@Tuthola: Bijzondere bijstand heb ik geen recht op, daarvoor zit ik nog te kort op het minimum.
Ik voel me even niet zo fijn. Heb vanwege het stukgaan van wat apparaten al teveel geld uitgegeven en heb nu nog 5 euro voor de rest van de maand. Dat kan natuurlijk niet. Op mijn spaarrekening staat maar 200 euro en daar wil ik eigenlijk niet aankomen maar het zal moeten. Ik weet het dus echt even niet meer. Mijn gevoel van veiligheid is behoorlijk aan het wegslaan nu mijn eerste levensbehoeften in gevaar komen. Ik zal dan toch de gang naar de voedselbank moeten gaan maken, iets waar ik bewust mee gewacht heb. Heb er even gewerkt als vrijwilliger en had geen goede ervaringen, dit weten zij ook, en nu durf ik ze eigenlijk niet goed onder ogen te komen. Lastig dilemma. Van mijn familie hoef ik niks te verwachten, die liggen er volgens mij niet wakker van. Maar ik wel, meer en meer, en het leven is voor mij steeds meer zijn glans aan het verliezen. Kan eigenlijk helemaal niks leuks meer doen en nu dus ook niet meer eten.
Gelukkig heb ik wel een sollicitatie lopen, hoop zo dat ik wordt uitgenodigd en aangenomen!!
Maar goed, nu zit ik er eigenlijk even goed doorheen. Hoop dat het snel weer licht wordt aan het einde van de tunnel.........

Weegschaaltje

Je kan toch echt niet zonder eten. Ik denk dat je moet kiezen tussen je spaargeld aanspreken of idd de voedselbank. Lijkt mij geen makkelijke keuze voor je. Hoeveel weken heb je nog te gaan voor de volgende geld storting en hoeveel mensen moeten er van eten?

Buster

Laurentine,

Als ik je zo lees maak ik me nogal zorgen.
Heb je iemand in je directe omgeving die je ondersteund?
Je staat voor een behoorlijk zware klus, die kun je onmogelijk in je eentje klaren.
Het jezelf opbeuren kost zoveel energie.

Je hebt nu een budgetcoach, wie weet heeft die idee

geefnietop

Jeetje Laurentien, wat zit je in een rotsituatie. Ik zou zeggen, spreek toch je buffer aan want met 5 euro voor de rest van de maand ga je het echt niet redden. Wat mij zo aan het hart gaat is de houding van je familie. Ik vind dat echt heel erg voor je. Ze zouden je je juist nu moeten steunen. Wat lijkt me dat moeilijk voor je. Zou bijna zeggen kom hier maar eten, maar ja dat gaat ook niet, weet niet waar je woont. Ik hoop echt dat er een klein wonder gebeurt deze maand voor je en dat je misschien ergens nog een meevallertje krijgt.

Is er niemand in je omgeving, vriend of vriendin, die van je situatie af weet en je misschien kan helpen? Het is erg zwaar om dit in je eentje te dragen.

Houd moed!!!

Liefs en een hele grote virtuele knuffel voor je

Laurentine

Nee, niemand ondersteunt me, dat maakt het ook zo ellendig.
Ik voel me momenteel zo rot dat ik echt erg sombere gedachten heb. Dit is zo geen leven.
Zit er ook echt helemaal doorheen nu en voel me zo verdrietig. Ik probeer zelf juist altijd te helpen waar ik kan maar denk nu echt: 'What's in it for me?'

Laurentine

De 20e komt huur en zorgtoeslag en ik woon alleen met een kat die speciaal dieetvoer nodig heeft a 20 euro per maand.

Knibbel

#111
Lieve Laurentine, ik heb echt met je te doen, kind. Vooral omdat je nu de steun van familie of vrienden zo hard kunt gebruiken. Dit zijn van die momenten dat een echte schouder waarop je kunt uithuilen of dat iemand je echt een arm om je heen slaat en zegt: het komt goed schatje, samen slepen wij ons hier doorheen, enorm kunnen helpen. Ik ken dat gevoel. Zoals Buster ook al zei, kan jouw budgetcoach niets voor jou doen? Of ga kijken voor schuldhulpmaatje. Dat geeft je tenminste het gevoel er niet zo alleen voor te staan. Want dit kan zo toch niet doorgaan? En inderdaad: als de keuze hebt tussen verhongeren of je spaarcentjes desnoods gebruiken, denk eraan ETEN moet je. Dit is een urgentiegeval. Die spaarcentjes kunnen op een later tijdstip wellicht weer aangevuld worden. Maar als jij verhongert valt er niets meer te sparen. Probeer echt hulp te vinden. Kun je niet met een maatschappelijk werkster gaan praten? Want dit is niet alleen een financieel probleem.

