even de weg kwijt

Started by geefnietop, Dec 29, 2012, 01:42 PM

Previous topic - Next topic

geefnietop

Hallo allemaal, na hier dagenlang te hebben rondgekeken en veel gelezen, zal ook ik mijn verhaal hier neerzetten, ook om even alles van me af te schrijven. Ik zit er op dit moment behoorlijk doorheen, terwijl ik eigenlijk nooit zo was en heel positief ben ingesteld en juist ik degene altijd ben die zegt "het komt wel goed". Voor mij voelt het nu alsof het niet goed komt. Net op het moment dat ik dacht en zo kan het niet langer en was begonnen met een aflosschema, verteld mijn baas mij dat ie me zal gaan ontslaan, omdat er geen geld meer is...pff grote schok. Het hele afgelopen jaar was een jaar van vallen en opstaan. Ik viel uit met lichte burn-out klachten, toch weer snel aan het werk gegaan, daarna in juli werd mijn oudste dochter ernstig ziek, 5 weken ziekenhuis, waarvan 4 instabiel, toch hierna weer snel aan het werk terug gegaan. Maar merkte dat baas mij overal op afrekende, met als gevolg dus mijn ontslagaanzegging. Kwaad ben ik eigenlijk niet, misschien komt dat nog, maar heel teleurgesteld. Heb me al die jaren zo voor zijn bedrijf ingezet, en heb nu een zwaar jaar, en toch zijn bedrijf weer voorop gesteld, en dan wordt je er zo eventjes uitgeschopt. Maar goed, nu zit ik dus straks zonder extra inkomen. Ik ben 43 jaar en heb het gevoel dat ik geen baan meer zal vinden. Wij hebben een tweede hypotheek die ik versneld wilde aflossen en daarvoor dus druk doende was, maar dit valt dus nu niet meer te behalen. Verder hebben we nog wat kleine nevenschulden, die ik ook probeer versneld af te lossen, maar ook dit valt dus nu niet mee. Ik schaam me eigenlijk wel heel erg. We hadden het de afgelopen jaren heel erg goed, maar toch niet afgelost, stom, en nu ik dus eindelijk een goed aflosschema heb, gooit mijn baas alle plannen om door me te ontslaan. We hebben een hoge rente op onze hypotheek, waardoor de lasten van de hypotheek ook heel hoog zijn. Over 6 jaar is pas de rentevastperiode afgelopen, dus hier kan ik niets aan veranderen. Verder heb ik alle onnodige lasten al afgeschaft. Maar toch als ik alle vaste lasten bij elkaar optel, dan houden we per maand heel erg weinig over. Het huis verkopen is geen optie, want dan blijven we met een restschuld zitten. Ik heb dat al overwogen, maar alle berekeningen die ik erop los laat, halen niets uit. Ik weet het gewoon even niet meer. Ik dacht altijd, ach we hebben nog mijn inkomen, dus het loopt wel los. Maar ja, niets is meer zeker in deze tijd. Ik heb letterlijk een knoop in mijn maag. Sta er mee op en ga er mee naar bed. Zal dit gevoel ooit nog overgaan? Sorry voor het lange verhaal.

Buster

Beste Geefnietop,

Ik kan me voorstellen dat je je verhaal even kwijt moet. 
Wat een rot moment om je baan kwijt te raken.

Even praktisch; heb je recht op WW?
Je kunt 1 maand voor je laatste werkdag de aanvraag procedure in gang zetten.
Doe het in elk geval voor je laatste werkdag, dan word je ook niet gekort.
Ondertussen zit er niks anders op dan bijkomen, moed bij elkaar verzamelen, een CV maken en zoeken.

Hoe is het nu met je dochter?

Hou vol!

geefnietop

Hallo Buster,

Dank je wel voor je reactie. Als het goed is heb ik recht op ww, denk ik. Ik heb voor deze baan voor mijn gezin gezorgd en dus niet gewerkt, omdat ik ook een chronisch zieke dochter heb. Met mijn dochter gaat het momenteel beter. Ik was nu 7 jaar weer aan het werk, weet dus niet hoelang ik recht op ww heb. Mijn baas heeft een aanvraag voor ontslagvergoeding ingediend bij het UWV, maar daar heb ik nog niets van ontvangen. Op 7 december heeft hij het mij verteld. Dus dit duurt wel erg lang. Hij stuurde nog een kerstkaartje, fijne feestdagen, hoe wrang! Ondertussen zit ik nu dus in de zw omdat dit echt de klap was die me knock-out heeft geslagen. Er is heel veel gebeurd, maar ja kan niet alles hier opschrijven. Ik hoop maar dat er snel duidelijkheid komt hierin.

sacredfour

geefnietop,
Laat de ontslagvergoeding niet over aan je baas. Ben je lid van een bond , ga daar informeren wat de juiste ontslagvergoeding is, zoek anders op het internet waar je recht op zou hebben.
De menselijke geest die tijd en ruimte in het leven geroepen heeft om een model te creëren van het bestaan, is zijn werkelijke aard vergeten. Hij is het model geworden.

