Mijn verhaal over mijn schulden

[moederbeest4]

Libra

Wat wordt ik vrolijk van je updates!!!
Je positieve berichten geven moed aan anderen.
Je bent n topper!!!

[Knibbel]

Lieve Libra, die updates van jou worden steeds beter en beter..... en ik duim voor je dat het 'groene licht' van het UWV niet lang op zich laat wachten!!

[Boeddha]

put the hands in the air!!

Leuk he,.ik zit inmiddels op 1090 ;-)

jullie, jij en Buster zijn kanjers!!

[Libra]

Lieve allemaal,

Maar weer eens even een update van mijn kant.

Gisteren zat ik exact 7 maanden!! in de WSNP.
En de teller staat vandaag op.......880!
Ja, ja, time flies when you're having fun!!

Ook de overgang van de wekelijkse Ziektewet-uitkering naar de maandelijkse WIA-uitkering is zonder problemen verlopen.
In eerste instantie keek ik wel met argusogen en lichtelijk pijn in mijn buik naar mijn bankrekening, omdat het saldo er opeens wel heel anders uitzag!
Ik was gewend dat er gemiddeld aan het einde van de week een positief saldo van â,¬ 200,00 stond, nu stond er opeens nog maar â,¬ 20,00 op mijn rekening in de laatste week voordat er weer geld gestort zou worden.
Ik stond er alleen even niet bij stil dat alles al betaald was en dat de rekeningen voor de volgende maand gewoon betaald konden worden van de nieuwe uitkering.
Ach ja,...... aldoende leert men!

Ook viel het eerste halfjaarlijkse voortgangsverslag van mijn bewindvoerder in de bus.
Na het uiteindelijk twee keer helemaal uitgeplozen te hebben, begreep ik dat ik een voldoende op mijn rapport had gekregen.

Er staan alleen wel een aantal punten in waar ik het niet helemaal mee eens ben.
Zo staan er bijvoorbeeld in de schuldenlijst nog altijd een paar posten van de Belastingdienst, die ik in de tijd tussen het mislukken van het minnelijk traject en de toelating tot de WSNP wel helemaal afbetaald heb.
Die schulden heb ik dus niet meer en daar heb ik ook bewijzen van.

Nu zal men misschien zeggen "waar maak je je druk over?, je zit tenslotte toch al in het WSNP traject", maar ja, ik heb ze al betaald en de Belastingdienst staat erin als preferente schuldeiser met een dubbel percentage!
Ik zou dit dus wel graag aangepast zien.

En voor de rest?
Het leven kabbelt voort en op zich valt er prima te leven in een WSNP traject.
Betekent dit dat het "appeltje-eitje" is?
Nee, zeker niet!!!!!
Ook ik heb de afgelopen 2 maanden een behoorlijke dip gekend.
Periodes waarin ik het helemaal niet meer zag zitten en mezelf afvroeg wat de zin van dit alles was.
Diepe "soulsearching" bij mezelf waar deze gevoelens vandaan kwamen en wat ik hieraan zou moeten doen.

Zoals velen van jullie inmiddels weten ben ik een Ajax-fan in hart en nieren.
Op die fantastische dinsdagavond waarin Ajax op weergaloze wijze, die elke "voetballiefhebber" aansprak, Barcelona versloeg verkeerde ik alleen maar in een staat van euforie, totaal onbewust van het drama wat zich in de Arena had voltrokken, toen die man van de tribune viel.
Het enige wat me op dat moment wel onbewust opviel, was dat de F-side niet "ontplofte" zoals ik verwacht had bij het tweede doelpunt van Ajax.
Mijn hiep, hiep, hoera-stemming sloeg die volgende woensdagochtend volledig om toen ik in mijn mailbox en op mijn Facebookpagina al die berichten over wat er gebeurd was voorbij zag komen.
Ik kreeg letterlijk het gevoel alsof ik een stomp in mijn maag kreeg en deze berichten kwamen keihard binnen.
Ik voelde me letterlijk ziek worden van ellende.
En waarom?
Waarom had dit zo'n enorme impact op me?
Die man was tenslotte een wildvreemde voor me.

Ik merkte dat ik op het randje van een depressie stond en voelde me diep wanhopig en heel verdrietig.
En toen kwam daar ineens het inzicht.
Het had me zo diep geraakt omdat het te maken had met verlies.
Het mogelijke verlies van een dierbare.
Een verlies wat ik zelf een aantal jaren geleden heb meegemaakt en wat ik nog helemaal niet verwerkt heb, laat staan de plaats gegeven heb waar het thuishoort, namelijk in het verleden.
Ik draag het elke dag nog bij me, soms bewust, soms onbewust.
Maar het is wel degelijk iets waar ik mee zal moeten afrekenen, wil ik volledig in het hier en nu kunnen (gaan) leven.

