vrij zijn

Started by lotte, Mar 01, 2012, 08:22 PM

Previous topic - Next topic

lotte

Leeg, helemaal leeg.
Ben vandaag wezen werken, maar de tranen zaten hoog.
Nu weten ze er op mijn werk vanaf, dus allemaal hele lieve mensjes om mij heen waardoor de tranen alleen nog maar hoger kwamen te zitten.

Ik ben kapot.... er staat nog zoveel te gebeuren, en ik ben gewoon bang. Bang voor wat er in de komende maanden nog komen gaat, en hoe ik daar allemaal mee om moet gaan.

Is dit het day-after gevoel? En dat je er niet op durft te vertrouwen dat het inderdaad goed gaat komen? 
Van mij hoeft het echt geen 2014 te zijn, nee hoor, ik settle voor maart april 2013, vind ik al goed zat, als ik maar van die hypocriete deurwaarder zoals in mijn vorige post geschreven heb, voor altijd af ben... die club, ik wil nooit meer met ze te maken hebben...

Wat niet wegneemt, dat ik de afgelopen overleefd heb zonder sigaret!

Buster

Lieve Lotte,

Wat bij mij altijd helpt is om de zorgen stuk voor stuk op te delen en te bekijken wat er nou daadwerkelijk kan gebeuren.

Op dit moment komt de informatie als een brei en verwerk je dat dus ook zo.
Zie het even los van elkaar.
Een blafbrief is niks meer dan een in capslock getikte brief die ze knippen en plakken uit een bestand.
Omdat blaffen meestal werkt gebruiken ze die vaak.
Jij weet inmiddels dat een beslag maar tot een maximale hoogte mag gaan.
Dus kunnen ze blaffen wat ze willen, een beslag op een huis gaat natuurlijk helemaal scheef ten opzichte van het bedrag wat er openstaat.
Bovendien zal een bank nooit akkoord gaan met een gedwongen verkoop als er daardoor restschuld ontstaat.

Diezelfde bank heeft je nu lucht gegeven om op adem te komen (financieel). Pak dat aan om zelf ook even op adem te komen (emotioneel) Dat betekend niet bij de pakken neer zitten maar wel een opluchting kunnen voelen om een achterstand in te kunnen lopen.
Dat inlopen doe je per mand op 1 moment. Het zou zonde zijn als je de overige 29 dagen laat beheersen door die zorgen.

Andere zorgen kun je helaas minder makkelijk relativeren.
Het is niet makkelijk meid, maar als de geldzorgen je eronder krijgen hebben "ze" uiteindelijk gewonnen en dat is niet eerlijk, niet voor jezelf en niet voor je meiden.

Dikke Knuffel!

tuthola

Lieve Lotte

Het is niet raar dat je nu met de tranen komt en dat het je allemaal een beetje te veel word, dit is heel herkenbaar. Je hebt een strijd geleverd en dat kost veel energie nu komen de traantjes en weet zeker dat het bij jou ook overgaat dus laat die traantjes maar even komen ....
en door alle narigheid heen heb je toch mooi niet gerookt wat op zich al iets is om trots op te zijn.

Ook van mij een dikke knuf

lotte

Goedemorgen lieve mensjes,

natuurlijk hebben jullie allemaal gelijk! 1x per maand betalen we de ellende weer af, en kunnen we het gedeeltelijke achterlaten.
Het is ook niet zo, dat lotte daar de hele dag mee bezig is. Waar lotte wel in haar hoofd vrij veel mee bezig is, is met het ongeloof dat dit nu echt alles is? En daar eigenlijk nauwelijks op durft te vertouwen.
Dat vreet energie.
Daarnaast werkt het lijf van Lotte letterlijk niet zo heel top mee op dit moment, en weet ik verdomd goed, dat ik een knoop moet doorhakken wat betreft een pittige ingreep.
En ook al weet ik dat ik me na die tijd beter zal worden, ik zie er tegen op. Tegen alles er om heen, er niet kunnen zijn voor mijn meiden, en afhankelijk te zijn van anderen...
Maar jullie hebben allemaal gelijk! We gaan gewoon domweg door met zijn allen.

Buster

Doe jezelf niet te kort,..

Je bent er hartstikke voor je meiden.
Ze zijn niet voor niks zo leuk!
Ik snap nu wat beter waar je gevoel vandaan komt.

Neem de tijd,....
Een knop omzetten gaat niet in 3 seconden. Zeker niet als die knop er al zo lang zit..

Knuf

Libra

Het klinkt misschien als een clich

lotte

ik weet dat de meiden er wel voor me zullen zijn,
en ik weet dat ik maar 1 lijf heb,
en dat er een intentieverklaring is..
maar toch,
in deze tijden ten minste 6 weken uit de running gaan, voelt als een mega grote gok.
:-\
zeker wanneer je beseft dat mijn contract 31 december afloopt...
en dat vind ik zo ongelofelijk eng.

En dan heb ik het helemaal niet over de praktische kant van het verhaal...

gewoon

#172
Hoi Lotte zorgen gaan en zorgen komen soms mag het laten komen zo als het is, er is zo,n spreekwoord.. beren  op de weg zien.. wel deze verhaalt maar een halve waarheid.
Een mens kan alleen maar beren op de weg zien als je onderweg bent .

Mijn zorg gaat naar mensen die maar aan de kant blijven zitten omdat zij niet verder kunnen tot ze een treiter krijgen van een beer, heeft de hele winter liggen snurken en sta je nog voor zijn hol.

