als vrienden uit elkaar .....nu mijn grootste vijand

[mamavantwee]

hallo allemaal,
ik ga proberen mijn hele verhaal neer te zetten...
in 2001 ben ik getrouwd, hij had schulden bij aangaan van het huwelijk maar ik dacht daar niet bij na we werden samen oud.... helaas bleek mijn exman niet de man van mijn dromen ik was veel weg voor mijn werk en als ik thuis kwam dan was ik blij dat ik weer weg kon. samen kregen we een dochter, dit was de reden dat ik het gezinnetje blijf spelen. mijn ex en ik hadden een broer en zus relatie dit was voor mij de reden om de scheiding aan te vragen, we gingen uit elkaar en hij ging een paar straten verder wonen, ik bleef in ons koophuis en onze dochter zouden we delen.

een paar maanden later bleek mijn hele huwelijk een leugen, onze dochter was blij dat papa weg was en vertelde dat hij aan haar had gezeten, ik melde dit aan mijn ex en hij begon direct de derder wereld oorlog tegen mij, ik was gek, mijn ouders waren geschift en ik projecteerde mijn jeugd op mijn kind. Kortom niet echt leuk. helaas bleek mijn kind gelijk te hebben met als gevolg rechtzaken om de ouderlijke macht te beindingen en geen bezoekregeling meer hij bleef doorgaan dus ten slote een straatverbod en bemoeienis van de raad voor de kinderberscherming.

wat heeft dit nu met schulden te maken... laat ik nu net een kinderopvang hebben en een debiele ex op loopafstand, kortom controle na controle en het regenede anonieme klachten, nu snap ik het allemaal wel maar toen ik er middenin zat verloor ik wel wat overzicht.

mijn ex bleek al een jaar voor onze scheiding mensen te benaderen met negatieve verhalen over mij en ook bij alle instanties had hij al een boekje met leugens opengedaan. uit eindelijk is mijn bedrijf in 2009 gesloten wegens kindermishandeling, ik natuurlijk pissig en de waarheid wetend ben direct gaan procederen, de zogenaamde kindermishandeling was een botbreuk van mijn dochtertje van 2 opgelopen bij een oppas terwijl ik niet in de buurt was. mijn naam en mijn bedrijf heeft de tv en alle kranten gehaald dus doorgaan was onmogelijk dat was wel duidelijk.

toch ben ik gaan strijden voor mijn gelijk en heb ik gewonnen zowel bij de meervoudige kamer als bij de raad van state, dit had nooit mogen gebeuren...... leuk maar vergoeding van de schade is tot op de dag van vandaag niet gebeurt.

mijn fijne ex die overduidelijk de hand heeft gehad in dit hele gedoe , zijn naam en telefoonnummer stonden wel opvallend vaak bij de ingediende verhalen. hij bleek ook na onze scheiding zijn eigen verplichtingen die op zijn naam stonden die hij had aangegaan tijdens ons huwelijk niet te betalen, dus lang leven de gemeenschap van goederen, ik moest hiervoor opdraven. maar ik had niet, zat compleet aan de grond.

door de hele rechtzaak rondom mijn bedrijf ben ik dik 2 jaar bezig geweest met rechtzaken voeren en kreeg ik na 15 maanden een bijstandsuitkering, hiervan kon ik onmogelijk mijn lasten betalen en de achterstanden inlopen al helemaal niet, wel lag er loonbeslag op mijn uitkering vanwege de schulden van mijn ex.

ex is in maart 2011 in de wsnp gegaan, heeft nooit een cent alimentatie voor ons kind betaalt en heeft nu sinds drie maanden loonbeslag tijdens de wsnp wegens nieuwe kinder-alimentatie schuld.

door het verlies van mijn bedrijf en het verlies van inkomen en geen mogelijkheden tot woonkostentoeslag kon ik de hypotheek niet meer betalen en de gemeente die mijn schade moest vergoeden betaalde geen voorschoten zou mijn woning geveild worden, de hypotheek stond nog op twee namen maar het echtscheidingsconvenant bedeelde de woning aan mij toe. dat mijn ex in de wsnp zat hielp ook niet, omdat ik al jaren een straatverbod had tegen deze fijne man kon ik de woning niet eerder verkopen dacht ik want ik wist niet waar hij naartoe was gegaan en sprak hem al jaren niet meer.

op 25 mei 2011 was de uitspraak van de raad van state op 24 mei 2011 is mijn woning geveild....

al met al zit ik nu met een schuldenpost van 360.000 waarvan 225.000 de woning schulden zijn, de rest is een lening van mijzelf van 35.000 en dan komt de erfenis van mijn ex-man erbij.