Het was de befaamde druppel, want het afgelopen jaar was voor mij heel zwaar geweest.
Want eindelijk "mocht" ik na 7 jaar "vechten" tegen het schuldenmonster "het bijltje erbij neergooien" en kwam de relatieve rust van geen schuldeisers meer die op je deur kunnen kloppen.
Maar ook een jaar waarin ik te maken kreeg met heel veel ziek en zeer in mijn direkte omgeving en waarin ik bijna mijn zwager verloor die een hartinfarct kreeg.
Mijn zwager die me zo na staat en die, na de scheiding van mijn ex-man, een tweede vader werd voor mijn dochters.
Ook daar kwam weer datzelfde "verlies" om de hoek kijken.

Dat inzicht gaf me wel weer enigszins rust en maakte dat ik ook weer kon genieten van de heerlijke Sinterklaasavond met mijn kinderen en kleinkinderen en dat ook de afgelopen Kerstdagen weer dagen werden met een gouden randje.
Ik kon het verdriet loslaten, in de wetenschap wat ik hieraan moet doen en hoe ik dat moet doen.

Toen tenslotte ook nog het bericht kwam dat het goed gaat met die man die gevallen was en dat zijn genezing voorspoedig verloopt werd het weer lichter in mijn hart en heb ik weer rust in mijn hoofd gekregen.
Neemt niet weg dat ik nu weet dat hier werk aan de winkel geboden is.
Dat is tevens mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar.
De "rommel" uit het verleden opruimen.

Ik kijk dan ook uit naar het nieuwe jaar waarin ik (letterlijk) een nieuwe, frisse start mag maken voor de rest van mijn leven.
Een nieuw jaar waarin ik weer volop mag genieten van mijn kinderen, mijn kleinkinderen en familie en alle fijne en leuke dingen weer met hen mag beleven.
Een nieuw jaar waarin ik straks in mei mag vieren dat ik een derde van het traject afgesloten heb.
En ook een nieuw jaar waarin weer volop kansen komen om mensen te mogen helpen, zowel hier op het forum als in mijn direkte omgeving.

Mijn wensen voor het nieuwe jaar zullen misschien als na?ief en onrealistisch bestempeld worden, want ik zou zo graag in een wereld willen leven waarin geen oorlog en geen armoede meer is.
Maar toch....... hoe klein en nietig wij ook als individu zijn in die hele grote wereld, ieder voor zich kunnen we daar toch een steentje aan bijdragen.
Bijvoorbeeld alleen al op dit forum.

Ik wens jullie allemaal een fantastisch Nieuwjaar!

Heel veel liefs.

[tuthola]

Lieve Libra, een mooi bericht van jou en vooral de nadruk legt op de positieve gebeurtenissen naast een leven in de WSNP. Zoals je zelf al schreef heb je fijne mensen om je heen die het allemaal dragelijk maken om het vol te houden.
Ik hoop dan ook dat je 2014 met een nieuwe frisse moed je spoken uit het verleden achter je kan laten al zal dit rondom de feestdagen altijd een moeilijk hoofdstuk zijn waar ik zelf ook moeite mee hebt en met ons vele mede lotgenoten die hier meer moeten omgaan.

Ik weet natuurlijk niet wat jou inkomen is in de WIA maar bedacht me of jij niet in aanmerking kan komen voor een verkort traject daar jou situatie waarschijnlijk er ook niet beter op word de komende tijd, mischien heb ik dat mis maar hoor graag van je hoe of wat.

Heel veel liefs en mogen je positieve instellingen  uitkomen zodat je emotioneel alvast met een schone lei kan beginnen.

P.s. ik ben ook Ajax fan door mijn zoons.....het dak ging er bijna af dat ze van barca gewonnen hadden, op naar de WK 

[chapter]

Super libra.
Ik vind de boedel betalingen ook een groot feest
Vriendin die meekijkt zei best zonde 3000 deze maand naar boedel maar ik doe het met heel veel plezier.
Ik zag dat je bent afgekeurd met rugklachten. Is er ook mogelijkheid wat jij weet om je te laten keuren om niet te hoeven voldoen aan sollicitatie plicht zodat 28 uur genoeg is
Ik merk dat het 36 uur werken en/of solliciteren zijn tol eist zowel fysiek als geestelijk.
Fysio geeft ook aan dat klachten blijven rouleren als ik zo door ga.
In januari is mijn rug vast gezet omwille van mijn aflopende contract in juni alweer gaan werken gemiddeld 36 uur.
Ik denk erover nu ik van 1 werkgever ww ontvang me voor die uren ziek te melden. (17 uur)
Weet niet of dat kan en mijn uren bij andere werkgever wel te werken. (27 uur)
Deze gemiddelde staat in ww toekenning

[Knibbel]

Goh Libra, is het alweer 7 maanden geleden dat jij eindelijk in de WSNP kwam....?? Wat vliegt de tijd, des te beter voor jou, dan zijn die resterende 2 jaar en 5 maanden zo voorbij!!

