Begrijp er even niets meer van???

[Libra]

Lieve Chrissie,

Heb net met verbazing even jouw berichtjes doorgelezen.

Woensdag was ik met iemand aan het praten en ineens zei deze persoon tegen me ik moest mijn vader aan zijn lot overlaten dan ging de opname naar een verpleeghuis sneller want het was doordat ik er zoveel was voor hem dat hij kon blijven functioneren toen kreeg ik er achteraan te horen dat ik alle schuld had en dat ik hartstikke stom was om dat te doen.

Mijn vader is vandaag jarig ben vanmorgen met hem bij zijn oude werkgever geweest omdat hij daar nog veel komt even een gebakje brengen en twee broeken van hem ophalen, vanmorgen kreeg ik te horen hij was niet meer zo welkom  ze hadden het zo druk en alles wat ze gesorteerd hadden hing hij weer door elkaar heen. Ze hadden zelfs geen tijd meer voor de klanten als hij er was. Begrijp hun wel maar hoe vertel je aan iemand die het niet meer begrijpt dat hij hun op deze manier stoort terwijl hij er zelf niets aan kan doen maar dat die rot ziekte dit veroorzaakt.

Ik sluit me volkomen bij Peter aan!
Dit zegt inderdaad alles over die anderen!!

Ik vind het ronduit schandalig hoe mensen in onze maatschappij (soms) als oud vuil behandeld worden.

Voor jou lieve Chrissie heb ik niets anders dan groot respect!
Voor de manier waarop je met je vader omgaat. Dit getuigt van normen en waarden (waar iedereen tegenwoordig de mond van vol heeft, maar de daad bij het woord voegen is nog wel even iets anders.....) en een groot respect en liefde voor jouw vader.

Fantastisch dat je je vader zo'n fijne verjaardag bezorgd hebt en fijn dat jij er zo op deze manier van hebt kunnen genieten.
Als ooit de tijd komt dat je vader er niet meer is, heb je deze prachtige herinneringen en weet je voor jezelf dat je er door dik en dun voor hem geweest bent.
Deze "goudmijntjes" neemt niemand je af!

Heel fijn weekend en heel veel liefs lieve meid!
Een dikke knuffel voor jou!

[tinkelbel]

Woensdag was ik met iemand aan het praten en ineens zei deze persoon tegen me ik moest mijn vader aan zijn lot overlaten dan ging de opname naar een verpleeghuis sneller want het was doordat ik er zoveel was voor hem dat hij kon blijven functioneren toen kreeg ik er achteraan te horen dat ik alle schuld had en dat ik hartstikke stom was om dat te doen.

" Lieve Chrissie,

Allereerst complimenten voor jou..de wereld zou er een stuk zonniger uit zien als er meer mensen zouden zijn als jij! Hartverwarmend en menslievend

Toch heb ik mijn twijfels over jouw reactie op de persoon die aan jou ongevraagd en ongezouten zijn mening geeft over hoe jij zou moeten omgaan met je vader. Wat let jou om niet te zeggen hoe jij over zijn (of haar) reactie denkt en hoe gekwetst jij je hierdoor voelt? Kortom; feedback geven!!

Blijkbaar staat die persoon er helemaal niet bij stil hoe kwetsend hij/zij kan zijn en als jij dit zonder commentaar (feedback) accepteert ben je diegene die er letterlijk ziek van wordt en de ander is zich van geen kwaad bewust!

Af en toe flink boos worden en dit ook zeggen mag best!! Denk er 'ns over na......

Liefs van mij

[Chrissie]

mijn energie is op tinkelbel probeer het gewoon maar naast me neer te gooien en te denken ze beseffen gewoon niet wat ze zeggen, hoop alleen dat hun dit nooit zal treffen want dan piepen ze wel anders.

