Mijn verhaal over mijn schulden

[Libra]

Lieve allemaal,

Mijn "data-meter" zakt nog steeds!
Vandaag staat de teller op 1075.

Ook de postblokkade werkt nog niet, of niet 100%.
Ik krijg dus nog gewoon steeds post.

In tegenstelling tot vele anderen, heb ik (gelukkig) geen problemen met de overheidsinstanties zoals de Belastingdienst en het UWV, want zij doen zonder mankeren precies wat ze moeten doen.
Zoals het UWV die gewoon in 1 keer keurig meteen mijn volledige uitkering weer aan mij overmaakt.
Ook mijn bewindvoerder was hier heel blij mee want, zoals hij heel droog aangaf, scheelt dat hem weer werk en hoeft hij dat geld niet meer bij de beslaglegger terug te halen.

Het traject verloopt dus nog steeds heel rustig en goed, zonder grote verrassingen of calamiteiten.
Ik zou zeggen: "houden zo"!

Heel veel liefs

[Knibbel]

Ja, het UWV, niet mijn grootste vriend, maar eerlijk is eerlijk,uitgezonderd de hoogte van de uitkering die wel eens problemen geeft, hun betalingen van de Wajong van mijn dochter zijn altijd stipt op tijd!!   

[geefnietop]

Hoi lieve Libra,

Wat fijn dat alles zo goed en rustig verloopt bij jou. Geniet er van...En wat gaan de dagen snel he, vooral met dit mooie weer erbij. Voor je het weet zijn de drie jaar voorbij en kun je lekker met een schone lei beginnen.

[Weegschaaltje]

Over 24 dagen sta je op de 1050 dat vind ik al een mijlpaal. Zo fijn vooruitzicht dat je de meter ziet zakken.

[Libra]

Lieve allemaal,

Ik heb eerlijk gezegd lang lopen twijfelen of ik hier nog wel weer een update zou plaatsen, omdat ik me eigenlijk een beetje schuldig voel naar de rest van jullie toe.
Want als ik al een update kan plaatsen, dan is het alleen maar "hiep, hiep, hoera in de gloria"!
Wat heb ik een rust gekregen sinds ik in de WSNP zit!!

Alles loopt op rolletjes!
Ik kan meer dan uitstekend rondkomen van mijn VTLB, het kontakt met de bewindvoerder verloopt prima (hij doet zijn werk uitstekend ) en de schuldeisers zijn in geen velden of wegen meer te bekennen.

Op 01 juli jl. was het voor mij echt een heuse mijlpaal toen ik de eerste overboeking deed naar de boedelrekening!
Met een heel groot gevoel van trots heb ik de reserveringen van mei en juni overgemaakt.
Ik had namelijk van het UWV het geld van het loonbeslag van de laatste week van mei teruggekregen en dit ook meteen maar overgemaakt naar de boedelrekening zonder dat de bewindvoerder hierom gevraagd had.
En ik kijk nu al uit om over 10 dagen de volgende storting te doen.

Mijn grote voordeel is dat ik geen bankblokkade heb gehad, zelf mijn volledige uitkering ontvang en dus gewoon zelf alle betalingen doe.
Ik kan dus uitstekend alles in de gaten houden en heb nog altijd de volledige kontrole over mijn financiën!

Ook de "data-meter" zakt nog steeds gestaag en staat vandaag op 1041.

Het eerste minpuntje wat misschien aan de horizon gloort, is dat mijn gemengde verzekeringen waarschijnlijk afgekocht gaan worden en de opbrengst in de boedel gestort gaat worden.

Eén daarvan is door mijn ouders afgesloten nadat ik geboren was als begrafenisverzekering en de tweede had ikzelf afgesloten in 1986, toen ik heel veel moest reizen voor mijn werk (met name naar het buitenland) voor het geval er iets met mij zou gebeuren, zodat mijn oudste dochter goed verzorgd achter zou blijven.
Er is in de loop der jaren een behoorlijk kapitaal hierop gespaard, maar de uiteindelijke afkoopsom is nog geen 5%.
Beetje jammer dus, want dit is echt een mega kapitaalvernietiging en ten tweede heb ik nu geen geld meer voor een eventuele begrafenis.
Dat zal ik na de WSNP dus weer helemaal zelf op moeten bouwen.