Jij, onderweg  ..

gewoon

gewoon

Hoi nog geen reactie bedoel het goed,als het gaat om gezondheid kun je het beste zo handelend mogelijk blijven.

Gewoon

lotte

@ Gewoon, niets aan de hand hoor, ik moest jouw woorden gewoon even laten inzinken...
en natuurlijk gewoon druk geweest met de birthday girl-to-be... inmiddels birthday girl..

en ik heb met stomme verbazing naar die teller zitten te kijken de afgelopen dagen, en me serieus afgevraagd wie er toch achter die cijfertjes zitten..
Wie leest hier het verhaal van lotte  ::) ::) ;D

De afgelopen dagen is het besef gekomen dat ik met / door de pijn, zo niet door kan gaan, en dat er toch wel sneller ingegrepen moet gaan worden dan de termijn die ik in gedachte had.

Ondertussen zijn de betalingen allemaal netjes de deur uit,
is de afrekening van het gas binnen, er moest een kleine honderd euro bij.. nou ja, dat overleven we ook wel weer.

Zijn mijn beide meiden over naar volgend jaar, en mag de vakantie zo zoetjes aan wel beginnen...

Het ging nog wel een week of 3 duren voordat ik alle officiele stukken van de bank binnen zou hebben, maar de meneer heeft nog wel teruggebeld.
Mijn vriendinnetje bij de bank wist mij te vertellen dat ik nu een zogeheten bb hypotheek heb...
Maar stelde me wel gerust dat ik daarmee geen extra codes achter mijn naam kreeg.

Dus zo rommelt het hier rustig door in huize lotte....

Be

Ik lees het verhaal van Lotte.
Reageer bijna nooit ergens op maar ben een dagelijkse meelezer op dit forum. Vind dat je het heel erg goed doet!! Gefeliciteerd met je dochter en blijf ook echt je gezondheid in de gaten houden hoor!
gr.
Be

Libra

Ik ben er dan 1 van denk ik, want ook ik heb jouw verhaal gelezen.
En ja, Lotte, wat moet je op zo'n verhaal zeggen.......
Verschrikkelijk dat er dit soort "heren" zijn en die je willens en wetens zo diep in de ellende kunnen storten.

Diepe, diepe buiging maak ik voor jou! Je doet het fantastisch!

Ik wens je een hele fijne zomer samen met jouw meiden. Geniet er lekker van want voor je het weet staan ze op eigen benen en vliegen ze uit.

Dus.......rommel maar lekker verder hoor  ;D

lotte

Jullie hoeven niets te zeggen dames,
ik vroeg me alleen af, wie er uberhaupt interesse zou kunnen hebben in mijn verhaal... vandaar mijn vraag vanochtend.
Libra, dat jij hier leest dat wist ik, en ik vind een ieder die hier schrijft heel bijzonder, zeker wanneer men het ook nog op kan brengen om bij mede forummers te posten.
We hebben hier stuk voor stuk, genoeg op ons bordje.

En BE, dank je wel, dat je je kenbaar gemaakt hebt, bijzonder, en ik waardeer het zeker dat ik je je nu kenbaar gemaakt hebt, dat ik je toch heb weten te verleiden tot het schrijven hier...

Het feestje is nog in volle gang hier, een huis vol pubers en gelach... heel gezellig, maar wel erg druk hoor... :-) Ben dan nook geen twintig meer..
;D ;D ;D

lotte

Zo, ik dacht laat ik de boel maar weer eens even updaten.
Wat is de status op dit moment, 1800 euro aan de belastingdienst dan is het klaar.
Er is nog een schuldeiser, die krijgt deze maand zijn laatste termijn van 21 euro! En dan neem ik naar ruim 3 jaar ook afscheid van hen.

Er is de energierekening binnen gekomen waar je u tegen zegt, maar die mag in termijnen betaald worden.. mooi zo, leg daar maar neer, u kunt aansluiten in de rij.  ;)

Jullie merken het al, lotte is er wel klaar mee, met alle klups. Ze loopt op haar tandvlees.
Ik doe wat ik kan, en als de partijen het daar niet mee eens zijn, so be it.
Ze komen maar...

Ik ben het zo zat, om iedere keer dat er weer post is, er weer tegen in te moeten gaan, in de stress te moeten zitten, er achter aan te moeten bellen, om vervolgens dan na weken van wachten en bellen te horen te krijgen dat ik gelijk heb. Maar nooit eens excuses voor het veroorzaken van alle stress.
:'( :'(

De oudste jongedame heeft een vakantiebaantje gevonden en dat is afgezien dat ze haar eigen centjes verdiend natuurlijk, en daardoor de waarde van geld leert kennen, is een andere bijkomstigheid, dat er eten mee naar huis mag s'avonds...
Dat is natuurlijk een hele vervelende bijkomstigheid  ;D

De jongste jongedame gaat een maand naar haar vader toe, dus kan ik, hoe beroert dat ook klinkt, en absoluut niet rottig bedoeld is, weer een klein beetje bezuiningen op de extraatjes.

En zo rommel ik dus maar weer door, in afwachting van bericht van de bank... want daar wacht ik, helaas, nog steeds op....

Buster

Hey hallo,....

Je bent dus deze maand klaar met een eiser van 3 jaar oud.
Dat is best een schouderklopje waard!

Ik hoop dat je een manier vind waardoor de brieven je niet zo in je koude kleren gaan zitten.
Je doet het hartstikke goed!