En ja, het is zeker even wennen wanneer je van een ziekte-uitkering naar de WIA gaat, maar jou kennende gaat dat allemaal goed komen.

Ja, die befaamde druppel, volgens mij komen wij allemaal wel op een punt dat wij onszelf tegen komen. Dat is het moment dat een of andere gebeurtenis, groot of klein, direct of indirect betrekking hebbend op onszelf, de befaamde druppel is die alles laat overlopen....

Ik vind het heel fijn te lezen dat je het besef hebt dat er iets ligt wat verwerkt moet worden zodat jij verder kunt. En ook hiervan weet ik zeker dat het helemaal goed gaat komen met jou.

In je kerstbericht schreef je dat je dankbaar bent voor al het moois en voor de mensen die je hebt mogen ontmoeten, dat lieve Libra, heb jij geheel aan jezelf te danken. Het is jouw sterke, positieve, sociale en eerlijke uitstraling die al dat moois aantrekt.

Ik wens voor jou dat jij jouw weg door 2014 met veel liefde, vriendschap, wijsheid, nieuwe carrierekansen en zeker ook betere gezondheid mag volgen.

[gewoon]

Hai Libra

Lees je verhaal over het voetbal, en kan goed begrijpen dat dat ongeluk inslaat als een bom, het is een beetje vergelijkbaar met de vraag of je ooit nog geld uitgeeft zonder daar 3 keer over nagedacht te hebben.

Dit gaat nu over weer mogen genieten van fijne dingen, nu die extreme spanningen weg zijn die je 7 jaar in de stres hebben gehouden, en dat mag weer, en hoop dat je een gelukkig jaar ingaat.

Weer mogen genieten zonder zorgen, daar hoef je niet 3 x over na tedenken, dat gebeurd je gewoon en zo,n ongeluk slaat dan in als een bom, omdat er bijna schuldgevoel en twijfel hier over omhoog schiet.

Ook dat er nog verwerking van verlies en emotionele ervaringen zullen zijn, daar is meer ruimte voor gekomen,  zonder die jaren lange druk van schulden.

Maar er een mooi jaar van

[Roxy]

Hoi Libra,

Ik heb net je laatste post gelezen. Ik heb nog geen ervaring met WSNP. Maar kon me je verhaal helemaal voorstellen (op het voetbal verhaal na, want ik ben geen fan.) maar dat iemand zo'n ongeluk krijgt en dat je daar zo van slag bent is gewoon de druppel. Dat had vanalles kunnen zijn.

Wens je veel succes en dat de tijd voorbij mag vliegen

Liefs Roxy

[Libra]

Dank jullie wel allemaal voor de lieve en fijne reacties.

Om meteen maar even jullie vragen te beantwoorden:
@Tuthola, nee, ik kom niet in aanmerking voor een verkort traject, omdat mijn inkomen te hoog is en ik dus elke maand een behoorlijk bedrag kan afdragen aan de boedelrekening. Zelfs nu ik voor 72% afgekeurd ben en daardoor een WGA uitkering krijg.
Bovendien is de verwachting dat mijn afdracht in de toekomst alleen maar hoger wordt, gebaseerd op de gedachte dat ik, naast de uitkering, betaald werk vind.

@Chapter, ook hier is het antwoord nee. Ik heb gewoon een sollicitatieplicht. Om de woorden van mijn re-integratiebegeleider aan te halen: "ik heb mezelf in de voet geschoten", door mijn enthousiasme zodra het gesprek komt op mijn passie (schuldhulpverlening). Dan beginnen er lichtjes in mijn ogen te twinkelen en vertel ik vol vuur hoe in mijn ogen de schuldhulpverlening gestalte zou moeten krijgen.
Dat, gecombineerd met mijn niet aflatende positiviteit en het feit dat ik zo graag wil, hebben ervoor gezorgd dat de keuringsarts en de arbeidsdeskundige tot de conclusie zijn gekomen dat ik zeker nog aan het werk kan.
Of dat realistisch is en hoe zich dat gaat ontwikkelen als ik daadwerkelijk weer aan het werk ga, is op dit moment natuurlijk nog koffiedik kijken.
De toekomst zal het leren........

Verder wil ik iedereen nog even geruststellen (voor zover dat nodig is ).
Ik weet waarom ik zo depressief was. Ook weet ik precies wat ik hieraan en hiervoor moet doen om deze gevoelens voor eens en voor altijd "op te ruimen".
Maar omdat ik ook wist/weet dat ik op het moment dat ik hiermee aan de slag ga een aantal zeer zware en beroerde dagen ga krijgen, heb ik er bewust voor gekozen om dat niet in december te doen vanwege alle leuke en gezellige feestdagen, maar pas in januari.

Ik kan dan ook vol overtuiging nu tegen mezelf zeggen: "het komt wel goed, schatje".

Heel veel liefs