Vanmorgen was ik met mijn vader bij de huisarts voor controle en mijn krijgt per vandaag direct meer zorg moest eigenlijk nog een gesprek met een andere instantie hebben en toen vloog me er in tranen uit ooh god niet nog meer ik kan niet meer ben bekaf, wil wel op een onbewoond eiland zitten en als ik uitgerust ben dan pas weer in de bewoonde wereld terug keren.

Sinds vorige week heb ik dat wel met de auto tegen een boom wil rijden zodat ik maar rust krijg! Dan roep ik me gelukkig wel snel weer tot orde dat ik niet zo mag denken dat er ook nog goede dingen in de wereld zijn en dat alles wel goed komt en dat mijn gezin en vader me nodig hebben!

[Kaatje]

lieve chrissie, ondanks alle vermoeidheid, zorg goed voor jezelf!
als ik kon, zou ik zo in de trein stappen naar je toe om je gewoon even een knuffel te geven.

En je gedachten begrijp ik wel, maar het lost niets op en gelukkig besef je dat je zelf ook. Blijf echt dat besef houden!

hele dikke knuffel!!

[Libra]

Lieve Chrissie,

Dat je deze gedachtes hebt in je wanhoop en vermoeidheid is niet vreemd hoor.
Maar, zoals je zelf ook aangeeft, gelukkig heb je het besef dat dit niet de oplossing is. Hoe verleidelijk het soms ook mag lijken.

Maar, lieve Chrissie, lees nog eens even heel goed deze woorden door en laat dit heel diep tot je doordringen:

Vanmorgen was ik met mijn vader bij de huisarts voor controle en mijn krijgt per vandaag direct meer zorg

Er schijnt dus een lichtje aan het einde van die donkere tunnel!
Er is hulp onderweg en hoe minimaal dan ook, het betekent wel dat je een heel klein beetje meer lucht krijgt.
Probeer je vast te houden aan deze positieve ontwikkeling, omdat je daarmee ruimte cre

[Bloem2]

Chrissie, er is al veel tegen je gezegd.

Ik sluit me bij Libra aan 

[Vlinder307]

Lieve lieve Chrissie,

Soms krijg je slag op slag en dan lijk je gewoon niet meer verder te kunnen denk de laatste tijd ook vaak er kan niet meer bij zelf probeer ik zoveel mogelijk te leven in het "nu" om daar de aandacht pop te richten en mijn hoofd erbij te houden daarna weer even proberen te ontspannen hoe lastig ook maar het moet om op de been te blijven.
Voor die mensen waar je vader niet meer welkom is heb ik gewoon geen woorden voor!! Ongelooflijk dat dit soort mensen bestaan 
Veel sterkte lieve Chrissie heb je ook een netwerk om je heen die je kan steunen?

Liefs Vlinder.

[Chrissie]

Ben vandaag naar een psycholoog van team 290 geweest er komt overduidelijk uit dat ik in een depressie ben belandt. Volgende week wordt ik door haar gebeld wil ze even weten hoe het met me gaat en de week erna moet ik weer komen voor een gesprek en waarschijnlijk blijf ik nog wel even bij haar komen. Ze gaf het advies als ik behoefte had aan huilen gewoon gaan huilen dan ging het zware gevoel uit me lichaam, zat ik er doorheen moest ik haar direct bellen. Ben veel te ver over mijn grens gegaan vandaar dat er zoveel fout gaat. Krijg morgen nog een telefoontje van de casemanager ze willen nu zoveel mogelijk bij me weghalen zodat ik weer rust krijg. Er worden vrijwilligers ingezet die met mijn vader gaan wandelen e.d om mij te ontzien.

[Kaatje]

een hele dikke knuffel voor jou!

[Chrissie]

Dank Kaatje

[Buster]

Wat fijn dat ze vrijwilligers in gaan zetten.

En wat goed dat je bent geweest, ik hoop voor je dat het je verder helpt, weer terug op de rit.
Dat verdien je gewoon!

[Chrissie]

Dank Buster, hoop ook dat ik over een poosje weer terug op de rit ben zou dat heel fijn vinden, wil zo graag van dat rot gevoel af.

