Als jongere in de shit.

[Quatorze]

Hallo allemaal.

Ik ben Quatorze en nieuw op dit forum.
Het leek me slim me eerst voor te stellen en dat moet hier geloof ik?

zoals wellicht velen hier wil ik mijn identiteit niet openbaar maken.
Mocht iemand mijn situatie en dus mij herkennen, wil ik je verzoeken dat via pb uit te spreken en niet openbaar op dit forum.

Dit word geen leuk verhaal om te typen merk ik.
Wil niet meer terug naar de negatieve spiraal van gevoelens waar ik lange tijd in zat.

Hoe begin ik?
Ik ben een dame in de leeftijd tussen de 20 en 30 jaar.
Mijn schuld is om en nabij de -25.000 euro.

Voor velen misschien een stuk minder groot dan hen schuld, of minder ernstig, maar voor mij persoonlijk wel een ramp.

Het is moeilijk om uit de details te blijven i.v.m. mijn anonimiteit.
Laat ik het er op houden dat het begonnen is toen ik ziek werd, rond mijn 18e.
Met ziek bedoel ik geestelijk ziek: Een burn out, sociale fobie, een depressie, een heel heftige relatie, werkloosheid, verstoord gezinsleven van huis uit en nog wat persoonlijke zaken.
Het begon met geen post openmaken of wegleggen voor later.
Verhuizen en rekeningen kwijtraken, etc.
Kortom; de kop in het zand steken en geen zorg dragen voor financiën.

Toen ik werkloos werd is al mijn spaargeld opgegaan aan levensonderhoud.
Omdat ik dacht snel weer aan het werk te zijn en geestelijk niet capabel was om een werkloosheidsuitkering
aan te vragen heb ik dat gedaan.
Achteraf het domste ooit, maar okee.
Toen mijn spaargeld op was heb ik een half jaar van de zorgtoeslag geleefd.
Dat is 70 euro per maand.
Je kan je zo inbeelden dat als je zelfstandig woont, dat voor je huur niet genoeg is, maar voor je levensonderhoud ook niet.
Toen dat eenmaal stopte door niet kunnen betalen van de zorgverzekering, heb ik 1,5 maand op statiegeldflessen geleefd.
At bij vrienden een paar keer per week en af en toe kreeg ik een tientje krijgen van een hulpverlener.
Destijds woonde ik op kamers en pikte dan regelmatig een boterham van een huisgenoot uit de vriezer.
Wat ik verder deed?
De hele dag slapen, mezelf opsluiten in het donker door paniekaanvallen en angst aanvallen. Pas 's nachts kwam ik tot leven want dan voelde ik me enigszins veilig.
Ik heb op de rand van leven en dood gestaan.
Had alles al in kannen en kruiken, en ik heb geluk gehad dat ik de juiste mensen om me heen heb gehad op het juiste moment.

Bovenstaande is niet bedoeld om medelijden te wekken, verre van zelfs.
Het was mijn leven.

Gelukkig is die malaise voorbij grotendeels.
Er zijn nog wat punten waardoor ik niet in staat ben om te werken op dit moment.
Ik werk er hard aan om weer mee te kunnen doen in de maatschappij.

Belangrijk, ook voor mijn geestelijke gesteldheid, is dat ik een bewindvoerder heb aangesteld (vrijwillig) dus over bankzaken hoef ik me geen zorgen meer te maken.
En mijn bewindvoerder zorgt dat ik ben aangemeld bij de schuldsanering en ook dat zijn lopende zaken.
Daarnaast mag ik elke week naar de voedselbank voor een pakket en ook dat is een welkom extra iets.

Door alle ellende heb ik mijn school niet kunnen afmaken en ik hoop dat ik met hulp van de overheid/gemeente toch een opleiding kan doen om een diploma te krijgen.

Aankomende jaren zullen zwaar worden, maar niks vergeleken met mijn verleden, daar ben ik van overtuigd.
Het heeft lang geduurd voordat ik dat alles een beetje op de rit had geestelijk (met hulp van derden.)
Ik weet nu dat er mensen bestaan die zo goed zijn, dat ze je belangeloos willen helpen.

Waar ik het meeste moeite mee heb is de manier waarop mensen naar je kijken.
Door mijn geestelijke gesteldheid ben ik vaak afspraken niet nagekomen, en ik begrijp heel goed dat dat not done is.
Maar dat behoort voor mij nu wel tot het verleden.
Merk dat er nog steeds mensen in mijn omgeving zijn die dat handelen nog op de huidige "mij" betrekken.
Wie weet veranderd dat ooit nog, en anders niet.
Heb geleerd daar niet meer wakker van te liggen, al is dat soms makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Ik wil niet dat mensen een etiket op je plakken, maar kom je daar überhaupt wel onderuit?

Een ander punt waar ik mee zit, zijn relaties op liefdesgebied.
Hoe kan ik gedurende deze jaren ooit een relatie aangaan?
Wie zit er te wachten op een dame die in de schuldsanering zit, en op iemand die geen geld heeft voor etentjes, uitjes, etc.?
Wanneer vertel je iemand hoe de vork in de steel zit, en hoe vertel je dat?

Ik hoop op dit forum met andere mensen in soortgelijke situaties in contact te komen om ervaringen uit te wisselen.

Bedankt voor het lezen tot zover.
Quatorze.