na alle toestanden met de woning ben ik met veel pijn en moeite verhuisd naar een andere omgeving 40 km van de plek waar ik eerder woonde, eindelijk een nieuw begin met een hoop oude ellende erbij.

ik heb heel lang gehoopt dat de gemeente nu eindelijk ging betalen want zij zijn verantwoordelijk voor dit slachtveld en moeten de schade vergoeden....... het geduld van de schuldeisers is op dus ben ik naar de schuldhulp gestapt, en de meeste schuldeisers doen niet moeilijk maar de hypotheek verstrekker die de woning ver onder de executie waarde heeft verkocht en al beslag heeft laten leggen op mijn schadevergoeding en op mijn salaris wil niet meewerken...... nu is dan de aanvraag wsnp de deur uit.

ben ik ter goeder trouw geweest of dom en naief..... kom ik de wsnp in of mag ik de komende 50 jaar bang zijn voor deurwaarders, ik wil mijn beide dochters een toekomst bieden, ik was net weer een beetje op weg met een leuke baan en leuke woning en voelde me weer een beetje gelukkig.......

ben ik dom geweest of was het gewoon domme pech....
gelukkig is geld relatief, ik ben dan wel alles kwijt maar mijn dochters heeft hij niet kunnen afpakken en dat houdt me op de been.

[Libra]

Lieve Mamavantwee,

Wat kun je na zo'n verhaal in hemelsnaam schrijven........

Behalve dan dat ik heel blij ben dat deze man uit jouw leven is, maar bovenal uit het leven van je dochters!

Dom en na

[mamavantwee]

Dank je Libra,
Gelukkig kan ik nu zeggen dat ik mijn gevoel van woede en wraak willen nemen een plek heb kunnen geven. Ik denk nu het is maar geld het allerbelangrijkst  in mijn leven zijn mijn twee dochters die pakt hij me toch echt nooit af.
Al met al heb ik het geluk gehad dat ik me erdoorheen heb kunnen slepen en me niet gek heb laten maken. Ik heb te eten huur een woning die ik helemaal leuk vind en mijn meiden zijn gelukkig en die geld toestanden gaan over eeb tijdje definitief uit mijn leven.
Maar een man in mijn huis......nee dat nooit meer

Liefs, mama van twee

[Buster]

Lieve Mama, ik heb je verhaal gisteren ademloos zitten lezen en ben er een beetje stil van.

En al heb ik er geen woorden voor, wilde je wel laten weten dat ik met je meeleef.
Die meiden van jou, die boffen maar!

[lotte]

lieve mama van 2,

stilte, niets anders dan stilte... kan ook niet anders, want je verhaal heeft een behoorlijke impact.
Je kinderen mogen zich gelukkig prijzen met een moeder zoals jij!
Het is maar geld, dat zeg ik ook altijd, wanneer ik weer naar de cijfertjes te krijgen.

Door jouw verhaal prijs ik mezelf maar weer eens heel gelukkig. Ik heb het zo slecht nog niet..

Ik wens je heel veel succes en wijsheid, om dit klusje te klaren... en o ja, wees welkom bij de club 

[mamavantwee]

Bedankt voor jullie lieve woorden, er is een klein kansje dat ik hulp krijg uit onverwachte hoek. Een journalist die al eerder een verhaal in de vakbladen heeft geschrevrn over mijn situatie heeft me vrijdag gebeld. Ze willen mijn verhaal opnieuw onder de aandacht brengen, de bewuste wethouder zit namelijk nu in het kabinet rutte, publiciteit zou mijn schadevergoeding kunnen bespoedigen.
Ik reken op niets .....

[Libra]

Alle kleine beetjes hulp zijn meegenomen!!!

Ik duim voor je dat dit een positief effect gaat krijgen!

Succes en liefs

[ania]

wow zeg! wat een verhal..en ik maar denken dat wij zo veel problemen hebben,respect meid!
gewoon geloven dat ooit goed komt dat moet toch keertje gebeuren doe ik ook 

[sacredfour]

maar de hypotheek verstrekker die de woning ver onder de executie waarde heeft verkocht en al beslag heeft laten leggen op mijn schadevergoeding en op mijn salaris wil niet meewerken..

Als het huis per executieveiling is verkocht verliest de bank het recht op executie voor de restschuld. De bank zal dan eerst naar de rechter moeten stappen voordat er beslag gelegd kan worden.
Er heerst hier wel enig misverstand over. Ook bij juristen. Is er een rechtszaak  geweest?