Ik heb gisteren de formulieren hiervoor van de bewindvoerder ontvangen en nadat ik de ontbrekende informatie ingevuld heb, worden ze naar de Rechter-Commissaris gestuurd die gaat bekijken of het rendabel is om het af te kopen en die hiervoor toestemming moet geven.

Het tweede minpuntje is dat het UWV de opleiding die ik graag zou willen volgen te duur vindt en hier alleen maar een fiat aan wil geven als er een baangarantie tegenover staat.
Een baangarantie in deze tijd, terwijl een heleboel mensen juist hun baan kwijtraken?
En dan zwijg ik nog maar even over mijn leeftijd......
Officieel wordt dit aangemerkt als ongeoorloofde discriminatie, maar iedereen weet dat als een werkgever de keuze heeft tussen iemand van 30 of 53 de balans onmiddellijk doorslaat in het voordeel van de jongere persoon, puur en alleen maar al vanwege het kostenplaatje.
Dat ik geen zwangerschapsverlof meer zal aanvragen, mogelijke problemen heb met opvang van (kleine) kinderen of niet meer zal gaan "jobhoppen", weegt niet op tegen de financiële keerzijde.

Maar goed, ook hier blijf ik positief onder en ben nu zelf druk aan het "netwerken" om te zien dat ik een stageplek kan bemachtigen, zodat ik nog tijdens de studie al aan het werk kan gaan.

Al met al kan ik dus alleen maar positieve berichten plaatsen en hoe raar het ook mag klinken, tot nu toe is het hele WSNP verhaal voor mij "appeltje - eitje".
En ik weet het, ik ben nog maar net begonnen , maar als de rest van het traject ook zo blijft gaan (en waarom zou het niet?), dan ga ik de komende 34 maanden vol goede moed en heel positief ingesteld tegemoet.
Sterker nog,........het licht schijnt niet alleen aan het einde van de tunnel, maar is er nu al volop!!

Hele fijne dag allemaal!
Hoe kan het ook anders met dit heerlijke weer?! en heel veel liefs.

[Be]

Heel fijn om te lezen dat het zo goed gaat! Je hebt het helemaal onder controle zo te lezen.
Op de verzekering en opleiding na. Hmm zou inderdaad zonde zijn om dat af te kopen - zou ik zeggen.
Hoop dat je een stage kunt vinden!

Geniet van het mooie weer!!!

[Knibbel]

Heerlijk om te lezen dat het bij jou allemaal, op een paar minpuntjes na, op rolletjes loopt. Maar na al die turbulente jaren die je achter je hebt liggen is die rust jou van harte gegund. En schuldig voelen omdat het bij jou allemaal loopt, nee hoor, geniet er van want je doet al zoveel voor ons. Voor ons zijn jij en Buster van onschatbare waarde, jullie adviezen en ondersteuning, wat zouden wij zonder jullie moeten beginnen. Ik wens je nog een hele fijne zondag, maar dat zal wel lukken.

Heel veel liefs........

[Weegschaaltje]

Fijn bericht meid. Voor vele hier denk ik ook een opsteker. Dat het ook goed kan gaan ondanks dat men schulden heeft. Juist belangrijk dat niet alleen de ellende moet worden gedeeld maar ook de positieve verhalen.

[Chrissie]

Alleen al dat alles zo goed bij jou loopt vind ik prachtig om te lezen Lieve Libra en dat je eindelijk rust hebt gun ik je des te meer. Geniet er maar heerlijk van je hebt het dubbel en dwars verdiend!

[Libra]

Lieve allemaal,

Ik dacht, ik plaats maar weer eens even een update, we zijn tenslotte alweer bijna anderhalve maand verder.

