Ons verhaal

Started by Buster, Feb 02, 2010, 01:14 AM

Previous topic - Next topic

Vlinder307

Quote from: Buster on Oct 20, 2012, 09:47 PM
Ik zit net even terug te lezen.

We waren ooit gestart met

Buster

#346
April 2007 tot januari 2009 liep alles via het GKB
Mijn man kreeg weekgeld, woonde bij mij in en betaalde via het GKB aan mij de helft van de vaste lasten. In augustus 2008 nam hij ontslag en kon geen werk meer vinden, ik heb toen een roodstand aangevraagd, extra bijgewerkt, zelfs op straat met de gitaar gespeeld om maar de maandelijkse

hentje

Lieve Buster

Wat een verhaal en wat hebben jullie een hoop meegemaakt
Petje af,hoe jullie daar mee om gaan en omgegaan zijn,wat een aflossingen pfff
Ik ben er stil van
Ik wens jullie allemaal,alle geluk van de wereld en ik hoop dat je snel een baan zult vinden
Liefs Hentje

Buster

Hoi Hentje,

De afgelopen 5 jaar zijn inderdaad geen pretje geweest. Toch hebben we op dit moment een heel gelukkig leven. En nee, we kopen geen kleding, gaan niet op vakantie of uit eten, geen verjaardagen, kapper, rundvlees, ach, je kent het wel.

Maar wat we wel doen is elke dag een uur met elkaar wandelen, of we stappen op de fiets. Elke avond met zijn allen aan tafel eten. Sinterklaas vieren we met een chocolade letter en een joekel van een gedicht. Kortom; we willen de kinderen een goede start meegeven waarbij voor ons tijd, aandacht en het kweken van jeugdherinneringen het belangrijkst is.

Ik moet daarbij wel direct melden dat we het zonder onze families niet hadden gered.
Niet alleen mijn ouders met financi

Vlinder307

Lieve Buster,

Bedankt voor je uitleg ik heb respect voor je/jullie!
Wat je mij hieraan meegeeft is motivatie om door te gaan met waar ik mee bezig ben al sta ik nog aan het begin.
Genieten van de kleine dingen die het doen dat is ook heel waardevol!
Nu maar hopen dat het lukt met de baan en dat je niet aan je reserves hoeft te komen!!

Liefs Vlinder..

Buster

Lieve Vlinder,

Waar je jezelf een groot plezier mee hebt gedaan is ooit in te loggen hier.
Als ik bedenk (achteraf) wat ik klakkeloos teveel heb betaald, of wat het GKB zonder na te gaan of een eis rechtmatig was, heeft meegenomen in de berekening,.. word ik er ziek van.

De eerste twee jaar zonder het GKB waren met name zo zwaar omdat wij nog nooit van de beslag vrije voet hadden gehoord, of zoiets als maximale kosten of wettelijke rente.

Maak daar gebruik van en ga de strijd aan. Niet dat het leven met schulden dan minder zwaar word, maar je hebt in elk geval een mogelijkheid om jezelf te beschermen. Dat scheelt heel veel wanhoop en frustratie.
Daarnaast is het delen van leed en vreugde net dat beetje energie wat je er weer bovenop helpt.

Het gaat lukken, ook bij jou, ik weet het zeker!

lotte

ola dame,

de samenvatting van jullie aflossingstraject heb ik stilte, en vol bewondering gelezen. Wat een lange weg, en diepe bewondering voor jullie doorzettingsvermogen.

Het was voor mij ook even heel relativerend, dank je wel, mijn oogjes zijn weer geopend... ;)

liefs

L

Kaatje

Buster, heb je al meer nieuws over werken bij de post of nog niet?
En hoe is het met de zoektoch naar werk voor je man?

en ook ik heb met diep respect jullie samenvatting gelezen van het aflossen van jullie schulden.

Buster

Nope, ze hebben nog niet gebeld.

