wet gemeentelijke schuldhulpverlening

[peter]

Wetsvoorstel 22-09-2010
Kamernummer 32.291

Per 1 juli 2011 treedt de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (hierna Wet genoemd) in werking. In de Wet wordt de zorgplicht van gemeenten ten aanzien van schuldhulpverlening bepaald. De gemeente krijgt een regierol en is verplicht integrale schuldhulpverlening aan te bieden. Bij de inwerkingtreding van de Wet dienen de gemeenten al direct aan de voorwaarden te voldoen.

Na een verzoek voor schuldhulp hebben gemeenten maximaal vier weken de tijd om tot actie over te gaan. Een uitzondering daarop vormen de zogeheten bedreigende schulden, die bijvoorbeeld betrekking hebben op de levering van energie, water of de huur van een woning. Hiervoor wordt een maximale wachttijd van drie dagen in de wet opgenomen.

Bij een positief besluit op het verzoek tot hulp bij schulden moet dit uiteindelijk leiden tot een individueel plan waarbij niet alleen aandacht is voor het oplossen van het schuldenprobleem, maar ook voor de omstandigheden waaronder die schulden zijn ontstaan.

De gemeenteraad krijgt de wettelijke taak om toe te zien op de kwaliteit van de schuldhulpverlening. De plannen voor een integrale aanpak van de schuldhulp worden per gemeente voor een periode van maximaal vier jaar opgesteld. Vervolgens moet het college van burgemeester en wethouders jaarlijks verantwoording afleggen aan de gemeenteraad over de uitvoering van de schuldhulpverlening in de gemeente.

[Dick]

Wet gemeentelijke schuldhulpverlening

Summary: Het geven aan gemeenten van de verantwoordelijkheid voor schuldhulpverlening Wet treedt in werking op 1 juli 2011

Artikel 1 Begripsbepalingen
In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

college: college van burgemeester en wethouders;
inwoner: persoon die op grond van de Wet gemeentelijke basisadministratie
persoonsgegevens bij een gemeente is ingeschreven;
Onze Minister: Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid;
schuldhulpverlening: het ondersteunen bij het vinden van een adequate oplossing gericht op de aflossing van schulden indien redelijkerwijs is te voorzien dat een natuurlijke persoon niet zal kunnen voortgaan met het
betalen van zijn schulden of indien hij in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen, alsmede de nazorg;
verzoeker: persoon die zich tot het college heeft gewend voor schuldhulpverlening.

Artikel 2 Plan
1. De gemeenteraad stelt een plan vast dat richting geeft aan de
integrale schuldhulpverlening aan de inwoners van zijn gemeente.
2. De gemeenteraad stelt het plan telkens voor een periode van ten
hoogste vier jaren vast. Het plan kan tussentijds gewijzigd worden.
3. Het plan bevat de hoofdzaken van het door de gemeente te voeren
beleid betreffende integrale schuldhulpverlening en het voorkomen dat personen schulden aangaan die ze niet kunnen betalen.
4. In het plan wordt in ieder geval aangegeven:

a. wat de gemeentelijke doelstellingen zijn betreffende de integrale
schuldhulpverlening;
b. hoe het samenhangende beleid betreffende integrale schuldhulpverlening
zal worden uitgevoerd en welke acties in de door het plan
bestreken periode zullen worden ondernomen;
c. welke resultaten de gemeente in de door het plan bestreken periode wenst te behalen;
d. welke maatregelen de gemeenteraad en het college nemen om de
kwaliteit te borgen van de wijze waarop de integrale schuldhulpverlening wordt uitgevoerd;
e. welke maatregelen het college neemt om te voorkomen dat personen schulden aangaan die ze niet kunnen betalen;
f. de wijze waarop de schuldhulpverlening wordt afgestemd op de
situatie van de verzoeker;
g. het maximaal aantal weken dat de gemeente nastreeft met
betrekking tot de in artikel 4, eerste lid, genoemde periode.

Artikel 3 Verantwoordelijkheid college
1. Het college is verantwoordelijk voor de uitvoering van het plan,
bedoeld in artikel 2, eerste lid.
2. Met betrekking tot een persoon zonder adres als bedoeld in artikel 1 van de Wet gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens is het college verantwoordelijk dat krachtens artikel 40 van de Wet werk en bijstand aangewezen is voor de verlening van bijstand.
3. Een vreemdeling kan voor het verlenen van schuldhulpverlening
slechts in aanmerking komen indien hij rechtmatig in Nederland verblijf houdt in de zin van artikel 8, onder a tot en met e en l, van de Vreemdelingenwet 2000.