[Buster]

Hoi Quatorze,

Welkom bij het forum.
Net als jij willen we allemaal anoniem blijven. Dus dat snap ik
We proberen elkaar door de rotdagen heen te slepen en de overwinningen met elkaar te vieren.
Gewoon omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten of hebben gezeten.

Ik hoop dat jij hier ook je ei kwijt kan.

[Turfje]

Welkom Quatorze op dit forum.

Dat mensen je nu nog bekijken naar hoe je WAS, is heel herkenbaar.
Zelf heb ik ook psychisch flink in de knoop gezeten maar nu gelukkig niet meer.
Alleen schijnen veel mensen te denken: Eens gek, altijd gek. Ze nemen je niet serieus helaas.

Fijn dat je hulp hebt bij de financien, ik hoop voor je dat het allemaal in orde komt.

Turfje.

[tinkelbel]

een goedemorgen Quatorze

Een heftig verhaal om op de vroege morgen te beginnen.

't Forum bestrijkt heel Nederland en de kans dat iemand jou hierin herkent zal miniem zijn maar om anoniem te blijven is heel verstandig..

Wat ik met name uit je verhaal lees is dat je waarschijnlijk niet eens beseft hoe sterk je eigenlijk bent!! en natuurlijk..je hebt hulp gehad maar jij hebt de treden beklommen uit die o zo diepe put en daar mag je geweldig trots op zijn!!!!

Ik mag hopen dat je in het circuit van de geestelijke gezondheidszorg zit en dat er vandaar uit een diagnose gesteld is....wellicht kun je deze diagnose aan de mensen om je heen vertellen en wat zij daarmee doen is aan hun....zij kunnen een oordeel vellen uit onwetendheid maar er zijn ook mensen, die er toe doen, die je waarderen en steunen om wie je bent. Oordelen zul je altijd houden, dat zit in de mens maar 't gaat erom hoe jij over jezelf oordeelt!

Kijk in de spiegel en zeg tegen jezelf....."..ik ben mooi en sterk.." van binnen en buiten


Een hele fijne dag..hou je goed meid

[Libra]

Welkom hier Quatorze!!

Heel begrijpelijk dat je anoniem wilt blijven en wat dat betreft ben je hier aan het juiste adres.
Ongeacht je leeftijd of hoe je schulden ontstaan zijn, hier zul je geen etiketje opgeplakt krijgen.
Wij zijn tenslotte allemaal (ex) schuldenaren hier en weten als geen ander hoe je in een dergelijke situatie verzeild kunt raken.
Veel dingen zijn dan ook heel herkenbaar!

Vaak moeten mensen eerst op de bodem van die put belandden, wil de weg omhoog ingezet kunnen worden.
Dat is precies wat je gedaan hebt en daarvoor verdien je alle lof!
Natuurlijk is het heel belangrijk dat je op dat moment de goede mensen om je heen hebt, maar het getuigt van ongelooflijke moed om die uitgestoken hand(en) aan te pakken, de dingen onder ogen te zien en ermee aan de slag te gaan.
Je mag dus heel erg trots op jezelf zijn!

Je bent een hele sterke dame!
En op de manier zoals je nu bezig bent, zul je zeker uit die put komen en eens een schuldenvrije toekomst hebben.
En weet, er zijn geen rare of domme vragen, dus voel je niet bezwaard om die hier neer te zetten.
Ook hebben we geen lijm voor etiketjes!
Je bent goed zoals je bent en je zult hier zeker niet veroordeeld worden.

[Quatorze]

Wauw, wat een lieve reacties allemaal, dank jullie wel!

Ik merk aan mezelf dat doordat alles geregeld is qua financi

[lotte]

Hoi Quatorze,

wees welkom hier, je zult merken dat het schrijven hier bijzonder helend en rustgevend werkt... 

Veel van hetgeen dat je beschreven hebt bevat herkenningspunten voor ons allemaal, dus je begeeft je op de juiste plek.

Om hier je verhaal te schrijven, is al een mega grote stap, de schaamte voorbij zeg ik altijd maar. En dat je er anderen over durft te vertellen is een nog grotere overwinning.

Ik zeg, je bent super goed bezig dame! En van harte welkom in ons midden...

[Vlinder307]

Van harte welkom Quatorze, 

Ik vind het ontzettend dapper van je om de eerste stap te zetten om hier te schrijven.
Je bent nog zo jong en juist voor jou liggen alle mogelijkheden nog open ...
Maak alsjeblieft nu de start om aan je problemen te werken dat scheelt een hoop ellende in je volgende levensjaren!
Samen met ons moet dat lukken je staat er niet alleen voor ik kan je zeggen dat ik zonder dit forum nu al in een burn out gezeten had en dat allemaal te danken aan alle lieve mensen hier!!
Ook ik sta in het begintraject dus het is nog hard vechten..

Samen staan we sterk!

Liefs Vlinder..

[Bloem2]

Hallo Quatorze,

Wat heb jij je kop goed weten boven water te houden!
Volgens mij besef je niet eens hoe sterk je wel bent.

Als je de zaken stap voor stap aanpakt krijg je rust en regelmaat.
Zoals je zelf al schrijft: je bent niet de enige met schulden en hoeft je
daar niet voor te schamen. Het is jammer dat het zover is gekomen maar..
je pakt het nu aan