Eind vorige maand heb ik toestemming verleend om mijn verzekeringen af te kopen.
De Rechter-Commissaris was akkoord, maar ik kreeg 2 opties van mijn bewindvoerder.
De eerste was gewoon afstand te doen, de tweede was wel super meedenken van mijn bewindvoerder. Ik kreeg namelijk de mogelijkheid om een "schenking" te ontvangen voor het afkoopbedrag, deze in de boedel te storten en dan zou ik mijn verzekeringen behouden.

Na al die jaren en de talloze keren dat mijn achterban mij geholpen had, vond ik nu dat het genoeg geweest was.
Ik wilde niet weer voor hulp aankloppen bij mijn familie en/of vrienden.
Het is tenslotte mijn schuld en mijn verantwoordelijkheid!
Dus de verzekeringen zijn afgekocht en het geld wordt op de boedelrekening gestort voor de schuldeisers.

En voor de rest?
Voor de rest verloopt alles nog steeds van een leien dakje en daalt mijn data-meter nog steeds gestaag.
Ongemerkt heb ik de 4 cijfers verlaten en heb ik voor mezelf een nieuw ijkpunt in kunnen stellen.
En de meter staat vandaag op.......jawel, 992 dagen!!!

Nu mag ik van mezelf toeleven naar het aftellen van de decimalen.
Dus naar de 980, dan naar de 970 enz. enz.
Op die manier creëer ik voor mezelf over- en afzienbare mijlpalen, want als ik het zou doen met gelijk de honderdtallen (dus naar de 800), duurt voor mijn gevoel toch te lang eerdat ik de volgende zou bereiken.
Het moet tenslotte wel een beetje "leuk" blijven!

Van het opleidingsfront nog geen nieuws en blijft de status quo gehandhaafd.
Het UWV eist nog steeds een baangarantie voordat zij toestemming geven voor de opleiding en ik krijg overal nul op het rekest omdat ik het "papiertje" niet heb.
Heel logisch natuurlijk!
Het is alleen zo jammer dat ze bij het UWV schijnbaar maar niet willen begrijpen dat als zij mij die opleiding laten doen, ze binnen de kortste keren van mij af zijn en ik geen uitkering meer nodig heb.
Maar ook dit kan ik begrijpen, want ook bij het UWV liggen ze behoorlijk onder vuur vanuit de overheid, worden de "potjes" steeds meer afgeroomd en moeten zij zich ook aan steeds meer regeltjes houden en worden de marges waarbinnen zij moeten werken, steeds smaller.

Nu moest ik vorige week op het spreekuur van de verzekeringsarts komen voor de WIA-aanvraag.
In november zit ik 2 jaar in de Ziektewet en tja.....er moet nu toch iets gaan gebeuren.
Iedereen, inclusief zowel de Arbo-arts als de verzekeringsarts, is ervan overtuigd dat ik met geen mogelijkheid meer terug kan in mijn oude beroep.

Nadat ik mezelf nog weer eens even extra verdiept had in de hele materie, alle regels en bepalingen nog weer eens even doorgelezen had en dus eigenlijk had gekeken of mijn parate kennis nog klopte, rees bij mij de vraag of ik het nu wel zo goed aangepakt had.
Want juist doordat ik zelf bleef (en blijf) roepen dat ik heel graag weer aan het werk wil, word ik nu opgeroepen voor een gesprek bij de Arbeidsdeskundige.
Dit houdt dus gewoon in dat ik niet arbeidsongeschikt verklaard wordt, maar alleen maar (naar alle waarschijnlijkheid) gedeeltelijk.
En wat dat gaat betekenen voor de toekomst is dus totaal afhankelijk van wat de Arbeidsdeskundige gaat zeggen.
Want nu gaat hij/zij bepalen welke arbeid en in welke hoeveelheid ik nog wel kan doen.
Het grote nadeel hierbij is dat er van de "buitenkant" niets aan mij te merken is!
Natuurlijk liegt mijn MRI-scan er niet om, want daarop is mijn lichamelijke probleem heel duidelijk te zien, maar ik vraag mij toch af of de "deskundigen" wel écht kunnen begrijpen wat dit betekent voor mijn gewone dagelijkse leven en mijn belastbaarheid.
Nou ja, we gaan het wel zien en horen.