Libra

#4
Beste Geefnietop,

Pfff......tja, wat kun je hierop zeggen ???
Behalve....., zo zuur....!!!

Fijn om in ieder geval te lezen dat het met je dochter beter gaat!

Even praktisch: naast de ontslagvergoeding, heb je je ontslag al zwart op wit gekregen? Zo ja, inderdaad direkt aanmelden bij het UWV!! Er staat een maximale verwerkingsperiode van 8 weken voor en zo voorkom je inderdaad dat je in een (financieel) gat valt.

Maar even wat anders, je werkt inmiddels 7 jaar voor deze baas? Wat voor contract heb je? Als je een contract voor onbepaalde tijd hebt, moet je baas een ontslagvergunning voor je aanvragen bij de kantonrechter! En dus NIET bij het UWV!
Ik zou dus voorlopige even in de ziektewet blijven als ik jou was en inderdaad met behulp van een bond (als je daarbij aangesloten bent) of met behulp van het Juridisch Loket of Sociaal Raadslieden eens even heel goed naar je RECHTEN kijken!!!

Dus niet zomaar zonder slag of stoot akkoord gaan met dit aangekondigde ontslag!!

Heel veel succes en sterkte met alles!


lotte

hoi geeftnietop,

ik heb weinig zinnigs toe te voegen aan mijn voorgangers, je hebt een verstandige zet gedaan door hier je verhaal te doen. Er zwerven hier heel wat deskundigen op allerlei gebied rond... maak daar gebruik van, en doe er je voordeel mee.

Heel veel sterkte en probeer de moed er in te houden.


geefnietop

Een ontslagvergoeding zal er waarschijnlijk niet inzitten. Hij heeft ontslag aangevraagd bij het UWV op bedrijfseconomische gronden. En heb gehoord dat het UWV dat meestal wel toekent. Dus hij komt op deze manier snel en goedkoop van me af, helaas. Helaas geen bond, geen cao, was een klein kantoor waar ik werkte. Ik wordt zo moedeloos van al die mensen die gaan zeggen dat ik waarschijnlijk niet meer een andere baan vind. Ik wil juist positief blijven, maar de moed zinkt me echt in de schoenen. 1 ding leer je weer en dat is dat je weer terug wordt gegooid naar de basis. Nu weet je weer wat het allerbelangrijkste is in het leven en dat is je familie en alle andere mensen die je dierbaar zijn en dat je moet genieten van de kleine dingen in het leven. Soms heb ik het gevoel dat sommigen dat wel eens vergeten.  Ook ik was dat soms wel even kwijt, moet ik eerlijk bekennen. :-[ Maar ja, daarmee verdwijnen de geldproblemen niet. Heel fijn dat je hier even je hart kunt luchten en dat je weet dat je niet alleen staat. Heel erg bedankt daarvoor.

geefnietop

las nog even mijn post, ik bedoel alle mensen in mijn omgeving die dan gaan zeggen, dat ik waarschijnlijk nooit meer een baan vind.

Libra

Beste Geefnietop,

Zelfs als jouw ontslag op bedrijfseconomische gronden aangevraagd is, wil niet zeggen dat je totaal geen rechten meer hebt!!

Ik weet dus niet wat voor een contract je had, maar ik zou, als ik jou was, niet zomaar de handdoek in de ring gooien!

En natuurlijk is het in het huidige economische klimaat niet fijn om nu je baan kwijt te raken en zal het niet makkelijk zijn een nieuwe baan te vinden.
Maar ook daar geldt, ik weet niet wat voor werk je doet, dus ook dat is moeilijk in te schatten.

Mijn komplimenten voor hoe je er instaat!
Inderdaad, goed voor ogen houden wat belangrijk is!
En doemdenkers......ach, die vind je overal. ;)
Helpt het? Nee!!! Dus blijf jij maar trouw aan je eigen gevoel en je eigen optimisme.