[Bloem2]

Chrissie, buiten jouw nare depressie zijn het natuurlijk goede berichten dat ze zoveel mogelijk bij je weg willen halen. Dan krijg jij ook weer eens lucht.

Ik heb het al eens eerder geschreven: elke traan is verwerken.
Of het nu een traan van verdriet is of van vreugde!

Schouders recht en neus omhoog 

[Libra]

Heel veel sterkte lieve Chrissie!!

Dikke knuffel voor jou!

[Chrissie]

Ik moet even mijn verhaal kwijt en daarna kruip ik direct mijn bed in.

Gisteren zou ik met mijn vader boodschappen doen toen we weg wilden gaan kwam ik er achter dat hij zijn huissleutels kwijt was met id kaart , zorgpas en geld. Ben ik direct gaan zoeken maar doordat ik ze nergens kon vinden dacht weet je wat ik pak zijn reservesleutel wel even dan heeft hij in ieder geval even een huissleutel en als we dan weer thuiskomen misschien vind ik ze dan zo wel. Maar de reservesleutel was ook foetsie en meneer werd zo wild dat ik heb van nood de casemanager gebeld deze was er ook vrij vlot toen hebben we samen maar even gezocht maar nee hoor niets Mijn vader helemaal hoteldebotel en ik kon hem niet meer rustig krijgen. De casemanager zo goed en kwaad als het ging heeft hem weer wat kalmer kunnen krijgen. Heb daarop maar direct een fikse wandeling met hem gemaakt en een stel nieuwe sleutels laten maken. Maar toen ik weg wilde gaan begon het hele ritueel weer opnieuw dus toen ik thuis kwam 's middags was ik helemaal kapot.

Vanmorgen had ik een afspraak bij een ouderenadviseur voor mijn vader, deze vrouw zei dat ik even iets moest opvragen bij de belastingdienst en kwijtschelding moest aanvragen voor water,hefpunt e.d want daar kwam mijn vader voor in aanmerking. Tevens moest ik morgen even een afspraak maken voor volgende week vrijdag bij het Juridisch loket zodat hun het even me invulden. Ik zei ook heel nuchter oke dat doen we wel even. Maar vanmiddag ging ik voor mijn zoon clearasil kopen (jeugpuistjes) en ik had al hoofdpijn maar doordat ik niets van het etiket begreep de moest ik de verkoopster vragen en ik bood miijn excuses aan omdat het niet in mijn hoofd paste. Ze zij al direct bent u overspannen? normaal heeft u dit niet en ik heel nuchter dat weet ik eigenlijk niet.

Onderweg naar huis begon mijn hoofd steeds zeerder te doen net of hij uit elkaar zou barsten en ineens zomaar uit het niets stond ik te janken. Mijn man en kinderen schrokken zich het apezuur toen ik thuis kwam en ik zei ik weet neit wat er is maar mijn hoofd en lichaam willen niet meer.
Heb gejankt niet meer normaal. Op een gegeven moment heb ik team 290 gebeld heb toen het crisisteam aan de lijn gehad omdat ik buitenwerken belde. Heb met horten en storten het hele verhaal verteld en gezegd ik zie het gewoon niet meer zitten om alles te regelen en laat de hele boel maar ontploffen maar ik kan niet meer wanneer krijg ik eindelijk eens rust, ik wil pauze maar het is net of ik het steeds drukker krijg.

De vrouw die ik aan de lijn had heeft heel lang met me zitten praten net zolang tot ik weer normaal reageerde. Ze geeft dit nu door mijn psycholoog en als ik weer me zo voelde dan moest ik direct weer bellen ook was het middag in de nacht. Maar ik kan er niets aan doen maar ik kan gewoon niet meer stoppen met huilen en ik wil zo graag slapen want ik ben zo op.

Hoop dat door het van me afschrijven dat het me lukt.