Overall gaat het eigenlijk dus alleen maar heel goed en kan ik na ruim 3 maanden in de WSNP alleen nog steeds maar zeggen dat ik nog altijd even blij ben met het verloop en nog steeds heel dankbaar voor de geboden tweede kans.

Ik wens jullie een hele fijne dag, alle goeds en heel veel liefs.

[Chrissie]

Wat heb ik een ongelofelijke bewondering voor jou dame.
Op naar de volgende mijlpaal in het aftellen!!

liefs van mij

[Knibbel]

Goh Libra, alweer drie maanden geleden!! Voor jou lijkt het misschien langzaam, maar voor mijn gevoel lijken die drie maanden wel omgevlogen.

Ongemerkt heb ik de 4 cijfers verlaten en heb ik voor mezelf een nieuw ijkpunt in kunnen stellen.
En de meter staat vandaag op.......jawel, 992 dagen!!!

Ja ja, als de kop er vanaf is, zegt men toch........   

Lieve Libra, dat beeld wat je beschrijft: 'van de buitenkant ziet men niets aan me' dat ken ik maar al te goed van mijn dochter. Maar zoals ik jou ken, jij hebt zoveel in je mars, dat gaat allemaal goed komen.

Maar echt, ik vind je een geweldige kanjer en van mij uit niets dan lof voor jou.

[Libra]

Lieve allemaal,

Tijd voor weer eens een update.

De data-meter staat vandaag op.........tromroffel.........jawel 964 dagen!!
Sinds de laatste update heb ik er dus alweer 28 dagen vanaf "geknibbeld"

En inmiddels heb ik â,¬ 1.890,52 in de boedel gestort.
Oké, onmiddellijk toegegeven, het is natuurlijk een heel klein druppeltje op de gloeiende plaat, maar zoals een goede bekende van mij altijd zei: "van motregen word je ook nat" !
Ik heb verder nog niets gehoord over de afkoop van mijn verzekering, maar dat zal ook wel goedkomen.

Wel nieuws van het UWV, ik ben voor 72% arbeidsongeschikt verklaard.
Nu moet ik terug naar het UWV WERKbedrijf en heb een afspraak voor volgende week vrijdag.
Wat dit gaat betekenen voor mijn re-integratie traject weet ik nog niet, maar dat zal ik ongetwijfeld dan wel horen.
Ben ik hier blij mee? Kun je hier überhaupt blij mee zijn??
Ik weet het niet.......
Het voelt gewoon zo dubbel.
Aan de ene kant is daar het besef en het weten dat ik absoluut niet meer terug kan in mijn oude beroep en dat mijn rug een werkweek van 38 uur niet meer aankan.
Aan de andere kant wil ik gewoon nog zo ontzettend graag veel doen en dan met name in de schuldhulpverlening.
Volgens de verzekeringsarts en de arbeidsdeskundige is het absoluut mogelijk om "groen licht" te krijgen om de opleiding te mogen volgen en daar houd ik me nu aan vast en heb ik mijn hoop op gevestigd.

Verder was het natuurlijk een week met een gouden randje toen het bericht binnenkwam dat onze Boeddha toegelaten was tot de WSNP na het Hoger Beroep.
Hier hebben we (Buster, Boeddha en ik) zo keihard voor en aan gewerkt en dit was echt een mega kers op taart!
Alle complimenten voor Boeddha die, net als veel anderen hier op het forum, hiermee bewezen heeft dat als je keihard en serieus aan het werk gaat met je schulden, er licht schijnt aan het einde van de tunnel, er hoop is en dat een goede afloop wel degelijk mogelijk is.
Ik hoop dat dit nog velen mag en zal stimuleren!

En ook Buster wil ik nog even in het zonnetje zetten.
Dank je wel, "partner in crime" voor een geweldige samenwerking en de fijne "sparrings-momenten".
Ik kijk nu al uit naar het vervolg!

Hele fijne zondag nog en heel veel liefs.

[tuthola]

Vind ik leuk :-)

[Chrissie]

Jammer dat we geen smiley met een duim omhoog hebben dan kwam deze hier direct te staan!
Vind het hartstikke leuk!