Artikel 4 Wacht- en doorlooptijd
1. Indien een persoon zich tot het college wendt voor schuldhulpverlening
vindt binnen vier weken het eerste gesprek plaats waarin de
hulpvraag wordt vastgesteld.
2. Indien er sprake is van een bedreigende situatie vindt binnen drie
werkdagen het eerste gesprek plaats waarin de hulpvraag wordt vastgesteld. Onder bedreigende situatie wordt verstaan gedwongen woningontruiming, be

[peter]

Artikel 4 is heel goed. Dit bepaald gelijk de urgentie de schuldhulpverlening.


Artikel 4 Wacht- en doorlooptijd
1. Indien een persoon zich tot het college wendt voor schuldhulpverlening vindt binnen vier weken het eerste gesprek plaats waarin de
hulpvraag wordt vastgesteld.
2. Indien er sprake is van een bedreigende situatie vindt binnen drie werkdagen het eerste gesprek plaats waarin de hulpvraag wordt vastgesteld. Onder bedreigende situatie wordt verstaan gedwongen woningontruiming, be

[Buster]

Duss,... voor wie een baan zoekt in de SHV, komen er goede tijden aan.

Ze kunnen het allemaal wel leuk bedenken maar het moet eerst nog maar eens lukken, en met het oude tempo gaan ze dit niet redden,...

[Freek en Jolanda]

De bal ligt nu bij de gemeente. Ik vind dit een prima wet, maar de vraag is, of hij uitvoerbaar is.

[Buster]

In Rotterdam in elk geval niet!

Die moeten deze periode duizenden euro's bezuinigen!

[peter]

TWEEDE KAMER D E R STATEN-GENERAAL 2
Vergaderjaar 2010-2011
32 291 Het geven aan gemeenten van de verantwoordelijkheid voor
schuldhulpverlening (Wet gemeentelijke schuldhulpverlening)
Nr. 36 GEWIJZIGD AMENDEMENT VAN DE LEDEN STERK EN
SPEKMAN TER VERVANGING VAN DAT GEDRUKT ONDER NR. 25
Ontvangen 20 juni 2011
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
I
Na artikel 4 wordt een artikel ingevoegd, luidende:
Artikel 4a Moratorium
1. De verzoeker of het college kan met een verzoekschrift de rechtbank
verzoeken een afkoelingsperiode af te kondigen, waarin elke bevoegdheid van
de schuldeiser tot verhaal op de goederen van de schuldenaar en tot opeising
van goederen die zich in de macht van de schuldenaar bevinden niet kan
worden uitgeoefend, voor een periode van maximaal zes maanden.
2. De lopende verplichtingen dienen tijdens deze periode door verzoeker te
worden voldaan.
3. Een afkoelingsperiode als bedoeld in het eerste lid wordt slechts
afgekondigd indien deze periode noodzakelijk is in het kader van
schuldhulpverlening en indien is voldaan aan bij algemene maatregel van
bestuur gestelde nadere voorwaarden.
II
Artikel 11 komt te luiden:
Artikel 11 Inwerkingtreding
De artikelen van deze wet treden in werking op een bij koninklijk besluit te
bepalen tijdstip, dat voor de verschillende artikelen of onderdelen daarvan
verschillend kan worden vastgesteld.
Toelichting
Met dit amendement wordt beoogd om in de gemeentelijke
schuldhulpverlening de beschikking te krijgen over een wettelijk breed
moratorium. Als de rechter dit moratorium afkondigt, heeft dit tot gevolg dat
voor de duur van de afkoelingsperiode elke bevoegdheid van de schuldeiser tot
verhaal op de goederen van de schuldenaar en tot opeising van goederen die
zich in de macht van de schuldenaar bevinden niet kan worden uitgeoefend. Dit
betekent dat beslag, executoriale verkoop en verrekening worden opgeschort.
Een breed wettelijk moratorium moet worden gezien als uiterste middel om een
oplossing in het minnelijke traject te bewerkstelligen. Het instrument mag
derhalve niet te lichtvaardig of te vroeg in het proces van schuldhulpverlening
worden ingezet. De schuldhulpverlening moet moeite hebben gedaan om
schuldeisers te overtuigen hun invorderingsmaatregelen tijdelijk op te schorten.
Daarom is bepaald dat uitsluitend het college het verzoekschrift bij de
rechtbank kan indienen.
Het doel van een breed wettelijk moratorium is om de schuldhulpverlening in
staat te stellen om met medewerking van de schuldenaar tot een
schuldregelingsvoorstel te komen. Het is een samenspel van verschillende
belangen, waarbij de schuldhulpverlener als intermediair optreedt. Het gaat
daarbij niet alleen om het belang van de schuldenaar tijdens de periode van een
breed wettelijk moratorium te borgen, maar ook de belangen van schuldeisers
dienen tijdens deze periode voldoende geborgd te zijn. Gedurende de
afkoelingsperiode worden rechten van hem immers opgeschort. Daarom is
bepaald dat de lopende verplichtingen tijdens de afkoelingsperiode door de
schuldenaar moeten worden voldaan.
Een moratorium mag alleen worden toegekend als het voor de
schuldhulpverlening noodzakelijk is. Het is aan de verzoekende gemeente om
dit met kracht van argumenten in het verzoekschrift aannemelijk te maken. Bij
algemene maatregel van bestuur zullen nadere voorwaarden worden gesteld
waaraan moet worden voldaan om een afkoelingsperiode te kunnen uitspreken.
Ook deze nadere voorwaarden brengen tot uitdrukking dat een breed wettelijk
moratorium een ultimum remedium is als de reguliere schuldhulpverlening
tevergeefs of onmogelijk is gebleken. Hieronder wordt een aantal bij algemene
maatregel van bestuur te stellen voorwaarden (niet limitatief) opgesomd en kort
toegelicht.
- het moet aannemelijk zijn dat een afkoelingsperiode bijdraagt aan de
totstandkoming van een schuldregelingsvoorstel. Op het moment dat een
schuldenaar daar nog niet aan toe is, bijvoorbeeld vanwege psychische
problemen of verslaving, is een breed wettelijk moratorium niet aan de orde.
- Er mag nog niet eerder een afkoelingsperiode zijn afgekondigd ten aanzien
van de schuldenaar. Dat houdt in dat per schuldenaar slechts eenmaal een
moratorium kan worden ingezet.
- Een breed wettelijk moratorium kan slechts worden gevraagd als de
schuldeiser niet gebonden is aan een convenant en als vaststaat dat de
schuldeiser niet bereid is op basis van individuele afspraken zijn
invorderingsmaatregelen tijdelijk op te schorten. Zelfregulering heeft de
voorkeur en moet de kans krijgen om zich verder te ontplooien.
Als een schuldenaar tijdens de afkoelingsperiode niet aan zijn verplichtingen
voldoet, vervalt het moratorium en mag de schuldeiser zijn
invorderingsmaatregelen hervatten.
Vanuit het oogpunt van de financiering van de kosten voor de rechterlijke
macht zal de bepaling inzake het moratorium gelijktijdig in werking treden met
het in het Regeerakkoord aangekondigde wetsvoorstel met daarin de maatregel
dat de rechtspraak wordt bekostigd door degenen die daar gebruik van maken.
Dit wordt geregeld door de inwerkingtredingsbepaling aan te passen.
Sterk
Spekman