Vanmiddag ben ik afgewezen voor een functie bij een debiteuren afdeling. Op zich leek me dat nou echt "leuk". Om op de positie te zitten om tegen iemand te zeggen; weet je zeker dat je uitkomt met je boodschappen geld als je dit aflos bedrag gaat overmaken, 6 maanden lang?

Ook de zorg lijkt het niet te gaan worden, ik mis en onderdeel in mijn diploma. En de werkelijkheid leert dat op elke functie tegenwoordig meer dan 700 reacties binnenkomen.
Gisteren had ik dan ook echt een mega dip.
Het afgewezen worden komt bij mij persoonlijk binnen, logisch, ik schrijf niet zomaar een brief, daar moet ik ook echt achterstaan, anders heeft het geen zin. 

Gelukkig heb ik een relativator die na een uur kletsen eindelijk tot me doordringt en het weer even duidelijk maakt het gaat niet om die 100 afwijzingen, het gaat om die ene baan die je wel weet te krijgen, ik heb hem alleen nog niet gevonden.

En zo is het,... (klein zuchtje,..)

Kaatje

ik hoop en duim voor je dat ze snel bellen.

balen zeg dat je afgewezen bent vandaag. en ook dat je een onderdeel mist in je diploma. is het niet mogelijk om dat onderdeel te halen bij een bedrijf waar je dan ook gaat werken? of hebben die andere sollicitanten dat dan wel, waardoor ze bedrijven toch voor hun gaan?

wel super fijn dat je een relativator hebt om het van een andere kant te kunnen gaan bekijken.

ik blijf voor jou en je man duimen dat er snel op werkgebied positief nieuws komt.

Libra

Lieve Buster,

Quote from: Buster on Oct 24, 2012, 10:14 PM
Het afgewezen worden komt bij mij persoonlijk binnen, logisch, ik schrijf niet zomaar een brief, daar moet ik ook echt achterstaan, anders heeft het geen zin. 

Dit is zo ontzettend herkenbaar en ook helemaal zo jij!!

Helaas is het steeds afgewezen worden een wrange realiteit, maar je man heeft wel gelijk hoor!
Uiteindelijk is het zo dat toch 1 persoon van die 700 die baan krijgt.
Vandaag of morgen ben JIJ een keer de gelukkige!!

Heel veel liefs!
:-*

Bloem2

Wat jammer Buster, dat het zo tegenzit. Echt balen.

Is Buurtzorg ook in jouw omgeving actief  (ja, met vacatures) ? Misschien zit daar een mogelijkheid, wellicht kunnen ze je daar dat laatste stukje opleiding meegeven.
Niet geschoten, panggggggggggg, is altijd mis.

Alle succes !

Buster

Helaas Bloem, ik heb alle (thuis)zorginstellingen in het dorp al geprobeerd, ben nu bezig met de omliggende dorpen.

Ook Maatschappelijk werk heb ik aangeschreven met het idee; ik heb straks expertise in mensenwerk EN schuldhulpverlening.

En verder ben ik overal op aan het reageren wat qua afstand en tijd haalbaar is.
Wasserette, schoonmaak, magazijn, productiewerk.
Ik heb er nu een gevonden bij een kaasfabriek voor 40 uur, daar ga ik morgen even voor zitten. Want qua financi

Bloem2

Tja, de kaasfabriek is wel een afknapper natuurlijk maar wel een opstap
naar iets anders!

Buster

#359
Nou,.. gek genoeg zie ik het niet als afknapper.
Met het doemscenario om dakloos te worden vind ik de kaasfabriek een geweldig idee.
En eerlijk gezegd ga ik 10 keer liever daar aan de slag voor 40 uur, dan voor 15 uur bij de post.

Puur praktisch vanwege het geld, maar er komt ook bij dat ik maar 120% van het aantal uren aan opvang vergoed ga krijgen.
Met 15 uur werk betekend dat dus 18 uur aan opvang en die dat maar eens voor elkaar te krijgen verspreid over 5 dagen.
Een halve dag opvang is niet mogelijk aangezien de breng tijden te vroeg zijn, dus dan neem je ineens 55 uur af en moet je er dus 37 uur uit eigen zak betalen a