Lieve kind, ik sla virtueel als een bezorgde moeder een arm om je schouder en geef je een hele dikke knuffel. Hou je sterk en zoek hulp in je omgeving.

“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Laurentine

Dank je Knibbel. Ik heb volgende week een afspraak met de budgetcoach. Daarnaast ga ik al naar een psycholoog maar dit eenzame gevoel gaat er niet door weg.
Verder weet ik er nu ook niet veel meer over te zeggen, voel me leeg.

Buster

Ik gooi er nog een van Libra tegenaan wat betreft je buffer:

"Wat heb je eraan als de teller straks om 0 staat en Laurentien ook?"

Niemand van ons hier kan het alleen.
Het is niet zo gek dat je je somber voelt als er niemand is die je laat zien waar je het voor doet.
Omdat er leven is na de schulden, omdat we zo langzamerhand vergeten wat "normaal" is.
Dat lentezonnetje waar je in kan gaan zitten, met een ros

Libra

Lieve Laurentine,

Ik heb er eigenlijk helemaal niets meer aan toe te voegen wat alle anderen al gezegd hebben.
Behalve dan, draai het eens even om.
En daarmee bedoel ik, hoe moeilijk ook onder de omstandigheden, je hebt wel degelijk iets om nu even dankbaar voor te zijn en dat is je spaargeld!!
Dit zorgt ervoor dat je, ondanks alles, de komende weken toch nog te eten hebt!

En inderdaad, ga lekker naar buiten!
Maak een boswandeling of ga naar het strand en schreeuw alles maar even lekker van je af!!
Lak hebben aan wat "anderen" daarover denken, maar praat tegen die boom/die golven, schreeuw je verdriet er maar uit en je mag huilen.

Ik weet hoe moeilijk het is als dat zwarte gat je dreigt op te slokken en als je je moederziel alleen voelt.
Maar, lieve Laurentine, niemand is ooit helemaal alleen!
Probeer je open te stellen voor de mensen in je omgeving. Dat hoeft niet altijd pers

Laurentine

Dank jullie wel voor de bemoedigende woorden. Ik voel me vandaag al iets beter. Ik ben niet iemand die snel klaagt, dus als ik wel aan de bel trek voel ik me ook echt niet fijn.
Wat mij soms erg raakt is dat ik zelf juist iemand ben die anderen graag helpt en dat dus ook vaak doe, maar dat ik zelf erg weinig hulp krijg. Gelukkig kan ik altijd goed relativeren met humor. Vandaag maar eens lekker mijn huis gepoetst en zo naar buiten, heerlijk weer hier.
I will hang in there maar het is wel pittig.

Knibbel

Fijn te lezen dat het je weer een stuk beter gaat. En inderdaad een opgeruimd en gepoetst huis geeft je innerlijk ook een opgeruimd/vrolijk gevoel en als de chaos (lees: overzicht) weer een plekje heeft krijg je weer de ruimte en rust om verder te kijken. Geniet maar lekker van de frisse lucht en natuur. En geef je een kat een knuffel straks van mij. Heb zelf ook een kater en ik hou ook ontzettend veel van dat dier.

Liefs en dikke knuffel van Knibbeltje
“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

Laurentine

Heb mijn kat een dikke knuffel gegeven Knibbel ;)
Ben blij met de zon die schijnt vandaag probeer wat te relaxen en de boel de boel te laten.
Gisteren wel een vervelende onderbuurman aan de deur gehad die last heeft van mijn laminaatvloer, terwijl ik bijna altijd op blote voeten of platte schoenen loop. Hij wil de woningbouw gaan bellen en dan kan het zijn dat ik mijn vloer eruit moet halen. Ik heb er dikke groene platen onder liggen dacht dat die wel afdoende waren. Dit extra gedoe kan ik er echt niet bij gebruiken. Geeft weer een hoop onrust en heb geen geld voor een nieuwe vloer.
Nou ja, ik wacht het maar af.

Buster

Laurentine, parkeer de buurman even in standje pauze.

Eerst moet hij de stap nog zetten, dan moet de gemeente hem nog serieus nemen en dan komen ze misschien een keer bij je kijken.
Als jij er dikke platen onder hebt liggen kan je er niks aan doen dat de huizen zo gemaakt zijn.
Ga er niet gelijk vanuit dat je iets moet vergoeden.
Hij heeft een probleem, niet jij.

Kijk, loop je nou op klompen de hele dag op Parkzicht muziek te hakken, dan is het een ander verhaal.

Heb je ook zo lekker genoten van de zon vandaag? 

geefnietop

Laurentien, wat ben ik blij om te lezen dat je je een klein beetje beter voelt. Maakte mij wel zorgen om je. Die buurman, ach laat maar even lekker zeuren. Denk eerst maar even aan jezelf. Sommige mensen moeten altijd iets te zeuren hebben. Ik zal heel hard voor je duimen dat je je goed blijft voelen.