[peter]

21 juni, wetsvoorstel - Gemeenten krijgen de wettelijke taak om schuldhulp te verlenen. Elke vier jaar moeten gemeenteraden een plan maken voor schuldhulpverlening. Ook moet in dit plan staan hoe voorkomen kan worden dat mensen te hoge schulden aangaan. Over de mogelijkheid van een tijdelijke incassostop blijven Kamer en kabinet van mening verschillen.

Dit is de uitkomst van het debat over de rol van de gemeente bij schuldhulpverlening. Eerder dit jaar kwam staatssecretaris De Krom (Sociale Zaken) lijnrecht te staan tegenover onder anderen Spekman (PvdA) en Sterk, lid van coalitiefractie CDA. Twistpunt was toen het voorstel van Spekman en Sterk voor een incassostop, waardoor schuldeisers maximaal zes maanden in de wacht kunnen worden gezet. Schuldenaren kunnen deze incassostop gebruiken om aan hun problemen te werken.

Op verzoek van de Kamer heeft het onderzoeksbureau van de Kamer de kosten voor zo'n incassostop berekend. Deze zijn lager dan staatssecretaris De Krom de Kamer had voorgehouden, maar desondanks wijst de staatssecretaris het voorstel nog steeds af. "Het gaat principieel in tegen de gedachte achter het minnelijke traject, namelijk dat schuldenaren en schuldeisers er in onderling overleg uitkomen". Wel biedt het inmiddels gewijzigde voorstel van Spekman en Sterk volgens de staatssecretaris "een betere balans tussen schuldeiser en schuldenaar".

De Kamer debatteerde ook op 8 en 9 maart 2011 over dit onderwerp. De Kamer stemt 28 juni over het wetsvoorstel en over de moties die bij dit debat zijn ingediend.

bron tweedekamer.nl

[prof]

En de stemming was gunstig. De wet is aangenomen door de Tweede Kamer, nu op naar de Eerste Kamer. Het is een hele stap, een bevestiging dat de verantwoordelijkheid van schuldhulpverlening bij gemeenten ligt. Het is echter wel een kaderwet, zodat gemeenten zelf kunnen bepalen hoe ze het inzetten.
Ben erg benieuwd hoe gemeenten het aan gaan pakken

[peter]

Het is beter dan de huidige situatie en natuurlijk afhankelijk welke partijen zijn vertegenwoordigd in de gemeenteraad.

[jan]

Ben benieuwd hoe de gemeenten dit gaan invullen.

[Buster]

Ik kan je nu al melden dat een aantal gemeenten dit niet voor elkaar heeft weten te krijgen,..