Heel veel succes!!

Buster

Positief is altijd goed, of het nou om een banksaldo gaat of over een gevoel ;)

En eerlijk is eerlijk soms zakt de moed je wel eens in de schoenen als je naar werk op zoek bent.
Aan de andere kant,.. er zijn wel vacatures. Nu nog gekozen worden.

En ik sluit me helemaal bij Libra aan.
Ga onderzoeken wat je rechten zijn, je baas zal ten alle tijden op zoek zijn naar de goedkoopste optie, logisch, hij dek ook vanuit zijn eigen portemonnee, dat mag jij dus ook doen.

Hou vol!

geefnietop

Allereerst iedereen een heel gelukkig, gezond nieuwjaar toegewenst met hopelijk voor velen minder zorgen.

Sorry dat ik zo laat reageer, maar zit er de afgelopen dagen best wel doorheen. Heb al zoveel verschillende berekeningen gemaakt, maar het komt allemaal op niets uit. We houden gewoon bijna niets over als alle vaste lasten en de betalingen aan de schulden er van af gaan. Ik hoop dat ik nog een ww-uitkering zal krijgen en dan probeer ik de schulden zoveel mogelijk naar beneden te brengen. Maar ja het is een hele berg..pfff. De hoogte van de hypotheekrente is wat ons zo nekt. Maar dat kan ik de aankomende jaren nog niet laten veranderen. En het huis verkopen is ook geen optie, blijven met een restschuld zitten dan. Nou ja ik zie wel waar het schip strandt. Zal er alles aan doen om zo zuinig mogelijk te gaan leven en straks misschien toch nog een baan vinden.

Laurentine

Dag geefnietop,

Ik ben zelf net nieuw op dit forum maar wil je heel veel sterkte wensen, je zit echt in een lastig parket en ik begrijp dat je het er moeilijk mee hebt.
Als ik jou was zou ik eea toch nog maar even heel erg goed nagaan wat betreft het UWV, ga er anders heen. En anders naar Sociale Zaken gaan in je gemeente.
Sterkte en toch een fijne avond!

Laurentine

Buster

Beste geefnietop,

Opstarten met aflossen is slopend, dat is zo herkenbaar.
Al was het maar omdat je steeds voor keuzen komt te staan die best pijnlijk zijn.
Elke keer als je denkt; het kan niet zuiniger, dan moet er toch weer ergens iets geschrapt worden.

Ik kan alleen mar zeggen; het is een proces en het voelt steeds minder zwaar.
Daarmee bedoel ik, de rotte dagen worden steeds minder, maar verdwijnen nooit helemaal.

Hou voor het aanvragen vaan een WW uitkering even rekening met de tijd.
Ben je namelijk een dag te laat word je 2 maanden gekort.
Je hebt er wel je laatste loonstrook gegevens voor nodig, dus dat is even afwachten.
Maar het aanvragen kan al vanaf  een maand voor je laatste werkdag.
Het invullen is even puzzelen met data van oude werkgevers.
Neem er de tijd voor, want binnen het half uur lukt het niet, is mijn ervaring.

Hou vol!

Knibbel

#13
Hallo Geefnietop,

Hier nog een 'nieuweling' op dit forum. Zoals Buster al aangeeft: ieder begin is ontzettend moeilijk, zeker als het bijna een onmogelijke taak lijkt. Dat kan ik beamen. Je zult op dit forum heel veel adviezen en steun vinden, die je op weg helpen (net zoals ik heb mogen ervaren). Als je maar voor ogen houdt dat je er komt, hoe zwaar het ook is.

Ik herken de situatie waar je in zit. Ook wij kunnen onze hypotheek niet veranderen. Ook ben ik in salaris meer dan de helft achteruit gegaan. Het is nu ook roeien met de riemen die we hebben. Maar ik begin langzaam aan erin te geloven dat ik er kom.

Je zult het nu misschien nog niet zien, maar je komt er wel.


“Nothing ever goes away until it teaches us what we need to know” Pema Chodron

geefnietop

Dank jullie wel voor jullie reacties...de moed zakt me inderdaad soms in de schoenen als ik het lijstje vaste lasten naast het lijstje inkomsten leg en dan nog maar te zwijgen over de aflossing van de schulden.

En ik had zo gehoopt op een nieuw begin en frisse moed, maar gisteren is mijn vader met een hartinfarct opgenomen in het ziekenhuis en dan staat je wereld weer op z